พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่ 1416 ถ่ายโอนพลังจิตวิญญาณ

ทุกคนต่างก็หันหน้าไปมอง เห็นเพียงแค่นีย์ที่ค่อยๆเดินออกมาจากคุกน้ำใต้ดินแล้ว สายตาของเธอดุเดือดและรุนแรง พอขึ้นมาก็ล็อกสายตาไปที่ตัวของฉันท์ชนก

“โธ่ นี่เป็นน้องสาวที่น่ารักของฉันไม่ใช่เหรอ ไม่เจอกันนานเลย ยังสวยเหมือนเดิม” ฉันท์ชนกพูดพร้อมยิ้มให้นีย์อย่างเย้ยหยัน

“เก็บใบหน้าที่ยิ้มแย้มของแกไปเถอะ ฉันท์ชนก ฉันรู้ดีว่าแกเป็นคนยังไง หยุดเสแสร้งต่อหน้าฉันได้แล้ว！” นีย์พูดกล่าว

คนทั้งทวีปโอชวินสำหรับจู่ๆการปรากฏตัวของนีย์นั้น เห็นได้ชัดว่าตกใจอย่างมาก

สำหรับพวกเขาแล้ว องค์หญิงน้อยหากไม่ถูกฆ่าตายที่ประเทศจีน ก็จะต้องหลบอยู่ที่ไหนสักแห่ง

คิดไม่ถึง วันนี้เวลานี้ เธอก็ปรากฏตัวที่ทวีปโอชวินอีกครั้ง

“ฉันท์ชนก แกทำเรื่องเลวๆไว้เยอะสุดท้ายตัวเองก็รนหาที่ตายเอง เมื่อหลายวันก่อน ตอนที่ฉันเพิ่งจะก่อร่างขึ้นมาใหม่เสร็จ ตอนนั้นแกก็รีบที่จะฆ่าฉันให้ตาย ถ้าไม่ใช่เพราะชาคริตและเมฆมาถึงได้ทันเวลาล่ะก็ เกรงว่าฉันคงโดนแกฆ่าตายไปนานแล้ว เรื่องนี้ แกกล้ายอมรับไหม！”นีย์พูดถาม

เมื่อทุกคนได้ยิน ก็มองไปยังฉันท์ชนกอย่างเกรงกลัว

ถ้าหากสิ่งที่นีย์พูดเป็นความจริงล่ะก็ งั้นฉันท์ชนกไม่เพียงแค่โหดเหี้ยมอำมหิตกับพ่อของตัวเองเท่านั้น แถมยังจะใจคอโหดร้ายกับน้องสาวแท้ๆของตัวเองเหมือนกัน！

“ยังมีอะไรให้ไม่กล้าอีกล่ะ เดิมทีแกไม่ควรที่จะเกิดมาบนโลกนี้เลยด้วยซ้ำ ฉันฆ่าแก ไม่มีใครกล้าพูดอะไรหรอกนะ แม้แต่พ่อก็ไม่มีทางว่าอะไรฉัน！ ” ฉันท์ชนกพูดยอมรับอีกฝ่าย ทุกคนสูดลมหายใจเข้าอย่างตกใจ

“ผู้หญิงอย่างแก ต่ำทรามจริงๆ！”

นีย์ขมวดคิ้วแน่น : “แผนการแรกของแกล้มเหลว ก็เลยคิดวางแผนใหม่อีกครั้ง หลายวันก่อน แกเคยส่งนักฆ่ามายังประเทศจีนเพื่อฆ่าฉัน ชาคริตและเมฆ ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนของกลุ่มสิงโตช่วยเหลือไว้ เราสามคนก็คงโดนชายชุดคลุมดำฆ่าตายแล้ว！”

เมื่อคิดถึงเต่าเพราะเหตุนี้ถึงต้องตาย ทุกคนในกลุ่มสิงโตต่างก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีฉันท์ชนก！

