ผู้กล้าเหนือกาลเวลา - บทที่ 177 ราวกับมารร้ายราวกับปีศาจ

บทที่ 177 ราวกับมารร้ายราวกับปีศาจ

สิ่งที่เรียกว่าวิชาระดับจักรพรรดิก็คือนับตั้งแต่ยุคสมัยของแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์เป็นต้นมา ด้วยวิชาที่ไม่มีสืบทอดของเจ้าเหนือหัวจักรพรรดิโบราณเหล่านั้นที่สร้างขึ้นมามีทั้งที่เป็นชุดและที่เป็นวิชาลับ

แต่ไม่ว่าอย่างไรพลานุภาพล้วนน่าตกตะลึงอย่างมาก

ความลึกลับและความแข็งแกร่งของมันมีหลายครั้งที่ทำให้คนรู้สึกประหลาดใจ มันจึงล้ำค่าอย่างมาก

ประกอบกับระดับจักรพรรดินั้นพบเห็นได้น้อย จึงกลายเป็นหนึ่งในทรัพยากรขุมพลังของขั้วอำนาจทั้งหมดไป

เพียงแต่ว่ากว่าครึ่งในนี้ล้วนไม่สามารถฝึกบำเพ็ญได้ มีเงื่อนไขที่ยากลำบาก เช่นมีวิชาจำนวนมากที่จำเป็นต้องร่วมมือกับพลังสายเลือดที่สืบทอดมา จุดนี้ทำให้คนเกือบทั้งหมดยากจะไขว่คว้า

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยความแตกต่างระหว่างเผ่าก็ยากที่จะฝึกบำเพ็ญข้ามเผ่าพันธุ์ด้วย จุดนี้จะยิ่งทำให้ตระหนักเชี่ยวชาญได้ลำบาก

มีวิชาเพียงส่วนน้อยที่ไม่จำเป็นต้องใช้สายเลือด ยิ่งไปกว่านั้นไม่ว่าจะเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนฝึกบำเพ็ญได้ทั้งสิ้น และวิชาระดับจักรพรรดิเหล่านี้จึงมูลค่าสูงที่สุด ไม่ว่าจะวิชาใดเมื่อถ่ายทอดไปก็ล้วนทำให้ผู้คนบ้าคลั่งและจนใจกันทั้งสิ้น

บ้าคลั่งเพราะความอิจฉา จนใจเพราะมิอาจช่วงชิงมาได้

เมื่อวิชาระดับจักรพรรดิก่อตัวเป็นเมล็ดพันธุ์ ต่อให้ถูกคนนอกสังหารทิ้งก็จะกลายเป็นความว่างเปล่า

ต่อให้พูดเนื้อหาของวิชาออกมา คนนอกเห็นก็จะลืมไปจนหมด ไม่สามารถถูกจดจำได้

ต่อให้จะมีวิธีการบันทึกความทรงจำแบบพิเศษ ถ้าในร่างกายไม่มีเมล็ดพันธุ์สืบทอดก็ไม่สามารถฝึกบำเพ็ญได้เช่นกัน

เมล็ดพันธุ์สืบทอดก็เหมือนจะเป็นสิ่งยืนยันว่าคนที่ครอบครองเท่านั้นถึงจะมีคุณสมบัติฝึกบำเพ็ญ

วิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณก็คือวิชาประเภทนี้

หรือพูดให้ถูกต้อง วิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณไม่ใช่วิชา แต่เป็นวิชาลับประเภทหนึ่ง!

