พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่951 แสร้งว่าเป็นแฟน

บทที่951 แสร้งว่าเป็นแฟน

ได้ยินคำพูดของทัตดา รพีพงษ์ก็ประหลาดใจ เกือบจะเตะหญิงคนนี้ที่พูดให้คนตกใจออกไปด้วยฝ่าเท้าเดียวแล้ว

“คุณว่าอะไรนะ?” รพีพงษ์ถามอีกครั้ง

“แหะแหะ ไอ้หยา เค้าอยากให้คุณเป็นแฟนสักกี่วัน” ทัตดาแดงหน้าแล้วพูดอีกครั้ง

รพีพงษ์ลากแขนของทัตดาไปด้านนอก แล้วกล่าว “เชิญ ไม่ส่ง”

ทัตดาเห็นรพีพงษ์มีปฏิกิริยาโต้ตอบแบบนี้ ก็งงงงวย คนนี้ ทำไมเมื่อได้ยินว่าตนจะให้เขาเป็นแฟนสักกี่วัน ต้องมีปฏิกิริยามากมายขนาดนี้ด้วยนะ?

หรือเขาคิดว่าตัวเองไม่สวย? หรือคิดว่าตัวเองดีไม่พอ ไม่คู่ควรกับเขา?

ไอ้บ้า คิดไม่ถึงว่าจะรังเกียจฉัน อย่างน้อยตัวเองก็เป็นดาวของกองทัพนะ มันเหลือทนขนาดนั้นเลยหรอ?

ทัตดาที่โมโหก็อดที่จะกำหมัดไม่ได้

“นี่ ทำไมคุณเป็นแบบนี้ ฉันก็แค่ให้คุณแสร้งทำเป็นแฟนฉันก็เท่านั้น ไม่ได้ให้คุณเป็นแฟนจริงๆสักหน่อย ต่อให้คุณอยากเป็น ฉันก็ไม่อยากใ้ห้เป็น” ทัตดากัดฟันแล้วกล่าว

“งั้นคุณก็พูดให้มันเคลียร์ ทำไมต้องให้ผมปลอมเป็นแฟนคุณด้วย” รพีพงษ์กล่าว

ทัตดาอดกลั้นกับความไม่พอใจเอาไว้ แล้วอธิบายเหตุผลให้รพีพงษ์ฟัง

รพีพงษ์เพิ่งจะรู้ ว่าทัตดาเป็นหลานสาวของนายพลที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่งของเปร์คิง เพราะนายพลท่านนี้อายุมากแล้ว เกษียณจากกองทัพแล้ว ตอนนี้กำลังใช้ชีวิตวัยชราอยู่ที่เมืองโตกี้ที่ไม่ไกลจากเปร์คิง

ที่ทัตดามาอยู่ในกองทัพ เป็นเพราะเหตุผลของคุณปู่ของเธอ

ตอนนี้ทัตดาถึงเวลาที่ต้องแต่งงานแล้ว แม้จะวัยรุ่นอยู่มาก แต่ผู้อาวุโสมักจะคิดว่าทัตดาถึงเวลาที่ต้องแต่งงานแล้ว ดังนั้นจึงเร่งรีบหาคู่ครองให้เธอ

และในฐานะที่เป็นนายพลเก่าที่ยอดเยี่ยมในการรบ ก็ได้มีตำแหน่งการงานสูงที่เมืองโตกี้เช่นกัน คุณปู่ของทัตดาหาคู่ครองให้ทัตดา จากความสามารถและนิสัยเป็นหลัก

ทุกครั้งที่ทัตดาถูกเรียกตัวกลับไปนัดดูตัว ก็จะเจอกับชายชาติทหารที่รูปร่างบึกบึน ไม่ค่อยมีมารยาท บางคนถึงขั้นเรียกเธอสหาย ทัตดาในฐานะที่เป็นผู้หญิงเรียบร้อย แน่นอนว่ารับคู่ครองแบบนี้ไม่ได้แน่นอน

ครั้งนี้คุณปู่ทัตดาได้จัดให้ทัตดานัดดูตัวอีกครั้ง ให้ทัตดารีบกลับมาเมืองโตกี้

คู่นัดดูตัวในครั้งนี้คุณปู่ของเธอใช้เวลาอย่างมากในการให้มาเจอกัน จากคำพูดของคุณปู่ทัตดา อีกฝั่งเป็นหลานชายของปรมาจารย์แดนดั่งเทพของวงการบู๊ที่ละทางโลก ในวงการบู๊ มีพรสวรรค์ที่ค่อนข้างล้ำเลิศ ปีนี้อายุยี่สิบสี่ปี ก็เป็นระดับแดนครึ่งปรมาจารย์ มีความหวังอย่างมากว่าก่อนจะสามสิบปี จะได้เป็นแดนปรมาจารย์

วันนั้นทัตดาได้ยินชนสรณ์พูดไว้ ว่าคนของแดนปรมาจารย์เก่งกาจอย่างมาก พวกเขาล้วนสงสัยว่ารพีพงษ์เป็นยอดฝีมือแดนปรมาจารย์

แต่ปรมาจารย์แดนดั่งเทพ เก่งกว่าแดนปรมาจารย์ แต่ทัตดาไม่เคยเห็นมาก่อน แต่รู้ว่าว่าแดนเหล่านี้คืออะไร

คุณปู่ทัตดาก็ต้องเกรงใจ

ถ้าเป็นคนอื่น ทัตดาสามารถไม่ไปตามใจตัวเองได้ แต่ครั้งนี้ถ้าเธอไม่กลับไป จะเป็นการทำผิดต่อปรมาจารย์แดนดั่งเทพท่านหนึ่ง สำหรับตระกูลจันวราสกุลแล้ว ไม่มีข้อดีอะไรเลย

ดังนั้นเพื่อที่จะปฏิเสธการนัดดูตัวในครั้งนี้ และไม่เป็นการทำผิดต่อยอดฝีมือปรมาจารย์แดนดั่งเทพ ทัตดาได้โกหกว่าตัวเองมีแฟนแล้ว คือหัวหน้าครูฝึกคนใหม่ของทหารมังกร

เมธชนันได้ยินแล้วจึงให้ทัตดาพาแฟนคนนี้กลับมา ถึงเวลานั้นสามารถที่จะเทียบกันได้ เพื่อให้ทัตดาได้คนที่ดี

ทัตดากำลังเครียดว่าจะจัดการกับนัดดูตัวนี้อย่างไรดี แล้วพอดีเห็นสิ่งที่รพีพงษ์ปล่อยออกมา รู้สึกว่ารพีพงษ์ต้องเทียบกับหลานชายของแดนปรมาจารย์แดนดั่งเทพได้แน่นอน

จึงได้ขอรพีพงษ์

รพีพงษ์ฟังจบก็ปวดหัว หญิงสาวคนนี้ใช้ตนเป็นข้ออ้างในตอนที่เขาไม่รู้ถึงเหตุการณ์ใดๆเลย ตอนนี้ยังทำลงไปก่อนที่จะได้รับอนุญาต ให้เขาไปเมืองโตกี้ด้วยกัน นี่ทำให้รพีพงษ์รู้สึกถูกหลอกอย่างไรอย่างนั้น

“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ผมไม่เคนพูดมาก่อนว่าจะเป็นข้ออ้างให้คุณ ดังนั้นคุณก็หาวิธีเองล่ะกัน” รพีพงษ์กล่าว

ทัตดาน้อยใจ แล้วกล่าว “หัวหน้าครูฝึก คุณทนดูฉันแต่งกับคนที่ฉันไม่ชอบได้หรอ นี่มันศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดแล้วนะ ฉันไม่อยากแต่งงานกับใครแล้วต้องให้คุณปู่มาตัดสินใจ คุณช่วยฉันสักครั้งเถอะนะ”

“ปรมาจารย์แดนดั่งเทพเก่งกาจมากจริงๆ หลานชายของเขายี่สิบสี่ปีก็เป็นแดนครึ่งปรมาจารย์ ถือว่าเป็นอัฉจริยะที่หาได้ยากเลยทีเดียวจริงๆ คู่ควรกับคุณเหลือล้น ดังนั้นผมแนะนำให้คุณกลับไปนะ ไม่แน่อาจจะรักแรกพบก็ได้” รพีพงษ์กล่าว

ทัตดาเห็นรพีพงษ์ยืนยันที่จะไม่ช่วย ก็กัดฟัน แล้วกล่าว “หัวหน้าครูฝึก ถ้าคุณไม่ช่วยฉัน ฉันจะตามคุณทุกๆวัน จะมาที่ห้องคุณทุกคืน ผู้หญิงในกองทัพน้อย คุณในฐานะที่เป็นผู้ชาย ฉันไม่เชื่อว่าคุณทนได้แป๊ปเดียว แล้วจะทนได้ตลอดไป”

“ถึงเวลานั้นฉันจะบอกชนสรณ์ว่าฉันคบกับคุณ ชนสรณ์เป็นคนที่ชอบนินทาเป็นงานอดิเรกของทหารมังกรเลยนะ ถ้าเขารู้ ก็หมายถึงรู้กันทั้งกองทัพ ถึงตอนนั้น ต่อให้คุณมีปากก็อธิบายไม่ชัดเจน”

ได้ยินคำพูดของทัตดา รพีพงษ์รู้สึกปวดหัว ไม่คิดว่าหญิงคนนี้จะบีบเขาเพื่อให้เขาปลอมเป็นแฟนของเธอ โดยใช้วิธีการนี้

หลังจากที่นิ่งสงัดไปสักพัก ทัตดาก็จ้องรพีพงษ์แล้วถามอีกครั้ง “พูดมาว่าจะช่วยฉันมั้ย”

รพีพงษ์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ แล้วกล่าว “ผมช่วยคุณได้ แต่คุณต้องอธิบายให้ทุกคนฟังเกี่ยวกับเรื่องหลังจากนั้น มิเช่นนั้น ผมจะไปหาผู้บัญชาการแล้วพูดเรื่องนี้โดยตรง”

ทัตดาเห็นรพีพงษ์ตอบรับ ก็ดีใจ แล้วกล่าว “คุณวางใจได้ เพียงแค่ช่วยฉันผ่านการนัดดูตัวครั้งนี้ไปให้ได้ ฉันจะอธิบายกับพวกเขาอย่างละเอียดเอง ไม่มีทางบิดเบือนข้อเท็จจริงอย่างแน่นอน”

ฟังคำพูดของทัตดา รพีพงษ์มักจะรู้สึกว่ามียางอย่างไม่ชอบมาพากล แต่ก็ไม่รู้ว่าจุดไหนที่ไม่ชอบมาพากล

แต่ตอนนี้การฝึกฝนของทหารมังกรได้เป็นไปตามระเบียบแล้ว จากนี้ก็แค่ยืนหยัดให้ได้ทุกๆวันก็พอแล้ว จุดที่ต้องใช้รพีพงษ์ก็มีไม่ค่อยมากแล้ว

รพีพงษ์อยู่ที่นี่ต่อไป ก็แค่ฝึกฝนอยู่ในห้อง รู้สึกน่าเบื่อ สู้ไปผ่อนคลายกับทัตดาด้วยกันดีกว่า

ในคืนเดียวกันนั้น รพีพงษ์ได้พูดกับเหล่าทหารมังกรเรื่องที่จะไปเมืองโตกี้กับทัตดาสักกี่วัน และได้วางแผนเรื่องที่พวกเขาต้องทำต่อไปแล้ว

เพื่อไม่ให้ทุกคนสงสัย รพีพงษ์บอกว่าตัวเองกับทัตดาไปเมืองโตกี้เพื่อภารกิจลับ ทุกคนจึงไม่สงสัยใดๆ

วันรุ่งขึ้น รพีพงษ์และทัตดานั่งฮอร์ ไปเมืองโตกี้

ระหว่างทาง ทัตดาจ้างรพีพงษ์แล้วยิ้ม รพีพงษ์แปลกใจ จึงถาม “คุณยิ้มอะไร?”

“ความจริงถ้าคุณพูดตรงๆกับทุกคนว่าไปปลอมเป็นแฟนของฉัน รู้ว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลย แต่คุณพูดว่าเราไปทำภารกิจลับ ฉันรู้สึกว่าพวกเรากำลังแอบคบกันอยู่” ทัตดายิ้มแล้วกล่าว

รพีพงษ์เซ็ง แล้วหันไป ไม่สนใจทัตด