พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 104 กอล์ฟ
บทที่ 104 กอล์ฟ
เนี่ยเฟิงลุกขึ้นมาจากใต้เตียง ตบฝุ่นละอองในตัวออก
“ทำไมฉันอยู่บนเตียงล่ะ?เมื่อคืนฉันขึ้นมาเองหรือ?”
เดิมทีเย่หรูเสว่คิดจะนอนอยู่บนโซฟา เมื่อคืนทำงานจนดึกมาก เธอก็จำไม่ได้ว่านอนหลับไปยังไง
“เมื่อคืนฉันเห็นพี่หกนอนอยู่บนโต๊ะ ก็เลยอุ้มคุณขึ้นบนเตียง”
เย่หรูเสว่หน้าแดงขึ้น เธอกระพริบตาเพื่อที่จะซ่อนความรู้สึกบางอย่าง”เสี่ยวเฟิงโตขึ้นแล้ว มีแรงมาอุ้มพี่สาวแล้วเนอะ”
เนี่ยเฟิงยิ้มปากอ้า”แน่นอนสิครับ!แรงฉันเยอะมากเลยนะ!”
“พอแล้ว หิวหรือยัง?เมื่อคืนคุณก็ได้ดื่มเหล้าไปหน่อยนึง คนที่กินเหล้ามากวันที่สองมักจะรู้สึกหิว”
“ยังได้อยู่!พี่หกเมื่อคืนกินค่อนข้างมาก ฉันไปซื้ออาหารเช้าให้พี่หกละกัน!ฉันจำได้ว่าพี่หกชอบกินครัวซอง”
เนี่ยเฟิงพูดเสร็จ ก็ใส่รองเท้าแล้วลงตึก เย่หรูเสว่มองไปดูเงาหลังของเนี่ยเฟิง อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจออกมา:
“ปกติเห็นแล้วไม่ค่อยได้เรื่อง แต่ความจำดีจริง จำได้ว่าฉันชอบกินอะไรด้วย”
ตามความเป็นจริง เนี่ยเฟิงคนนี้จำแต่สิ่งที่ตัวเองอยากจะจำเท่านั้น คนอื่นจะเป็นยังไงนั่นไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขาเลย
เนี่ยเฟิงซื้ออาหารเช้ากลับมา ก็เห็นเย่หรูเสว่กำลังดูเอกสาร และสืบค้นข้อมูลอยู่
“พี่หก กินของหน่อยนึงแล้วค่อยว่ากัน!”
เย่หรูเสว่พูดแต่หันไม่หันกลับมา”โอเค”
เธอหยิบครัวซองขึ้นมาชิ้นหนึ่ง กินไปด้วยทำงานไปด้วย
“พี่หกของฉันเป็นคนที่ขยันเช่นนี้ ควรที่จะได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่ง ฉันว่ารองผู้อำนวยการสถานีตำรวจตำแหน่งนี้เหมาะสมนะ!”
“พูดอะไรมั่วๆ?ในสถานีตำรวจมีคนจำนวนมากที่มีประสบการณ์กว่าฉัน จะถึงฉันได้ยังไงล่ะ?”
เย่หรูเสว่ด่าด้วยหัวเราะไปด้วย เนื่องจากกินของอยู่ดังนั้นเวลาที่พูดจึงไม่ค่อยชัดเจน
“มีประสบการณ์ไม่ได้หมายความว่ามีความสามารถไง พี่หกคุณแก้คดีความมากขนาดนั้น ความสามารถแข็งแกร่งมาก และก็มีความสามารถในการเป็นผู้นำ พวกเขาจะเอาชนะคุณได้ยังไงล่ะ คุณสู้อีกหน่อย ได้แน่นอน”
ตำแหน่งรองผู้อำนวยการสถานีตำรวจตอนนี้ว่างออกมาไม่ใช่หรือ
“อย่าพูดมั่วซั่ว ไปเล่นข้างๆสิ”
เย่หรูเสว่จ้องไปดูเนี่ยเฟิงตาหนึ่ง เนี่ยเฟิงนั่งกินนมอยู่บนเตียงอย่างซื่อๆ
มองขึ้นไปแล้วเขากำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ แต่ตามจริงแล้วเขากำลังดูข่าวที่เกี่ยวกับหลี่จื่อเทา
เนื่องจากครั้งที่แล้วตำรวจมาตรวจสุขภาพ ทำให้ของชุดที่แล้วยังถูกกั้นไว้อยู่ต่างประเทศไม่กล้าขนส่งเข้ามา
ขอให้สินค้าของเถื่อนนี้ไม่นำเข้ามา งั้นพวกเขาก็จะเสียเงินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง
เงินก้อนนี้เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาใช้จ่ายไปช่วงสักพักหนึ่ง
เมื่อคืนเนี่ยเฟิงแค่บอกว่าบ้านตัวเองเป็นธุรกิจสายน้ำทางไกลแอนตาร์กติก สายตาของหลี่จื่อเทาก็สว่างขึ้นมา
และก็คือในเวลานี้ หลี่จื่อเทาโทรมา
“สวัสดีตอนเช้าคุณชายเฟิง คุณหายเมายัง?”
