พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 367 ไม่มีเวลาสนใจ
คนหลายคนหัวเราะคึกคักกันอย่างมีความสุข ถึงแม้งานวันเกิดจะมีคนเพียงไม่กี่คน แต่กลับครึกครื้นเป็นอย่างมาก
ฝั่งพวกเขามีความสุขกันมาก ห้องวีไอพีอีกห้อง กลับเต็มไปด้วยความกดดัน
“ลู่ลู่ เธอเป็นอะไรไป？วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ แต่ทำไมเธอไม่มีความสุขเลยเหรอ？”
เนี่ยหยุนเฟยมองดูท่าทางบึ้งตึงของลูกสาวตนเอง ในใจของเขาก็รู้สึกไม่พอใจเช่นกัน จึงรีบเข้าไปปลอบใจทันที
“คุณพ่อคะ！หนูบอกแล้วว่าหนูไม่ชอบเมืองจินไห่！ทำไมยังไม่กลับอีกคะ？เมืองจินไห่มีอะไรดีกัน？หนูอยู่ที่นี่ก็มีแต่คนอื่นรังแกหนู！”
เนี่ยลู่ลู่โกรธจนกระทืบเท้าไปมา
“เป็นอะไรไปเหรอ？ใครรังแกลูกสาวสุดที่รักของพ่อ？”
เนี่ยหยุนเฟยพึ่งกลับจากพบลูกค้า ก็เห็นลูกสาวของตนเองมีสภาพแบบนี้แล้ว เนี่ยหยุนเฟยมีแค่ลูกสาวเพียงคนเดียว แน่นอนว่ารักเหมือนแก้วตาดวงตา เขาจะยอมปล่อยให้คนอื่นรังแกเนี่ยลู่ลู่ได้อย่างไร？
“ผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียดห้องวีไอพีข้างๆ！หนูบอกแล้วไง หนูจะเอาห้องวีไอพีของพวกหล่อนมารับรองเพื่อนของหนู！คุณพ่อก็รู้ไม่ใช่เหรอคะว่าเพื่อนของหนูล้วนแล้วแต่เป็นคนอย่างไร？ฐานะของพวกเขาสูงส่งขนาดนั้น แน่นอนว่าเหมาะสมกับห้องห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีทที่สุด！ตอนนี้กลับให้หนูอยู่ห้องวีไอพีแบบนี้ หนูรับไม่ได้จริงๆค่ะ！”
ความจริงห้องวีไอพีห้องนี้ไม่เลวเลย เพราะว่าห้องวีไอพีของโรงแรมแชงกรีลาดีทุกห้อง
แต่ห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีทมีเพียงแค่ห้องเดียวเท่านั้น แน่นอนว่าเนี่ยลู่ลู่อยากได้ห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีทห้องนั้น
เธอเป็นเจ้าหญิงเมื่ออยู่ในบ้านของเธอ คนอย่างเธอนั้น อยากได้ลมต้องได้อยากได้ฝนก็ต้องได้ ไม่เคยได้ลิ้มลองรสชาติของการถูกรังแกมาก่อน！
แต่กลับถูกคนกลุ่มนั้นข่มขู่！พอนึกถึงก็ทำให้เธอรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก！
“คุณพ่อคะ！พ่อต้องคิดวิธีนะคะ！เพื่อนของหนูจะมากันแล้ว หนูไม่อยากโดนดูถูก！”
ผู้ชายที่เนี่ยลู่ลู่ชอบยังได้รับการเชิญอีกอีกด้วย ถ้าหากครั้งนี้ขายหน้า เนี่ยลู่ลู่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน？
เนี่ยหยุนเฟยรักเนี่ยลู่ลู่เป็นปกติอยู่แล้ว พอได้ยินเนี่ยลู่ลู่พูดดังนั้น เขาจึงพยักหน้า“ได้ งั้นตอนนี้เราไปดูกัน ว่าพอจะคุยเจรจากับพวกหล่อนได้ไหม”
“ไม่ต้องเจรจาหรอกค่ะ！”
เนี่ยลู่ลู่กรีดร้องขึ้นมา“หนูจะเอาห้องห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีท！หนูจะเอาแต่ห้องนั้น！ถ้าเอาไม่ได้！หนูจะไม่คุยกับคุณพ่ออีก！คุณพ่อคะ！”
