พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่856 ต่อสู้กับอุเอสุงิ ทาคิโนะ

บทที่856 ต่อสู้กับอุเอสุงิ ทาคิโนะ

อุเอสุงิ ทาคิโนะกำลังสัมผัสถึงความเกรงกลัวของผู้คนรอบที่มีต่อเขา มีพลังอานุภาพที่จะควบคุมโลกออกเกิดมาจากก้นบึ้งของหัวใจ

ในขณะนี้เสียงนิ่งสงบของรพีพงษ์ได้ดังไปถึงหูของทุกคน ทำให้ความรู้สึกที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับความสำเร็จของอุเอสุงิ ทาคิโนะถูกทำลาย

เขามองไปที่รพีพงษ์ หรี่ตาลงมาทันที ก่อนหน้านี้ผู้คนจากตระกูลอุเอสึงิรายงานเขาเกี่ยวกับเรื่องของรพีพงษ์ รู้ว่ารพีพงษ์มาจากประเทศจีน ที่สำคัญยังพาอุเอสึงิ ฮารุกลับมาด้วย

คนของตระกูลอุเอสึงิรู้สึกว่าที่อุเอสึงิ ยูกิขาดการติดต่ออยู่ในประเทศจีน คงจะหนีไม่พ้นเกี่ยวข้องกับรพีพงษ์อย่างแน่นอน แต่เป็นเพราะรพีพงษ์ยังอายุน้อยมากเกินไป ดังนั้นจึงรู้สึกว่าอุเอสึงิ ยูกิน่าจะถูกผู้อาวุโสของรพีพงษ์จัดการ

จุดประสงค์ที่รพีพงษ์พาอุเอสึงิ ฮารุกลับมาที่ประเทศญี่ปุ่นพวกเขาไม่รู้แน่ชัด แต่ช่วงเวลานี้รพีพงษ์ไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่เป็นอันตรายต่อตระกูลอุเอสึงิ รวมทั้งอุเอสุงิ ทาคิโนะก็เลื่อนขั้นได้สำเร็จแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ใส่ใจกับรพีพงษ์

อุเอสุงิ ทาคิโนะไม่คาดคิดว่ารพีพงษ์จะลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหันในเวลานี้ ในสายตาของเขา มันเหมือนกับการรนหาที่ตาย

ทุกคนในที่เกิดเหตุค่อยๆทยอยหันหน้าไปมองที่มาของเสียง หลังจากที่เห็นคนพูดคือรพีพงษ์ ใบหน้าก็แสดงสีหน้าตกตะลึง

เนื่องจากคนเหล่านั้นที่ไม่พอใจรพีพงษ์เกี่ยวกับเรื่องราวก่อนหน้านี้ของอาจารย์ทั้งสี่ท่านก็ไม่เข้าใจว่ารพีพงษ์ต้องการจะทำอะไร แต่ความคิดของพวกเขาต่างก็คล้ายกับอุเอสุงิ ทาคิโนะ คิดว่ารพีพงษ์กำลังรนหาที่ตาย

“เด็กคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ ในเวลานี้ยังกล้าท้าทายนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ เขาไม่เห็นฝีมือที่นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิแสดงออกมาเมื่อกี้นี้เลยเหรอ?”

“เด็กคนนี้ไม่ใช่ว่าเห็นใครเข้าก็อยากท้าทายไปหมด ก่อนหน้านี้ท้าทายอาจารย์ทั้งสี่ท่าน ตอนนี้ท้าทายนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิอีก หาเหาใส่หัวจริงๆ”

“ฮ่าฮ่า คาดไม่ถึงว่าเขาจะกำเริบเสิบสานถึงขั้นนี้ อยากจะให้นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิฟันเขาหนึ่งทีจริงๆ ดูว่าเขายังกล้าจองหองอีกมั้ย”

……

คาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนคิดไม่ออกว่าทำไมรพีพงษ์ถึงทำแบบนี้ แต่พวกเขาไม่มีความประทับใจอะไรให้กับรพีพงษ์ ตอนนี้รพีพงษ์ช่วยพวกเขาดึงดูดความสนใจของอุเอสุงิ ทาคิโนะ ในทางกลับกันพวกเขาก็สามารถผ่อนคลายได้บ้าง

รพีพงษ์ยืนขึ้น เดินไปที่เวทีประลอง ก้าวกระโดดขึ้น ไปถึงเวทีประลองที่ถูกฟันแบ่งออกเป็นสองท่อน และยืนอยู่ตรงข้ามอุเอสุงิ ทาคิโนะ

อุเอสุงิ ทาคิโนะจ้องมองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง เอ่ยปากถาม: “นายมาจากประเทศจีนเหรอ?”

รพีพงษ์พยักหน้า

“อุเอสึงิ ยูกิโดนเก็บด้วยเงื้อมมือของนายเหรอ?”อุเอสุงิ ทาคิโนะถามต่อ

“ถูกต้อง คนของตระกูลอุเอสึงิของพวกแกฝึกฝนวิธีทางไสยศาสตร์ ฉันเห็นแล้ว ไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้เป็นธรรมดา”รพีพงษ์พูดถึงปัญหาสำคัญ

อุเอสุงิ ทาคิโนะส่งเสียงเย็นชาในทันที เอ่ยปากว่า: “อย่ามาไร้สาระที่นี่ นี่คงเป็นสิ่งที่ยัยเด็กบ้าอุเอสึงิ ฮารุบอกให้แกใช่มั้ย? ตระกูลอุเอสึงิของฉันสืบทอดศิลปะอันศักดิ์สิทธิ์มาได้ จะใช้วิธีทางไสยศาสตร์ได้อย่างไร ทางที่ดีที่สุดหุบปากของแกซะ ไม่อย่างนั้นแกตายอย่างสาหัสแน่”

รพีพงษ์เบะปาก แล้วพูดว่า: “ทำไม ยังไม่กล้าที่จะให้คนอื่นพูดอีกเหรอ? แกกังวลอะไร นี่ไม่ใช่ร้อนตัวแล้วคืออะไร?”

อุเอสุงิ ทาคิโนะหรี่ตาลง เอ่ยปากว่า: “แกก็น่าจะได้เห็นฝีมือของฉันแล้ว อาจารย์นินโดทั้งสี่คนของประเทศญี่ปุ่นก็พ่ายแพ้อยู่ในเงื้อมมือของฉัน แกคิดว่าเด็กที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อย่างแกคนเดียว ก็กล้ามาท้าทายฉันเหรอ?”

รพีพงษ์ยิ้มเล็กน้อย เอ่ยปากว่า: “พวกเขาทั้งสี่คนไม่สามารถเอาชนะแกได้จริงๆ แต่ใครบอกแกว่าฉันกับพวกเขาเป็นคนประเภทเดียวกันล่ะ?”

เมื่อคาโต้ แดนโซได้ยินรพีพงษ์ดูแคลนพวกเขามากขนาดนี้ ทันใดนั้นบนใบหน้าก็เผยให้เห็นถึงความไม่พอใจ คาโต้ แดนโซเอ่ยปากว่า: “เด็กน้อย นายก็แค่เด็กอายุยี่สิบกว่าที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่เท่านั้นเอง กลับยังกล้าพูดจาเพ้อเจ้อว่าไม่ใช่คนประเภทเดียวกันกับพวกเรา หรือว่านายคิดว่าแค่ความบ้าบิ่นอย่างนายก็สามารถต่อสู้อุเอสุงิ ทาคิโนะได้ด้วยเหรอ?”

“หึ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย คนที่กำเริบเสิบสานแบบนี้ ไม่ทุกข์ทรมานบ้าง ก็ไม่มีทางรู้ตัว”อาจารย์อีกคนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

คาโต้ แดนโซคิดดูแล้วก็ถูก ถกเถียงคนแบบนี้ไป ก็เสียเวลา ดังนั้นจึงปิดปาก และไม่พูดอีก

หลังจากที่อุเอสุงิ ทาคิโนะได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ เอ่ยปากถามว่า: “พูดแบบนี้ แกยืนออกมา ต้องการที่จะท้าทายฉันเหรอ?”

“ไม่ถือเป็นการท้าทาย ทวงความยุติธรรมแทนสวรรค์ อีกอย่าง หยกบนหน้าอกของแก ฉันสนใจมาก ถ้าหากตอนนี้แกส่งมอบมา ฉันจะทำให้แกตายได้ง่ายขึ้น”รพีพงษ์พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

อุเอสุงิ ทาคิโนะก็หัวเราะเสียงดัง เอ่ยปากว่า: “คนดีที่ช่วยทวงความยุติธรรมแทนสวรรค์ ในชีวิตนี้ของฉัน เพิ่งเห็นคนที่กล้าหาญมากขนาดนี้อย่างแกเป็นครั้งแรก ในเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะเล่นกับแก ฉันอยากจะดู แกจะกำจัดฉันอย่างไร!”

ทุกคนรอบข้างมองไปที่รพีพงษ์อย่างดูถูก คิดว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นแค่การโอ้อวด ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ที่รู้สึกว่ารพีพงษ์มีกำลังที่จะต่อสู้กับอุเอสุงิ ทาคิโนะได้ ก็น่าจะเป็นคนคนในตระกูลฮารุฮิ

อุเอสุงิ ทาคิโนะไม่ลังเล แสงสีดำปรากฏขึ้นในมือ เปลี่ยนเป็นเหมือนกริช และบินไปทางใบหน้าของรพีพงษ์อย่างรวดเร็ว

เมื่อทุกคนเห็นเหตุการณ์นี้ ต่างก็คิดว่ารพีพงษ์ตายอย่างแน่นอน พวกเขามองเห็นพลังกลลวงตาที่อุเอสุงิ ทาคิโนะเพิ่งสร้างออกมากับตาตัวเอง แม้ว่ากริชเล่มนี้จะไม่ทรงพลังเท่าเงาดาบ แต่พลังคงจะไม่อ่อนแอลงมากอย่างแน่นอน

รพีพงษ์จ้องมองไปที่กริชลวงตาแวบเดียว ตอนนี้ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างเขากับอุเอสุงิ ทาคิโนะ ก็คือไม่สามารถทำให้พลังวิเศษเสนแปลงร่างได้เท่านั้นเอง ถ้าอุเอสุงิ ทาคิโนะอยากอาศัยกริชเล็กๆเล่มนี้จัดการรพีพงษ์ให้ได้จริงๆ ก็ไร้เดียงสาเกินไปจริงๆ

ในขณะที่กริชลวงตาจะมาถึงด้านหน้ารพีพงษ์ แสงสีขาวจำนวนมากปรากฏบนฝ่ามือของรพีพงษ์ หลังจากที่ยกมือขึ้น คว้ากริชลวงตาของอุเอสุงิ ทาคิโนะไว้ได้

กริชลวงตาเล่มนั้นอยู่ภายใต้พลังวิเศษเสนของรพีพงษ์ ก็กลายเป็นควันดำไปในทันที และกระจายไปในอากาศ

เมื่ออุเอสุงิ ทาคิโนะเห็นเหตุการณ์นี้ แววตาแน่วแน่ อุทานว่า: “แกก็เป็นยอดฝีมือแดนดั่งเทพ!”

ผู้คนด้านล่างเวทีต่างประหลาดใจไม่น้อยไปกว่าอุเอสุงิ ทาคิโนะ พวกเขาคิดว่ารพีพงษ์เป็นแค่คนสมองกลวงที่บ้าบิ่น แต่แสงสีขาวปรากฏบนฝ่ามือของรพีพงษ์ทำให้พวกเขาเข้าใจว่า พวกเขาประเมินรพีพงษ์ต่ำไป

คาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนมองรพีพงษ์คลี่คลายวิธีการของอุเอสุงิ ทาคิโนะได้อย่างง่ายดาย บนใบหน้าต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ กริชลวงตาเมื่อกี้นี้ เปลี่ยนเป็นให้พวกเขาสามคนมารับแทน เกรงว่ายังไม่ทันได้ดึงสติกลับมา ก็ตายอยู่ในเงื้อมมือของอุเอสุงิ ทาคิโนะแล้ว

“เด็กคนนี้ บรรลุถึงระดับนี้แล้ว นี่….นี่มันเป็นไปไม่ได้ เขาอายุแค่ยี่สิบกว่าเอง”คาโต้ แดนโซพึมพำกับตัวเอง ในใจเพิ่งเข้าใจ รพีพงษ์เมินใส่พวกเขา แต่จากใจตัวเองจริงๆ คือพวกเขาหลงตัวเองมากเกินไป

รพีพงษ์ยื่นมือไปจับด้ามดาบของมุรามาสะ ดึงดาบออกมาจากฝัก มองไปที่อุเอสุงิ ทาคิโนะ เอ่ยปากว่า: “เอากำลังทั้งหมดของแกออกมา ไม่อย่างนั้น แกก็จะกลายเป็นวิญญาณดวงแรกภายใต้ดาบของฉัน”

“อ๋อ ไม่ถูก ต่อให้แกเอากำลังทั้งหมดออกมา ก็ยังคงกลายเป็นวิญญาณดวงแรกภายใต้ดาบของฉันอยู่เหมือนเดิม”