ผู้ใหญ่จิกับนางพิมพ์ - ตอนที่ 21

ตอนที่21 คุณมีความลับมากเท่าใด

คำพูดของพิมพ์ลดาไม่อาจแลกได้คำตอบจากจิรฐา สิ่ง ที่แลกมา กลับเป็นเขาเอื้อมมือไปดึงมือเล็กของเธอมากำไว้ ในอุ้งมือ

อากัปกิริยาเล็กๆน้อยๆของเขาทั้งสนิทสนมทั้งคลุมเครือ นี้ ทำให้พิมพ์ลดาอดไม่ได้ที่จะอึ้งไปที แต่คุณอรัญญาที่อยู่ ด้านข้างเห็นแล้วกลับมีความสุขเบ่งบานในใจ

แต่เช้าตรู่ก็มีหนุ่มสุดยอดหล่อเรียกเธอว่าแม่ เธอก็รู้สึก ภาระหัวใจหนักอึ้งไปหน่อยแล้ว ตอนนี้เห็นลูกสาวลูกเขย ต่างรักกันมากขนาดนี้ต่อหน้าพวกเขาสองผู้เฒ่า ในใจเธอนี้ ยังจะไม่มีความสุขได้เหรอ?

อรัญญามักจะคิดอยู่เสมอว่าตัวเองเป็นแม่จอมซ่าทัน สมัย เธอไม่รังเกียจที่ลูกสาวแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ใน มุมมองของเธอ ต้นปีนี้ สมรสเปลือยก็มีแล้ว แต่งงานแบบ สายฟ้าแลบจะนับกะผีเป็นอะไรได้? เพียงแค่อย่าเป็นหย่า ร้างแบบสายฟ้าแลบก็ใช้ได้แล้ว การแต่งกายตั้งแต่ศีรษะ จรดเท้าของลูกเขยเธอคนนี้ ยังมีของขวัญตามมารยาทใน การพบปะที่นำมามอบให้ผู้เฒ่าทั้งสองในวันนี้ ต่างก็แสดง ให้พวกเขาเห็นว่าเขามีภาวะเศรษฐกิจดีอย่างชัดเจน

เพียงแต่เรื่องการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบของพิมพ์ ลดานี้ ในมุมมองของญาณัท ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาปานนั้น

แล้ว
วางถ้วยน้ำชาลง เขาเลื่อนสายตาไปจับจ้องมองดูมือ ของจิรฐาและพิมพ์ลดาทั้งสองคนที่กุมไว้ด้วยกันแล้วถาม เสียงเข้มว่า “ใครให้พวกเธอทั้งสองขวัญกล้าบังอาจข้าม เราที่เป็นผู้ใหญ่เหล่านี้ไปจดทะเบียนสมรสโดยตรงได้?”ฉับ พลันก็มีลูกเขยคนหนึ่งกระโดดออกแบบนี้ ทำให้เขาตกใจ ไม่น้อยจริง ๆ “คุณ”มองไปที่จิรฐา เขาถามว่า”ชื่ออะไร?ทำ อาชีพอะไร?”

แม้ว่าตั้งแต่พิมพ์ลดาเกิดมา ญาณัทก็รักเธอมากจนเข้า ถึงในกระดูก แต่ยามจำเป็น ความเข้มงวดของการเป็นพ่อ ของเขาก็ไม่เคยขาดตกบกพร่อง

ได้ยินญาณัทถามตนเอง จิรฐาก็ยึดกายนั่งตรงมากขึ้น

“พ่อครับ ผมชื่อจิรฐา บรรพบุรุษอาศัยในเมือง s ก่อนนั้น เพราะต้องทำงานจึงได้ดำรงชีวิตอยู่ในเมืองBมาตลอด จน เมื่อเร็วๆนี้จึงได้กลับมาที่เมืองs เรื่องการงานของผม.”

