ผู้รักษาสุดแกร่ง - บทที่ 475 คุณรู้จักท่านปรมาจารย์ฉิน？
ซูถิงถิงยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินออกมา ก่อนจะดึงตั๋วบัตรสีขาวออกมาจากกระเป๋าเงิน
“พวกเธอลองดูสิ？”
ซูถิงถิงหยิบบัตรออกมาก่อนจะแกว่งไปมาต่อหน้าทุกคน พอคนอื่น ๆ เห็นคำว่าสหภาพแพทย์อัจฉริยะดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที
“เชี่ยย ไม่จริงหน่า นี่เธอซื้อบัตรมาได้จริง ๆ เหรอเนี่ย？”
“ถิงถิงเธอนี่สุดยอดจริง ๆ เธอซื้อบัตรนี่มาได้ยังไง？”
เพราะทุกคนต่างก็วัยพอ ๆ กัน ถึงแม้ว่าซูถิงถิงกับหลินเยวี่ยเหยาจะค่อนข้างโดดเด่นกว่าเพื่อน แต่ก็แค่เป็นระดับผู้อำนวยการเท่านั้น
จากระดับของสหภาพแพทย์อัจฉริยะ ผู้อำนวยการธรรมดาไม่มีสิทธิ์จะได้รับบัตรเชิญ
หลินเยวี่ยเหยาขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอออกอาการกังวลนิดหน่อย “ของจริงหรือของปลอม เอามาให้ฉันดูหน่อย？”
ซูถิงถิงรีบเอาบัตรตั๋วเก็บกลับไปทันทีด้วยความระมัดระวัง ไม่ให้ใครแตะต้อง
“ทำไม อิจฉาหรือยังไง อยากได้ก็ไป！แย่งชิงกันเอาเองสิ”
หลินเยวี่ยเหยากลอกตามองบน พอเห็นท่าทางแบบนี้ของซูถิงถิงเธอก็ไม่ค่อยพอใจ
“จะอะไรกันนักกันหนา ก็แค่ตั๋วใบเดียวก็เท่านั้น ผู้อำนวยการโรงพยาบาลให้เธอเหรอ？”
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลดีต่อซูถิงถิงมาก แต่ไม่คิดเลยว่าจะซื้อตั๋วให้เธอด้วย
“ไม่ใช่ ท่านปรมาจารย์ฉินเป็นคนให้ฉันมา”
พอได้ยินดังนั้นสีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปทันที
“ท่านปรมาจารย์ฉินให้เธอมา？จริงหรือโกหก？”
ใบหน้าของหลินเยวี่ยเหยาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เธอขมวดคิ้วก็จะรีบดึงมือซูถิงถิงไปแล้วเอ่ย
“เธอว่ายังไงนะ？！ท่านปรมาจารย์ฉินให้เธอมา？”
ซูถิงถิงถลึงตาใส่เธอก็จะสะบัดมือทิ้งแล้วเอ่ยอย่างอารมณ์ไม่ดี
“ฉันยังบอกไม่ชัดเจนหรือไงเล่า ก็บอกอยู่ว่าท่านปรมาจารย์ฉินเป็นคนให้ฉันมา！”
หลินเยวี่ยเหยาไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ “เธอรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉินเหรอ？”
พวกซูถิงถิงเป็นหมอที่เมืองหลวง ส่วนท่านปรมาจารย์ฉินนั้นเป็นคนตงไห่ จะไปรู้จักกับพวกเขาได้ยังไง？
ซูถิงถิงทำสีหน้าลำพองใจ “ก็ใช่น่ะสิ ฉันรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉิน ทำไม ไม่เชื่อหรือไง？”
ฉินจุนยืนอยู่ด้านข้างด้วยสีหน้าไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ภายในใจก็คิดฉันรู้จักเธอเหรอ?
