พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 25 โลกกลม
บทที่ 25 โลกกลม
เนี่ยเฟิงขอบตาร้อนผ่าว “พี่ใหญ่ พี่ยังจำได้ว่าผมชอบกินอะไรหรือ? ”
ชิวมู่เฉิงพยักหน้า “นายชอบกินเนื้อสันในที่เจ้าสองย่างให้ ชอบกินซุปหอยตลับที่เจ้าสามต้ม ชอบหมั่นโถวน้ำตาลทรายแดงที่เจ้าสี่ทำให้ ชอบไข่ตุ๋นที่เจ้าห้าทำ ซี่โครงหมูตุ๋นน้ำแดงของเจ้าหก ตั๊กแตนของเจ้าเจ็ด”
“อันนั้นของพี่เจ็ดนั่นช่างเถอะ เธอบังคับผมกิน”
เนี่ยเฟิงโบกมือ กล่าวอย่างร่าเริง
ชิวมู่เฉิงถูกเนี่ยเฟิงทำให้ขบขันแล้ว “นายอยากกินอะไร พี่ใหญ่จะพาไปกิน กินอย่างสบายใจก็พอแล้ว พี่ใหญ่มีก็คือเงิน”
มองท่าทางชิวมู่เฉิงพูดอย่างจริงจังว่าตัวเองมีเงินมาก เนี่ยเฟิงก็รู้สึกอยากหัวเราะ เขาไม่ได้มีเจตนาจะหัวเราะเยาะ แต่ว่าอุตสาหกรรมเล็กๆของพี่สองอยู่ต่อหน้าเนี่ยเฟิงก็ไม่พอที่จะให้มองจริงๆ
ในขณะที่พี่สาวน้องชายทั้งสองกำลังคุยอย่างสนุกสนาน เสียงแหลมสายหนึ่งก็แทรกเข้ามา
“โอ้ ฉันยังคิดว่าใครซะอีก? ที่แท้ก็พี่ใหญ่นี่เองหรือ? ”
เนี่ยเฟิงหลังจากได้ยินเสียง จึงหันหน้ามองไปทางผู้ที่พูด ก็มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง
ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะแต่งหน้าได้ละเอียดงดงาม สวมเสื้อผ้าราคาแพงลิ่ว แต่ยากที่จะต้านทานความ…เลี่ยน
เนี่ยเฟิงรู้สึกเสมอว่าคำว่าเลี่ยนควรใช้กับผู้ชายบางคนที่น่ารังเกียจ ไม่คิดว่าผู้หญิงก็ใช้ได้ด้วย
ใบหน้าของเธอมองครั้งเดียวก็มองออกว่าปลอม ขยับมีดมากเกินไป ก็ไม่เท่าไหร่จริงๆ
ชิวมู่เฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ให้ความสนใจผู้หญิงคนที่พูด
อีกฝ่ายดูเหมือนจะโกรธมาก “เฮ้! ชิวมู่เฉิง ฉันไว้หน้าเธอถึงได้เรียกเธอสักคำว่าพี่ใหญ่ เธอยังคิดจริงหรือว่าตัวเองเป็นคนสำคัญ? ก็ไม่เจียมตัวเอาซะเลย! ก่อนหน้านี้ที่เธอเรียนรู้การวางตัวที่ตระกูลชิวล่ะ? ไปไหนหมดแล้ว? ”
“คนไร้การวางตัวบางคนก็ยังไม่รู้จักข้อบกพร่องของตนเอง รับมือกับคนแบบนี้ไม่จำเป็นต้องใช้มาตรฐานของมนุษย์”
เนี่ยเฟิงกลอกตาเงียบๆ พูดกลับอย่างปากร้าย
หลังหญิงสาวรู้สึกตัว ก็โมโหแทบตาย : “เด็กหน้าเหม็น! นายว่าใครเป็นคนไร้ค่า! ”
“ใครยอมรับก็คนนั้นแหละ “เนี่ยเฟิงไหวไหล่
“นาย!”
“ชิวซือมี่ ฉันไม่ใช่คนของตระกูลชิวแล้ว ดังนั้นเธอไม่จำเป็นต้องมาหาที่ยืนอะไรที่นี่”
ชิวมู่เฉิงตอนนี้เปิดปากแล้ว เธอไม่เห็นชิวซือมี่อยู่ในสายตาสักนิด
ที่แท้นี่ก็คือคุณหนูรองของตระกูลชิวหรือ?
เนี่ยเฟิงสังเกตเธอรอบหนึ่ง ทำปากยื่นทันที
เขานับว่าเข้าใจแล้วว่าทำไมชิวซือมี่เป็นผู้สืบทอดคนที่สอง เพราะว่าเปรียบเทียบกับพี่ใหญ่ของเขา ไม่มีอะไรให้เทียบกันได้โดยสิ้นเชิง!
ถูกกดทับเป็นเศษละเอียดอย่างสมบูรณ์!
