ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 101

ตอนที่ 101 บทลงโทษจากเย่เฉิน

มือขวาของเย่เฉินแทงหอกสังหารใส่ผู้เล่นที่กําลังจะมาถึงตัวเขาโดยไม่ลังเล

ด้วยความเรียบง่าย ไร้กระบวนท่า ไม่มีความสวยงามใดๆ

ก่อนที่หอกจะถึงตัวผู้เล่นคนแรก ปรายหอกก็กลายเป็นภาพติดตานับไม่ถ้วนโหมกระหน่ำแทงออกไป

“พัฟพัฟพัฟ”

มีเสียงดังขึ้นมาหลายครั้ง เมื่อหอกแทงไปยังกลุ่มผู้เล่นก่อเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่เปิดเส้นทางให้เย่เฉินควบม้าต่อไป

อย่างไรก็ตาม จํานวนผู้เล่นมีมากเกินไปหนาแน่นเกินไป ในที่สุดม้าก็ถูกหยุด

ทันใดนั้นเสียงตะโกนที่ปิติยินดีก็ดังออกมา

“เร็วเข้า! เย่เฉินไม่มีแรงเหลือแล้ว! ม้าหยุดแล้ว! ไป! ฆ่าเขา! ฆ่าเขาซะ!”

เสียงตะโกนนี้ทําให้ผู้เล่นทุกคนพุ่งออกไปอย่างไม่ต้องสงสัย

“ฮ่าฮ่าฮ่า ของข้า! ทักษะระดับราชาเป็นของข้า!”

“เย่เฉินตายซะ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า แกล้งทําเป็นว่างแข็งแกร่ง สุดท้ายก็หมดแรงจนได้!”

“เขาไม่สามารถต่อสู้ได้แล้ว บุกต่อไป บุกกดดันเขาต่อไป”

ผู้เล่นหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่เข้าโจมตีเย่เฉินและพูดออกมาอย่างไร้ยางอาย

ในความคิดของพวกเขา เย่เฉินไม่สามารถปลดปล่อยปราณแท้ นี้คือการดิ้นรนครั้งสุดท้ายของเย่เฉินหากปราศจากพลังปราณ เย่เฉินก็ต้องถึงจุดจบ

ในที่สุดเย่เฉินก็จะกลายหินรองเท้าสําหรับผู้เล่นที่เข้าร่วมภารกิจนี้ หากใครสามารถจัดการเย่เฉินได้คนผู้นั้นจะพบโอกาศที่ไม่สิ้นสุด!

เย่เฉินหรี่ตาและยังคงเหวี่ยงหอกต่อไป ท่าทง่ายๆ สบายๆ เหวี่ยงหอกออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า

หลังจากการแทงหอกในแต่ละครั้ง มีคนอย่างน้อยสามถึงห้าคน หรือมากสุดสิบสองคนถูกสังหารภาในไม่กี่วินาที

“ตึก ตึก”

ม้าศึกเคลื่อนไปข้างหน้าทีละก้าว

หอกสังหารของเย่เฉินคอยเก็บเกี่ยวชีวิตของผู้เล่นที่ละคนต่อไป

เมื่อเวลาผ่านไปเล็กน้อย ผู้เล่นที่กําลังหยุดเย่เฉินก็ค่อยๆ ค้นพบว่าเย่เฉินที่ไม่มีพลังปราณเหลือแล้ว ก็น่าหวาดกลัวเช่นเดียวกัน!

ใครก็ตามที่อยู่ในระยะสองเมตรรอบตัวเย่เฉิน จะถูกหอกสังหารตัวหัวทั้งหมด ไม่มีใครสามารถเข้าไกล้เขาได้

จากหนึ่งพันเมตรเย่เฉินเดินทางไปหนึ่งร้อยเมตรแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้น เขายังตัดศีรษะผู้เล่นทุกคนที่พยายามจะเข้าใกล้เขาด้วย

ในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ผู้เล่นหลายพันคนถูกเย่เฉินฆ่าตายในที่เกิดเหตุ แต่ เย่เฉินไม่แสดงความเหนื่อยล้าออกมาแม้แต่น้อย

ทันใดนั้นมีเสียงอุทานออกมา: “เวรเอ้ย! เย่เฉิน ปัญหาอยู่ที่หอกของเขา!”

