พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่921เสื้อเกราะสะท้อนกลับ

ทที่921เสื้อเกราะสะท้อนกลับ

เมื่อทุกคนเห็นกระบี่ลวงตาท่าธันเดอร์ขนาดใหญ่ อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็นๆเข้าไป การโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะรุนแรงกว่าสิ่งที่เรียกว่ากลยุทธ์วิชาเวทย์ของพวกเขาไปกี่เท่า

หลังจากที่ศิลปะการต่อสู้บรรลุถึงแดนดั่งเทพ ไม่ได้อ่อนแอกว่าไปวิชาเวทย์ที่อยู่ระดับมนต์ขลังมากนัก ที่สำคัญเห็นได้ชัดว่าพลังแข็งแกร่งมากขึ้นกว่า

แน่นอนว่า นี่เป็นเพราะวิชาเวทย์ในปัจจุบันเสื่อมคลายไม่เป็นรูปเป็นร่าง สิ่งที่เหลือรอดลงมาได้ ล้วนแต่ไม่ได้เรื่อง ในบันทึกที่ผ่านมา วิชาเวทย์มีพลังในการทำลายล้างโลก

เช่นเดียวกับค่ายเก้ามังกรสังหารของแผนผังค่ายกลวิเศษของตระกูลกิติมหาคุณ คงจะตกทอดมานานแล้วเมื่อตอนที่วิชาเวทย์เจริญรุ่งเรือง ถ้าหากวิชาเวทย์ยังเจริญรุ่งเรืองจริงๆ ก็เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลกิติมหาคุณจะไม่รู้แม้แต่วิธีเปิดแผนผังค่ายวิเศษ

ดังนั้นรพีพงษ์ก็มีความสงสัยอยู่ในใจว่าทำไมวิชาเวทย์ถึงได้เสื่อมคลาย ซึ่งต้องเกี่ยวข้องกับความลับที่ยิ่งใหญ่มากแน่ๆ

เมื่อเห็นว่ากระบี่ลวงตาขนาดใหญ่กำลังจะฟันไปบนร่างของนิธินาถ ทุกคนต่างก็รู้สึกวิตกกังวลแทนนิธินาถ

เพียงแต่ตัวของนิธินาถเองก็ไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใด กลับแสดงรอยยิ้มเยาะเย้ยแทน

หลังจากที่รพีพงษ์สังเกตเห็นยิ้มเยาะเย้ยนี้ ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็ผุดขึ้นมาในใจ ก็ถอยกลับไปด้านหลังโดยไม่รู้ตัว

แต่ในเวลานี้กระบี่ลวงตาฟันอยู่บนร่างกายของนิธินาถ และนิธินาถไม่มีความตั้งใจที่ต้านทานหรือว่าหลบหนีแม้แต่น้อย

เขายืนอยู่ที่เดิม มองดูกระบี่ลวงตาฟันอยู่บนร่างกายของตัวเอง ต่อจากนั้น บนผิวหนังของเขา ค่อยๆมีอักษรยันต์สีทองปรากฏขึ้นทีละตัว บนพื้นผิวร่างกายของเขากลายเป็นพลังเกราะแสงสีทอง ต้านทานการโจมตีของรพีพงษ์ทันที

ในพริบตาเดียว เกราะแสงสีทองนั้นดูดซับพลังการโจมตีของรพีพงษ์ทั้งหมด จากนั้นโดยที่ไม่ลังเลแม้แต่น้อยก็กระแทกไปที่บนร่างกายของรพีพงษ์ทั้งหมด

รูม่านตาของรพีพงษ์หดตัวลง ไม่คาดคิดว่านิธินาถยังมีกลยุทธ์แบบนี้ ที่สำคัญทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในระหว่างพริบตาเดียวแล้วก็หายไป ต่อให้รพีพงษ์จะรับรู้ถึงอันตราย ก็ไม่ทันที่จะรับมือกับมันได้

พลังที่นิธินาถสะท้อนกลับมากระแทกไปบนร่างกายของรพีพงษ์ทั้งหมด ซึ่งนี่เทียบเท่ากับว่าตัวของเขาเองโจมตีท่าธันเดอร์ใส่ตัวเองอย่างเต็มกำลัง ระดับการทำร้ายแบบนี้ก็ยังคงน่ากลัวมาก

ร่างกายของรพีพงษ์บินออกไปทันที บินออกไปในกลางอากาศมากกว่าสิบเมตร จากนั้นก็กระแทกลงสู่พื้นอย่างรุนแรง

เลือดหนึ่งคำไหลกระอักออกมาจากปากของรพีพงษ์ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซีดลงมาก

หงส์ที่ดูการต่อสู้อยู่ข้างๆเมื่อเห็นเช่นนี้ รีบพุ่งไปทางรพีพงษ์ พยุงเขาขึ้นมา ถามด้วยความเป็นห่วงมากว่า: “นายไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?”

