ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4382 เจอกันที่เกาะฮ่องกาง!
บทที่ 4382 เจอกันที่เกาะฮ่องกาง!
หลังจากตกลงว่าจะไปเกาะฮ่องกางกับเซียวชูหรันแล้ว เย่เฉินก็โทรหาว่านพั่วจวิน
ทันทีที่สายถูกเชื่อมต่อ ว่านพั่วจวินที่ปลายสายก็เอ่ยถามว่า อาจารย์เย่ คุณได้พูดคุยกับภรรยาของคุณแล้วหรือยัง? ไม่ทราบว่าสามารถมาช่วยเหลืออย่างฉุกเฉินได้หรือไม่!
เย่เฉินเอ่ยว่า ฉันได้พูดคุยกับภรรยาแล้ว และคุณเองก็โชคดีเช่นกัน พอดีแม่ภรรยาของฉันเพิ่งมาถึงสหรัฐอเมริกา เธอสามารถช่วยฉันดูแลภรรยา ไม่อย่างนั้นฉันคงไปช่วยคุณไม่ได้จริงๆ
ว่านพั่วจวินรีบพูดว่า นี่เยี่ยมมากจริงๆ! คุณเย่ คุณจะพอมีเวลาเมื่อไหร่ ผมจะจัดการเครื่องบินธุรกิจจากสหรัฐอเมริกาไปรับคุณ!
เย่เฉินหลบและพูดว่า ไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องบินธุรกิจหรอก ฉันซื้อตั๋วได้
ว่านพั่วจวินเอ่ยว่า ถ้าคุณต้องเปลี่ยนเครื่องบิน ก็จะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 20 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้น และคุณอาจไม่สามารถซื้อตั๋วที่เร็วที่สุดได้ ใช้เครื่องบินธุรกิจยังคงเร็วกว่า!
เย่เฉินพึมพำ ก็ใช่ ตอนนี้เป็นเรื่องคับขัน ยิ่งเร็วก็ยิ่งดี อย่างนั้นก็ได้ รบกวนคุณช่วยจัดเครื่องบินสักหน่อย พรุ่งนี้เช้าฉันออกเดินทางได้ทันที
ดี! ว่านพั่วจวินพูดโดยไม่คิด เดี๋ยวผมจัดการให้ทันที บินตอน 8 โมงเช้าตามเวลาท้องถิ่นคุณไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ?
ไม่มีปัญหา!
ว่านพั่วจวินพูดอย่างตื่นเต้นว่า อย่างนั้นก็เยี่ยมมากเลยอาจารย์เย่! ถึงเวลานั้นผมจะไปรับคุณที่สนามบิน
เย่เฉินกล่าวว่า อย่างนั้นก็พบกันที่เกาะฮ่องกางเถอะ!
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็บอกลาว่านพั่วจวิน หลังจากวางสาย เขาก็พูดกับเซียวชูหรันว่า ภรรยา สถานการณ์ของลูกค้าคนนี้ค่อนข้างเร่งด่วน ฉันจะไปตั้งแต่พรุ่งนี้เช้า
เซียวชูหรันกล่าวด้วยสีหน้ายากจะตัดใจและสงสารเขาอยู่บ้าง เช้าก็ต้องรีบขึ้นเครื่องแล้ว นี่ออกจะลำบากเกินไปแล้ว…
เย่เฉินยิ้มน้อยๆและกล่าวว่า ก็แค่ตื่นเช้า ไม่ได้ลำบากอะไร ลูกค้ารายนี้ดูเหมือนจะมีอำนาจไม่เลว บอกว่าเขาจะจัดเครื่องบินธุรกิจมาให้ฉัน เช้าวันรุ่งขึ้นฉันจะบินตรงจากที่นี่ไปเกาะฮ่องกางแค่หลับไปตลอดทางก็ถึงแล้ว
หม่าหลันที่อยู่ด้านข้างได้ยินเย่เฉินพูดเกี่ยวกับเครื่องบินธุรกิจก็รีบพูดว่า ใช่ใช่ใช่! เครื่องบินธุรกิจสบายมาก! เครื่องบินแบบนั้น หากคิดจะนั่งก็นั่งบนโซฟาเดี่ยวข้างหน้าได้ นวดได้ ประคบร้อนได้ แถมยังระบายอากาศ พอเหนื่อยก็เข้าห้องนอนด้านหลัง นอนบนเตียงใหญ่ นอนสบายกว่าที่นอนในบ้านอีก! แถมแอร์โฮสเตสที่อยู่อีกในนั้นก็เรียกได้ว่าบริการดีที่หนึ่ง!
เซียวชูหรันอดไม่ได้ที่จะพูดว่า แม่คะ หนูยังไม่เคยนั่งเครื่องบินธุรกิจ แต่กลับพูดซะเหมือนแม่กำลังนั่งกับหนูมาก่อนซะงั้น…
หม่าหลันรู้ว่าตนพูดผิดไปจึงรีบเปลี่ยนคำพูด ดูพูดเข้าสิ ต่อให้แม่ไม่กินหมูแต่เคยเห็นหมูวิ่งผ่านไม่ได้หรือไงกัน? บนทีวีก็มีภาพคนนั่งเครื่องบินส่วนตัวอยู่ตลอด ในนั้นสะดวกสบายเหมือนห้องพักหรูหราในโรงแรมก็มิปาน
เซียวชูหรันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วหันไปหาเย่เฉินและพูดว่า ที่รัก อย่างนั้นฉันจะไปส่งคุณที่สนามบินพรุ่งนี้เช้า
เย่เฉินไม่ปฏิเสธ เขาพยักหน้าและกล่าวว่า ได้ อย่างนั้นก็ต้องรบกวนภรรยาขับรถไปสักหน่อยแล้ว
……
วันถัดมา
นาฬิกาปลุกของเซียวชูหรันดังขึ้นตอนหกโมง
เธอกับเย่เฉินลุกขึ้นและทานอาหารเช้าอย่างง่ายๆ จากนั้นก็แล้วขับรถไปสนามบินในพรอวิเดนซ์
เย่เฉินขับรถของเขาไปที่สนามบินและจอดรถไว้ที่ทางเข้าสนามบิน ก่อนจะพูดกับเซียวชูหรันว่า ภรรยา เธอไม่ต้องเข้าไปส่งฉันแล้ว ขับรถกลับเถอะ
เซียวชูหรันพูดอย่างไม่เต็มใจ ฉันยังอยากจะไปส่งคุณนี่
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า เธอไปส่งฉันก็ไปได้แค่ที่จุดตรวจความปลอดภัย คนเขาจัดการเครื่องบินธุรกิจมาให้ฉันแล้ว ฉันไปที่ช่อง VIP ได้โดยตรงและไม่ต้องต่อคิว ดังนั้นเธอไปส่งฉันก็ทำได้แค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้นเอง อย่าได้ลำบากเลย