เสียงอุทานของเขาดึงดูดความสนใจของผู้เล่นหลายคนในทันที

ในขณะที่เย่เฉินเหวี่ยงหอกใส่ผู้เล่นห้าคน ผู้เล่นทั้งห้าที่ยกอาวุธขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตีของเย่เฉิน อาวุธของพวกเขาจะถูกทําลายกลายเป็นผุยผงในทันที แม้แต่ชุดเกราะบนร่างกายของพวกเขาก็ไม่มีข้อยกเว้น ถูกทําลายสลายกลายเป็นผงจนหมด

ทันใดนั้นเสียงฉีกกระชากอากาศก็ดังขึ้น

หอกแห่งการสังหาร(ไม่สมบูรณ์): สมบัติโดยกําเนิด ได้รับความเสียหายเนื่องจากการเบิกฟ้าของผานกู่ ตกลงมายังโลก และเงื่อนไขการซ่อมแซมไม่ทราบได้

คุณสมบัติ: 1. ทําลาย(มีโอกาสทําลายอาวุธที่มีเกรดต่ำกว่าหอกสังหารมากขึ้น)

หลังจากใช้งาน วิญญาณจะถูกผูกมัด ไม่สามารถทิ้งได้ ไม่สามารถแลกเปลี่ยน และไม่สามารถถูกขโมยได้

ตอนนี้อุปกรณ์ที่ใช้โดยผู้เล่น ไม่มีอาวุธใดเทียบได้กับหอกสังหารของเย่เฉินมันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกทําลายกลายเป็นผุยผง

ก่อนหน้านี้การต่อสู้นั้นรุนแรงเกินไป และความเร็วในการใช้หอกของเย่เฉินนั้นก็รวดเร็วมาก จึงไม่มีใครสังเกตเห็นสถานการณ์ที่ผิดปกตินี้

เมื่อใครก็ตามสังเกตเห็นแต่เขาคนนั้นก็ถูกแทงตายทันที ก่อนหน้านี้จึงไม่มีใครตะโกนออกมา

หากต้องการฟื้นคืนชีพ หากอยู่ในสถานการณ์ปกติ เขาสามารถฟื้นคืนชีพได้ทันที

แต่ตอนนี้ เป็นช่วงภารกิจพิเศษ หากต้องการฟื้นคืนชีพ ต้องรออย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง

ผู้เล่นที่อยู่ด้านหลังจึงไม่สามารถเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้านหน้าได้

และตอนนี้ผู้เล่นจํานวนนับไม่ถ้วนกลัวที่จะถูกฆ่าโดยเย่เฉิน จึงเริ่มถอยออกไป

จากนั้น ก็มีคนพบสิ่งผิดปกติของหอกสังหารของ

แต่เมื่อพวกเขายืนยันความแปลกประหลาดของหอกสั่งการพวกเขาก็ตกตะลึง

มารดามันเถอะ อุปกรณ์บนร่างกายสลายไปทันทีเมื่อสัมผัสกับหอกสังหาร

นั่นคืออุปกรณ์ที่พวกเขาต่างซื้อด้วยความยากลําบากมันกลับพังยับเยิน!

ความโศกเศร้าและความรู้สึกกังวลเริ่มปรากฏขึ้นในหัวใจของผู้เล่นมากขึ้นเรื่อยๆ

มารดามันเถอะ กว่าข้าจะประหยัดเงินซื้ออาวุธและชุดเกราะได้ สําหรับข้าคิดว่ามันง่ายหรอ?

หลังโดนแทง อาวุธก็พัง เกราะก็หัก แล้วจะสูญเสียเงินไปเท่าไหร่

ผู้เล่นที่มีอุปกรณ์ไม่ดีนักยังไม่คิดอะไรมาก ยังไรก็ตามพวกเขาจะได้เงินรับการชดเชยเป็น 10,000 ทอง

แต่ผู้เล่นที่มีอาวุธระดับสูง หัวใจของพวกเขาอยากที่จะร้องไห้

“ตึก ตึก”

ม้าศึกเดินต่อไปเรื่อยๆ

ผู้เล่นที่อยู่ข้างหน้าเย่เฉินเริ่มมีความคิดจะล่าถอย

มารดามันเถอะ เจ้าไม่ถอยเหรอ? หากเจ้าไม่ล่าถอย การถูกฆ่านั้นไม่สําคัญ แต่อุปกรณ์ทั้งหมดของเจ้าจะถูกทําลาย

พวกเขาไม่คิดว่าเย่เฉินจะเมตตาทิ้งอุปกรณ์ไว้ให้พวกเขา

“ไอ้พวกโง่! ไป! ไม่ต้องกลัว! เย่เฉินไม่มีแรงเหลือแล้ว!” เสียงคํารามดังมาจากฝูงชน

“ใช่ บุกเข้าไปเลย! ฆ่าเช่เฉินเพื่อทักษะระดับราชา รออะไรอยู่ไป บุกเข้าไป!” มีคนเริ่มตะโกนอีกครั้ง

“บุกเข้าไป? มารดาเจ้าเถอะ ไปเถอะ ทําไมไม่เขาไปเองละ!” เสียงตะโกนด้วยความโกรธดังมาจากปากของผู้เล่นด้านหน้า

“ไอ้เฮงซวย หอกของเย่เฉินสามารถทําลายอุปกรณ์ได้ เจ้าก็เข้าไปก่อนสิ!”

