ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 19
เย่เฉินขี่จักรยานมุ่งหน้าไปยังโรงแรมห้าดาว
บนถนนคุณจะเห็นผู้คนรวมกลุ่มกันเป็นระยะ ๆ
แต่ละคนต่างถืออาวุธบางอย่างในมือเช่นมีดทำครัวหรือไม้เบสบอล
ในบางครั้งจะมีกลุ่มคนที่ถือมีดเดินป่าและมีดพร้าซึ่งโดยพื้นฐานแล้วคนเหล่านั้นเป็นกลุ่มของพวกอันธพาล
รถยนต์ไม่สามารถขับเคลื่อนได้เนื่องถนนถูกปิดกั้น แต่มีอีกเหตุผลหนึ่งที่รถก็ไม่สามารถใช้งานได้เพราะกฎของโลกก็เปลี่ยนไป
เย่เฉินขี่จักรยานไปตามเส้นทางและค่อยๆเห็นคนมากขึ้น
จุดประสงค์ของพวกเขาคือต้องการอาหาร
ผู้คนที่ได้รับอาหารพวกเขารู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ ไม่ว่าจะมีอายุเท่าไหร่ต่างก็เป็นเช่นนี้
ไม่ว่าสังคมจะพัฒนาและก้าวหน้าเพียงใดอาหารก็เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้คนเสมอ
โลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากผู้คนต่างตื่นตระหนกและหวาดกลัว แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานความหิวโหยได้
ในยุคนี้โดยเฉพาะในเมือง พวกเขาเคยชินกับการซื้ออาหารมากกว่าเก็บอาหาร
ผู้คนซื้อและรับประทานและเก็บอาหารไว้ได้มากที่สุดเพียงสองหรือสามวัน
แน่นอนว่ามีบางคนทำอาหารด้วยตัวเองพวกเขาอาจจะเก็บอาหารบางชนิดที่บ้านเช่นข้าวและแป้ง
ผักมักจะไม่ถูกเก็บไว้
ในเมืองมีคนจำนวนมากที่ไม่ได้ทำอาหารด้วยตัวเอง
ผลที่ตามมาคือพวกเขาต้องไปหาอาหารตามท้องถนน
แม้ว่าภายนอกจะเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่รู้จักและอาจจะมีอันตรายก็ตาม
“เกิดอะไรขึ้นในโลกบ้านี้”
“ใครจะรู้ว่ามันจะแย่ขนาดนี้ วัชพืชเติบโตขึ้นเท่าตัวคนภายในหนึ่งคืน โดยปกติถ้าต้นไม้จะโตได้ขนาดนี้ก็ต้องใช้เวลาหลายร้อยปี”
“คุณจะบอกว่าสถานการณ์นี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเกมนั้นใช่หรือไม่”
“ดาวตกการกลายพันธุ์และเกมอาจจะเกี่ยวข้องกัน”
“ถ้ามันเกี่ยวข้องกันจริงๆ เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้แต่เกมนี้มันสุดยอดจริงๆ คุณได้ตรวจสอบธนาคารในโทรศัพท์มือถือของคุณแล้วหรือยัง?”
“คุณกำลังพูดถึงคะแนนเครดิต? ฉันเห็นคนกลุ่มหนึ่งพูดว่าคะแนนเครดิตในเกมก่อนหน้านี้ ฉันได้ตรวจสอบแล้วเงินทั้งหมดของฉันกลายเป็นคะแนนเครดิตไปแล้ว”
“ โลกกำลังจะถึงจุดจบหรอ?”
“ใครจะไปรู้เรื่องนี้ แต่คะแนนเครดิตนี้มันอาจจะใช้งานได้ มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”
เสียงของการสนทนาค่อยๆเบาลง เย่เฉินที่กำลังขี่จักรยานก็ค่อยๆห่างไปจากกลุ่มคน
ผู้คนในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นมิตรต่อกัน แต่ความสงบสุขนี้จะคงอยู่อีกไม่นานก่อนที่มันจะสลายไป
จนกว่าผู้คนจะรับรู้ว่าปืนไม่สามารถใช้งานได้ ความโกลาหลจะปะทุขึ้นทันทีและจะดำเนินต่อไป
แม้ว่า ระบบผ่านกู่ จะเริ่มมอบเครื่องยังชีพให้ แต่มันก็ไม่ได้ผลใดๆ
ในเวลานั้นเมื่อผู้คนเข้าใจโลกที่เปลี่ยนแปลงไปและเกมยุคก่อนประวัติศาสตร์ความปรารถนาและความหวังใหม่ ๆ ที่ต้องการความแข็งแกร่งจะค่อยๆปรากฏขึ้น
การต่อสู้และความโกลาหลจะดำเนินต่อไปไม่สิ้นสุด
เพราะไม่ได้มีแค่มนุษย์ที่ดำรงอยู่ แต่ยังมีสองเผ่าพันธุ์
เมื่อเย่เฉินขี่จักรยานไปถึงทางเข้าโรงแรม ร่างที่โซซัดโซเซก็วิ่งออกมาจากโรงแรม
หูเสี่ยวเย่ว?