หลินเยวี่ยเหยาขมวดคิ้ว เธอไม่ค่อยเชื่อจริง ๆ
“เธอรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉินได้ยังไง？”
ฉินจินหูกางทันที เขาเองก็อยากรู้ว่าซูถิงถิงคนนี้รู้จักกับเขาได้ยังไง
ซูถิงถิงทำหน้าอวดดีแล้วเอ่ย “ฉันรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉินที่การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะ”
“การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะ ？งานที่จัดขึ้นที่เมืองหลวงเมื่อไม่กี่วันก่อนอะนะ？”
“ถูกต้อง พวกเธอก็น่าจะเคยได้ยิน การแข่งขันแพทย์แผนจีนและตะวันตก มันยอดเยี่ยมมากเลยล่ะ ท่านปรมาจารย์ฉินเอาชนะพวกกลุ่มคนพวกนั้น แม้กระทั่งเอาชนะคุณเฉินหยวนรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลของพวกเราด้วย คว้าแชมป์ไปครองแบบชิว ๆ เลย”
ทุกคนต่างแสดงท่าทีเคารพและเกรงขามขึ้นมาทันที เพราะถึงอย่างไร ท่านปรมาจารย์ฉิน ก็คือ ท่านปรมาจารย์ฉิน เขาผู้ที่สามารถเป็นวิทยากรหลักในการประชุมใหญ่แพทย์แผนจีน ความสามารถของเขาอยู่ระดับไหนไม่จำเป็นต้องเดาเลย
จริง ๆ แล้วการคว้าแชมป์ในการแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่
เพียงแต่คิดไม่ถึงเลยว่าซูถิงถิงจะได้เห็นมันทั้งหมด ช่างน่าอิจฉาจริง ๆ
ฉินจุนขมวดคิ้ว ซูถิงถิงอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหรอ？
ที่เธอพูดมาเป็นความจริงจริง ๆ เขาคว้าแชมป์ในการแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะมาจริง เขาเอาชนะพวกคนใหญ่คนโตรวมไปถึงเอาชนะเฉินหยวนด้วย
แต่วันนั้นฉินจุนไม่ได้สวมหน้ากาก ถ้าหากว่าซูถิงถิงอยู่ในเหตุการณ์จริง ก็น่าจะจำเขาได้ตั้งนานแล้ว
ซูถิงถิงไม่ได้สนใจสายตาแปลก ๆ ของฉินจุน เธอยังคงอวดอ้างต่อ
“ตอนนั้นที่การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะมันค่อนข้างมีเบื้องลึกเบื้องหลัง ตอนที่ตัดสินกรรมการดูมีเล่ห์เหลี่ยมมากทำท่าทีแปลก ๆ สุดท้ายท่านปรมาจารย์ฉินก็โมโหทนไม่ไหวเดินขึ้นไปบนเวที ไม่ถึงสามวินาทีก็สามารถรักษาอาการกระดูกข้อต่อเคลื่อนให้หายได้เลย ทำเอาคนที่ดูอยู่ต่างตกตะลึงตาค้างกันหมด”
“หลังจากนั้นปรมาจารย์ฉินก็ทำการรักษาอย่างรวดเร็วอีกสองสามครั้ง ไม่เปิดโอกาสให้ผู้จัดงานทำการโกงเลย ขนาดว่ามีการฮั้วกันเบื้องหลัง แต่ท่านปรมาจารย์ฉินก็ยังไม่ได้รับชัยชนะมาครอง ทำเอาแพทย์แผนจีนฝั่งนั้นเดือดกันหมด”
“ตอนนั้นท่านรองเฉินหยวนของพวกเราก็ยอมแพ้แล้ว ท่านรองเฉินของพวกเราถือว่าเป็นรองผู้อำนวยการที่อายุน้อยที่สุด ความสามารถของเก่งกาจเหนือใคร ขนาดท่านยังต้องยอมเลย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าท่านปรมาจารย์ฉินจะเก่งขนาดไหน”
ที่ซูถิงถิงพูดมานั้นเป็นความจริง ทุกคนพอได้ฟังต่างก็ตกตะลึง เหมือนกับตัวเองได้ไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วย สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา ท่านปรมาจารย์ฉินนี่เก่งจริง ๆ
ฉินจุนที่อยู่ข้างๆ ก็ตะลึงเช่นกันซูถิงถิงพูดความจริงราวกับว่าเธออยู่ในที่เกิดเหตุ
ฉินจุนจึงอดไม่ได้ที่จะถามออกไป
“คุณเห็นท่านปรมาจารย์ฉินในเหตุการณ์เหรอ”
