ผู้รักษาสุดแกร่ง - บทที่ 574 นายรู้จักฉันด้วย?
หลังจากที่พี่ถังพูดจบ ใบหน้าของพี่ไป่ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ยัยนี่ พูดไร้สาระอะไร ลูกชายของเธอ? อย่าพูดถึงลูกชายของเธอเลย เธอต้องขอโทษปรมาจารย์ฉิน แม้ว่าพ่อของเธอจะอยู่ที่นี่ก็ต้องขอโทษเขา!”
พี่ถังจ้องเขม็ง “ไอ้บ้า! แกกล้าเรียกฉันว่ายัยบ้าเหรอ แกรนหาที่ตายเหรอ!”
พี่ถังเป็นเหมือนพี่สาวที่ไม่เคยเห็นโลก เธอไม่สนใจว่าพี่น้องใบ้จะเป็นใคร หลานชายคนโตนี้ช่วยเธอไม่ได้ ให้มองหาลูกชายของเธอ!
ฉินจุนเยาะเย้ย “เอาล่ะ อย่ามาพูดว่าฉันจะไม่ให้โอกาสเธอก็แล้วกัน”
“โทรศัพท์เถอะ โทรหาทุกคนที่เธอโทรหาได้ให้พวกเขามา”
พี่ถังแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “ถ้าอย่างนั้นแกอย่ามาเสียใจภายหลังก็แล้วกัน!”
หลังจากพูดแล้ว พี่ถังหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา และโทรหาลูกชายของเธอ
“เฮ้ ต้าเฉียง! แม่โดนคนทำร้ายที่ประตูมหาวิทยาลัยการแพทย์! แกรีบมาด่วน!”
ไม่นานหลังจากที่เธอวางสาย แท็กซี่คนหนึ่งก็ขับรถมาถึงที่นี่ และมีวัยรุ่นสองคนลงมาจากรถ หน้าแดงก่ำ ราวกับเพิ่งดื่มไป
เมื่อเดินไปหาพี่ถัง เธอขมวดคิ้ว และพูดว่า
“แม่ ใครตีแม่?”
เมื่อลูกชายมา พี่ถังมีความมั่นใจ
ลูกชายของเธออยู่ในเมืองหลวง อย่างไรก็ตาม เมืองหลวงของจังหวัดนั้นเป็นเมืองหลวงของจังหวัด และมักจะเป็นเกรดที่สูงกว่าตงไห่ หลานของเธอ ลา ไม่มีความสามารถนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าต้าเฉียงไม่มี มีความสามารถนี้
พี่ถังชี้ไปที่ฉินจุนและกล่าวว่า
“มันนั่นแหละ! มันเอง ลูกชายของฉันจะแก้แค้นให้ฉัน!”
ต้าเฉียงพาน้องชายคนหนึ่งมาด้วย และทั้งสองเดินไปหาฉินจุนอย่างเมาเหล้า
ทันใดนั้น ชายที่อยู่ถัดจากตาเฉียงก็ลดขนาดรูม่านตาลง เมื่อเห็นฉินจุนก็ราวกับว่าเขาเห็นผี เขาก็ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น
ต้าเฉียงตกตะลึงครู่หนึ่ง และลากเขา
“เหล่าหู ทำอะไร?”
ใบหน้าของเหล่าหูซีดทันทีหลังจากมีสีแดงเป็นสีดอกกุหลาบ ดวงตาของเขายังคงจ้องไปที่ร่างของฉินจุน เขาเดินไปข้างหน้าสองก้าวครึ่งโค้ง และถามอย่างไม่แน่นอน
“คุณคือ … คุณฉิน?”
ฉินจุนมองมาที่เขา และพูดเบา ๆ
“แกรู้จักฉัน?”
ขาของเหล่าหูสั่น และแทบไม่ได้คุกเข่ากับพื้น
“คุณฉิน ผม ผมกร่างอยู่กับพี่ฉวน”
ฉินจุนพยักหน้า ทันที โดยไม่พูดอะไร
ต้าเฉียงข้าง ๆ เขาตะลึงงัน คุณฉิน?
และกร่างอยู่กับพี่ฉวน ในเมืองหลวง ใครไม่รู้จักพี่ฉวน?
นั่นมือขวาของพี่หง!
พี่หง ที่เมืองหลวงของจังหวัด มีกำลังมากพอที่จะทำให้คนมีอำนาจหวาดกลัวได้
แม้กระทั่งพี่หงก็ยังเคารพคุณฉินเหรอ แล้วเหล่าหูจะไปเหลืออะไร?
ต้าเฉียงขมวดคิ้ว และงงงวยเล็กน้อย “เหล่าหู เกิดอะไรขึ้นกับนาย มันเป็นคนกร่าง ทำไมนายถึงสุภาพกับมัน!”
