ผู้รักษาสุดแกร่ง - บทที่ 462 ถูกไล่ออกไป
กล่าว
“คุณโจว โรคของคุณนี้ ไม่ใช่โรคไขข้อ”
“ผมสังเกตว่าเปลือกตาล่างของคุณบวมและแดง ลิ้นของคุณเป็นสีแดง และเคลือบเป็นสีขาว และชีพจรของคุณหนัก และอ่อนแอ คุณเป็นโรคดีซ่าน”
“ในการแพทย์ตะวันตก ภาวะดีซ่านทางเดินน้ำดีแต่กำเนิด ควบคู่ไปกับการฝึกศิลปะการต่อสู้มาหลายปี ทำให้เกิดแรงกดดันต่อถุงน้ำดีมากขึ้น ทำให้ข้อต่อของร่างกายแข็งกระด้าง บวมและเกิดการสะสมของของเหลว”
“ถ้ารักษาตามอาการของโรคไขข้อ เกรงว่าจะรักษาไม่หาย”
“เป็นเรื่องบังเอิญที่ผมมียาเพียงไม่กี่เม็ดในมือ ที่สามารถรักษาโรคของคุณได้”
ยาเม็ดนี้ถูกสกัดโดยฉินจุนจากภูเขา ทำได้ลำบากกว่า บังเอิญเป็นอาการของท่อน้ำดีอุดตันแต่กำเนิด พูดได้เพียงว่าโจวเก๋อโชคดีมาก
เทียนจงหัวหัวเราะทันทีเมื่อเห็นยาเม็ดสีดำ
“นายเก่งจริง ๆ!”
“ฉันพูดถูกจริง ๆ ไอ้คนหลอกลวง นายพกยานี้ติดตัวไปด้วยรึเปล่า ไม่เอาน่า นายขายเม็ดยาดำนี้ราคาเท่าไร?”
ฉินจุนกล่าวเบา ๆ “ยาเม็ดนี้ ทำด้วยมือของอาจารย์ของฉัน ราคาย่อมแพงกว่าโดยธรรมชาติ แต่สำหรับใบหน้าของเหลยหง ฉันสามารถให้เป็นของขวัญได้”
เทียนจงหัวเยาะเย้ย “คุณโจว คุณเห็นมั้ย ตอนนี้พวกเขามีกลอุบายอยู่หลายอย่าง ตอนนี้พวกหลอกลวงก็ทำการตลาดด้วย”
“ยาเม็ดแรกถูกมอบให้คุณ ซึ่งทำให้คุณคิดว่าเป็นความโปรดปรานเล็กน้อย แต่เม็ดที่สองเริ่มถามคุณด้วยราคาสูง คุณโจว กลอุบายแบบนี้ไม่คุ้นเคยเหรอ?”
เทียนจงหัวพูดคำไม่กี่คำที่น่าดึงดูด ใบหน้าของโจวเก๋อทรุดโทรมลงจริง ๆ
เพียงเพราะใบหน้าของเหลยหง เขาไม่มีการโจมตีใด ๆ
แต่ในใจของเขา เขาถือว่าฉินจุนเป็นคนโกหก เหตุผลที่เหลยหงแนะนำเขานั้น แน่นอนเพราะเขาถูกคนโกหกคนนี้หลอก
เหลยหงขมวดคิ้ว และต้องการอธิบายให้ฉินจุน แต่เธอไม่เข้าใจมากนัก ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงยืนดูการเปลี่ยนแปลงเท่านั้น
ฉินจุนชี้ไปที่เม็ดยา และกล่าวว่า “อย่างที่บอก ราคาของยาเม็ดนี้มีค่ามาก คุณสามารถตัดสินใจได้ว่าจะซื้อหรือไม่ ผมจะให้เม็ดนี้เป็นของขวัญ”
โจวเก๋อลุกขึ้นยืน หมดความอดทนเล็กน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะใบหน้าของเหลยหง เขาคงจะทุบตีฉินจุนไปนานแล้ว
“คุณฉิน ผมมีหมอรักษาแล้ว งั้นให้ผมไปหาคุณนะ”
เหลยหงลุกขึ้นยืน “คุณโจว คุณฉินเป็นหมออัจฉริยะจริง ๆ คุณอยากจะลองคิดดูอีกครั้งมั้ย …”
โจวเก๋อกล่าวว่า “ไม่จำเป็น เสี่ยวหง ประสบการณ์ของเธอในเวทียังน้อยเกินไป เธอต้องเตรียมพร้อมมากขึ้น”
“คุณโจว …”
เหลยหงต้องการจะพูดอะไรอีก แต่ถูกฉินจุนรั้งไว้
