พิชิตใจนายปีศาจ - ตอนที่ 164
ตอนที่164 เรื่องราวเมื่อ6ปีที่แล้ว
นี่ยังไม่หด เห็นสภาพจันวิภาที่ตกใจแล้ว ธนาคเอามือ ถือออกมาก เบอร์โทรออกไป ไม่มีไหน มือถือในกระเป๋ากา
ก็ดังขึ้น
จนวิภามองมองหน้าธน คอย่างทตัวไม่ถูก ไม่รู้ควรอะไร
ในเวลาเดียวกัน
– “นายมีเบอร์โทรศัพท์อเมริกาฉันได้ยัง?” สีหน้าในวิภา ซีด เธอไม่คิดจะขัดขืนใดๆ แล้วถาม
เธอซื้อซิมในประเทศแล้ว ไม่คิดเลยว่าธนภาคจะมีเบอร์ โทรศัพท์อเมริกากาเธอ ทั้งหมดนี้ก็ทำให้รู้แล้วว่าธนภาครู้เรื่อง เธอหมดทุกอย่าง แล้วรู้จักเธอด้วย
แค่ให้คนไปตรวจสอบ ก็ไม่มีความลับไม่ไม่รู้” ธนภาค ยิ้มอย่างน่ากลัว เขาหัวเราะอย่างมีความสุขแล้วเอามือวางทา ไหล่จันวิภา แล้วคุยอย่างกับเพื่อนว่า “มา บอกผมให้รู้หน่อย ว่าทำไมหนีไปไม่ซุปไม่เสียงเลย รู้ไหมว่าผมคิดถึงคุณมาก!
ธนภาคกัดฟันพูดไป อีกข้างก็จับกุญแจบนมือฉันวิภามา แล้วลากเธอไปที่ห้องพักเธอ
พอเข้าไป ธนภาคก็ดันเธอนั่งลงที่โซฟา แล้วยืนตรงหน้า เธอ ใช้ถ้อยถาม ซักถาม : * บอกมา! สารภาพมา!”
” เออ มัน….. ถูกธนภาคจองไว้ จนวิภาทำตัวไม่ถูกเลย เธอขี้นิ้วชี้ขึ้น พร้อมกับพูดว่า “คุณจะดื่มน้ำไหม ฉันไปเท
พูดอยู่ อยากลุกจากโซฟา
“นั่งลง!” ธนภาคดึงจนวิภาไว้ ให้เธอกลับไปนั่งที่เดิม ใน ขณะเดียว เขายิ้มอย่างแปลกๆ แล้วจ้องไปที่เธอ หัวเราแปล แล้วพูด: “คิดไม่ถึงเลยๆ นายจะยังหลอกฉันได้ ไม่เจอกันหลาย ปี ความกล้าหาญนี้เพิ่มเลยนะ
ธนภาคทำให้ในวิภาทำตัวไม่ถูกเลย เธอคิดว่าจะว่าเวลา ได้ไม่คิดเลยว่าแป๊ปเดียวก็โดนเขาดูออกเธอรู้สึกอึดอัด มาก……เธอยังไม่ทันตั้งตัวที่จะใช้สถานะเดิมพูดกับธนภาคยัง
แต่สิ่งที่มันจะมายังไงมันก็มา หลบยังไง ก็ต้อเผชิญ
แล้ว………ตอนนั้นก็เป็นแบบนั้นแหละ ความสัมพันธ์ ฉันกับสุมิตรคุณก็ใช่ว่าไม่รู้เขาทำเสียใจขนาดนั้น ฉันไม่ไป แล้วจะให้ฉันอยู่ต่อหรือไง ?” จนวิภาโล่งใจ ทำหน้าแข้มไว้
” แต่ว่า….” ธนภาคสงสัย เลยคิดว่าพูดความจริงทั้งหมด กับวันวิภาดีสุดแล้ว แต่ตอนนั้นเขาก็กลับเนื้อกับตัวแล้ ว ทำไมคุณไม่ให้โอกาสเขาล่ะ? อย่างแล้ว หกปีมานี้ม เขาไม่เคย ”
แตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย……… ตั้งแต่เมื่อหกปีที่แล้วที่เขาเกิด
อุบัติเหตุทางรถยนต ” อะไรนะ? อุบัติเหตุทางรถยนต์?!” ตอนแรกคำพูดของ ธนภาคเหมือนกับเหยียบยาม แต่พอฟังถึงสุดท้าย เธอรู้สึก
แปลก
ทำไมสุมิตรต้องเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์?! แถมยังเป็นหก
ปีที่แล้ว?!
ทำไมเธอไม่รู้อะไรเลย
สีหน้าในวิภาตกใจ ทำให้ธนภาครู้สึกแปลก ขามองไปที่ รถยนต์เธอไม่เคยรู้เลยหรอ? ผมคิดว่าคุณรู้ว่าเค้าเกิดอุบัติเหตุ
จนวิภาอย่างสงสัย ถาม: 4 หกปีที่แล้วเกิดอุบัติเหตุทาง
ทางรถยนต์ แล้วยังแกล้งหายไป……
พูดจนถึงสุดท้าย ธนภาคก็ไม่พูดต่อ
นึกถึงสถานการณ์เมื่อหกปีที่แล้วที่นี่สุมิตรเกือบจะโดน ยมทูธ ลากไป ความเจ็บปวดนั้นทำให้จำลึกมาก เพื่อนที่ดี
ที่สุดของเขาเพียงคนเดียวกำลังจะจากเขาไป
และแล้ว ทั้งหมดนี้จนวิภาไม่รู้เลย?