ซูถิงถิงจ้องไปที่ฉินจุน “พูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน ฉันอยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบก็ต้องเห็นท่านปรมาจารย์ฉินแน่นอนสิ ท่านปรมาจารย์ฉินทั้งหนุ่มทั้งหล่อ ราวกับเจ้าชายขี่ม้าขาว”
ฉินจุน : ……
ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่า ซูถิงถิงกำลังโม้
ถ้าหากว่าเธอไปที่การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะจริง เธอก็ควรจะรู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอนั้นคือท่านปรมาจารย์ฉินตัวจริงเสียงจริง
พอได้ยินว่าซูถิงถิงเคยเห็นท่านปรมาจารย์ฉินตัวจริง หลินเยวี่ยเหยาก็อิจฉามาก ๆ
“จริงเหรอ？เธอได้พูดคุยกับท่านปรมาจารย์ฉินด้วยงั้นเหรอ？”
พอเห็นท่าทางร้อนอกร้อนใจนี้ของหลินเยวี่ยเหยา ซูถิงถิงก็ยิ่งทระนงตน
เธอหยิบตั๋วขึ้นมาแกว่งไปมา “เธอคิดว่าไงล่ะ？ฉันได้คุยกับท่านปรมาจารย์ฉินเป็นการส่วนตัวหลายครั้ง ท่านบอกว่าท่านชอบฉัน ก็เลยให้ตั๋วใบนี้มา”
คำพูดนี้ของซูถิงถิง ทำเอาคนอื่น ๆ เกิดอาการอิจฉากันถ้วนหน้า
ท่านปรมาจารย์ฉินถือว่าเป็นชายในฝันในใจของใครหลาย ๆ คน เดิมทีก็มีแต่คนเคารพนับถือเพราะทักษะทางการแพทย์ของเขา ประกอบกับทั้งความหล่อเหลาและยังหนุ่มยังแน่นของเขา ก็ยิ่งทำให้ผู้คนชื่นชมมากกว่าเดิม
มีไม่มากนักที่จะทั้งมีความสามารถ ทั้งยังหนุ่ม แถมหน้าตายังดีอีกด้วย
จริง ๆ แล้วหลินเยวี่ยเหยาเองก็ชื่นชมเขามานาน แถมยังมีข่าวคาวเรื่องอื้อฉาวของเธอกับเขามาก็ไม่น้อย แต่ที่น่าตลกก็คือเธอไม่เคยได้เห็นท่านปรมาจารย์ฉินมาก่อนเลย
ท่านปรมาจารย์ฉินมามอบตั๋วให้ซูถิงถิงแบบนี้ ก็ทำให้หลินเยวี่ยเหยาอิจฉาอย่างสุด ๆ
ฉินจุนหัวเราะอย่างเย็นชา “ท่านปรมาจารย์ฉินเป็นคนให้เธอ？ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย？”
ซูถิงถิงชะงัก “คุณก็รู้จักท่านปรมาจารย์ฉินงั้นเหรอ？”
ฉินจุนหัวเราะ “แน่นอนสิ”
ซูถิงถิงขมวดคิ้ว สีหน้ามีความระแวง “ท่านปรมาจารย์ฉินมอบของให้ฉันทำไมเขาต้องบอกคุณว่าฉันกับเขาเป็นอะไรกัน เหอะ”
ฉินจุนส่ายหน้าอย่างจนใจ เขารู้สึกหมดคำจะพูดจริงๆ คนประเภทซูถิงถิงนี่คือนอกจากจะโม้ไปเรื่อยแล้วยังหน้าด้านอีกด้วย
หลินเยวี่ยเหยาถอนหายใจออกมา “ฉันคงไปไม่ได้หรอก ก่อนหน้านี้ฉันเคยถามท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญระดับรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลก็ไม่สามารถไปได้ เขามีเกณฑ์กำหนดไว้สูงมาก ๆ ”
เนื่องจากในครั้งนี้เป็นกิจกรรมการแพทย์แผนจีนและการแพทย์แผนตะวันตกมาทำร่วมกันทั่วทั้งจังหวัด เพราะฉะนั้นจึงค่อนข้างมีการจำกัดจำนวนคนอย่างเข้มงวด แม้ขนาดตำแหน่งรองผู้อำนวยการยังมีคุณสมบัติไม่ถึง
เพื่อน ๆ คนอื่น ๆ เองก็เผยสีหน้าแห่งความผิดหวัง ถอนหายใจออกมา พวกเขาเองก็อยากจะไปพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กับท่านปรมาจารย์ฉินและท่านปรมาจารย์คนอื่น ๆ
ฉินจุนเอ่ย “ถ้าพวกคุณอยากไป ผมสามารถช่วยหาตั๋วให้พวกคุณได้”
พอฉินจุนพูดจบ หลินเยวี่ยเหยาก็ตกตะลึง
“พี่ชาย จริงหรือหลอกเนี่ย？”
ฉินจุนเอ่ย “จริงแน่นอน พวกเธอมีกันกี่คน？บอกจำนวนมาให้ฉันมาก็ได้แล้ว”