“เหลยหง ไปกันเถอะ”
หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนก็พาเหลยหงเดินออกไป
การตามให้ทันไม่ใช่เรื่องธุรกิจ การรักษาผู้ป่วยและการช่วยเหลือผู้คนต้องอาศัยความร่วมมือจากแพทย์และผู้ป่วย เนื่องจาก โจวเก๋อไม่เชื่อในตัวฉินจุนมากนัก เขาจึงไม่จำเป็นต้องรักษาให้เขา
หลังจากที่เหลยหงและฉินจุนจากไป เทียนจงหัวยิ้ม และพูดว่า “คุณโจว ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ขายยาให้คุณเหมือนหมอที่น่าสงสารแบบนั้น ผมต้องการแค่อาหารเสริมเท่านั้น”
โจวเก๋อพอใจกับเขามาก และพยักหน้า
“คุณเทียนมีค่าควรแก่การเป็นแพทย์อัจฉริยะ ทัศนคตินี้น่าชื่นชม ไม่ต้องกังวล ผมนายโจวจะไม่มีวันปฏิบัติต่อคุณไม่ดีในแง่ของค่าที่ปรึกษา”
เทียนจงหัวยิ้ม แต่ไม่ได้ปฏิเสธ
ตามอาหารยาที่กำหนดโดยเทียนหัวจง พ่อครัวพบว่ามันเป็นอาหารทำเป็นพิเศษ
เมื่อมองดูจานแปลก ๆ บนโต๊ะ โจวเก๋อขมวดคิ้ว และกัดฟันเพื่อกินมัน
หลังจากรับประทานอาหาร ประมาณยี่สิบนาทีต่อมา โจวเก๋อก็เหงื่อไหลออกมา!
ใบหน้าของโจวเก๋อดูน่าเกลียดมาก ข้อต่อของเขาบวมจนทนไม่ไหว ราวกับว่ามดตัวน้อยจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังจะคลานออกมาจากมัน
โจวเก๋อเรียนศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เด็ก
หลังจากทำงานหนักมาหลายปี ความเจ็บปวดธรรมดาก็เหมือนอาหารทั่วไป
แต่ความเจ็บปวดและอาการคันแบบนี้ทำให้โจวเก๋อรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง ด้วยเหงื่อเย็นที่หน้าผากของเขา และเขาต้องการที่จะกลิ้งไปบนพื้น
ใบหน้าของจ้าวเฉียนเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน “พี่โจว! เกิดอะไรขึ้นกับคุณ! หมอเทียน ดูสิ่งที่ผิดปกติเร็ว!”
สีหน้าของเทียนจงหัวก็น่าเกลียดมากเช่นกัน และเขารีบไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ กลอกเปลือกตา ตรวจสอบการเคลือบลิ้น ตรวจชีพจร นวด และปฐมพยาบาล
อย่างไรก็ตาม มีการใช้วิธีการมากมาย และโจวเก๋อก็ไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้นเลย เขากำหมัดแน่น และเส้นเลือดที่แขนก็แตกออก
อาการคันรุนแรงมากจนโจวเก๋อทนไม่ได้ เขากระแทกพื้นด้วยหมัดเดียว และกระแทกกับวัตถุแข็งด้วยข้อต่อของเขา ราวกับว่ามันสามารถบรรเทาความเจ็บปวดได้เล็กน้อย
หลังจากชกไปไม่กี่ครั้ง พื้นก็พังหมดแล้ว จ้าวเฉียนและคนอื่น ๆ กังวลเล็กน้อย โจวเก๋อเป็นดาราศิลปะการต่อสู้ และเขามีทักษะจริงอยู่ในมือ ถ้าเขาเสียสติไปชั่วขณะหนึ่ง ถ้าเขาตีพวกเขา ทั้งสองจะทนไม่ได้อย่างแน่นอน!