” อุบัติเหตุทางรถยนต์? สรุปคือยังไง? ธนภาคในพูดกับ ฉันเร็วๆ!” ในวิภาถาม อย่างอึ้งมาก
ที่จริงได้ยินข่าวที่สุมิตรเกิดปฏิเหตุทางรถยนต์ ภาพแรก ที่เธอนึกถึงก็คือเมื่อหกปีที่แล้วเขาขับรถตามหลังเธออย่างไม่
กลัวตาย
ธนภาคเห็นนวิภาแบบนี้ ความโกรธแค่นที่มีต่อเธอ ใน ตอนนั้น ตอนนี้ก็ได้เลือนหายไปหมด ตอนนั้นนวิภาไม่รู้เรื่อง อะไรเลย เขาเข้าใจ
แล้วถอดหายใจ ธนภาคตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างใน ตอนนั้นให้จนวิภาได้รับรู้ทั้งหมด
พอพูดจบ……
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ ตอนนั้นสุมิตรตื่นไม่ทันไร มอ ก็บอกว่าในสมองเขามีก้อนเลือด ทำให้สติด้านสมองมีปัญหา แล้ว เขาก็ลืมเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอในตอนนั้น หมอบอกนี่เป็นเพราะว่าเขาไม่อยากนึกขึ้นมา ฉะนั้นเลย……
ธนภาคนึกถึงเรื่องราวในอดีต ยักคิ้ว สีหน้าดูเจ็บปวดมาก
ความทรงจําที่ทรมานนั้น
พอฟังจบ จันวิภารู้สึกแทงใจนิดๆ เธอละเมออยู่ตรงหน้า ผ่านไปตั้งนานถึงจะเพิ่งขยับปากเล็กน้อย……
ฮาๆ นี่ถือว่าเป็นกรรมของสุมิตรไหม?
ตอนแรกที่เธอได้ยินว่าเขาเกือบจะไม่รอดแล้ว ตอนนั้นใน ใจเธอรู้สึกผิดมาก แต่พอจะฟังจบแล้ว ทั้งคนก็กลับมาอยู่ใน หมวดปกติ
ไม่รู้สึกผิด จันวิภาแค่รู้สึกว่า นี่อาจจะเป็นผลสุมิตร ทำบาปไว้เยอะ ถ้าไม่ใช่ว่าเขาฆ่าพ่อกับพื้นราวิชญ์ ก็คงไม่ต้อง ตกอยู่ในสภาพแบบนี้
ฉะนั้น จนวิภาไม่ได้สงสารสุมิตรเลยสักนิด และก็ไม่หาย แค้นเขาเพราะเรื่องแค่นี้
นี่คือผลกรรมที่เขาควรได้รับ
พอนึกถึงแค้นที่มีต่อสุมิตร จันวิภาก็นึกถึงวันนี้ที่เจอกับ นราวิชญ์ เลยเกิดความสนใจขึ้นมา มองหน้าชนภาคถาม อย่างรีบร้อนว่า “ธนภาค ไม่บอก พื้นราวิชญ์ตายยังไง? ทำไมวันนี้ฉันเจอเขา?!”
วันนี้คุณเห็นนราวิชญ์หรอ? ธนภาคตื่นเต้นนิดๆ เขา มองจันวิภา ในสมองนึกย้อนไปถึงเรื่องนราวิชญ์ แล้วถอด หายใจ พูด: – เรื่องบางเรื่อง สักวันเธอก็ต้องรู้ งั้นพูดให้เธอรู้ ตอนนี้เลย!”
ที่จริงอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีที่แล้วของนราวิชญ์ เขาเป็นคนวางแผนเอง สถานการณ์ความตาย เขาก็เป็นคน วางแผนเอง รู้ว่าสุมิตรจะลงไม้ลงมือกับเขาฉันก็รีบแจ้งให้เขารู้ นี่ถือว่าเป็นความลับระหว่างเราสองคน คนอื่นไม่รู้เลย
พอธนาภาคพูดจบ จันวิภายักคิ้ว ถาม : * ไม่จริง! ตอน นั้นฉันเห็นศพพื้นราวิชญ์กับตายนะ แล้วก็ยังยืนยันว่าเขาตาย แล้ว แล้วทำไมจู่ๆ ตอนนี้เขาฟื้นชีพขึ้นมา? เป็นอย่างที่นายว่า ทําไมเขาไม่บอกฉัน?!
ธนภาคก็ถอดหายใจ พูดอย่างอึดอัดว่า : ” เป็นเพราะว่าน ราวิชญ์บอกเราว่าอย่าบอกคุณ เขากัดเรื่องนี้ไว้ ยิ่งคนรู้น้อยก็ ยิ่งดี แถมอีกอย่างตอนนั้นรีบร้อนมาก ไม่ทันมาบอกเธอ อีก อย่างร่าง………. แต่เพื่อที่จะทำให้มันสมจริง คุณก็รู้ ตอน นั้นสุมิตรโกรธมาก มันเป็นเรื่องที่ไม่มีทางเลือก