รูปร่างหน้าตาชั้นต่ำขนาดนี้ ยังแกล้งทำได้ชั้นต่ำขนาดนี้อีก! เสื้อผ้าก็ยิ่งรสนิยมต่ำ!
ชิวซือมี่หัวเราะเสียงเย็นเสียงหนึ่ง : “ก็ใช่! ฉันลืมไปเลยว่าเธอถูกคุณย่าลบชื่อออกไปแล้ว! เป็นยังไง? เสียดายไหม? ”
ชิวซือมี่กลอกดวงตารอบหนึ่ง มองที่เนี่ยเฟิง “อุ๊ย นี่คงไม่ใช่คนรักที่ต่อให้เธอต้องถอนหมั้นก็ต้องหนีตามไปหรอกนะ? ”
ชิวมู่เฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “เธอยังไม่ไปอีกหรือไง? มองเธอแล้วฉันอยากอาเจียน กินอะไรไม่ลง”
เยี่ยมไปเลย! พี่ใหญ่ของเขาพูดจาได้ร้ายกาจโดยแท้! เนี่ยเฟิงกดถูกใจให้ชิวมู่เฉิงในใจ!
“เธอ! ชิวมู่เฉิง! ตอนนี้เธอโต้เถียงอย่างไร้เหตุผล! ยังอยากทานข้าวที่ร้านหมิงเตี่ยน? เธอคิดเพ้อฝัน! เธอสามารถเป็นสมาชิกของร้านหมิงเตี่ยน ไม่ใช่เพราะพึ่งวาสนาของตระกูลชิวหรือ? ตอนนี้เธอก็ไม่ใช่คนของตระกูลชิวแล้ว เธอไม่มีคุณสมบัตินี้! ”
ชิวซือมี่ถลึงตาอย่างฉุนเฉียวใส่ชิวมู่เฉิงและเนี่ยเฟิง หลังจากนั้นร้องเรียกเสียงดัง “ผู้จัดการซุนของพวกเธอล่ะ?! รีบไสหัวออกมาให้ฉัน! ”
ชิวซือมี่ตะโกนเรียกเสียงดัง
พนักงานบริการมองเห็นฉากนี้ ก็มีความกังวลใจทันที เร่งรีบติดต่อผู้จัดการซุน
ผู้จัดการซุนออกมาเห็นชิวซือมี่ ก้มหัวโค้งเอวลงอย่างสุภาพทันที “คุณหนูรอง! คุณมาแล้วหรือ! ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรหรือไม่? ”
“รองบ้านนายสิ! ตอนนี้ฉันเป็นคุณหนูของตระกูลชิว! คุณหนูตระกูลชิวมีเพียงคนเดียว! ก็คือฉัน! ”
ชิวซือมี่โกรธจนหน้าแดงไปทั้งหน้า มองไปแล้วยิ่งน่าหัวเราะ เดิมทีก็น่าเกลียดอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งน่าเกลียด
“ใช่ใช่ใช่! เป็นผมที่ไม่ถูก! คุณหนูชิว คุณสั่งมาได้ตามสบาย! ”
ผู้จัดการซุนประจบตระกูลชิว ยิ่งไปกว่านั้นคือภายใต้การช่วยเหลือของชิวซือมี่ เขาในไม่กี่วันนี้ถึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการ
“เห็นหรือเปล่า! คนคนนี้ถึงกับกล้าทำให้ฉันอับอาย! ร้านหมิงเตี่ยนของพวกนายปฏิบัติต่อลูกค้าVIPแบบนี้หรือ?” ชิวซือมี่นิ้วมือสั่นเทาชี้ที่ชิวมู่เฉิง
ผู้จัดการซุนมองชิวมู่เฉิงแวบหนึ่ง ท่านนี้คือคุณหนูใหญ่คนก่อนของตระกูลชิว เมื่อก่อนเธอก็มักจะชอบมา
ผู้จัดการซุนตอนยังเป็นหัวหน้าคนงานก็มักจะแอบมองเธอ อันที่จริงชิวมู่เฉิงนั้นหน้าตาดีมาก
แต่ว่าตอนนี้เธอไม่ใช่คุณหนูใหญ่ตระกูลชิวแล้ว ล่วงเกินชิวซือมี่เพียงเพราะชิวมู่เฉิง คนโง่ถึงจะทำเรื่องแบบนี้!
