ผู้รักษาสุดแกร่ง - บทที่ 514 วางหนึ่งครั้งได้หนึ่งร้อยล้าน
ฉินจุนกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
“ไม่เป็นไร.”
แม้จะไม่มีเข็มเงิน ฉินจุนก็มีวิธีการอื่น
วิธีการของเขานั้นเหนือกว่าเทคนิคโบราณๆแบบนี้มาก
หมดไปอีก 300 ล้านแล้ว ผู้จัดการก็เริ่มรู้สึกประหม่าแล้ว นี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว ตอนนี้ทะลุ 1 พันล้านแล้ว ถ้ารอบนี้แพ้อีก เกรงว่าต้องแจ้งเจ้านายแล้ว
ลุงชางสูดหายใจเข้าลึกๆ แต่คราวนี้ไม่มีแรงกดดันจริงๆ
เนื่องจากเป็นลูกเต๋าอิเล็กทรอนิกส์ ไม่จำเป็นต้องมีเทคนิคพิเศษใด ๆ เพียงแค่เล่นกลตบตาคนอื่นเล็กน้อย อย่าให้ทุกคนจับพิรุทได้ก็พอ
ลุงชางหยิบถ้วยตะแกรงแล้วเขย่า เสียงลูกเต๋าต่างไปจากเดิมเล็กน้อย แต่โชคดีที่ลุงชางมีการเตรียมการไว้ก่อน จำนวนครั้งที่เขย่าลูกเต๋าเมื่อก่อนไม่เหมือนเดิมจึงมีเสียงแตกต่าง คราวนี้ต่างไปจากเดิม ทุกคนก็จะมองไม่เห็นอะไรที่แปลงหรือแตกต่างออกไป
ไม่กี่วินาทีต่อมา ลุงชางก็วางถ้วยตะแกรงลง คราวนี้เขากล้าแสดงออกอย่างชัดเจน ด้วยรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า เขาพูดกับฉินจุนว่า
“เชิญวางเดิมพันครับ!”
คราวนี้เขาไม่สนใจว่าฉินจุนเดิมพันอะไร เพราะลูกเต๋าอิเล็กทรอนิกส์สามารถควบคุมตัวเลขได้จากระยะไกล แม้ว่ามือของเขาจะไม่แตะถ้วยตะแกรง เขาก็สามารถเปลี่ยนหมายเลขลูกเต๋าได้ตามต้องการ
ฉินจุนยังคงเหมือนเดิม เขาวางชิป 10 ล้านชิปไปที่เสือดาว
นักพนันที่อยู่ข้างหลังเขา ก็บ้าไปตามเขาแล้วตอนนี้ และทุกคนก็ทำตามเขา
ครั้งนี้ นอกจากฉินจุน คนอื่นๆ ก็พากันเดิมพันเกือบล้านเช่นกัน
หากการเป็นแบบนี้ต่อไป คาสิโนของพวกเขาต้องล้มละลายในไม่ช้าแน่ๆ
คนละ 33 เท่า และสองคนก็ 66 เท่า นักพนันจำนวนมากจึงเดิมพันตามฉินจุน พวกเขาแทบจะไม่สามารถจินตนาการได้เลย
ในไม่ช้า ทุกคนก็เดิมพันเสร็จ และคนอื่นๆ ที่กำลังดูอยู่ด้วยความตื่นเต้น
ทุกคนจ้องไปที่ถ้วยตะแกรงที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา สงสัยว่าฉินจุนยังสามารถจะแสดงปาฏิหาริย์ได้หรือไม่!
ลุงชางกำลังถือถ้วยตะแกรงอยู่ และจู่ๆ ก็ขยิบตาให้กล้อง จากนั้นเมื่อเขาหยิบถ้วยตะแกรงขึ้นมา เขาก็ตบโต๊ะทันที
เมื่อเขาตบลงที่โต๊ะก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนอย่างมาก
ในตอนนี้ พนักงานที่อยู่ด้านหลังใช้รีโมทควบคุมลูกเต๋า ลูกเต๋าหมุนแล้วจะมีเสียงเล็กน้อย และการตบโต๊ะของลุงชางนี้ก็จะสามารถปกปิดเสียงนี้ไว้ได้
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ลุงชางไม่คาดคิดก็คือในขณะที่ลุงชางตบโต๊ะ ฉินจุนก็ตบโต๊ะด้วย
เสียงที่ทั้งสองตบนั้นไม่แปลกอะไร พวกเขาทั้งหมดสัมผัสได้ว่ามันก็เหมือนกับความรู้สึกของนักพนันทั่วไปที่ดุดันและตบโต๊ะเพื่อระบาย เหมือนด่าคำไม่กี่คำ
ลุงชางไม่คิดมากว่าฉินจุนตบโต๊ะนั้นจะเป็นปัญหาอัไร
“เปิด!”