เย่เฉินผงะไปชั่วขณะ จากนั้นก็ขมวดคิ้ว
ชุดสีขาวของหูเสี่ยวเย่ว เปื้อนไปด้วยเลือด ผมของเธอกระเซอะกระเซิง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
เห็นได้ชัดว่าเธอพึ่งเจอสิ่งที่น่ากลัวมาก
เมื่อเย่เฉินคิดว่าหูเสี่ยวเย่วพบกับแก๊งอันธพาล “ เสียงกรี๊ด” หลายครั้งก็ดังขึ้นต่อเนื่อง
เมื่อได้ยินเสียงนี้ใบหน้าของเย่เฉินก็เปลี่ยนไปทันทีร่างของเขาขยับเดินมาข้างหลังหูเสี่ยวเย่วภายในเวลาแค่หนึ่งลมหายใจและด้วยการเคลื่อนไหวมือขวาหอกอันแหลมคมก็ปรากฏขึ้นทันที
หูเสี่ยวเยว่ก็เห็นเย่เฉินเช่นกัน แต่การเคลื่อนไหวของเย่เฉินนั้นรวดเร็วเกินไป ก่อนที่เธอจะพูดอะไร เย่เฉินก็มาอยู่ข้างหลังเธอแล้ว
หูเสี่ยวเย่วผงะไปชั่วครู่ จากนั้นก็เริ่มตื่นตระหนกอีกครั้งแล้วกรีดร้อง: “เย่เฉิน! วิ่ง! มันมี … “
คำพูดของ หูเสี่ยวเย่ว หยุดลงทันทีที่ผ่านไปครึ่งประโยค
เพราะเธอเห็นหอกสังหารในมือของเย่เฉิน
ไม่ใช่เพราะว่าเธอรู้จักหอกแปลกนี้ แต่เธอมั่นใจมากว่าก่อนหน้านี้มือของเย่เฉินว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย
แม้ว่าตอนนี้เธอจะอายมากแต่เธอก็กลัวมากเช่นกัน เธอมั่นใจมากว่าเธอไม่ได้มองผิดไปเพราะอาการอาการเวียนหัว
เย่เฉินได้ไม่สนใจหูเสี่ยวเย่วและจ้องไปที่ล็อบบี้ของโรงแรมด้วยสายตาจริงจัง
ทันใดนั้นหนูตัวยักษ์ขนาดเท่าสุนัขโกลเด้นโตเต็มวัยก็ปรากฏตัวขึ้นที่บันไดของล็อบบี้ของโรงแรม
สัตว์ร้ายหนูยักษ์! เป็นไปได้ยังไง!
เย่เฉินยืนยันได้ทันที ถึงความแข็งแกร่งของหนูยักษ์ตัวนี้มันเป็นระดับสัตว์ร้าย!
การรู้แจ้งของสัตว์ร้าย สัตว์วิญญาณ สัตว์อสูร และแฟรี่เป็นการเพิ่มความแข็งแกร่งของกลุ่มมอนสเตอร์ พวกมันเป็นกลุ่มกองกำลังระดับล่าง
แฟรี่เป็นสมาชิกที่แท้จริงของกลุ่มมอนสเตอร์ที่สามารถเปลี่ยนร่างกายคล้ายมนุษย์ได้ แน่นอนพวกเขาเป็นมนุษย์แค่ส่วนลำตัวและมีส่วนหัวไม่เหมือนมนุษย์
ร่างกายของพวกเขายังคงรักษาลักษณะเฉพาะบางอย่างของร่างกายไว้
เช่นหัวสัตว์หรือหางหรือก้ามเป็นต้น.
“ เย่เฉิน! วิ่ง!” หูเสี่ยวเย่ว กรีดร้องอีกครั้งเมื่อเห็นหนูขนาดใหญ่กำลังลงมาชั้นล่าง