วิชาลับนี้แข็งแกร่งจนน่าตกตะลึง จากข้อมูลที่สวี่ชิงได้รับบันทึกไว้ว่าหลังจากที่ฝึกบำเพ็ญวิชาลับนี้จนบริบูรณ์ จะทำให้คนที่ฝึกบำเพ็ญสำเร็จกายาจักรพรรดิวิหคทอง

เมื่อกายาจักรพรรดิวิหคทองก่อตัวขึ้น พลังต่อสู้ของกายเนื้อจะเหยียบย่างไปถึงระดับจักรพรรดิ และสามารถจำแลงกายเป็นวิหคทองคำรามไปบนสวรรค์เก้าชั้นฟ้าได้

การบรรยายและความรู้เหล่านี้ทำให้สวี่ชิงตระหนักได้ว่าวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณเป็นวิชาลับฝึกกายาอย่างหนึ่ง

ขั้นตอนการฝึกบำเพ็ญของมันเน้นที่การคัดสรรตามธรรมชาติ หล่อหลอมเลือดต้นกำเนิดของวิญญาณเผ่าอื่นๆ เข้าไปในร่างกายตนเอง ปรับปรุงกายเนื้ออย่างต่อเนื่อง ชุบเลี้ยงกายเนื้อเหมือนของวิเศษเวทเพื่อให้แกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งท้ายสุดก็แปรสภาพกลายเป็นกายาจักรพรรดิวิหคทอง

ถึงอย่างไรสิ่งนี้ก็เป็นวิชาที่วิหคทองสร้างขึ้น เห็นได้ชัดว่าในจิตสำนึกของวิหคทองมีแนวคิดเรื่องดีชั่วไม่มากนัก สำหรับองค์ท่านแล้วผู้อ่อนแอย่อมเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง การพัฒนาอย่างต่อเนื่องจนแข็งแกร่งที่สุดจึงจะเป็นทางเลือกที่แท้จริง

และขณะสูดรับเอาเลือดต้นกำเนิดของวิญญาณเผ่าอื่นๆ จนร่างกายตนเองแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในการสูดรับนี้ยังสามารถชิงเอาพรสวรรค์ชนเผ่าของอีกฝ่ายมาได้ด้วย!

จุดนี้ อหังการอย่างมาก

แต่ก็ยังมีข้อจำกัด หากคิดจะแย่งชิงพรสวรรค์ของชนเผ่า การจะหลอมชนเผ่าเพียงคนเดียวนั้นไม่เพียงพอ จำเป็นต้องหลอมรวมชนเผ่านั้นๆ จำนวนมาก พลังบำเพ็ญยิ่งสูงก็ยิ่งเป็นตัวเลือกแรกๆ สะสมไปเช่นนี้ท้ายสุดถึงจะช่วงชิงมาได้

ตอนนี้สวี่ชิงพิงผนังเรืออยู่ ดวงตาปิดสนิท ในสมองปรากฏข้อมูลที่ตนเองได้รับมาเหล่านี้อย่างรวดเร็ว พอยิ่งสัมผัส ใจเขาก็ยิ่งเต้นระรัวขึ้น

ครู่ต่อมา สวี่ชิงเบิกตาโพลง ในดวงตาเผยความสั่นสะเทือนขึ้น

“วิชาลับหลอมกายาระดับจักรพรรดิ!”

สวี่ชิงคุ้นเคยวิชาหลอมกายาเป็นอย่างดี

เคล็ดคีรีสมุทรวิชาแรกที่เขาได้ฝึกบำเพ็ญก็เป็นวิชาหลอมกายา สิ่งนี้ทำให้เขามีพลังสังหารมหาศาลตอนอยู่ในฐานที่มั่นคนเก็บกวาด ต่อให้ตอนมาถึงเจ็ดเนตรโลหิต เขาก็ได้รู้จักกับความน่ากลัวของวิชาเวท แต่เขาก็ยังไม่ปล่อยวางกับวิชาหลอมกายาดังเดิม

จนกระทั่งเคล็ดคีรีสมุทรของเขาไปถึงขีดจำกัดที่ระดับเก้า

เงาป๋าด้านหลังต่อให้ทั้งตัวเต็มไปด้วยหินหนืด มีพลังน่าตกตะลึง ยิ่งไปกว่านั้นบนศีรษะก็มีรอยปูดที่เหมือนจะกลายเป็นเขาอีกสองจุดอีกด้วย แต่…ท้ายสุดก็เปลี่ยนสภาพไม่สำเร็จ ไปไม่ถึงระดับสิบ

สิ่งนี้ไม่เกี่ยวกับสวี่ชิง ความจริงแล้วเนื่องจากในร่างกายไม่มีไอพลังประหลาดและผลึกวารีสีม่วงที่ส่งผมร่วมด้วย เขาจึงฝึกบำเพ็ญเคล็ดคีรีสมุทรไปจนถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน

สิ่งที่ทำให้เขาไม่สามารถทะลวงขั้นได้ในสุดท้าย คือระดับชั้นของเคล็ดคีรีสมุทร

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นเพียงวิชาระดับต่ำที่สืบทอดกันในมวลชนวิชาหนึ่งเท่านั้น

ขีดจำกัดของตัววิชานี้ ทำให้สวี่ชิงจำใจต้องหยุด และใช้คัมภีร์แปรสมุทรทะลวงขั้นเข้าสู่ระดับสร้างฐาน

แต่เขาก็ไม่ได้ลดละการเสาะหาฝึกกายาลงเลย หลังจากย่างสู่สร้างฐานก็เคยไปแลกเปลี่ยนวิชาหลอมกายาบางอย่างมา แต่หลังจากทดลองผลลัพธ์ก็ยังไม่ดีนัก ยากที่จะมาสนับสนุนการยกระดับชั้นของเคล็ดคีรีสมุทร

ตอนนี้ดวงตาสวี่ชิงเผยประกายออกมา

เขาสัมผัสวิชาวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณที่ปรากฏอยู่ในหัวสมองรวมไปถึงเมล็ดพันธุ์สืบทอดวิหคทองข้างๆ ตะเกียงแห่งชีวิต ในใจเกิดความรู้สึกอยากรู้อยากลอง

‘ไม่รู้ว่าเคล็ดคีรีสมุทรของข้า จะมีประโยชน์กับการฝึกบำเพ็ญวิชาวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณหรือไม่’

สวี่ชิงพึมพำในใจ เขารู้สึกว่าในเมื่อเป็นวิชาหลอมกายาทั้งหมด เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สูงที่เคล็ดคีรีสมุทรที่ช่วยส่งเสริมให้ตนเอง มีส่วนช่วยในการฝึกบำเพ็ญวิชาวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณ

แต่ตอนนี้เขาบาดเจ็บหนักเกินไปยังไม่เหมาะที่จะฝึกบำเพ็ญทันที ดังนั้นสวี่ชิงจึงสูดลมหายใจลึกฝืนทนความเจ็บปวด เริ่มปรับลมหายใจของร่างกาย พลังเวทโคจรเข้าสู่ผลึกวารีสีม่วง ทำการฟื้นฟูอาการบาดเจ็บอย่างสุดกำลัง

เวลาจึงค่อยๆ ไหลผ่านไปเช่นนี้

เพียงพริบตาก็ผ่านไปสิบวัน

ในสิบวันนี้ ไม่ว่าจะตอนกลางวันหรือตอนกลางคืน เจ้าเงาก็แผ่ความจงรักภักดีอย่างมากออกมา ตอนกลางวันบังแดดให้ กลางคืนคอยคุ้มกันใต้ทะเลให้สวี่ชิง

เมื่อบรรพจารย์สำนักวัชระเห็นทั้งหมดนี้ ก็แค่นหัวเราะในใจ แอบคิดว่าตอนนี้เจ้ายิ่งทำตัวเช่นนี้ จอมมารสวี่ก็ยิ่งจะสะกดเจ้าหนักข้อขึ้น ถึงอย่างไรความรู้สึกที่เจ้ามอบให้คนอื่นตอนนี้ก็คือไม่จัดการสักทีก็คงไม่ซื่อสัตย์

ดังนั้นวิธีการที่ถูกต้อง ไม่ใช่การแสดงความซื่อสัตย์อย่างสุดกำลังเช่นนี้ แต่ต้องซึมซับอิทธิพลแล้วเปลี่ยนแปลงต่างหาก

คิดถึงตรงนี้ บรรพจารย์สำนักวัชระก็ควบคุมเหล็กแหลมสีดำพุ่งขึ้นท้องฟ้า หมุนวนรอบหนึ่งแล้วจึงกลับมา ลอยอยู่เงียบๆ ในตำแหน่งที่สามารถตรวจสอบอาณาเขตทั้งหมดรอบตัวสวี่ชิงได้