ความกลัวของลุงชางเปลี่ยนไป เขารีบเปิดถ้วยตะแกรงทันที
และทันทีที่เปิดออก ผู้ชมก็เดือดทันที!
5สามอัน!
เสือดาวอีกแล้ว!
ทุกคนเดือด ทุกคนกรีดร้อง ส่งเสียงเชียร์ พวกเขาชนะสิ่งที่พวกเขาแพ้ไปก่อนหน้านี้ นี่มันน่าทึ่งมาก พวกเขาวางเสือดาวถูกห้าครั้งติดต่อกัน
แม้ว่าลุงชางจะเป็นคนออกโรงเอง แต่เขาไม่สามารถหยุดฉินจุนไม่ให้ชนะได้!
เมื่อเห็นว่ามันเป็นเสือดาวอีกครั้ง หลิวเสี่ยวเฉียงก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น
“พี่เขยเยี่ยมมาก! พี่เขยแข็งแกร่งที่สุด!”
หลิวเสี่ยวเฉียงถูกฉินจุนเอาชนะใจได้หลายรอบติดต่อกัน
มันไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับพี่เขยของเขาได้ง่ายๆ
เพราอย่างไรแล้วหลิวเสี่ยวเฉียงก็นายน้อยที่ร่ำรวยเช่นกัน
สภาพครอบครัวดีตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และตอนนี้พี่สาวของเขากลับกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดอีกครั้ง และในใจเขามีสถานะที่สูงมาก คางคกธรรมดาไม่คู่ควรกับคนอย่างพี่สาวเขา
ขาของลุงช้างอ่อนลงและทรุดตัวลงบนเก้าอี้โดยตรง ใบหน้าของเขาเป็นราวกับคนตาย
จบแล้ว เจอเข้ากับตอซังที่แข็งแกร่งเข้าแล้ว!
วางครั้งหนึ่งได้สามร้อยล้าน ใครจะไปรับได้?
และไม่ใช่แค่สามร้อยล้านเท่านั้นฉินจุนชนะมากถึงสามร้อยล้านในแต่ละครั้ง และนักพนันคนอื่นๆ ก็ตามเขาจนชนะอีก และพวกเขายังเพิ่มเป็นสองเท่าด้วย ครั้งละสามสิบสามเท่า
ใช้เวลาไม่กี่ครั้ง และครั้งละ 300 ล้าน
ผู้จัดการตื่นตระหนกมาก ลงไปชั้นล่างตามฉินจุนและกระซิบ
“คุณผู้ชายครับ เราไปนั่งคุยกันที่ห้องรับรองไหมครับ?”
ฉินจุนยิ้มจาง ๆ “ฉันไม่สนใจ ตอนนี้ฉันโชคดีแล้ว ฉันอยากเล่นอีกสักหน่อย”
หลังจากที่ฉินจุนพูดจบ สีหน้าของผู้จัดการก็เปลี่ยนไปดูซีดเผือดทันที
นี่มันโชคดีจริงๆ เหรอ?
คนสิบคนก็ดูออกว่าคุณโกง แต่ไม่สามารถรู้ได้ว่าโกงอย่างไรเท่านั้นเอง!
พวกเขาเขย่าลูกเต๋าและแม้แต่ตะแกรงไฟฟ้าที่พวกเขาใช้ประจำแท้ๆ แต่ฉินจุนซึ่งนั่งอยู่ที่นั่นยังสามารถควบคุมจำนวนลูกเต๋าในชามตะแกรงของคุณได้
ผู้จัดการหัวเราะเยาะและพูดด้วยน้ำเสียงข่มขู่
“คุณฉิน ไปห้องนั่งเล่นกันเถอะ อย่าทำให้รปภ.ของเราสองสามคนนั้นลำบากใจเลย”
เมื่อเสียงลดลงหลิวเสี่ยวเฉียงก็โกรธทันที
“บ้าอะไรวะ พอชนะแล้วได้เงินก็จะขู่กันแบบนี้เหรอ ตอนเสียเงินแม่ง พวกคุณไม่เห็นจะสนใจใครเลย พอได้เงินก็ไม่อนุญาตให้เล่นต่องั้นเหรอ?
