ผู้ใหญ่จิกับนางพิมพ์ - ตอนที่ 19

ตอนที่ 19 ศิษยาภิบาล

ในช่วงเวลานั้น พิมพ์ลดาคิดว่าบางทีพระเจ้าจะเข้าข้าง เธอให้เธอเก็บได้ของวิเศษ จิรฐาคนนี้ บางทีการแต่งงานกับ เขาจริงๆไม่ได้เน่าเฟะถึงขนาดนั้น

แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน ขณะที่สไปร์ทช่วยเธอวิเคราะห์ เรื่องการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ นอกจากจะดูเธอว่าใจ ใหญ่ไร้สมองแล้ว ในอีกทางหนึ่งยังจัดให้จิรฐาอยู่ในลำดับ มือโปรช่องเจนจัดสนามรัก

จิรฐาบอกว่าปรัณจะมารับเขา ให้พิมพ์ลดาไปก่อน พิมพ์ ลดาก็อยากฟังคำของเขาคว้ากุญแจรถของเขาก็จากไป แต่ คิดถึงเมื่อครู่เขายังช่วยอุ่นมือให้ตนเอง ปณิธานด้านศีล ธรรมอันสูงส่งของพิมพ์ลดาที่ว่าสามีภรรยามีสุขร่วมเสพ มี ทุกข์ร่วมต้าน จึงตัดสินใจอยู่เป็นเพื่อนกับเขารอด้วยกันดี กว่า แม้ว่าในความเป็นจริงเขาทั้งสองยังไม่ค่อยรู้จักกันมาก แต่ลมเย็นโกรกกรรโชกที่ข้างถนน ทำให้เธอพิมพ์ลดาทั้ง เขาจิรฐาไว้ที่นี่คนเดียว เธอก็จะไม่สบายใจนัก!

ดีที่ปรัณก็เร็วพอจริง ๆ ในขณะที่พิมพ์ลดายื่นข้อเสนอว่า มิฉะนั้นสองคนก็เข้าไปรอในรถ เขาก็มาถึงแล้ว

ลงจากรถ ปรัณก็อ้อมผ่านหน้ารถวิ่งมาหาจิรฐา แต่เมื่อ เขาเห็นพิมพ์ลดาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ จิรฐา เขาเผลออ้าปากหวอ ลมเย็นก็กรรโชกเข้าสู่ในลำคอ ทำให้ปรัณสำลักจนไอออก มาไม่หยุด”
ในที่สุด รอจนเขาหยุดไอ สามารถพูดได้ตามปกติแล้ว เขาจึงยิ้มให้พิพ์ลดา และรีบกล่าวกับจิรฐาว่า “ท่านจิครับ(6% บูซื่อ) ขอโทษ รถติดเล็กน้อย ผมมาสายแล้วครับ”

“ศิษยาภิบาล(%xJiiมูซ่อ)?” ได้ยินปรัณขานเรียกจิรฐา พิมพ์ลดาอดไม่ได้ที่จะกระซิบย้ำอีกครั้ง

-ท่านจิชื่อจีนคือ อ่านมู่ซื่อ ศิษยาภิบาลที่จีนเรียกว่า #z litอ่านมู่ซื่อ ออกเสียงคล้ายๆกัน

“ไม่เป็นไรหรอก”จิรฐาตอบปรัณแล้วหันมาพูดกับพิมพ์ ลดาว่า”คุณรีบกลับบ้านไปเถอะ”

“โอ้!”พิมพ์ลดาพยักหน้างึก ๆ แล้วมองจิรฐาขึ้นรถที่ปรัณ ขับมาจากไป พิมพ์ลดาจำได้อย่างชัดเจน ครั้งนั้นที่รีสอร์ท ริมทะเล ขณะปรัณมารับจิรฐา รถที่ขับเป็น BMW แต่คืนนี้ ทำไมกลายเป็นโบร่าเหมือนกันน่ะ?”

“ศิษยาภิบาล(JDมู่ซื่อ)?”กระทั่งรถของพวกเขาจากไป สุดท้ายลับตาไปแม้แต่จุดยังไม่เห็นแล้ว พิมพ์ลดายังจอด อยู่เฉยๆ คิดไม่ตกกับคำที่ปรัณกล่าว คำว่า “ท่านจิครับ( มู่ซื่อ)”

“โอ้!”เธอตะโกนขึ้นมาราวกับเกิดความกระจ่างแจ้งทันที จากนั้นก็คอตกในทันใด”โอ้พระเจ้า ไม่น่ะ! ฉันแต่งงา นกับศิษยาภิบาลคนหนึ่ง? ศิษยาภิบาลแต่งงานได้เหรอ? ฉันแต่งงานกับศิษยาภิบาลคนหนึ่งได้อย่างไร? ทำไมฉัน ถึงได้โง่ขนาดนี้ ไม่ถามไถ่ให้ชัดเจนเสียก่อนนะ?
สามีที่ตนเองแต่งงานแบบสายฟ้าแลบเป็นศิษยาภิบาล เรื่องนี้ ดูเหมือนจะกระทบต่อพิมพ์ลดาไม่เบา ดังนั้นระหว่าง ทางกลับบ้านเธอเลี้ยวผิดหลายโค้ง เลี้ยวทางไกลไปหลาย รอบมาก

กลัวพ่อแม่เกิดความสงสัย พิมพ์ลดาไม่กล้าขับรถไป จอดในที่จอดรถชั้นล่างบ้านตนเอง ได้แต่ไปจอดที่ลานจอด รถสวนสาธารณะเขตพื้นที่น้อยรอบนอกแล้วค่อยเดินกลับ บ้าน

สำหรับเรื่องที่ถูกชายลักพาตัวตอนกลางวันเรื่อง นี้ เธอให้เหตุผลว่านั่นเป็นเพื่อนนักเรียนเก่าคนหนึ่ง จึง อะลุ่มอล่วยผ่านไปได้

แต่เรื่องที่ทำให้พิมพ์ลดาสำลักข้าวมากที่สุดก็คือคำพูด ที่แม่แก่เธอตอบเธอกลับว่า “หนูโทรศัพท์ให้จิน้อยเขาเถอะ บอกว่าหนูไม่สบายใจ จะอย่างไรหนูก็ปล่อยให้เขาคอย เก้อไปสองครั้งแล้ว หนูโทรไปบอกขอโทษ วันหน้ายังมี โอกาสไปมาหาสู่ติดต่อกัน”

พิมพ์ลดาร้องตะโกนในใจ เธอไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองมีความ งามเฉกเช่นมัจฉาจมวารี ปักษีตกนภา จันทร์หลบโฉมสุดา มวลผกาละอายนางอะไรปานนั้น สามารถให้ชายหนุ่มคน หนึ่งยังคบหาแต่งงานกับตนเองต่อไปได้อีกทั้งที่ถูกตนเอง ปล่อยให้คอยเก้อต่อเนื่องถึงสองครั้งแล้ว อย่าว่าแต่เดี๋ยวนี้ ตนเองได้เป็นหญิงที่มีสามีแล้ว

ดังนั้น โทรศัพท์สายนี้พิมพ์ลดาไม่อาจโทรไปได้อีกตามธรรมดา เธอได้แต่นอนไม่หลับพลิกไปพลิกมาบนเตียง นานมาก หลังจากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่งข้อความ ข้อความหนึ่งให้สไปร์ทว่า : ฉันสมรสแล้ว

เวลาที่ส่ง SMS ข้อความนั้นเป็นเวลายามรุ่ง โมง

สามสิบนาที