ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3386

เมื่อ เย่เฉิน กลับจากยุโรปเหนือมายังประเทศจีนในคืนนี้ สมาชิกของสาขาหลักประกันของตระกูล เย่ ที่ร่วงหล่นและกระจัดกระจายไปก่อนหน้านี้ ต่างพากันกังวลใจ กลับมาที่ เย่นจิง ทีละคนเพื่อเผชิญหน้ากับพระอาทิตย์ขึ้น เย่ หลิงซาน พร้อมรับบาปจากวัดว่านหลง

เนื่องจากว่านหลงเตี้ยนประกาศต่อสาธารณชนว่าพวกเขาได้รับรายชื่อของพิธีพิธีบรรพบุรุษตระกูลเย่ และต้องการให้ทุกคนในรายชื่อรีบกลับ ดังนั้นสมาชิกหลักประกันเหล่านี้จึงสามารถกลับไปที่หยานจิงอย่างสิ้นหวังเท่านั้น

เมื่อพวกเขาวิ่งหนีข้ามคืน พวกเขาไม่รู้สึกว่ามีปัญหาใด ๆ กับการทิ้ง เย่นจิง ในชั่วข้ามคืน

เพราะในมุมมองของพวกเขา เขาเป็นเพียงสมาชิกในครอบครัวหลักประกันของตระกูลเย่ และไม่ควรมีส่วนเกี่ยวข้องกับความเกลียดชังระหว่างตระกูลว่านหลงเตี้ยนและตระกูลเย่

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของ เย่เฉิน สมาชิกหลักประกันแต่ละคนพึ่งพาทรัพยากรของ ตระกูลเย่ เพื่อความอยู่รอดและพัฒนา และบางคนถึงกับติดตามเนื้อของ ตระกูลเย่ มานานหลายทศวรรษ

ในช่วงเวคุณิกฤตินี้ ไม่เพียงแต่คนกลุ่มนี้ขาดความเห็นอกเห็นใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่แม้กระทั่งริมฝีปากและฟันพื้นฐานก็เฉยเมยและด้อยกว่าคนแปลกหน้า

เนื่องจากพวกเขาโหดเหี้ยมและชอบธรรมก่อน อย่าโทษตัวเองที่โหดร้ายและโหดร้าย

ในเวลานี้ หนึ่งในสมาชิกหลักประกันของ ตระกูลเย่ นับเป็นหนึ่งเดียว และพวกเขาทั้งหมดเสื่อมโทรมมาก เช่น นางสนม พวกเขายังไม่รู้ว่าอะไรกำลังรอพวกเขาอยู่ต่อไป

ท้ายที่สุด ชื่อเสียงของวัดว่านหลงก็แพร่หลายจนไม่มีใครกล้ารุกรานองค์กรทหารรับจ้างชั้นนำเช่นนี้

ท้องฟ้าของ เย่นจิง นั้นล้นหลาม และสมาชิกหลายคนในสายหลักประกันของตระกูล เย่ ได้รีบกลับไปที่เชิงเขา เย่หลิง

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ภายใต้ภูเขาเย่หลิง ไม่มีคนจากวัดว่านหลงนั่งอยู่ที่นี่ เพราะทหารทั้งหมดของวัดว่านหลงยังคงคุกเข่าอยู่บนภูเขาเย่หลิงและสารภาพต่อหน้าหลุมศพของเย่เจียซู

ในขณะนี้ ภายใต้ภูเขา เย่หลิง มี ถังซือไห่ และสหายเก่าของเขา ชนเผ่าเดิมของ เย่ฉางอิง

สมาชิกหลายคนของสาขาตระกูลเย่มาถึงภูเขา เย่หลิง เมื่อพวกเขาเห็น ถังซือไห่ มีคนถามทันทีว่า พ่อบ้านถัง ผู้คนจากว่านหลงเตี้ยน อยู่ที่ไหน เราจะขึ้นไปที่นั่นไหม

ถังซือไห่ ดูรังเกียจและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา:   ท่านผู้บัญชาการ วันโพจัน แห่งวังหมื่นมังกรได้สั่งให้คุณคุกเข่าที่เชิงเขาและรอหลังจากที่คุณมา 

ชายคนนั้นรีบถาม  สจ๊วตถัง ว่านโพจุน วังมังกรหมายความว่าอย่างไรสำหรับเราที่จะกลับมา

ถังซือไห่ กล่าวอย่างว่างเปล่า ฉันไม่รู้เรื่องนี้ Lord Pandian หมายความว่าคุณควรคุกเข่าก่อนและคุณจะรู้ว่าต้องทำอะไรเมื่อเขาขึ้นมา . 

อีกคนรู้สึกหดหู่ใจมากเขาพูดว่า:  พ่อบ้านถัง ว่าวันหลงเดียนต้องการให้เรากลับมาทำไม แล้วทำกับพวกเขาไม่พอใจกับ เย่ Ying และเราไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับพวกเขาและเรา อู๋ Chou ไม่พอใจ ทำไมพวกเขาถึงไม่ปล่อยพวกเราไปล่ะ เป็นเพราะนามสกุลของเราคือ เย่ หรือเปล่า

ถังซือไห่ พูดอย่างดูถูก เย่ เทียนเซียว คุณคิดว่าจะกำจัดครอบครัว เย่ ในเวลานี้หรือไม่ คุณวิ่งหนีไปครั้งสุดท้าย เดือนที่คุณชี้ไปที่แสวงหาธุรกิจใหม่ให้เชี่ยวชาญ แต่เจ้านายยังคงพูดให้ติดตามตลอดชีวิต ตลอดชีวิตที่จะเชี่ยวชาญ แต่ยังรวมถึงการแบ่งปันการแก้ปัญหาเหล่านั้นด้วย คราวนี้ด้วยการเพิ่มออกจากบ้าน โอเคไหม  

ที่ออกจากบ้าน เย่ tian เซียว’s เรียกว่า ตัวแทนกล่าวว่าไม่พอใจมาก:  ถังซือไห่ คุณเป็นทาสของตระกูล เย่ แสร้งทำเป็นอยู่กับฉันที่นี่ได้อย่างไร ฉันรู้ คุณไม่ต้องการล้อเลียนฉันที่ทรยศต่อครอบครัว เย่ หรือไม่ ฉันทรยศครอบครัว เย่ คุณเป็นอะไร คุณกำลังยืนอยู่ที่เชิงเขา เย่หลิง บอกเราในนามของว่านหลงเตี้ยน ทำไม คุณทรยศครอบครัว เย่ และกลายเป็นทาสของว่านหลงเตี้ยน 

ถังซือไห่ เยาะเย้ย:  ใครเป็นทาส และคุณก็ไม่เป็นไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือการที่คุณต้องฟังสิ่งที่ผมพูดในขณะนี้. ถ้าคุณไม่ได้คุกเข่าลง อย่างตรงไปตรงมาภายในสามวินาทีแล้วฉันจะมีใครสักคนขัดจังหวะขาสุนัขของคุณ 

ท่านทั้งหลาย เทียนเซียว สาปแช่งอย่างโกรธเคือง:  หญ้า ถังซือไห่ คุณกำลังแสร้งทำเป็นทำอะไรอยู่ คุณเป็นคนไร้ยางอายที่สุดในนั้น เย่ฉางอิง ปฏิบัติต่อคุณอย่างอ่อนโยนเหมือนภูเขาในตอนนั้น แต่คุณทำได้ดี แต่ตอนนี้คุณหันหัวกลับ ถึง ว่านว่านLongdian กลายเป็นสุนัขและ เย่ฉางอิง ถูกฝังอยู่บนภูเขา เย่หลิง คุณกลัวว่าเขาจะรู้หรือไม่ 

ถังซือไห่ อุทานขึ้นมาทันทีว่า  มาเถอะ ส่งมือของคุณมา 

ทันทีที่คำพูดหมดลง สมาชิกเก่าของ เย่ฉางอิง ก็พุ่งไปข้างหน้า คว้า เย่ เทียนเซียว และตบหน้าไปทางซ้ายและขวา