เนี่ยเฟืองหงายคิ้วขึ้นมา ถามด้วยความรำคาญคนอีกฝั่ง:
“แกเป็นใครวะ?มาทำให้ฉันรำคาญแต่เช้าทำไมวะ!”
หลี่จื่อเทาตกใจมาก เมื่อคืนยังคุยกันดีๆไม่ใช่หรือ?ทำไมอยู่ดีๆคุณชายเฟิงก็เปลี่ยนหน้าแล้วล่ะ?
หลี่จื่อเทารีบอธิบาย”คุณชายเฟิงลืมแล้วหรอครับ?เมื่อคืนเรากินเหล้ากันในผับราตรีกุหลาบ ผมนี่เอง!หลี่จื่อเทา!”
“หลี่จื่อเทา?ไม่รู้จัก!”
เนี่ยเฟิงวางสายทันที หลี่จื่อเทาเต็มไปด้วยความอึ้ง เขาคาดไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงจะทำตัวแบบนี้
“ใคร?หลี่จื่อเทา?”
เย่หรูเสว่วางปากกาในมือลง”ทำได้ดีเยี่ยม!”
เนี่ยเฟิงยิ้มขึ้นมา”เขาต้องรู้สึกว่าฉันนี่นิสัยไม่ดี แต่เพื่อที่จะร่วมมือกับฉัน จะต้องโทรมาอีกครั้งแน่นอน”
“งั้นฉันเตรียมตัวไว้ก่อน ไปเปลี่ยนเสื้อชุดหนึ่ง”
เย่หรูเสว่ใส่ชุดของเมื่อคืน ลงตึกไปหยิบเสื้อผ้าสำรองบนรถ
อย่างที่คิด ไม่นานหลี่จื่อเทาก็โทรมา”คุณชายเฟิง คุณนี่ช่างขี้ลืมหรือเกิน เมื่อคืนพี่สะใภ้บอกว่าจะให้ผมพาพวกคุณไปเที่ยวไงครับ”
“อ๋อ แกนี่เอง ฉันกินเหล้าไปเยอะยังปวดหัวอยู่เลย โอเค งั้นแกพูดมาว่าจะพาพวกเราไปที่ไหน เดี๋ยวพวกเราเจอกันที่ไหนดี?”
“ผมว่าวันนี้อากาศดี เราไปเล่นกอล์ฟเลยไหม?เล่นกอล์ฟเสร็จยังสามารถไปอาบน้ำพุร้อนและอบซาวน่า คุณเห็นด้วยไหมครับ?”
หลี่จื่อเทาคิดอยู่ในใจว่าเนี่ยเฟิงเป็นปลาตัวใหญ่ ดังนั้นแสดงตัวอย่างเคารพมาก
“โอเค ฉันจะขับรถไปโดยตรง”
หลังจากที่เนี่ยเฟิงได้ยินสถานที่ที่หลี่จื่อเทาบอกเสร็จก็วางสายโดยตรง พอดีในเวลานี้ เย่หรูเสว่กลับมา
“เป็นยังไงบ้าง?เขาพูดอะไรไป?”เย่หรูเสว่ถาม
“บอกว่านัดเราไปเล่นกอล์ฟ จากนั้นไปอาบน้ำพุร้อนและอบซาวน่า”
เย่หรูเสว่กัดริมฝีปาก”งั้นก็ไปเถอะ!เป็นโอกาสที่ดีในการสืบค้นข้อมูล”
เย่หรูเสว่เปลี่ยนเสื้อเสร็จแต่งหน้าเสร็จ ไม่ค่อยเหมือนกับเมื่อคืน แต่ก็มีเสน่ห์ในตัวเช่นกัน
บางคนหน้าตาดี แม้ว่าไม่ได้ใส่แบรนด์หรูก็มองไม่ออก
และอีกอย่างหนึ่ง พวกเขาได้ขับรถคันละ20กว่าล้าน ใครจะไปสงสัยว่าพวกเขาไม่ใช่คนรวยล่ะ?
ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงสนามกอล์ฟที่หลี่จื่อเทากล่าวถึง
หลี่จื่อเทารู้สึกว่าพวกคนเนี่ยเฟิงน่าจะเป็นลูกค้าใหญ่ ดังนั้นเลยออกมาต้อนรับแต่เช้า
เห็นมาเซราติสีแดงคันเมื่อคืนจอดอยู่ข้างๆ เขารีบเข้าใกล้ขึ้นไป พูดด้วยรอยยิ้ม”คุณชายเฟิง พี่สะใภ้ พวกคุณมาแล้ว!’
หลี่จื่อเทามองไปดูเย่หรูเสว่ที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ เมื่อคืนมืดเกินไป ไม่เห็นความสวยของเธอ แค่รู้สึกว่าเป็นคนสุดสวย
วันนี้มองจากตอนเช้า ยิ่งทำให้หลี่จื่อเทายืนหยัดความคิด
แม้ว่าเย่หรูเสว่ใส่แว่นกันแดด แต่ผิวกายที่ขาวนุ่มและริมฝีปากที่แดงก่ำดึงดูดคนมาก
เนี่ยเฟิงยังคงใส่เสื้อลายดอกไม้ มองขึ้นไปแล้วยังเป็นแบบที่หยิ่งกำเริบ
“ที่นี่เป็นพื้นที่ของคุณ?”
หลี่จื่อเทายิ้มอย่างเก้อเขิน”เป็นไปได้ยังไงล่ะครับ?ผมจะมีความสามารถมากพอที่จะมีสนามกอล์ฟที่ใหญ่ขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ?”
แน่นอนว่าไม่ใช่เป็นของเขา เพราะที่นี่ก็เป็นที่ของสำนักมังกร
เนี่ยเฟิงกอดเอวของเย่หรูเสว่ ท่าทางเป็นธรรมชาติมาก
ร่างกายของเย่หรูเสว่แข็งตัวสักครั้งหนึ่ง จากนั้นเธอก็รีบพิงอยู่บนร่างของเนี่ยเฟิงอย่างสนิทสนม
ทั้งสามคนเข้ามาในสนามกอล์ฟพร้อมกัน
“ฉันเล่นกอล์ฟไม่เป็น เดี๋ยวถ้าเขาให้คุณเล่น คุณก็หาข้ออ้าง ปากกาอัดเสียงของฉันเปิดแล้ว คุณพยายามไปล่อเขาให้พูดบางอย่างออกมา”
เย่หรูเสว่พูดอยู่ข้างหูของเนี่ยเฟิง พูดด้วยเสียงที่ได้ยินแต่สองคน
“ฉันรู้”
พวกเขาสองคนมองขึ้นไปแล้วก็เหมือนข้าวใหม่ปลามัน สนิทสนมมาก
“คุณชายเฟิงมองขึ้นไปแล้วดหมือนเป็นคนเล่นกอล์ฟได้เก่ง เราแข่งกันไหมครับ?”
“ได้สิ”
เย่หรูเสว่……
ไอ้เนี่ยเฟิงลืมคำพูดของเธอหมดเลยหรือ?ทำไมถึงยอมรับทีเดียวล่ะ?
“คุณสามี คุณเล่นกอล์ฟเก่งไหม?”
เย่หรูเสว่เปล่งคำพวกนี้ออกมาอย่างโกรธ และใช้โอกาสนี้ไปบีบเนื้อของเนี่ยเฟิง ทันใดนั้นเนี่ยเฟิงก็รู้สึกเจ็บปวดมาก
“คุณภรรยาไม่ต้องห่วงนะ ฉันเล่นได้ดีมากเลย!”
เย่หรูเสว่ใจสั้นขึ้นมา แต่ตอนนี้รับปากกับเขาแล้ว อย่าพูดถึงว่าถ้าไม่เล่นแล้วอาจดึงดูดความสงสัยของหลี่จื่อเทา และอีกอย่างหนึ่งเรื่องแบบนี้รับไม่ได้ ถ้ายิ่งรีบร้อนยิ่งมีโอกาสถูกเปิดเผยตัวตน
เย่หรูเสว่นั่งอยู่ข้างๆ กังวลมาก
เนี่ยเฟิงหยิบไม้มาไม้หนึ่ง เหล่ตาเล็กน้อย เล็งหาตำแหน่ง ท่าทางของเขามาตรฐานและสวยงามมาก ไม้เดียวลงหลุม!
หลี่จื่อเทาตกใจมาก คนแบบนี้เป็นคนรวยแน่นอน!เล่นกอล์ฟได้อย่างมืออาชีพ!