พิชิตใจนายปีศาจ - ตอนที่ 143

ตอนที่ 143 พ่อของผมคือสุมิตร

แต่ทว่าไม่เป็นไร เขามีวิธีออกจากสถานการณ์วิกฤตทุก ครั้ง แกล้งแสดงสีหน้าเจ็บปวดทันที ยู่ปากพูดด้วยน้ำเสียง คร่ำครวญ “พี่สาวครับ พี่บีบแก้มผมเจ็บจัง

“อ่า ขอโทษทีน้า……… พนักงานสาวแผนกต้อนรับ เคลิบเคลิ้มไปหน่อย ไม่ได้ระวังว่าจะทำแรงเกินไปสักนิด โดย เธอไม่ได้เกิดความสงสัยในคำพูดของนิเวศน์ จึงกล่าวขอโทษ นิเวศน์ “ขอโทษน้า พี่ไม่ได้ตั้งใจทำให้หนูเจ็บเลย……หนูชื่อ นิเวศน์สินะ ชื่อน่าสนใจมากนะเนี่ย พ่อแม่ที่ตั้งชื่อให้หนูคงชอบ ดูยอดนักสืบจิ๋วโคนันใช่หรือเปล่า?”

พนักงานสาวแผนกต้อนรับเอาแต่อยากจะชวนหนุ่มน้อย แสนเท่ห์แสนน่ารักคุย ใครจะรู้ว่าหลังจากได้ฟังคำพูดของเธอ แล้วนิเวศน์จะงุดหน้าลง

อย่าพูดเลย ตอนคุณแม่เขาท้องก็ดูยอดนักสืบจิ๋วโคนันบ่อ ยมาก เลยตั้งชื่อลูกชายตนตามนักสืบจิ๋วโคนันเพราะชอบโคน

นมาก

เป็นคุณแม่ที่ไม่มีความรับผิดชอบเอาเสียเลย ไม่รู้ว่าดีหรือ

ถึงแม้ว่าในใจจะไม่พอใจคุณแม่ตน แต่นิเวศน์ยังต้องปกป้องภาพลักษณ์แม่ตนไว้จากสายตาคนนอก จึงยิ้มคึกคัก แล้วพูดกับพนักงานสาวแผนกต้อนรับว่า “พี่สาวนฉลาดจังเลย ครับ ทายถูกแล้ว! เป็นไง แม่ผมสุดยอดใช่ไหม”

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงยกนิ้วชี้กับนิ้วโป้งวางที่คางโพสต์ท่า เท่ห์ๆ แล้วพูดประโยคคลาสสิคว่า “ความจริงมีเพียงหนึ่ง

เดียว”

“ฮ่าๆๆๆ……

ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูของนิเวศน์ทำให้พนักงานสาวแผนก ต้อนรับตลกจนระเบิดหัวเราะเสียยกใหญ่

เสียงหัวเราะของพนักงานสาวแผนกต้อนรับทำให้นิเวศน์ รู้สึกประสบความสำเร็จ ดูสิ ทุกครั้งเขาใช้ภาพลักษณ์เด็กน้อย น่ารักไว้หลอกสาวน้อยสาวใหญ่ได้สำเร็จ โชคดีที่อายุยังน้อย เมื่อโตขึ้นคงหยุดเขาไม่อยู่แน่

นิเวศน์หลงตัวเองไปเพียงครู่เดียว ทันใดนั้นก็นึกถึงเรื่อง ที่มาที่นี่ พลันทำหน้าตาประจบเอาใจใช้เสียงอ่อนนุ่มพูดกับ พนักงานสาวแผนกต้อนรับ “พี่สาวครับ ผมอยากขึ้นข้างบนไป หาคุณพ่อ ให้ผมขึ้นไปได้ไหมครับ?”

“เอ๋” พนักงานสาวแผนกต้อนรับเมื่อหัวเราะพอแล้ว มอง นิเวศน์แสนน่ารักด้วยความแปลกใจเล็กน้อยพลางถามอย่าง สงสัย “คุณพ่อหนูคือใครจ๊ะ?”

“คุณพ่อผมก็คือประธานของพี่ๆอะครับ” นิเวศน์พูด ประโยคชวนช็อคด้วยสีหน้าใสซื่อ
ดีที่พนักงานสาวแผนกต้อนรับไม่ได้ดื่มน้ำอยู่ ไม่งั้น

น้ำพุ่งเป็นแน่

หนุ่มน้อยน่ารักน่าชังตรงหน้าไม่นึกว่าจะบอกว่าเป็น

ลูกชายประธาน!

หากพนักงานสาวแผนกต้อนรับไม่ได้สูญเสียความทรงจํา ล่ะก็ ปีนี้ประธานยังไม่ได้แต่งงาน มีคู่หมั้นหนึ่งคน แต่ไหนแต่ไร มาท่านก็ไม่เคยเอ่ยถึงคู่หมั้นมีลูกชายเลย ไม่ต้องพูดถึงลูกชาย ที่โตขนาดนี้เลย!

พนักงานสาวแผนกต้อนรับมองนิเวศน์อย่างตกตะลึง เอ่ย ถามอย่างสงสัยว่า “นี่หนู หนูบอกว่าหนูเป็นลูกชายของ ประธานพวกเรา? แต่ประธานของพวกเรายังไม่แต่งงานเลย

ยังไม่แต่งงานก็ดี เขากับคุณแม่เขายังมีโอกาสคืนดีกัน

นิเวศน์โอ้อวดในใจ แต่กลับแสดงสีหน้าน่าสงสารพลาง เอ่ยอย่างคร่ำครวญ “ผมเป็นลูกชายประธานพวกพี่จริงๆนะ ครับ หลังจากเขากับคุณแม่ท้องผมก็ส่งพวกเราไปต่างประเทศ ไม่กี่วันก่อนเพิ่งรับกลับมา ไม่เชื่อถามเขาเลย

“จริงหรือ?” พนักงานสาวแผนกต้อนรับมองอย่างเชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง รู้สึกว่าเด็กน้อยไม่อาจจะโกหกได้ แถมน่ารักขนาด นี้ยิ่งดูไม่น่าใช่เด็กพูดปดหรอก

“ครับ เรื่องจริงครับ ผมยังรู้เบอร์โทรศัพท์คุณพ่อผมด้วย นะ” นิเวศน์ผู้น่ารักพลางพูดพลางเอาเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของสุมิตรออกมา

พูดจบก็ถอดแว่นกันแดดออก เผยเครื่องหน้าที่สมบูรณ์ แบบ จมูกเป็นจมูก ปากเป็นปาก คล้ายหนุ่มหล่อย่อส่วน โดย เฉพาะดวงตาคู่นี้ที่ไม่เห็นตอนสวมแว่นกันแดด ตอนนี้ถอดออก มาแล้วพบว่าคล้ายกับสุมิตรอย่างมาก

ระหว่างที่สายตาขยับไปมา ยิ่งมีเสน่ห์น่าเคลิบเคลิ้มช่าง คล้ายกับสุมิตรเหลือเกิน!

ในตอนนี้พนักงานสาวแผนกต้อนรับจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ดวงตาคู่นี้ได้พิสูจน์ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับสุมิตรแล้ว แถม ยังมีเบอร์โทรศัพท์ของสุมิตร ซึ่งเป็นเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของ สุมิตร!

เบอร์โทรศัพท์นี้น้อยคนนักที่จะรู้ แต่ก่อนตัวเธอเองยังไม่รู้ เพราะว่าทำงานในส่วนบริการแผนกต้อนรับถึงได้รู้เบอร์นี้ได้

พนักงานสาวแผนกต้อนรับ ใจเต้นตึกตัก เธอกอดนิเวศน์ ด้วยใบหน้าตื่นตระหนกจากนั้นก็ปล่อยตัวเขา ดวงตาเป็น ประกายพลางพูดอย่างตื่นเต้นว่า “หนูเป็นลูกชายท่านประธาน จริงๆด้วย! ฉันว่าแล้วลูกใครทำไมยอดเยี่ยมขนาดนี้ ได้ยีนส์ได้ พันธุกรรมดีนี่เอง!”

พนักงานสาวแผนกต้อนรับพูดด้วยความตื่นเต้นสุดขีด ช่วยไม่ได้ ช็อคกับข้อมูลนี้จริงๆ ใครจะไปคิดว่าประธานที่ยังไม่

ได้แต่งงานจะมีลูกชายโตขนาดนี้

และภายในใจของนิเวศน์รู้สึกพอใจอย่างมาก เย้! ติดกับตกแล้ว นิเวศน์รู้ตัวดีว่าไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้บนโลกใบนี้

แต่นิเวศน์ก็ค่อยๆรู้สึกถึงน้ำใจไมตรีของพนักงานสาว แผนกต้อนรับ จึงเอ่ยถามเบาๆว่า “พี่สาวครับ………ผมขึ้นไป หาคุณพ่อได้แล้วใช่ไหมครับ?

ได้ยินแล้วพนักงานสาวตระหนักถึงกริยาที่ไม่เหมาะของ ตน จึงค่อยๆปล่อยนิเวศน์ ดึงแก้มอีกหนึ่งที่ก่อนพูดอย่างพอใจ “ไปเถอะจ้ะ วันนี้ประธานไม่มีประชุมพอดี ห้องทำงานอยู่ตึก 23 หนูไปหาเขาได้เลย”

“ครับ ขอบคุณนะครับพี่สาว พี่สาวใจดีจัง!” นิเวศน์โปรย ยิ้มหวานให้กับพนักงานสาวแผนกต้อนรับ

รอยยิ้มนี้ได้ขโมยใจเธอไปอย่างสิ้นเชิง โอ้พระเจ้า เด็ก คนนี้น่ารักเสียจริง! ถ้าตนมีลูกน่ารักน่าชังขนาดนี้ คงหลงมาก แน่ๆ

ตามคําแนะนําของพนักงานสาวแผนกต้อนรับ นิเวศน์มา ถึงห้องทำงานของสุมิตรอย่างราบรื่นโดยไม่สนสายตาคนรอบ

ข้าง

“เฮ้ หนุ่มน้อย รอเดี๋ยว !”

ตอนที่นิเวศน์กำลังคิดจะเปิดประตูห้องทำงาน เสียงเงียบ ขาดดังขึ้นเพื่อหยุดการกระทำเขา

นิเวศน์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ฟังแล้วรู้เลยว่าน้ำเสียงไม่ค่อยดี ผู้พูดต้องจัดการด้วยยากแน่ๆ
อย่างที่คิดไว้ มีหญิงสาวแต่งตัวสวยแต่งหน้าจัดคนหนึ่ง เดินมาจากโต๊ะเลขานุการด้านหน้าข้างนอกห้องทำงานของสุ

มิตร

ถึงแม้ว่าชุดที่คุณเลขาใส่จะเป็นแบบเลขานุการดั้งเดิม แต่ หญิงสาวคนนี้กลับดึงกระโปรงขึ้นอย่างจงใจ อกอิ่มที่ใหญ่กว่า ชุด เพียงก้มนิดเดียวก็เห็นไปถึงไหนต่อไหน

เยี่ยมจริงๆ พ่อตนนี่โชคดีจริงๆ ยังไม่ได้แต่งงาน แถม เลขานุการข้างกายหวังจะเคลมอีกต่างหาก

โชคไม่ดีที่เป็นพ่อของนิเวศน์ อืม คุณสมบัติดีจริงๆ