นอกเหนือจากในสิบวันนี้ แม้สวี่ชิงจะพบกับอันตรายจากอสูรทะเลอยู่บ้าง แต่ไม่ว่าจะบรรพจารย์สำนักวัชระหรือเจ้าเงาก็แตกต่างจากก่อนหน้าอย่างสิ้นเชิง ด้วยการลงมือของพวกมัน สวี่ชิงถึงสามารถพักฟื้นได้อย่างสบายใจ

ส่วนอสูรทะเลเหล่านั้น สวี่ชิงไม่ได้สังหารทิ้ง แต่ใช้เจ้าเงาแปลงเป็นเชือก มัดเอาไว้ใต้ทะเล เหมือนเลี้ยงเชลยให้ติดตาม

ขณะเดียวกันผลึกวารีสีม่วงก็ทำการรักษาต่อ จนทำให้สวี่ชิงเวลานี้นอกจากสีหน้าที่ขาวซีด ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว

เลือดเนื้อที่งอกออกมาใหม่หลังจากที่พลังเวทไหลเวียน ก็ไม่แตกต่างอะไรกับก่อนหน้าที่จะบาดเจ็บ ถึงตอนนี้ สวี่ชิงก็รู้สึกว่าโอกาสในการฝึกวิชาวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณมาถึงแล้ว

ดังนั้นเขาจึงขัดสมาธิสูดลมหายใจลึก ในช่วงที่ดวงตะวันลอยขึ้นฟ้าของเช้าตรู่วันนี้ สวี่ชิงเงยหน้าขึ้น จัดการกางวิชาวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณที่ขบคิดมานานถึงสิบวัน และประทับลงไปที่จิตวิญญาณในร่างกายอย่างสมบูรณ์แล้ว!

“เก้าสวรรค์หล่อหลอมร่างจักรพรรดิ วิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณ พรสวรรค์แห่งชนเผ่าหวนคืน ดวงชีวิตแห่งข้าส่องสว่างสู่ท้องนภา!”

สวี่ชิงพึมพำ สองมือทำปางวางไว้ที่หน้าจุดตันเถียน นิ้วโป้งทั้งสองไขว้กัน นิ้วที่เหลือทั้งสี่ของแต่ละข้างกางออกเป็นรูปพัด ดูแล้วเหมือนปีกอย่างไรอย่างนั้น

จากนั้นจึงสูดลมหายใจลึกไปตามแสงตะวันแรกบนฟากฟ้า

ชั่วพริบตา ท้องฟ้าในสายตาสวี่ชิงก็เหมือนเริ่มเลือนรางและบิดเบี้ยว ความร้อนที่มองไม่เห็นซึ่งมีเพียงสวี่ชิงที่สัมผัสได้ราวกับแผ่ออกมาจากดวงตะวันบนฟากฟ้า ตรงมาทางปากเข้าสู่ร่างกายเขา

จู่ๆ วิหคทองข้างๆ ตะเกียงแห่งชีวิตของสวี่ชิงก็ลืมตา ตัวปีกสั่นเครือราวกับจะกางออก ขณะเดียวกันมันก็แหงนศีรษะขึ้น กลืนกินพลังความร้อนแห่งตะวันที่พุ่งเข้ามาลงไป

ฉับพลันพลังความร้อนนี้ก็หลอมรวมในปากของวิหคทอง ดวงตาของมันปรือเล็กน้อย แต่เหมือนว่ายังไม่เพียงพอที่จะเปิดขึ้นอย่างสมบูรณ์ เพียงแต่เปิดเป็นช่องเล็กๆ เท่านั้นซึ่งมีแสงเจิดจ้าเปล่งออกมาเช่นกัน

นี่คือก้าวแรกของการฝึกบำเพ็ญวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณ!