ใบหน้าของเหล่าหูเปลี่ยนไป และเขาก็เตะเขาอย่างรวดเร็ว
“นายอย่าพูดเหลวไหลสิ! นายมันบ้า!”
หลังจากนั้น เขาก็กระซิบข้างหูตงเฉียง “ถึงจะเป็นพี่หง ก็ต้องสุภาพเมื่อเจอสุภาพบุรุษคนนี้ นายคิดว่าเขาจะเป็นใครล่ะ?”
ใบหน้าของต้าเฉียงเปลี่ยนไป และเขาก็มีสติขึ้นทันที และใบหน้าที่แดงก่ำของเขาเริ่มซีด
“ฉิน … คุณฉิน”
แม้ว่าต้าเฉียงจะรู้ว่าแม่ของเขาทำผิด แต่เขาก็รู้ว่าใครคือคนที่ไม่ยั่วยุได้
คนอย่างพี่หงยังไม่สามารถรุกรานคนแบบเขาได้เลยเหรอ?
ต้าเฉียงก้มหน้า เสื้อผ้าของเขาเปียกด้วยเหงื่อเย็น
พี่ถังซึ่งนั่งอยู่บนพื้น ดูซีดเซียวเมื่อเห็นฉากนี้
ลูกชายของฉันก้มหัวของเขา?
ในสายตาของเธอ ลูกชายของเธอคือคนที่มีอำนาจมากที่สุด เธอไม่คิดว่าลูกชายจะก้มหัวให้กับชายหนุ่มคนนี้ ชายหนุ่มคนนี้มีบุคลิกที่ไร้เหตุผลจริง ๆ เหรอ?
พี่ถังก็ตกใจเช่นกัน เธอรีบไปหาซูฮวน และพูดด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว
“พี่สาว มันเป็นความผิดของฉัน เป็นความผิดของฉันเอง พรุ่งนี้ฉันจะไป ฉันจะไม่ตั้งแผงลอยที่นี่อีกต่อไป ฉันจะจ่ายค่าร้านให้คุณ และฉันจะจ่ายให้คุณสิบเท่า!”
ฉากนี้ทำให้ซูฮวนอึดอัดเล็กน้อย แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นเพราะบูธเล็ก ๆ ที่ทำให้สิ่งต่าง ๆ ใหญ่โตมาก
ผู้คนมากมายยืนที่นี่ และโค้งคำนับ และขอโทษเธอ ซูฮวนกล่าวอย่างรวดเร็ว
“ไม่ต้องสุภาพหรอก ไม่ต้องไป ฉันแค่ทำฆ่าเวลาน่ะ ไม่ได้ทำเงินจริงจังหรอก เรามาทำมันด้วยกันมั้ย?”
พี่ถังพยักหน้าอย่างเชื่องช้า เธอยังพูดไม่ออกในหัวใจ
กับเธอขนาดนี้ ยังมีแผงไหนอยู่อีก!
ตอนนี้ซูฮวนก็ดูแลร้านของเธอด้วย ดังนั้นฉินจุนจึงไม่ต้องกังวลกับมัน
ทันทีที่ตนเองกำลังจะกลับบ้าน เขาได้รับโทรศัพท์จากน้าของตนเอง และขอให้ฉินจุนไปที่นั่น ดูเหมือนเธอจะวิตกกังวล ฉินจุนไม่กล้าที่จะรอช้า ดังนั้นเขาจึงไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว
หลังจากกลับถึงบ้าน มีเพียงน้ารองเท่านั้นที่อยู่ที่บ้าน และทั้งหลิน ยว่เหยาและอารองต่างก็กำลังทำงานอยู่
ถังหมิ่นนั่งบนโซฟาด้วยสีหน้าจริงจัง เธอขมวดคิ้ว
ฉินจุนถาม
“น้ารองครับ เกิดอะไรขึ้น?”
ถังหมิ่นถอนหายใจ และกล่าวว่า
“นายจำได้มั้ย ว่าเคยมีตระกูลฝู ในเมืองหลวงของจังหวัดมาก่อน?”
ฉินจุนขมวดคิ้ว “รู้สึกว่าจำได้นิดหน่อย เขาเคยเป็นมิตรกับตระกูลฉิน”
ตระกูลฝูนี้เป็นตระกูลสุดยอด ด้วยสถานะที่สูงมากในเมืองหลวงของจังหวัด และอยู่ในตระกูลเดียวกันกับตระกูลฉินในตอนนั้น
ในตอนเริ่มต้น ตระกูลฝูได้ช่วยชีวิตพ่อของฉินจุน และทั้งสองครอบครัวได้พบกัน และเริ่มมีความสัมพันธ์ที่ดี ต่อมา หลังจากที่ตระูลฉินถูกทำลาย พวกเขาไม่เคยติดต่อกับตระกูลฝูอีกเลย
จริง ๆ แล้ว ฉินจุนไม่มีความทรงจำใด ๆ เกี่ยวกับครอบครัวนี้ และการติดต่อก็ไม่ได้ลึกซึ้งนัก อย่างดีที่สุดพวกเขาคือคนรู้จัก
หลังจากการล่มสลายของตระกูลฉิน ตระกูลฝูไม่ได้ให้ความช่วยเหลือกับการประสบปัญหาใด ๆ เลย
ถ้าคุณต้องพูดเรื่องมิตรภาพ ตระกูลฉินก็เป็นหนี้บุญคุณพวกเขา ท้ายที่สุด พ่อของฉินจุนก็ได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ ซึ่งเป็นพระคุณที่ช่วยชีวิต
ถังหมิ่นกล่าวว่า “นายรู้มั้ยว่าพ่อของนายทำสัญญาแต่งงานกับครอบครัวของพวกเขา นายและคุณหนูของตระกูลฝู ฝูหรงหรง”
ฉินจุนตกตะลึงครู่หนึ่ง “สัญญาแต่งงาน?”
ฉินจุนรู้สึกสับสนเล็กน้อย “สัญญาการแต่งงานไม่ใช่เป็นของผมกับจู้หลินหลินเหรอ?”
ตั้งแต่วัยเด็ก ฉินจุนรู้ว่าเขามีสัญญาแต่งงานกับจู้หลินหลิน เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคุณหนูของตระกูลฝูคนนี้เลย
ถังหมิ่นกล่าวว่า “สัญญาการแต่งงานของนายกับจู้หลินหลินถูกกำหนดโดยปู่ของนาย สิ่งนี้ถูกกำหนดโดยพ่อของนาย ยิ่งกว่านั้น เมื่อนายอยู่ในตระกูลฉิน นายปฏิบัติตามคำสั่งของปู่ของคุณเสมอ ในเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าพ่อของนายยังมีความขัดแย้งเล็กน้อยกับคุณปู่ของนาย”
“ฉันไม่รู้รายละเอียดของครอบครัวนายนักหรอก”
ท้ายที่สุด น้ารองเป็นน้าสะใภ้ และเรื่องทั้งหมดนี้ได้ยินจากแม่ของฉินจุน ดังนั้นเธอจึงไม่ทราบรายละเอียดเฉพาะเจาะจง
ฉินจุนพยักหน้า “เนื่องจากเป็นกรณีนี้ ไม่เป็นไร พ่อและปู่ของผมเสียชีวิตแล้ว และมีคนในตระกูลฉินไม่มาก ผมเดาว่าเรื่องนี้จะถือเป็นโมฆะ”
น้ารองส่ายหัว “ถ้ามันไม่ถูกต้องจริง ๆ ฉันจะไม่บอกนาย ตอนนี้คนของตระกูลฝูได้ติดต่อฉัน และรู้ว่านายยังมีชีวิตอยู่ และต้องการแต่งงานกับนาย”
“อะไรนะ?”
ฉินจุนรู้สึกสับสนเล็กน้อย อยากแต่งงานกับฉันเหรอ?
สิบปีผ่านไป และตระกูลฝูพัฒนาได้ดียิ่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา
ครอบครัวที่ร่ำรวยมากมายหาที่เปรียบมิได้
ทำไมคนรวยขนาดนี้ต้องแต่งงานกับฉินจุน?
“น้ารองครับ ผมมีแฟนแล้ว คุณก็รู้ใช่มั้ย?”
ถังหมิ่นถอนหายใจ “แน่นอน ฉันรู้ว่าแฟนของนายเป็นคนรวยอันดับต้น ๆ ฉันรู้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันดิ้นรน ฉันจะทำยังไงดี?”
ฉินจุนกล่าวว่า “นี่มันไม่มีอะไรหรอกครับ แค่คุยกันให้ชัดเจนก็พอแล้ว”
ถังหมิ่นส่ายหัว “เรื่องไม่ง่ายขนาดนั้น ฉันคิดว่าตระกูลฝูมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะแต่งงานกับนาย นายสามารถตรวจสอบสถานการณ์เฉพาะได้”
“โอเค ผมจะไปดู”
แม้ว่าฉินจุนจะไม่มีความรู้สึกกับตระกูลฝูนี้ แต่ครอบครัวของเขาได้ช่วยชีวิตพ่อของเขา และถือเป็นผู้มีพระคุณต่อฉินจุน
เขาคนนี้ ต้องทดแทนบุญคุณ มีพระคุณ ต้องทดแทน
ตอนนี้ตระกูลฝูค้นพบเขาแล้ว เขาต้องการจะดูสักหน่อยโดยธรรมชาติ