“เหอะ คิดไม่ถึงว่าดวงของพวกแกสามคนจะแข็งจริงๆ แต่ว่าฉันกลับว่าแปลกใจมาก เห็นได้ชัดว่าแกเป็นคนของทวีปโอชวิน เดิมทีรพีพงษ์ควรจะเป็นปฏิปักษ์กับแกถึงจะถูก ทำไมเขาต้องเก็บแกไว้ด้วยล่ะ？”

ฉันท์ชนกหรี่ตามองนีย์ : “อ๋อ ฉันเข้าใจแล้ว มองไม่ออกเลยนะ สาวน้อยกลับว่ามีวิธีการที่ไม่ธรรมดาเลยนะ ทุกคนก็ล้วนรักสวยรักงามกันทั้งนั้น น้องสาวของฉันสวยงามทำให้คนหวั่นไหวเช่นนี้ ประมุกรพีหวั่นไหวกับเธอก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไร ”

พูดแล้ว เธอก็มองไปยังรพีพงษ์อย่างครุ่นคิดไปมา : “เพียงแต่ แม้ว่าน้องสาวของฉันดูแล้วจะอายุน้อย แต่ความเป็นจริงแล้วเกรงว่าจะเป็นย่าของแกได้เลยนะ รพีพงษ์ แกนี่ไม่เลือกกินจริงๆ！”

“ผู้หญิงสารเลวอย่างแก ไม่ต้องใช้ความคิดสกปรกนี้ของแกไปคาดเดาคนอื่น！”

นีย์หน้าแดง พูดตำหนิฉันท์ชนก

“ทำไม หรือว่าที่ฉันพูดมามันผิดงั้นเหรอ นอกจากแกจะใช้ความสวยที่น่าสงสารไปอ่อยรพีพงษ์แล้ว ฉันก็คิดไม่ออกจริงๆว่าจะมีเหตุผลไหนที่สามารถทำให้รพีพงษ์เก็บแกไว้” ฉันท์ชนกพูดกล่าว

“แก！”

รพีพงษ์ยืนขึ้น ดึงนีย์เอาไว้ สายตาของเขาเคร่งขรึม พูดกับฉันท์ชนกว่า : “ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างแก แกพูดถูก แต่ว่าถ้าเปลี่ยนเป็นแกล่ะก็ แม้ว่าจะใช้กลความสวย ฉันก็จะฆ่าแกโดยที่ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย！”

“แกพูดว่าอะไรนะ！หมายความว่าไง！”ฉันท์ชนกมองไปยังรพีพงษ์อย่างโมโห

“ง่ายมาก ฉันหมายความว่าแกขี้เหร่ไง” รพีพงษ์พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“แก……คิดไม่ถึงว่าแกจะกล้าว่าฉันอย่างนี้！”

ฉันท์ชนกโกรธ แต่ไหนแต่ไรมา สำหรับความสวยของตัวเอง เธอภูมิใจอย่างมาก ไม่เคยมีใครกล้าพูดเลยว่าเธอไม่สวย

“แกว่า ฉันกับนีย์ใครสวยกว่ากัน！”

รพีพงษ์พูดพร้อมยิ้มอย่างเย็นชา : “นีย์เหมือนพระจันทร์ที่ส่องสว่างอยู่บนท้องฟ้า แกจะไปเปรียบเทียบกับเธอได้ยังไง！”

“แก！”

ฉันท์ชนกถูกยั่วให้เกิดความโมโหแล้ว เธอคิดในใจไม่ว่าเรื่องไหนก็เก่งกว่าน้องสาวของตัวเอง แม้ว่าเป็นหน้าตาก็ต้องดีกว่าน้องสาวของตัวเอง

แต่ตอนนี้ รพีพงษ์เด็กหนุ่มคนนี้ดูถูกดูแคลนตัวเองต่อหน้าทุกคนอย่างนี้ นี่ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางรับได้

“ทุกคน พวกแกทุกคน ต้องตายให้หมด！”

ฉันท์ชนกกัดฟันพูดกล่าวด้วยความเกลียดชัง สายตาของเธอเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงแล้ว

แส้ยาวในมือ พลังจิตวิญญาณสีฟ้าอ่อนกำลังเติมเต็มขึ้นมาอีกครั้งแล้ว

“ฉันท์ชนก วันนี้ฉันจะประลองกับแกให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย ！มีบุญคุณความแค้นอะไร ก็รวมกันจัดการวันนี้ให้จบ！”

นีย์พุ่งไปข้างหน้าพร้อมเอ่ยพูด

“นีย์ คุณถอยไป คุณไม่ใช่คู่ปรับของเธอ！”รพีพงษ์พูดอย่างตึงเครียด

“รพีพงษ์ เรื่องทั้งหมดนี้มันเกี่ยวข้องกับฉัน ถึงแม้ว่าวันนี้จะต้องตาย ฉันก็จะแก้แค้นให้กับการตายอย่างไม่ยุติธรรมของเต่า”

นีย์พูดกล่าว

รพีพงษ์มองไปที่เธอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ทุกคนในกลุ่มสิงโตเห็นนีย์ตัดสินใจเช่นนี้ ความแค้นในใจที่มีต่อเธอก็ถูกปล่อยวางเลยโดยสิ้นเชิงแล้ว

“ฉันท์ชนก วันนี้ ระหว่างแกและฉันก็มาสะสางกันเถอะ！ ”

นีย์สั่นข้อมือ แส้ยาวก็ปรากฏขึ้นในมือแล้ว

“เหอะ นังหนูไร้เดียงสา ในเมื่อกล้ามาพูดจาแบบนี้กับฉัน นี่แกกำลังรนหาที่ตาย！”

แส้ยาวในมือของฉันท์ชนกสะบัดออกมาอย่างโหดเหี้ยม

ในขณะเดียวกัน นีย์ก็ทำแบบนี้เช่นกัน แส้ยาวสองเส้นพันเข้าหากันท่ามกลางอากาศ ก่อเป็นสถานการณ์ที่ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมกัน

“นังสารเลว แกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน วันนี้ฉันจะส่งให้แกไปตาย！”

พูดแล้ว ฉันท์ชนกปล่อยพลังจิตวิญญาณไปยังแส้ยาว พลังจิตวิญญาณผ่านแส้ยาวพุ่งไปโจมตีที่นีย์โดยตรง

“ระวัง！”

รพีพงษ์พูดเตือนเสียงดัง

นีย์กัดฟันเบาๆ ในขณะเดียวกันก็เปล่งพลังจิตวิญญาณของตัวเองมาเหมือนกัน

เสียงระเบิดตุ้ม！

ภายใต้การโจมตีของพลังจิตวิญญาณทั้งสองสาย แส้ยาวกระเด็นออกพร้อมกัน นีย์ถอยหลังลงไปหลายก้าวถึงจะยืนได้มั่นคง

แต่ว่า สามารถต้านทานการโจมตีของฉันท์ชนกได้ เป็นเรื่องที่สุดยอดมากแล้ว ที่ยิ่งมหัศจรรย์ก็คือ นอกจากถูกโจมตีในที่เกิดเหตุแล้ว นีย์ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

“เป็นไปได้ยังไง นีย์ ตอนนี้แกมีผลการฝึกตนอะไร？” ฉันท์ชนกพูดจาอย่างประหลาดใจเล็กน้อย

“เหอะ ไม่จำเป็นต้องบอกแก สรุปแล้ว สามารถพอที่จะฆ่าแกได้ก็พอแล้ว！”

พูดแล้ว นีย์รวบรวมพลังทิพย์ไว้ในมือ พลังจิตวิญญาณที่ทรงพลังยิ่งใหญ่พุ่งโจมตีไปทางอีกฝ่าย

รพีพงษ์มองไปยังนีย์อย่างตกใจ พลังจิตวิญญาณแบบนี้ มีเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพเท่านั้นถึงจะปล่อยออกมาได้

เป็นไปได้ว่า นีย์เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ？

และในเวลานี้นาทีนี้ มีเพียงนีย์คนเดียวเท่านั้นที่รู้ดีที่สุด เมื่อตะกี้ตอนที่รพีพงษ์พาทุกคนในกลุ่มสิงโตไปต่อสู้กับฉันท์ชนก เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับตัวเองในคุกน้ำใต้ดิน

ที่ทวีปโอชวิน มีวิชาลับอย่างหนึ่ง เหมือนกับวิชาเศษวิญญาณรอดหนี ทุกคนแทบจะใช้เป็นทั้งหมด

เพียงแค่ วิชาลับอย่างนี้ถ้าไม่ถึงคราวจำเป็นจริงๆก็จะไม่นำมาใช้ง่ายๆ

นั่นก็คือ การนำผลการฝึกตนของคนๆหนึ่งถ่ายโอนไปยังอีกคนๆหนึ่ง วิชาลับอย่างนี้ถูกเรียกว่าการถ่ายโอนพลังจิตวิญญาณ！

และในคุกน้ำใต้ดินเมื่อตะกี้ หลังจากที่นีย์ถูกโจมตีจนสลบ ชาคริตและเมฆทั้งสองคนก็ถ่ายโอนพลังจิตวิญญาณโดยใช้ผลการฝึกตนของตัวเองถ่ายโอนไปยังตัวของนีย์แล้ว

นี่ก็ทำให้พละกำลังของนีย์จากแดนดั่งเทพชั้นยอดไปถึงแดนเทพขั้นกลางแล้ว！

และหลังจากที่นีย์ฟื้นขึ้นมาแล้ว ก็สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในร่างกายของตัวเองทันที

“ลุงคริต อาเมฆ ทำไมพวกคุณต้องทำแบบนี้ด้วย！”

นีย์เอ่ยถาม

เธอรู้อย่างชัดเจน หลังจากที่พลังจิตวิญญาณถ่ายโอนไป คนที่แสดงวิชาลับนี้ต่อแต่นี้ไปจะไม่มีผลการฝึกตนใดๆอีกแล้ว ไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดาทั่วไป ทั้งชีวิตก็จะไม่สามารถเหยียบย่างทวีปการฝึกตน

นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมวิชาลับอย่างนี้คนส่วนใหญ่ในทวีปโอชวินล้วนใช้เป็นทั้งนั้น กลับว่าไม่นำมาออกมาใช้กันง่ายๆ

สำหรับผู้ฝึกบำเพ็ญตนแล้ว ไม่มีอะไรอนาถไปกว่าการปล่อยผลการฝึกตนไป เพราะว่าปล่อยผลฝึกตนไป งั้นก็หมายความว่าสละสิทธิความเป็นอมตะแล้ว！

“องค์หญิงน้อย คนในครอบครัวของเราเดิมทีก็เป็นคนธรรมดา วันนี้ ฉันและชาคริตได้ปรึกษากันดีแล้ว ขอเพียงแค่ช่วยชีวิตคนในครอบครัวของตัวเองไว้ได้ แค่ใช้ชีวิตธรรมดาแบบนี้ก็เพียงพอแล้ว มีผลการฝึกตนแล้วมันสามารถทำอย่างไรได้บ้าง มีแต่เพิ่มความหนักใจและความเหงาแค่นั้น” เมฆพูดกล่าว

ชาคริตก็พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม : “องค์หญิงน้อย คุณกับพวกเราไม่เหมือนกัน ยังมีเรื่องอีกมากมายที่รอคุณไปจัดการอยู่ อีกอย่าง ฉันและเมฆบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถคุ้มกันคุณได้แล้ว คุณจะต้องทำตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้นมา”

“ลุงคริต อาเมฆ ”นีย์น้ำตาคลอเบ้า

“ไปเถอะ แรงสั่นสะเทือนเมื่อตะกี้นี้ น่าจะเป็นเพราะฉันท์ชนกมาถึงแล้ว องค์หญิงน้อย นำพาผลการฝึกตนของเรา นำพาความหวังของเรา ไปทำในสิ่งที่คุณอยากทำเถอะ”

ชาคริตและอาเมฆพูดกล่าวพร้อมกัน

นีย์พยักหน้า เธอลุกขึ้นยืน แววตาดุเดือดและรุนแรง เดินออกไปจากคุกน้ำใต้ดินไป……