ปลุกเมล็ดพันธุ์สืบทอดวิหคทองในร่างกายให้ตื่นขึ้น

และวิธีการปลุกคือกลิ่นอายตะวันแรกรวมถึง…การชุบเลี้ยงด้วยเลือดลมในร่างกายตนเอง

ดังนั้นพริบตาต่อมา วิหคทองที่ลืมตาขึ้นจนสุดไม่ได้ ก็ทำการสูดรับในร่างกายสวี่ชิงอย่างรุนแรง เพียงพริบตามันก็เหมือนกลายเป็นหลุมดำหลุมหนึ่ง สูบไปทั่วทั้งร่างของสวี่ชิง

ร่างกายสวี่ชิงสั่นสะเครือขึ้นในพริบตานี้ เลือดลมของเขาบิดม้วนอย่างรุนแรง แผ่ตรงไปยังวิหคทองเป็นระลอก ขณะที่ถูกดูดผสานเข้าไปในตัววิหคทอง ร่างกายสวี่ชิงก็แห้งเหือดลงอย่างเห็นได้ด้วยตาเปล่า

มือของเขาหย่อนคล้อย ใบหน้าก็มีริ้วรอย ร่างกายเขาผอมแห้งลงในจังหวะนี้ เสื้อผ้าเองก็หลวมโคร่ง

แต่สีหน้าของเขายังปกติไม่สับสน

จากการที่สวี่ชิงค้นคว้าวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณในสิบวัน ก็รับรู้สถานการณ์นี้แล้ว

ดังนั้นเวลานี้จึงสงบนิ่ง ยอมให้ร่างกายวิหคทองที่เหมือนนกแรกเกิดสูบเลือดลมของตนเองอย่างต่อเนื่อง

ร่างกายเขาค่อยๆ แห้งเหี่ยว ทั้งตัวคนดูแล้วน่ากลัวมาก แต่การสูดรับของวิหคทองเองก็มาถึงจุดสำคัญ กำลังพยายามเปิดดวงตา

อันที่จริงเมล็ดพันธุ์สืบทอดของวิชาระดับจักรพรรดิใดก็ตาม ใช่ว่าพอก่อตัวขึ้นจะระเบิดทันที แต่จำเป็นต้องให้ผู้บำเพ็ญเปิดมันด้วยตนเอง นี่จึงเป็นเหตุผลที่จะเปิดเมล็ดพันธุ์สืบทอดจำเป็นต้องใช้พลังมหาศาล

ปกติแล้วมีคนน้อยมากที่สามารถพึ่งพาเพียงตนเองเพื่อเติมเต็ม มักจะต้องการการช่วยเหลือของขั้วอำนาจเบื้องหลังเสมอ และจัดการเปิดมันให้สมบูรณ์โดยไม่สนสิ่งที่ต้องจ่ายไป

อย่างเช่นวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณนี้ อันที่จริงพลังเลือดลมที่ต้องใช้ในการเปิดออกนั้นมากมายมหาศาล ผู้บำเพ็ญปกติไม่สามารถแบกรับไหว และถ้าล้มเหลวก็จะเผชิญหน้ากับวิกฤตการถูกสูบจนแห้งเหือด

ทางสวี่ชิงก็เพราะเขาฝึกกายามาอย่างน่าตกตะลึง หล่อหลอมร่างกายมายอดเยี่ยม เลือดลมที่หล่อเลี้ยงจึงมีมหาศาล ดังนั้นถึงสามารถแบกรับได้จนถึงปัจจุบัน ถ้าหากเป็นคนอื่นล่ะก็ คงจะถูกสูบจนแห้งเหือดในพริบตาไปแล้ว

และต่อให้เป็นเช่นนี้ สวี่ชิงเองก็เริ่มรับไม่ไหวแล้วเช่นกัน เขาสังเกตว่าเลือดเนื้อของร่างกายตนเองแทบจะแห้งไปหมดราวกับเป็นศพแห้งอย่างไรอย่างนั้น ดวงตาจึงเปล่งประกาย กระตุ้นเคล็ดคีรีสมุทรขึ้นฉับพลัน เงาป๋าปรากฏภาพมายาขึ้นมาด้านหลังเขา

