ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3186 สิ่งเลวร้ายกำลังดำเนินอย่างรวดเร็ว

เย่เฉินคิดไม่ถึงว่า หลินหว่านชิวจะเตรียมชุดสูทให้ตนเองโดยเฉพาะ

ในขณะที่กำลังมึนงง กู้เย้นจงที่อยู่ข้างๆก็พูดอย่างยิ้มๆว่า น้าหลินของนายน่ะกลัวว่าตอนที่นายเดินทางมาถึงเย่นจิง จะไม่ได้เตรียมชุดสูทมาด้วย ดังนั้นเลยให้ช่างตัดชุดสูทที่ดีที่สุดในลอนดอนตัดให้นาย 

เย่เฉินกล่าวขอบคุณ ขอบคุณนะครับน้าหลิน！ 

หลินหว่านชิวพูดอย่างยิ้มๆว่า นายยังต้องเกรงใจอะไรกับน้าอยู่ล่ะ ไซส์ของชุดสูทน้าเดาเอาแล้วส่งให้เขาไป ไม่รู้ว่านายจะสวมพอดีตัวไหม รีบไปลองดูเถอะ 

เวลานี้เอง กู้ชิวอี๋ที่สวมชุดนอนกระโปรงกำลังหาวหวอดๆเดินออกมาจากห้อง แล้วหัวเราะแหะๆ พี่เย่เฉินคะ แม่ของฉันสั่งตัดชุดสูทไว้ให้พี่หล่อมากเลยค่ะ ได้ยินมาว่าประธานาธิบดีมากมายในยุโรปกับอเมริกาเหนือ ล้วนเป็นลูกค้าประจำของช่างคนนี้！พี่รีบไปลองชุดเถอะค่ะ！ 

เย่เฉินไม่อาจปฏิเสธได้ แล้วเดินตามสองแม่ลูกมาที่ห้องแต่งตัว

วอล์คอิน คอร์เซ็ตที่ใหญ่กว่าห้องนอนปกติของตระกูลกู้ มีความกว้างอย่างน้อยสี่สิบตารางเมตร หลินหว่านชิวพาเย่เฉินมาที่หน้ากระจกบานใหญ่บนผนัง หลังจากนั้นก็หยิบชุดสูทใหม่สีดำ ออกมาจากตู้เสื้อผ้าหนึ่งตัว

กู้ชิวอี๋หยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ไร้รอยยับ ผ่านการรีดมาเรียบร้อย ออกมาจากตู้เสื้อผ้าที่อยู่ข้างๆกัน รวมถึงเนกไท

หลินหว่านชิวยื่นชุดสูทส่งให้เย่เฉิน แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า เฉินเอ๋อ นายลองดูสิว่าพอดีตัวไหม 

เย่เฉินพูดอย่างเขินๆ น้าหลินครับ มีห้องว่างให้ผมลองเสื้อไหมครับ？ 

กู้ชิวอี๋พูดอย่างรีบร้อน แม่คะ แม่ออกไปก่อนเถอะค่ะ ไม่อย่างนั้นพี่เย่เฉินจะจะอายนะคะ เดี๋ยวหนูช่วยเขาเปลี่ยนเสื้อเองค่ะ 

เย่เฉินพูดอย่างหน่ายใจ หนานหนาน ฉันทำเองได้ เธอออกไปก่อนดีกว่า？ 

กู้ชิวอี๋เบะปาก ฉันถือว่าเป็นเจ้าสาวน้อยของพี่นะคะ เปลี่ยนเสื้อผ้ายังจะให้ฉันออกไปอีก…… 

เย่เฉินโพล่งออกไปว่า ทำไมถึงกลายเป็นเจ้าสาวน้อยไปล่ะ…… 

กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจัง ฉันเป็นคู่หมั้นของพี่ตั้งแต่เด็กนะ นี่ต่างจากเจ้าสาวน้อยยังไง？ 

หลินหว่านชิวที่อยู่ข้างๆจึงหัวเราะ เอาล่ะหนานหนาน อย่าแกล้งเฉินเอ๋อเลย เราออกไปก่อนเถอะ ให้เฉินเอ๋อเปลี่ยนเสื้อผ้าเองแล้วเราค่อยเข้ามา 

กู้ชิวอี๋มองดูเย่เฉิน แล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย แล้วกอดเนกไทออกจากเสื้อของเขา จากนั้นก็แกว่งไปมา พลางกล่าวว่า พี่เย่เฉินคะ เดี๋ยวฉันจะผูกเนกไทให้พี่เอง 

พูดจบ ก็เดินตามแม่ของเธอออกจากวอล์คอินคลอเซ็ต

……

นขณะเดียวกัน เฮเลน่าที่อยู่ในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงพึ่งลุกขึ้นมาจากเตียง

เมื่อคืน เพราะเอาแต่กังวลว่าความลับที่ตนปิดบังไว้ยังไงก็ต้องถูกเปิดเผย ทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืน

ตอนแรกเธอไม่สามารถข่มตาหลับได้ กว่าเธอจะนอนหลับ กลับฝันร้ายต่างๆนานา แล้วตื่นๆหลับไม่ถึงสองชั่วโมง

แต่เดิมสุขภาพของเธอไม่ดีอยู่แล้ว เธอมาที่หัวเซี่ยก็ไม่ได้พักผ่อนดีๆ สุขภาพจึงยิ่งแย่ลง ดังนั้นเมื่อคืนเธอนอนดึก จึงทำให้เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

ตอนที่ตื่นนอน เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ แทบจะสูญเสียการควบคุม

เธอรีบหยิบไนโตรกลีเซอรีนออกมาหนึ่งเม็ด อมไว้ใต้ลิ้น จากนั้นเธอถึงรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย

แต่ว่า อาการของเธอยังคงแย่มาก

เมื่อคิดถึงว่าวันนี้กับพรุ่งนี้แทบจะอยู่ในตระกูลเย่ทั้งวัน เฮเลน่าก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าร่างกายของเธอจะไม่สามารถรับไหว

แต่เธอก็รู้ดีว่า ถึงเธอทนไม่ไหวก็ต้องทนต่อไป อนาคตของแม่เธอจะมีที่พึ่งพิงหรือไม่ แทบจะอยู่ที่เธอหมดเลย

ในเวลานี้เอง จู่ๆเธอก็รับสายจากแม่ของเธอที่อยู่ยุโรปเหนือ พอรับสายปุ๊บ แม่ของเธอก็พูดปลายสายว่า เฮเลน่า ภายในวังรายงานว่า ยายของลูกอวัยวะภายในล้มเหลว ตอนนี้ตกอยู่ในสภาวะโคม่า พร้อมสิ้นพระชนม์ได้ทุกเมื่อ…… 

เฮเลน่าตกตะลึง ทำไมอาการถึงแย่ลงเร็วขนาดนี้？！