เมื่อจิรฐาเอ่ยถึงการทำงานของเขา พิมพ์ลดาก็อดไม่ ได้ที่จะหันหน้ามองมาที่เขาแล้ว เพราะเธอจำได้อย่าง ชัดเจนว่าเมื่อคืนชายที่ชื่อปรัณเรียกเขาว่าศิษยาภิบาล เธอ หวังเหลือเกินว่าจะได้ยินเขาเอ่ยปากเองว่าตนเองไม่ใช่ศิษ ยาภิบาล! ถึงบัดนี้ เธอยังไม่ได้ทำความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ว่าที่แท้ศิษยาภิบาลคนหนึ่งสามารถแต่งงานได้หรือไม่?

แต่คำตอบสุดท้ายของจิรฐาที่ให้กลับมาคือ”คุณพ่อ คุณ แม่ ขอโทษครับ ลักษณะคุณสมบัติงานผมมีบางอย่างพิเศษ ยังไม่สามารถบอกพวกคุณได้ชั่วคราว รออีกสักพัก ผมต้องอธิบายแก่พวกคุณอย่างชัดเจนแน่นอนครับ”

ลักษณะคุณสมบัติงานที่ค่อนข้างพิเศษ? ไม่สามารถ บอกพวกคุณได้ชั่วคราว?

โอ้พระเจ้า คำตอบเน่าอะไรแบบนี้ของเขา!

หลังจากได้ยินคำพูดของจิรฐา พิมพ์ลดาเพียงรู้สึกใน หัวใจตนเองมีอะไรที่ดีดขึ้นมาลั่นเปรี้ยะประขาดผั่งไปแล้ว “ดูเหมือนเรื่องที่ที่จริงเขาเองเป็นศิษยาภิบาลคนหนึ่งเรื่องนี้ ก็รบกวนจิตใจเขาเอง!” ตอนนี้ ในใจพิมพ์ลดายิ่งมั่นใจเรื่อง ที่ว่าจิรฐา เป็นศิษยาภิบาล

สำหรับคำตอบของจิรฐาไม่เพียงมีพิมพ์ลดาที่ไม่พึง พอใจแน่นอน เมื่อได้ยินเขากล่าวว่าไม่สามารถเปิดเผย อาชีพของตนเองได้นั้น ญาณทก็เบนสายตาไปมองพิมพ์ ลดา เขาคิดจะถามว่า “หรือว่าหนูก็ไม่รู้ว่าชายคนนี้ที่หนูได้ แต่งงานด้วย ทำอาชีพอะไรหรือ?”

ประสานสายตาพ่อเฒ่าได้ไม่ถึงสามวินาที พิมพ์ลดาก็รู้ ว่าสิ่งใดควรมิควรมาก ๆจนต้องก้มศีรษะต่ำลง

ญาณัทกลืนน้ำลายแล้วยังคงถามต่อว่า“พ่อแม่คุณก็อยู่ ในเมืองรด้วยเหรอ?”

จิรฐายิ้มกล่าวว่า “พ่อแม่ผมต่างอยู่ที่นี่ ยังมีคุณปู่ผม พวก เขาทั้งหมดอยู่ที่…”เขาพูดพลางหยุดแล้วยั้งไว้ จึงได้กล่าว ต่อไปว่า”อยู่ที่หมู่บ้านกลางเมืองครับ”
คุณพ่อคุณแม่ต่างยังมีชีวิตอยู่ ยังมีคุณปู่?

คราวนี้พิมพ์ลดาศีรษะยิ่งก้มต่ำลงไปอีกจนกระทั่งไม่อาจ ต่ำได้อีกแล้ว เมื่อคืนเธอยังฝันเฟื่องว่าไม่ต้องปรนนิบัติแม่ สามี? สุดท้ายแล้ว บัดนี้กลับกลายเป็นว่าเขาไม่เพียงมีคุณ แม่ คุณพ่อยังมีคุณปู่ด้วยนะ!