เมื่อเงาป๋านี้ปรากฏออกมาก็แหงนหน้าขึ้นคำราม หินหนืดใต้ร่องแตกในร่างกายก็ปะทุขึ้นทันควัน ขณะที่พลังสำแดงอย่างน่าตกตะลึง พลังเลือดลมก็เข้มข้นขึ้นอย่างมหาศาลด้วยเช่นกัน

พริบตาต่อมา ร่างเงาป๋าก็ไหววูบ ทั่วทั้งตัวแผ่หมอกเลือดลมนับไม่ถ้วนออกมา มุดเข้าไปในร่างกายสวี่ชิงอย่างรวดเร็ว หลั่งทะลักเข้าไปในตัววิหคทอง

ร่างกายวิหคทองสั่นสะท้าน ภายใต้การสูบพลังมหาศาลพลังที่ใช้ในการลืมตาก็แกร่งขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเงาป๋าก็แห้งเหือดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งผ่านไปสิบกว่าอึดใจ เงาป๋าก็แตกสลายลงฉับพลัน กลายเป็นเลือดลมกลุ่มใหญ่หลั่งทะลักเข้าไปในร่างกายสวี่ชิง เข้าไปในร่างของวิหคทอง

วิหคทองสั่นเครือ พยายามลืมตาขึ้นสุดกำลัง แต่เหมือนว่าต่อให้เป็นระดับเลือดลมมหาศาลสวี่ชิงในปัจจุบัน ก็ยังขาดอยู่อีกเล็กน้อย

ทำให้การลืมตาของวิหคทองขาดไปเพียงก้าวเดียว

สวี่ชิงดวงตาเผยประกาย ชูมือขวาขึ้นกดลงไปบนกระดานเรืออย่างไม่ลังเล ทันใดนั้นแรงดูดก็กระจายไปบนเรือเวทตามมือของเขา ทอดแผ่ไปถึงบริเวณศูนย์กลางของเรือเวท หรือก็คือ…ตำแหน่งที่มีเลือดเนื้อของจวีอิงอยู่!

พริบตาที่สัมผัสกับเลือดเนื้อของจวีอิง ร่างกายสวี่ชิงก็ครืนครัน เลือดลมเข้มข้นที่น่าตกตะลึงแผ่ออกมาจากในเลือดเนื้อของจวีอิง หลั่งทะลักเข้าร่างกายอย่างบ้าคลั่ง

หลังจากถูกวิหคทองสูดรับ ในที่สุดมันก็เสร็จสิ้นสิ่งที่ต้องการ เบิกตาขึ้นฉับพลัน ส่งเสียงร้อง

เสียงนี้มีท่วงทำนองเต๋าแฝงอยู่ด้วย สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน

หลังจากเสียงดังออกมาจากในร่างกายสวี่ชิง ผืนทะเลทั่วสารทิศก็ส่งเสียงครืนครันขึ้นฉับพลัน คลื่นหลายวงกระเพื่อมออกไปรอบทิศโดยมีเรือเวทของสวี่ชิงเป็นศูนย์กลาง ราวกับเกิดคลื่นใต้น้ำขนาดเล็กขึ้นมา!

มองลงมาจากฟากฟ้า เห็นได้อย่างชัดเจนว่าผืนทะเลที่สวี่ชิงอยู่ราวกับเกิดเป็นภาพประหลาดขึ้นภาพหนึ่งจากคลื่นที่ซัดออกไปรอบๆ

ภาพนี้ เหมือนกับดวงตาขนาดใหญ่ดวงหนึ่ง

คล้ายกับดวงตาของวิหคทอง!

และเรือเวทของสวี่ชิงก็อยู่กลางม่านตาของดวงตาแห่งวิหคทอง

เขาที่นั่งขัดสมาธิอยู่ในเรือเวท แม้ทั้งร่างจะแห้งเหือด แต่ดวงตากลับสุกสกาวราวดวงดาว เปล่งประกายเจิดจรัส เวลานี้ผมปลิวสยายตามสายลม ร่างทั้งร่างเมื่อมองแล้ว…

ราวกับมารร้ายราวกับปีศาจ!