จ้าวเฉียนเป็นกังวล
“หมอเทียน! คุณจะรักษามันได้มั้ย!”
เดิมทีโจวเก๋อสบายดี แต่เทียนจงหัวรักษาเช่นนี้ และอาการของเขาแย่ลง
เทียนจงหัวเหงื่อออกอย่างเย็นชา และหลังจากตรวจสอบเป็นเวลานาน เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“เดี๋ยวนะ ผมจะโทรหาปรมาจารย์ของผม!”
เทียนจงหัวไม่กล้าจับอีกต่อไป โจวเก๋อคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา หากชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตรายเนื่องจากการเจ็บป่วยของเขาล่าช้า มันไม่ใช่ความรับผิดชอบที่เทียนจงหัวจะรับไหว
“ฮัลโหล ท่านปรมาจารย์ ผมจงหัว!”
หลิวฉวนเหมียวรับสายด้วยความสงสัยว่า “มีอะไรที่รีบร้อนเหรอ?”
“ท่านอาจารย์ มีอุบัติเหตุทางการแพทย์เกิดขึ้นที่นี่! โจวเก๋อ ซุปเปอร์สตาร์ระดับโลก ผมตรวจชีพจรของเขาแล้วพบว่าร่างกายของเขาชื้นมาก เห็นได้ชัดว่าเป็นรูมาตอยด์ ดังนั้นผมจึงสั่งยาและอาหารเสริม แต่หลังจากทานเสร็จ มันปวดข้อบวมจนทนไม่ไหวแล้ว”
หลิวฉวนเหมียวตกตะลึงชั่วครู่ ขมวดคิ้ว และครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“เป็นแบบนี้ได้ยังไง?”
“อาจารย์ ผมไม่รู้ ช่วยผมด้วย!”
“โอเค ส่งที่อยู่มา ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
ท้ายที่สุด เขาคืออาจารย์ของเทียนจงหัว หลิวฉวนเหมียวจะยังคงช่วยเหลือเขาในช่วงเวลาวิกฤติ และอาจารย์หลิวยังคงไว้วางใจลูกศิษย์ของเขา
ได้รับรางวัลชีวประวัติที่แท้จริงของเขา ไม่ควรเผยแพร่อะไรแบบนี้อยู่แล้ว
เทียนจงหัวเชี่ยวชาญด้านการผ่าตัด TCM เมื่อเขาอยู่ในโรงเรียน การผ่าตัด TCM ครอบคลุมโรคที่เจ็บปวดทั้งหมด และโรคไขข้อเป็นโรคที่ใหญ่ที่สุด
เทียนจงหัวเก่งมาก และหลิวฉวนเหมียวได้สอนเขาอย่างจริงจังว่า แม้ว่าเขาจะรักษาไม่ได้ แต่ก็ไม่ควรมีการทุจริตต่อหน้าที่ทางการแพทย์
หลังจากขึ้นรถแล้ว หลิวฉวนเหมียวก็รีบมาที่บ้านของโจวเก๋อ
หลังจากเข้าไปในห้อง เขาบังเอิญเห็นโจวเก๋อกลิ้งไปมา และเขาก็กำลังจะเสียสติ
“อาจารย์!”
หลิวฉวนเหมียวไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า และสวมหน้ากาก เขาขึ้นไปจับไหล่โจวเก๋อ และเจาะจุดฝังเข็มที่ไหล่ด้วยเข็ม
เข็มเงินเจาะเข้าไปในจุดฝังเข็มที่ไหล่ ซึ่งมีผลทำให้สงบและมีสมาธิ แต่ถ้าแรงขึ้นเล็กน้อย หรือการควบคุมไม่ดีก็จะตายทันที
ดังนั้นจึงมีเพียงไม่กี่คนที่กล้าฝังเข็มที่จุดฝังเข็มที่ไหล เพื่อทำให้ผู้ป่วยสงบลง
นั่นคือหลิวฉวนเหมียว ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีน ซึ่งมีประสบการณ์ทางคลินิกมากมายกล้าที่จะทำเช่นนั้น
โจวเก๋อโล่งใจด้วยเข็ม ราวกับว่าความเจ็บปวดทั่วร่างกายของเขาหายไป เขาเดินกะเผลกอยู่บนพื้น ไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำ