ผู้รักษาสุดแกร่ง - บทที่ 590 มอบของขวัญ
ถงฟางโจวถือว่าเป็นบุคคลที่มีสถานะสูงมากกว่าใครๆ
แม้ว่าในกรณีนี้แล้ว เขาจะเทียบไม่ได้กับไห่เหยาเหยาและเถียนเจียอิ้น และเกรงว่าเขาอาจไม่มีอิทธิพลเท่ากับสองคนนี้เมื่อพูดจริงๆ
แต่ความแข็งแกร่งของถงฟางโจวนั้นแข็งแกร่งมาก เขาเป็นหางเสือของจังหวัดใกล้เคียงที่ คนเดียวคุมทั้งเมือง
ถ้าไม่ใช่เพราะถงฟางโจวที่จะช่วยฉุดพวกเขาไว้ เกรงว่าตระกูลฝูคงจะจบลงอย่างน่าสังเวช และบางทีพวกเขาอาจจะถูกกำจัดออกไปเหมือนตระกูลฉินในตอนนั้น
ดังนั้น ตงฟางโจวจึงเป็นผู้กอบกู้ของพวกเขา และไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะบอกว่าเขาเป็นผู้มีพระคุณของพวกเขา
ความเคารพที่มีต่อลูกประธานถงนั้นไม่มีใครเทียบได้
ชายชราตระกูลฝูออกไปทักทายเขาด้วยตัวเอง และส่วนตระกูลฝูคนอื่นๆก็ตามมาข้างหลัง
เมื่อเดินไปถึงประตู ก็เห็นถงฟางโจวพาคนสองสามคนมาที่นี่ด้วย และเขาก็ถือของขวัญบางอย่างไว้ในมือ
ชายชราตระกูลฝูรู้สึกปลื้มปิติเป็นอย่างมาก “ประธานถง! คุณมาก็ถือว่าดีมากแล้ว ยังจะนำของขวัญมาด้วยอีกทำไม?”
ใบหน้าของถงฟางโจวดูไร้อารมณ์ แท้จริงแล้วเขาไม่มีความประทับใจที่ดีต่อตระกูลฝูแต่อย่างใด หากไม่ใช่เพราะคำสั่งของคุณฉิน ถงฟางโจวคงจะกำจัดพวกเขาไปนานแล้ว
“อืม”
ถงฟางโจวเพียงแค่ฮอืมแค่คำเดียว และยื่นของขวัญให้โดยตรง จากนั้นก็เดินเข้าไปในบริเวณลานกว้าง
ทุกคนในตระกูลฝูต่างรู้จะทำตัวอย่างไรดี ประธานถงก็คือประธานถง เขามีพลังและเขาแตกต่างจากนักธุรกิจอย่างพวกเขาอย่างสิ้นเชิง
ประธานถงเข้าไปในสนามและทุกคนก็รีบตามไป หลังจากที่ ประธานถงเข้ามา เขาก็เดินตรงไปหาฉินจุนทันที
เขาเดินไปหาฉินจุนและก้มศีรษะด้วยความเคารพ
“คุณชายฉิน!”
ฉากนี้ทำให้เกิดผลกระทบทางจิตวิทยาอย่างมากต่อสมาชิกตระกูลฝูและแขกที่มาร่วมงาน ราวกับว่าพวกเขากำลังถูกแช่แข็ง
ประธานถงเรียกฉินจุนเป็นคุณชายฉินอย่างนั้นเหรอ? นับถือขนาดนั้นเลยหรือ?
นั่นคือประธานถง หรือที่ใครๆก็เรียกกันว่าลูกพี่ถงเชียวนะ!
ถงฟางโจวแตกต่างจากคนอื่น ๆ อย่างสิ้นเชิง ด้วยความสามารถของเขาแล้ว ต่อให้เป็นคนที่รวยที่สุดของประเทศหรือเจ้าของธุรกินใหญ่ที่สุดในเมืองอย่างพวกเขาก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เขาแสดงความนับถือเช่นนี้ได้
แต่สุดท้าย ถงฟางโจวก็ให้ความเคารพต่อฉินจุน!
ฉินจุนเป็นใครกัน แต่เขาเป็นแค่นายน้อยตกอับเท่านั้นเอง แม้ว่าตระกูลฉินในตอนนั้นจะยังอยู่ แต่ถงฟางโจวก็ไม่น่าจะให้ความเคารพต่อคนนายน้อยของตระกูลฉินเช่นนี้หรอก?
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ฝูเสี่ยวเฟิงเองก็ยังสับสนเล็กน้อย เขาไม่ได้สนใจเรื่องอื่น แต่ถงฟางโจวนั้นถือเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลฝูของพวกเขา
ฝูเสี่ยวเฟิงรีบก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า
“ประธานถง ฉันชื่อฝูเสี่ยวเฟิง การมาที่นี่ของคุณ ทำให้ตระกูลฝูของเรานั้นรู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ โปรดเชิญด้านในเถอะครับ อย่าเสวนากับคนไม่เอาไหนให้เสียเวลาเลย”
หลังจากที่ ฝูเสี่ยวเฟิงพูดจบ ถงฟางโจวก็ขมวดคิ้วทันที
“คนไม่เอาไหนงั้นเหรอ? คุณว่าใครเป็นคนไม่เอาไหนนะ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินจุนก็ยิ้มจาง ๆ “คนไม่เอาไหนที่พวกเขาพูดถึง น่าจะเป็นฉันนี้แหละ”
ถงฟางโจวชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ขมวดคิ้วเป็นปม
ฝูเสี่ยวเฟิงยิ้มจาง ๆ “เหอะเหอะ เขาเป็นเพื่อนจากแดนไกลของครอบครัวของเรา อีกไม่นานเขาก็จะกลับแล้ว อย่าไปสนใจเขาเลยครับ เชิญประธานถงด้านในเถอะครับ!”
ฝูเสี่ยวเฟิงแสดงความกระตือรือร้นของเขา เขาไม่ต้องการเสียเวลากับการพูดถึงฉินจุน ดังนั้นเขาจึงรีบเชิญประธานถงเพื่อเข้าไปในบ้าน
แต่ทันใดนั้นสีหน้าของประธานถงก็มืดมนลงทันทีและเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า
“นี่ไม่ใช่ว่าพวกคุณกำลังเข้าใจผิดอะไรอยู่ใช่ไหม? ใครช่วยครอบครัวของคุณ นี่หรือว่าพวกคุณไม่เคยสำนึกเลยเหรอ?”
ฝูเสี่ยวเฟิงตกตะลึงครู่หนึ่งคิดว่า คิดว่าประธานถงกำลังพูดถึงตัวเขาเอง เขาจึงตอบอย่างรวดเร็วว่า
“ประธานถง พวกเราเคยถามเรื่องนี้มาก่อนแล้ว และเราก็รู้ว่าคุณเป็นคนช่วยเราไว้ ครอบครัวฝูของเรารู้สึกขอบคุณคุณมาก”
ประธานถงหัวเร่าะเยาะ “นี่คุณเข้าใจผิดแล้ว คนที่ช่วยพวกคุณไว้ ไม่ใช่ฉันที่”
ฝูเสี่ยวเฟิงนิ่งครู่หนึ่ง “ไม่ใช่คุณ ถ้างั้นใครกัน? ฮ่าๆ อย่าล้อเล่นเลยครับ ประธานถง เรารู้ว่าเป็นความช่วยเหลือจากคุณ”
ถงฟางโจวหัวเราะเยาะ “ตระกูลฝูของคุณสมองตายจริงๆ คุณคิดว่าจากความคับข้องใจของเรานั้น ฉันจะช่วยคุณได้งั้นเหรอ?”
คำพูดของถงฟางโจวทำให้ใบหน้าของตระกูลฝูมืดมนลงทันที
อันที่จริงถงฟางโจวมีความขุ่นเคืองใจเล็กน้อยกับตระกูลฝู ทุกคนเองก็รู้ว่ากันดี แต่ที่ถงฟางโจวช่วยเหลือตระกูลฝูไว้นั้น ไม่มีใครรู้ได้เลยว่าเพราะอะไร
แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินที่ถงฟางโจวพูดแล้ว ดูเหมือนว่าที่จริงแล้วเขาจะไม่ค่อยเต็มใจช่วย ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับความไว้วางใจจากคนอื่นหรือถูก…บังคับโดยคนอื่น?
ฝูเสี่ยวเฟิงถามด้วยท่าทางสง่างามและอึดอัดเล็กน้อย
“ประธานถง ได้โปรดชี้แจงด้วยว่าสรุปแล้วเป็นใครกันที่ยินดีช่วยตระกูลฝูของฉัน?”
ฉินจุนกล่าว”ฉันเอง”
เมื่อฉินจุนพูด ฝูหรงหรงก็จ้องมองเขาทันที
“พูดอะไรของคุณ!คุณมีสิทธ์อะไร ถึงได้กล้าพูดแทรกขึ้นมาให้เวลาแบบนี้! ฉันคิดว่าถอนหมั่นแล้ว ฉันก็ควบคุมคุณไม่ได้ใช่ไหม!”
ฝูหรงหรงรู้สึกว่าเธอสูงกว่าฉินจุนเพราะเธอคิดว่าฉินจุนกำลังวางแผนที่จะเข้ามาเป็นสมาชิกในตระกูลของเธอในครั้งนี้
หรือเมื่อเข้ามาเป็นคนในตระกูลแล้ว จะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครอย่างนั้นหรือ?
แน่นอนว่าฝูหรงหรงสามารถสั่งลงโทษเขาได้ แม้ว่าเขาจะถอหมั้นแล้วก็ตาม ฝูหรงหรงก็ยังรู้สึกว่าความยิ่งใหญ่ของเธอยังคงอยู่
ฉินจุนเยาะเย้ยเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของฝู้หรงหรง
“คุณจะควบคุมฉัน? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? คุณคิดว่าคุณสวยขึ้นนิดหน่อยและมีคุณสมบัติบางอย่างงั้นเหรอ? ฟู่หรงหรง คุณเป็นคนหลงตัวเองเกินไปแล้ว ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ฉํนทั้งสวนและสูงส่งกว่าคุณมาก ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคุณไปเอาความหยิ่งผยองนี้มาจากไหนกัน”
หลังจากที่ ฉินจุนพูดจบ ใบหน้าของฝูหรงหรงก็ดูน่าเกลียดขึ้นทันที
“แก… กล้าดียังไงมาด่าฉัน! แกกำลังรนหาที่ตาย!”
หลังจากพูดจบ ฝูหรงหรงก็รีบขึ้นและจะตบฉินจุน
เธอโกรธมาก ตั้งแต่ยังเล็กไม่มีใครกล้าพูดแบบนั้นกับเธอ!
ฉินจุนก็แค่ลูกเขยคนหนึ่ง กล้าว่าเธอแบบนี้ ก็เหมือนว่าเขากำลังมองหาความตาย!
และแน่นอนว่าฝูหรงหรงไม่มีโอกาสทำแบบนั้นกับฉินจุน ก่อนที่ฝ่ามือนั้นจะถูกหน้าของฉินจุน ประธานถงก็ก้าวไปข้างหน้าและเตะเธอเข้าอย่างจัง
บูม!
เขาเตะเข้าที่ท้องของฝูหรงหรงแล้วเตะฝูหรงหรงออกไปโดยตรงทันทีทันใด!
ฝีมือของประธานถงนั้น แม้แต่ผู้ชายที่แข็งแกร่งก็ยังรับลูกเตะของเขาไม่ได้ ฝูหรงหรงที่ถูกเตะออกไปและล้มลงไปกองกับพื้นก็มีใบหน้าที่ซีดเซียวมาก
ฟู่หรงหรงนอนอยู่บนพื้นพร้อมกับเหงื่อที่ไหลบนศีรษะ เธอกำท้องไว้และไม่กล้าขยับ
ในเวลานี้ตระกูลฝูตกตะลึงมาก และไม่คิดเลยว่าประธานถงจะทำอะไรกับฝูหรงหรงแบบนี้!
ถงฟางโจวถอนหายใจอย่างเย็นชา “คุณกำลังรนหาที่ตายจริงๆ นี่คือสิ่งที่คุณปฏิบัติต่อผู้มีพระคุณงั้นเหรอ?”
“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชายฉิน คุณคิดว่าฉันจะดูแลเรื่องยุ่งๆ ของตระกูลฝูของคุณงั้นเหรอ?”
“ครอบครัวฝูของคุณมันน่าตลกจริงๆ”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เรื่องของตระกูลฝูไม่เกี่ยวอะไรกับฉันอีกต่อไป ครั้งนี้ช่วยพวกคุณไปแล้ว และจะไม่มีครั้งหน้าอีกต่อไป”
ใบหน้าของฝูเสี่ยวเฟิงดูน่าเกลียดอย่างยิ่ง เขากำหมดแน่น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
“ประธานถง คุณหมายความว่า ที่คุณช่วยตระกูลฝูทั้งหมดเป็นเพราะเห็นแกหน้าของเขางั้นเหรอ?”
ฝูเสี่ยวเฟิงรับไม่ได้ เป็น ฉินจุนได้อย่างไรกัน? ฉินจุนก็เป็นแค่นายน้อยตกอับและเขาก็อยู่คนละชั้นกับประธานถงเลย!
ถงฟางโจวถอนหายใจอย่างเย็นชา “แน่นอนว่าเป็นคุณฉิน ไม่เช่นนั้นคุณคิดว่าฉันจะช่วยคุณงั้นหรือ?”
ตระกูลฝูนี่นี้สมองเสื่อมจริงๆ และแทนที่จะรู้สำนึกบุณคนของเขาคนนี้ แต่พวกเขากลับเสียดสีคุณชายฉินและขับไล่เขาออกไปจากที่นี่?
และไหนยังจะเรื่องการเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล?
ด้วยสถานะของคุณชายฉิน อย่าพูดถึงเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเลย ถ้าสามารถแต่งงานกับตระกูลฝูของคุณได้จริง ๆ มันจะเป็นพรที่ยิ่งใหญ่มากๆของตระกูลฝูของคุณและจะเป็นทำพวกคุณได้ขึ้นไปบนที่สูงมากๆเลยล่ะ!
เมื่อเห็นท่าทางที่ตกตะลึงของคนในตระกูลฝูฉินจุนก็เย้ยหยัน
“ไม่เป็นไรหรอก ตระกูลฉินของฉันกับตระกูลฝูของคุณเราเจ๊ากันแล้ว”
“คุณช่วยชีวิตพ่อของฉันในช่วงปีก่อนๆ และตระกูลฉินของฉันรู้ดีว่าตอนนี้ฉันช่วยชีวิตตระกูลฝูของคุณซึ่งถือเป็นการตอบแทนความเมตตาของคุณ”
“อย่างที่ผู้เฒ่าฝูพูดไปเมื่อกี้ ทุกวันนี้มีมิตรภาพเก่าที่ไหนักน?”
“เมื่อตอบแทนความบุญคุณนี้แล้ว เราทั้งคู่ก็เจ๊ากันแล้ว”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลฝูอีก”