พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่884 ผมแต่งงานแล้ว

บทที่884 ผมแต่งงานแล้ว

รพีพงษ์ได้ยินเสียงที่ดังมาจากข้างนอก ก็ขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าหงส์จะมาเร็วขนาดนี้

เขาลุกจากคอมพิวเตอร์ เดินไปที่หน้าประตู หลังจากเปิดประตูออกแล้ว ก็เห็นหงส์ยืนอยู่หน้าประตูอย่างหน้าเกรี้ยวกราด และมีผู้ชายที่ทรงพลานุภาพกำลังยืนอยู่หลังเธอ

รพีพงษ์รับรู้ได้ถึงพลังที่มีในกายของทั้งสามคน มั่นใจอย่างมากว่าสามคนนี้เป็นแดนดั่งเทพแล้ว แล้วมีสองคนที่ดูๆไปแล้วไม่ได้เป็นแดนดั่งเทพที่ธรรมดา น่าจะเกินแดนดั่งเทพขั้นต้นไปแล้ว

หงส์เห็นรพีพงษ์ออกมา ก็จ้องไปที่เขา นึกถึงที่รุ่นพี่ตัวเองบอกว่าตัวเองชอบรพีพงษ์ เธอก็โมโหมากขึ้นอีก เธอจะชอบไอ้เด็กนี่ได้ไงกัน

“สามคนนี้คือรุ่นพี่ของฉัน ฝีมือของพวกเขาทั้งสาม ในกลุ่มสิงโต ถือว่าอยู่ระดับต้นๆ แกรีบขอโทษฉันซะ ฉันจะเห็นแกความเก่งแล้วแกแล้วไม่ถือโทษโกรธเคือง มิเช่นนั้น ฉันจะให้รุ่นพี่ของฉันจัดการแกซะ” หงส์กล่าว

รพีพงษ์มองสามคนที่อยู่หลังเธอ แล้วมองหงส์ต่อ แล้วกล่าวอย่างไม่ยอมว่า “ผมไม่ได้ทำผิดอะไร ทำไมต้องขอโทษคุณด้วย?”

หงส์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แล้วกล่าว “แกลูบขาอ่อนฉัน นี่ยังไม่ถือว่าทำผิดอีกหรอ?”

“ผมอธิบายให้คุณฟังแล้ว ในการต่อสู้ ผมไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น” รพีพงษ์กล่าว

“พวกพี่เห็นหรือยัง ไอ้นี่มันหน้าด้านแบบนี้แหละ ตอนนี้ยังผยองขึ้นมาอีก” หงส์หันไปพูดกับมังกรกับพวกทั้งสามคน

รพีพงษ์ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองทำผิดอะไร เขาคิดในใจว่าถ้าพวกเขาทั้งสามทำอะไรเขาล่ะก็ งั้นเขาก็จะต่อสู้กับพวกเขา แม้จะแพ้ แต่ก็จะทำตามที่ผู้หญิงให้ทำไม่ได้

หลังจากที่มังกรได้ยินคำพูดของหงส์แล้ว จากนั้นก็เดินไปด้านหน้าของรพีพงษ์ ยิ้มพลางกล่าว “น้องชายพวกเราไปคุยกันด้านใน”

พยัคฆ์และเต่าทั้งสองก็เดินไปด้านหน้าของรพีพงษ์เข้าไป แล้วผลักรพีพงษ์เข้าไปในห้อง

รพีพงษ์ได้ระวังตัวแล้ว เพียงแค่พวกเขาลงมือ เขาก็จะใช้สูตรลับ ทำให้พลังตัวเองถึงขีดสูงสุด จากนั้นก็ลงมือกับสามคน

แม้ตัวเองเพียงคนเดียวจะเอาชนะแดนดั่งเทพทั้งสามคนไม่ได้ แต่ในตอนระเบิดพลัง ก็สามารถทำให้พวกเขาลิ้มลองความเจ็บปวดได้เช่นกัน

“น้องชาย แกอย่าเพิ่งเข้าใจผิด พวกเราไม่ได้มาหาเรื่องแก แกไม่ต้องตกใจไป พวกเราไม่ลงมือกับแกหรอกนะ” มังกรสังเกตเห็นท่าทีของรพีพงษ์ ยิ้มพลางกล่าว

“ถูกถูกถูก พวกเราไม่ลงมือ พวกเราแค่อยากมาถามอะไรแกหน่อย” พยัคฆ์กล่าว

“พูดถูก พวกเราแค่อยากถามอะไรแกหน่อยก็เท่านั้น” เต่าก็พูดตามด้วย

รพีพงษ์ได้ยินคำพูดของทั้งสามคน ก็แปลกใจ ไม่รู้ว่าพวกเราคิดจะทำอะไร

“พวกคุณจะถามอะไร?” รพีพงษ์ถาม

“ฮ่าฮ่าฮ่า ความจริงพวกเราก็แค่อยากถามว่า แกชอบผู้หญิงแบบไหน ซีเรียสเรื่องที่ผู้หญิงอายุมากกว่ามั้ย รับได้กับความรักที่ผู้หญิงอายุมากกว่าผู้ชายหรือเปล่า?” มังกรถาม

รพีพงษ์ชะงัก นี่ถาม……ถามใครกับใครเนี่ย?