หลิวเสี่ยวเฉียงเดิมเป็นเพลย์บอยอยู่แล้ว เขาเคยกลัวการต่อสู้แบบนี้ซะที่ไหนกัน?
เมื่อสิ้นเสียง นักพนันคนอื่นๆ ก็พากันโวยวาย
“อะไรนะ! ฉันจะดูว่าวันนี้ใครกล้าแตะพี่ใหญ่คนนี้!”
“ใช่ คุณมี รปภ. หลายคน เราก็มีหลายคน ถ้าคุณไม่มีเงินพอจะจ่าย ก็อย่าเปิดคาสิโนสิ!”
“วันนี้พวกคุณมันแค่พวกไร้ประโยชน์ ถ้ากล้าก็เรียกคนมาสิ มาสู้กันสักตั้ง!”
“……”
เหล่านักเสี่ยงโชคได้ชิมรสหวานกันหมดแล้ว ได้เงินมามากมายขนาดนี้ วันนี้ต้องเอาคืน ถ้าเอาไปไม่ได้ ก็คงต้องเอาให้ได้
เมื่อนักพนันหลายร้อยคนเริ่มลงมือ คาสิโนก็ไม่สามารถป้องกันได้
ฉินจุนเยาะเย้ย “คุณเห็นไหม ฉันยังชนะไม่พอ อันนี้ฉันแค่จ่ายหนี้แทนน้องเมียฉัน แต่ตอนนี้เป็นเวลาที่พวกเราจะชนะและทำเงิน มาสิเล่นต่อกัน”
พูดจบ ฉินจุนก็พนันเสือดาวต่อ มือของลุงชางก็สั่นขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีกลอุบายอะไรอีก เขย่าหรือจะทำอะไร เมื่อเปิดถ้วยออกมามันก็กลายเป็นเสือดาวเหมือนเดิม
นี่มันโหดร้ายจริงๆ เขาไม่เคยเห็นทักษะการพนันที่ล้ำลึกขนาดนี้มาก่อน
หลิวเสี่ยวเฉียงตื่นเต้นมาก “เร็วเข้าเขย่าลูกเต๋า คุณจะไม่กล้าที่จะแพ้หรือ ในคาสิโนขนาดใหญ่เช่นนี้ได้ ถ้าเล่นไม่ได้ แล้วถ้าข่าวนี้มันกระจายออกไป พวกคุณจะยังทำธุรกิจได้อยู่งั้นเหรอ? เร็วเข้า!”
ภายใต้การกระตุ้นของทุกคน ลุงชางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเขย่าลูกเต๋าต่อไป
ผู้จัดการรีบโทรหาเจ้านาย นามสกุลของเจ้านายคือ เหยาเหยาชิงฮุย ซึ่งเป็นบุคคลที่ทรงพลังมากในมาเก๊า
“ประธานเหยา มีบางอย่างเกิดขึ้นกับคาสิโนครับ!
ทางด้านเหยาชิงฮุยนั้นมีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังหอบอยู่ เขาจึงรู้สึกลำคาญมาก
“เกิดอะไรขึ้นกับคาสิโน?”
“ประธานเหยา ตอนนี้มีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ที่นี่และเขาได้ชนะได้รับเงินหลายพันล้าน ถ้าคุณไม่กลับมา ผมเกรงว่าเขาจะชนะหลายหมื่นล้าน!”
“อะไรนะ! ชนะพันล้าน? แล้วลุงชางล่ะ ลุงชางมัวทำอะไรอยู่!”
“ลงชางจัดการแล้วครับ แต่มันก็ไร้ประโยชน์ วิธีการของอีกฝ่ายนั้นฉลาดมาก และเขามองไม่เห็นกลอุบายนั้น มันไม่ง่ายเลยที่เราจะใช้ลูกเต๋าไฟฟ้า”
เหยาซิงฮุยรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ “รอฉันก่อน!”