พวกเขาไม่กล้าบุกเข้าไป เป็นเรื่องดีหากฆ่าเย่เฉินได้ แต่เมื่อพวกเขาล้มเหลว การสูญเสียที่ตามมานั้นเป็นที่พวกเขาจะรับไหว

ก่อนหน้านี้ที่ไม่กลัว เพราะไม่มีอะไรจะเสีย เพราะประกาศของโลกบอกว่าไม่มีบทลงโทษจากการตาย

แต่สถานการณ์ตอนนี้ถึงระบบจะไม่ลงโทษ แต่เย่เฉินเป็นผู้ลงโทษแทน

มารดามันเถอะ ลงโทษด้วยการทําลายอุปกรณ์

“บัดซบ! อุปกรณ์ไม่สามารถนํากลับมาใช้ได้อีก บอกที่ว่าใครจะกล้าเข้าไปสู้” ทันใดนั้นก็มีเสียงอุทานดังขึ้น

“ไอ้พวกขยะ! ถอยออกไปซะ ข้าต้องการออกไป!” ผู้เล่นที่อยู่ข้างหน้าคํารามอย่างดุร้ายใส่ผู้เล่นที่อยู่ด้านหลัง และพยายามจะเข้าไปในฝูงชน

สําหรับรางวัล ช่างมัน อย่างน้อยก็ไม่สามารถต่อสู้กับเย่เฉินอย่างรุณแรงได้ในตอนนี้

หากมีเพียงเย่เฉิน เขาก็จะลองดูและดูว่ามีโอกาสหรือไม่ อย่างไรก็ตามความคิดของเขานั้นผิดไปความเป็นจริงนั้นโหดร้ายมาก

ไม่เพียงแต่เขาจะไม่สามารถแทรกตัวเข้าไปในฝูงชน เขายังถูกฝูงชนด้านหลังผลักออกไปข้างหน้าอีกด้วยด้วย

” ฟึบ” เสียงดังขึ้นในอากาศ

ผู้เล่นรู้ตัวทันทีว่าการมองเห็นของเขานั้นแปลกไป เหมือนเขากําลังลอยสูงขึ้น สูงขึ้นและสูงขึ้น ผู้คนที่อยู่รอบๆ ในตอนนี้ก็ลอยขึ้นเช่นกัน จากนั้นเขาก็หันศีรษะ เห็นพื้นดิน เห็นศพที่ไม่มีหัวและอุปกรณ์ที่สลายกลายเป็นผงบนศพที่ไม่มีหัว

ในขณะนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นทันที

บัดซบ นั่น…นั้นคืออุปกรณ์ของข้า มันพังสลายไปแล้ว

เย่เฉินขี่ม้าและก้าวไปข้างหน้าเรื่อย

ผู้เล่นที่ขวางเย่เฉินเริ่มต้องการล่าถอยเพราะกลัวว่าอุปกรณ์ของพวกเขาจะถูกทําลายโดยหอกสังหารของเย่เฉิน

อย่างไรก็ตามต่อให้พยายามแค่ไหนก็หนีไม่พ้น

มีผู้คนเบียดเสียดกันมากเกินไป เกินกว่าที่จะถอยกลับได้

การแสดงออกของเย่เฉินยังคงเหมือนเดิม ไม่แปลกใจ ไม่โกรธ มีเพียงความเย็นชา

หนึ่งครั้ง อีกครั้ง ตัดหัวของผู้เล่นอย่างไร้ความปราณี

ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ผู้เล่นที่ขวางทางเขาคือเป้าหมายของเย่เฉิน

แม้ว่าพวกเขาจะหวาดกลัวแล้ว

แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มถอยกลับ

ทันใดนั้น ผู้เล่นกลุ่มใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของเย่เฉินก็ตามมาทันแล้ว

พวกเขามีจํานวนมากมายนับไม่ถ้วน

อย่างไรก็ตาม เมื่อใกล้ถึงตัวย่เฉิน ผู้เล่นทั้งหมดทั้งคนที่มาก่อนและพึ่งมาไม่มีใครกล้าก้อนออกมาด้านหน้า

เพราะพวกเขายังได้ยินเสียงอุทานของผู้เล่นที่ยินขวางทางเย่เฉิน

พวกเขายังเห็นซากศพที่กระจัดกระจายทั่วท้องถนน

บากคนฉลาด พวกเขารอให้เย่เฉินหมดแรง พวกเขาไม่จําเป็นต้องก้าวออกไปข้างหน้า พวกเขาแค่ต้องรออย่างอดทน

ถ้าพวกเขาออกไปและต้องเสี่ยงที่อุปกรณ์พังมันจะได้ไม่คุ้มเสีย

พวกเขาทั้งหมดวางแผนที่จะรอจนกว่าเย่เฉินจะหมดแรงก่อนที่จะเข้าโจมตีเย่เฉิน

อย่างไรก็ตาม เหล่าผู้เล่นทั้งหมดไม่ได้รู้สิ่งหนึ่ง คือเย่เฉินไม่ได้มาที่ลกเอี๋ยงด้วยตัวคนเดียว