หงส์ที่อยู่ด้านหลังของพวกเขาได้ยินเข้า ก็ตาโต ตะคอกไปที่มังกรว่า “ฉันให้พวกพี่มาจัดการไอ้นี่ พวกพี่ถามแบบนี้หมายความว่าไง!”

มังกรมองไปที่หงส์ แล้วกล่าว “น้องสาว พวกเรากำลังทำเพื่อแกอยู่นะ แกอย่าวุ่นวายสิ รอให้พวกเราถามให้จบก่อน แบบนี้แกจะได้ทำตัวถูกไง”

พูดจบ เขาก็มองไปที่รพีพงษ์ต่อ ถาม “แกคิดว่าน้องสาวของพวกเราเป็นไงบ้าง? อารมณ์เธอแปรปรวน ความจริงเธอก็แค่ปากร้ายใจดี ปกติอ่อนโยนมากเลยนะ”

“ถูกถูกถูก พวกเราเห็นเธอเติบใหญ่ พวกเราเอาใจเธอจนหยิ่งยโสไปหน่อย ความจริงถ้าแกสามารถทำให้เธออ่อนลงได้ เธอก็จะว่านอนสอนง่ายแน่นอน” พยัคฆ์กล่าวตาม

“น้องสาวของเราสวย และยังมีพรสวรรค์อีกด้วย ในฐานะที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ก็ถือว่าเก่งกาจมากแล้ว เจ้าสำนักบอกว่าเธอมีโอกาสที่จะพัฒนาเป็นแดนดั่งเทพได้ ความเก่งกาจของแกกับเธอเหมาะสมกันดี จุดด้อยจุดเดียวของเธอก็คือแก่กว่าแกก็เท่านั้น แต่โบราณกล่าวไว้ว่า ภรรยาแก่กว่าสามีมีข้อดีสามประการ แกได้สองข้อ นี่เป็นเรื่องดีเลยนะ” เต่ากล่าวตาม

รพีพงษ์มองสามคนอย่างงงงงวย เขาคิดว่าสามคนนี้จะมาคิดบัญชีให้กับหงส์ ไม่คิดว่าจะมาให้เขากับหงส์อยู่ด้วยกัน นี่มันอะไรกันเนี่ย?

หงส์ได้ยินน้ำเสียงของทั้งสามเหมือนกับให้เธอนัดดูตัวอย่างไรอย่างนั้น ก็โมโหจนทนไม่ไหว อยากจะมุดพื้นดินหายไป

“ท่านทั้งสามน่าจะเข้าใจผิดแล้วล่ะ ผมแต่งงานแล้ว มีลูกสาวแล้วหนึ่ง ผมว่าพวกคุณหาคนผิดแล้วล่ะ” รพีพงษ์กล่าว

มังกรและพวกทั้งสามคนได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ก็ตาโตขึ้นมา มังกรกล่าวอย่างตกใจว่า “อะไรนะ! แต่งงานแล้ว? หมดกัน ไม่ง่ายเลยที่จะมีคนที่ปรามหงส์ได้ สุดท้ายสิ้นหวังอีกแล้ว แบบนี้ต่อไป เมื่อไหร่น้องสาวจะได้แต่งงานเนี่ย”

ขณะนี้หงส์ไม่มีหน้าจะเจอใครอีกแล้ว เธอเดินไปด้านหน้าของมังกร แล้วดึงหูมังกร กล่าว “พวกพี่ทั้งสามเกินไปแล้วนะ ตอนนี้ฉันเสียหน้าสุดๆแล้ว วันนี้ฉันไม่หาเรื่องมันแล้ว ฉันจะเอาอารมณ์มาลงที่พี่ทั้งสามนี่ลง!”

พูดจบ หงส์ก็ดึงหูของมังกรแล้วลากออกไปด้านนอก

พยัคฆ์และเต่าเห็นเหตุการณ์ ก็รีบออกไป

หงส์ชักตาใส่พวกเขาทั้งสองแล้วกล่าว “พวกพี่ทั้งสองก็เหมือนกันอย่าคิดจะหนีไปไหน! วันนี้เจ๊จะจัดการทุกคนเอง!”

รพีพงษ์เห็นพวกเขาเดินออกจากห้องนี้ไปอย่างวุ่นวาย ก็ยังคงงงงวยและมึนงงต่อไป พี่ชายทั้งสามของหงส์ ทำไมถึงคิดว่าตนจะปรามหงส์ได้ แล้วยังจะจับคู่ให้ตนและหงส์อีก

แค่คิด รพีพงษ์ก็ขนลุกแล้ว

แต่อายุของหงส์ก็ถึงเวลาที่จะแต่งงานได้แล้ว ถ้ายังไม่แต่ง อารมณ์จะยิ่งแย่ลงไปอีก

ความจริงเขาก็สังเกตเห็น ว่าความจริงหงส์ไม่ได้เป็นคนไม่ดี แค่แข็งแกร่งไปหน่อย ถ้าเธออ่อนโยนสักหน่อย บางทีเธอได้เจอกับคู่ครองที่เหมาะสมแล้วก็ได้

แน่นอน หงส์จะเจอคู่ครองหรือไม่นั้น ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำ ก็คือจะสะสมผลงานให้ครบสามแสน แล้วเอาหยกโยงจิตให้อาจารย์

เมื่อคิดแบบนี้ รพีพงษ์ก็กลับไปที่คอมพิวเตอร์อีกครั้ง ท่องเว็บไซต์ต่อไป