รพีพงษ์หายใจเข้าลึก เอ่ยปากว่า: “ยังไม่ถึงตาย คาดไม่ถึงว่าเขากลับมีกลยุทธ์แบบนี้ ครั้งนี้ฉันประมาทเกินไปจริงๆ”

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างก็ประหลาดใจกับกลยุทธ์เมื่อกี้นี้ของนิธินาถ ไม่รู้ว่าเขาสะท้อนการโจมตีของรพีพงษ์กลับมาได้อย่างไร

สายตาของรพีพงษ์จับจ้องไปที่บนร่างกายของนิธินาถ เอ่ยปากถามว่า: “เมื่อกี้นี้แกใช้กลยุทธ์อะไร ทำไมถึงสามารถสะท้อนการโจมตีของฉันกลับมาได้?”

เมื่อนิธินาถเห็นว่ารพีพงษ์ได้รับบาดเจ็บสาหัส ก็ไม่รีบร้อนลงมือกับเขาต่อ แต่กลับยิ้มแล้วพูดว่า: “แกพูดถูก การต่อสู้ระยะประชิดฉันไม่ชำนาญจริงๆ เหตุผลนี้ฉันรู้ดีกว่าแก ดังนั้นแกคิดว่าฉันจะให้โอกาสแกได้เข้าใกล้ฉันเหรอ? ถ้าหากสามารถเข้าใกล้ฉันได้อย่างง่ายดาย นั่นก็เป็นเพียงแค่ฉันจงใจเท่านั้นเอง”

“เสื้อผ้าตัวด้านในของฉัน เรียกว่าเสื้อเกราะสะท้อนกลับ เป็นอาวุธวิเศษที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษของตระกูลกิติมหาคุณของฉัน อาวุธวิเศษนี้สามารถต้านทานการโจมตีของศัตรูแทนฉันได้ และสามารถสะท้อนกลับได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์”

“ในช่วงหลายปีที่ผ่านฉันเอาชนะยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้มาไม่น้อย ในบรรดาพวกเขามีมากกว่าครึ่งหนึ่ง ความจริงไม่ได้พ่ายแพ้ให้กับกระบี่บินของฉัน แต่กลับพ่ายแพ้ให้กับเสื้อเกราะสะท้อนตัวนี้”

“นักรบอย่างพวกแก มักจะคิดว่าประชิดตัวของพวกเราแล้ว พวกเราก็จะทำอะไรพวกแกไม่ได้ เหตุผลจริงก็เป็นแบบนี้ แต่พวกเราไม่ได้โง่ ไม่อย่างนั้นตอนนี้แกก็จะไม่มีทางตกอยู่ในสภาพแบบนี้”

“เด็กน้อย ความแข็งแกร่งของแกไม่ได้อ่อนแอ ที่สำคัญอายยังน้อยขนาดนี้ เรียกได้ว่ามีความสามารถที่โดดเด่นมาก น่าเสียดายแกฆ่าลูกชายของฉัน ต่อให้แกจะมีความสามารถที่แข็งแกร่งที่สุด วันนี้ฉันก็จะต้องฆ่าแกที่นี่ เพื่อแก้แค้นให้ลูกชายของฉัน!”

ทุกคนมองไปที่นิธินาถอย่างเหลือเชื่อ คาดไม่ถึงว่านิธินาถไม่เพียงมีแต่กระบี่บินที่สามารถฆ่าคนได้ในอากาศ บนร่างกายกลับยังสวมใส่อาวุธวิเศษสะท้อนการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนต้องนับถือเลื่อมใสตระกูลกิติมหาคุณในฐานะลูกพี่ใหญ่ในแวดวงวิชาเวทย์ ภูมิหลังไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถเทียบได้

สีหน้ารพีพงษ์เต็มไปด้วยความแน่วแน่ เขาประเมินนิธินาถต่ำไปจริงๆ อาวุธวิเศษที่สามารถสะท้อนการโจมตีของคนอื่น เขาก็เพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก

แต่ในใจรพีพงษ์รู้ดีว่า อาวุธวิเศษของนิธินาถสามารถใช้งานได้เพียงครั้งเดียวภายในช่วงเวลาสั้นๆ ที่สำคัญพลังที่สามารถสะท้อนกลับก็มีขีดจำกัด ไม่อย่างนั้นนิธินาถก็ไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหว ยืนอยู่ที่เดิมให้คนอื่นโจมตี เพียงแค่สะท้อนกลับก็สามารถสะท้อนให้ศัตรูตายได้

นิธินาถมองไปทางรพีพงษ์แล้วเดินเข้าไป บนใบหน้าปรากฏความอาฆาต กระบี่บินลอยอยู่ข้างๆกายนิธินาถ ดูเหมือนว่าจะแทงมาที่รพีพงษ์ได้ตลอดเวลา

“เด็กน้อย ตอนนี้แกรีบคุกเข่าลงให้ฉันเดี๋ยวนี้ ก้มกราบคำนับให้หัวมีเสียงต่ออากาศสิบครั้ง ถือได้ว่าเป็นการแสดงความเคารพต่อวิญญาณที่อยู่บนสวรรค์ของลูกชายฉัน ฉันสามารถพิจารณาให้แกตายอย่างไม่ทรมาน ไม่อย่างนั้น ฉันจะค่อยๆทรมานแก จนกว่าแกจะทนไม่ไหว ค่อยฆ่าแกทิ้ง”นิธินาถเอ่ยปากว่า

รพีพงษ์หรี่ตาลง ส่งเสียงเย็นชาว่า: “ฝันไปเถอะ!”

“หึ ถ้าอย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

หลังจากพูดจบ กระบี่บินที่อยู่ข้างๆนิธินาถก็กำลังจะแทงเข้าไปที่ศีรษะของรพีพงษ์

ในเวลานี้หงส์ยืนขวางอยู่ตรงหน้ารพีพงษ์ เอ่ยปากว่า: “ถ้าคุณจะฆ่าก็ฉันก่อน ทั้งๆที่ลูกชายของคุณวางแผนทำมิดีมิร้ายต่อพวกเรา เขาตายก็สมควรแล้ว คุณฆ่าพวกเรา กลุ่มสิงโตไม่มีทางปล่อยตระกูลกิติมหาคุณของพวกคุณไปแน่!”

นิธินาถหรี่ตาลง ส่งเสียงเย็นชาพูดว่า: “ฉันก็คิดว่าพวกแกเป็นใคร คาดไม่ถึงว่าจะเป็นคนของกลุ่มสิงโต แต่ต่อให้เป็นคนของกลุ่มสิงโต ฆ่าลูกชายของฉัน ก็ต้องเอาชีวิตมาชดใช้ อย่าคิดว่าฉันจะกลัวพวกแก!”

หลังจากพูดจบ กระบี่บินของนิธินาถก็ส่งเสียงกระบี่ดังทะลุออก มาจากนั้นก็พุ่งไปหารพีพงษ์และหงส์ทั้งสองคน

หงส์หลับตาลงทันที รู้ว่าวันนี้ตัวเองไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้

แต่ในขณะนี้ รพีพงษ์ดึงเขา ดึงหล่อนไปไว้ด้านหลังของตัวเอง ยิ้มแล้วพูดว่า: “ฉันไม่เคยบอกว่าฉันติดกับดักของเขาแล้ว ก็ไม่มีทางที่จะจัดการกับเขา เธอไม่ต้องใจร้อนให้เขาฆ่าเธอขนาดนั้น”

หลังจากพูดจบ รพีพงษ์มองไปที่กระบี่บิน และพึมพำว่า: “แค่กระบี่บินเท่านั้นเอง แกคิดว่ามีเพียงแก่ที่เล่นของแบบนี้เป็นเหรอ?”

ทันทีที่คำพูดสิ้นสุดลง เหนือศีรษะของรพีพงษ์ ก็มีรัศมีแสงสีทองปรากฏขึ้นมา ต่อจากนั้น กระบี่ทองยาวก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน บนใบหน้าของทุกคนมีแสงสีทอง

กระบี่ทองยาวชี้ไปที่กระบี่บินของนิธินาถ โดยที่ไม่ลังเลใดๆ พุ่งออกไปทางด้านนั้น