“เธอเป็นVIP พวกเราก็ไม่ใช่VIPแล้วหรือ? ผู้จัดการซุน คุณจะเลือกปฏิบัติหรือ? ” เนี่ยเฟิงหรี่ตา เล่นโทรศัพท์ในมือ
“ถุย! พวกนายเป็นVIPอะไรกันล่ะ? บัตรสมาชิกของเธอก็เพราะว่าเธอเป็นคุณหนูตระกูลชิวถึงสามารถใช้ได้! ตอนนี้เธอไม่ใช่แล้ว เธออาศัยอะไรมาใช้! ให้เธอเอาออกมา ให้เธอไสหัวไป! ”
ชิวซือมี่ยิ้มเย็นออกคำสั่งผู้จัดการซุน
ผู้จัดการซุนแน่นอนว่าเป็นสุนัขอาศัยบารมีเจ้านาย “ขอโทษด้วย คุณหนูชิว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็จำต้องเชิญคุณสองคนออกไปแล้ว”
ชิวมู่เฉิงไม่เคลื่อนไหว “บัตรสมาชิกของฉันไม่ได้อาศัยตระกูลชิวจัดการ พวกคุณสามารถตรวจสอบดูได้ บัตรสมาชิกนี้ผูกไว้กับเลขที่บัญชีของฉันชิวมู่เฉิง หรือว่าเป็นเลขที่บัญชีของตระกูลชิว”
เยี่ยมมาก! พี่ใหญ่แข็งแกร่งจริงๆ!
เนี่ยเฟิงยกนิ้วโป้งให้พี่ใหญ่ของเขาในใจอีกครั้ง ประธานหญิงคนนี้ยังไงก็แตกต่าง พบเจออุปสรรคมากมายมาแล้ว”
“ฮ่า! ถึงจะเป็นแบบนี้แล้วจะอย่างไร? ตั้งแต่วันนี้ไปเธอก็ไม่ใช่สมาชิกของร้านนี้แล้ว! ผู้จัดการซุน ยังจะยืนนิ่งอยู่ทำไม ยังไม่รีบไปยกเลิกสมาชิกอีก! ”
ชิวซือมี่ไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก ตอนนี้เธอจะต้องไล่ชิวมู่เฉิงออกไป!
“นายอย่าได้ลืมไป ว่านายนั่งบนตำแหน่งผู้จัดการได้อย่างไร!” ชิวซือมี่เสริมอีกประโยค
ผู้จัดการซุนพยักหน้ารัวเร็ว ล่วงเกินชิวมู่เฉิงคนนี้ แลกกับให้ชิวซือมี่ชื่นชอบ นี่คือการค้าขายที่ไม่ขาดทุน
ผู้จัดการซุนรีบไปยกเลิกสมาชิกทันที นี่ก็จะแสดงว่าบัตรใบนี้ของชิวมู่เฉิงหมดอายุแล้ว
ชิวซือมี่ยินดีในความโชคร้ายของคนอื่นทันที “เห็นแล้วใช่ไหม! ฉันถึงจะเป็นสมาชิกของร้านหมิงเตี่ยน! เธอตอนนี้อะไรก็ไม่ใช่แล้ว! พวกเธอยังไม่รีบไสหัวไปอีก?!”
“ไม่ไหวแล้ว ผู้จัดการเล็กๆคนหนึ่งเป็นสุนัขขี้ประจบได้อย่างมีความสุขซะจริง!”
เนี่ยเฟิงพูดเหน็บแนมอยู่ข้างๆ
ผู้จัดการซุนก็เหมือนเป็นแมวที่โดนเหยียบหางอย่างนั้น พูดอย่างโมโห “นายพูดอะไรน่ะ! ระวังปากหน่อย!”
“อย่าพูดมาก! ไสหัวไปเถอะ!”
ชิวมู่เฉิงถึงแม้ว่าไม่อาจกล้ำกลืนความโกรธนี้ได้ แต่ก็ไม่มีทางเลือก “เสี่ยวเฟิง ไปเถอะ อย่าไปรู้จักมักคุ้นกับคนประเภทนี้”
เนี่ยเฟิงมองชิวซือมี่ที่ยิ้มอย่างผู้ชนะ กดชิวมู่เฉิงที่กำลังจะลุกขึ้นยืนทันที : “ไปอะไรกันล่ะ? พี่ใหญ่ พี่บอกว่าสเต๊กเนื้อลายหินอ่อนอร่อยมาก ผมยังไม่ได้กินเลยนะ พวกเราไปไม่ได้”
“ไม่ใช่สมาชิกแล้วนายยังอยากจะกินสเต๊กหรือ? ไปกินขี้เถอะ!”
“โอ๋? เป็นสมาชิกก็อยู่ที่นี่ต่อได้ใช่ไหม? พวกคุณเชื่อหรือไม่ ภายในหนึ่งนาที ผมจะทำให้ชื่อของพี่ใหญ่บันทึกอยู่ในแขกVIPระดับสูงของพวกคุณอีกครั้ง”
ชิวซือมี่และผู้จัดการซุนได้ยินแล้วก็หัวเราะทันที
“นายรู้ไหมว่าอะไรที่เรียกว่าแขกVIPระดับสูง? จะต้องใช้จ่ายเงินในร้านหมิงเตี่ยนมากกว่าสิบล้านถึงจะได้มา! เลิกโม้ได้แล้ว!”
“อยากเดิมพันอะไรสักหน่อยไหม?” เนี่ยเฟิงมั่นใจเต็มเปี่ยม