เนี่ยหยุนเฟยหัวเราะหึๆพลางตอบรับ“ได้จ๊ะๆๆ ลู่ลู่เชื่อฟังนะ เดี๋ยวพ่อจะช่วยเอง หนูวางใจเถอะ”
เนี่ยลู่ลู่โกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงพลางเท้าสะเอว เหมือนกาน้ำหนึ่งใบเลย ยโสโอหังเป็นอย่างมาก
ในเวลานี้เอง เนี่ยซื่อม่าวกับพวกของเนี่ยหยวนเต้ามาถึงโรงแรมแชงกรีลา“เหมยเหมย ลูกแน่ใจเหรอว่าใช่ที่นี่？”
จางเจ๋มองดูทางเดิน“ดูเงียบสงบขนาดนี้ไม่เหมือนงานเลี้ยงวันเกิดเลย”
“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาค่ะ？เราเข้าไปถามดูเถอะ บอกว่าเราเป็นแขกก็พอ！”
เนี่ยเหมยเหมย เดินไปที่หน้าเคาน์เตอร์ ถามพนักงานว่างานวันเกิดของเนี่ยลู่ลู่จัดที่ไหน
เป็นไปตามคาดพนักงานต้อนรับบอกกับพวกเขาแล้ว ก็รีบนำทางไปด้านบนทันที พึ่งเดินมาถึงลิฟต์ ก็เผชิญหน้ากับพวกเขาแล้ว
“สวัสดีครับ！พี่ใหญ่ไม่ใช่เหรอครับ？พี่ใหญ่！ไม่เจอกันนานเลยนะครับ！”
เนี่ยซื่อม่าวมองไปที่เนี่ยหยุนเฟย แล้วรีบเข้าไปทำตัวสนิททันที เนี่ยหยุนเฟยคิดไม่ถึงว่าจะเจอญาติพวกนี้ เขารีบกระแอม“คุณคือ？”
“พี่ใหญ่ช่างเป็นขุนนางช่างลืมจริงๆเลยนะครับ ผมเนี่ยซื่อม่าวไงครับ！”
“อ๋อ！ที่แท้ก็ซื่อม่าวนี่เอง ไม่เจอกันนานเลยนะ ทำไมถึงมาเมืองจินไห่ได้ล่ะ？ได้ยินว่าทั้งครอบครัวของนายย้ายไปแล้วไม่ใช่เหรอ”
เนี่ยหยุนเฟยมีชีวิตดีกว่าเนี่ยซื่อม่าวเยอะมาก สวนเสื้อผ้าเครื่องประดับอย่างหรูหรา
จางเจ๋ที่เห็นแล้วรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก เพียงแต่เวลานี้ไม่ควรพูดเรื่องพวกนี้ พวกเขายังต้องปรึกษาเรื่องเกี่ยวกับเนี่ยเฟิง
“อั้ยหยา ผมกลับมาอีกแล้วไม่ใช่เหรอ？พี่ใหญ่ผมจะไม่อ้อมค้อมแล้วกัน ผมจะจะปรึกษากับพี่ตรงๆ เรื่องนี้ผมจะต้องบอกกับพี่ให้ได้”
เนี่ยหยุนเฟยยังคิดจะไปทวงความยุติธรรมให้กับลูกสาวของตัวเอง คิดไม่ถึงว่าเนี่ยซื่อม่าวจะขวางทางพวกเขาไว้ เนี่ยหยุนเฟยพูดอย่างรำคาญใจ“มีเรื่องอะไรรอให้ฉันกลับมาค่อยพูดได้ไหม？”
“โธ่！พี่ใหญ่！รอพี่กลับมาค่อยพูดจะไม่ทันกันน่ะสิ！เรื่องนี้สำคัญมาก ตอนนี้ผมจำเป็นพูดให้จบ”
“มีเรื่องอะไรสำคัญกว่าวันเกิดของฉันคะ？ฉันจะบอกอะไรให้นะ ตอนนี้พวกคุณอย่าพึ่งขวางทาง รีบไสหัวไปซะ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ！”
เดิมทีเนี่ยลู่ลู่นิสัยน่ารักมาก มองดูคนพวกนี้แล้วเธอรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าเธอเป็นเพียงญาติที่ยากจน
ถึงแม้ในใจของเนี่ยลู่ลู่จะรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ยังคงพูดอย่างอดกลั้น“แต่นี่เป็นเรื่องสำคัญมากนะ ถ้าพวกเธอไม่ฟังอย่าเสียใจทีหลังล่ะ！”
“หึ！เรื่องสำคัญอะไร？หรือพวกเธออยากยืมเงินกับพ่อฉัน？ฉันจะบอกอะไรให้นะ ไม่มีทาง！”
“เธอ！”
เนี่ยเหมยเหมยโกรธเนี่ยลู่ลู่เป็นอย่างมาก
“พี่ใหญ่ เนี่ยเฟิงกลับมาแล้ว”
เนี่ยซื่อม่าวเป็นห่วงว่าลูกสาวของตัวเองจะทะเลาะกับลูกสาวของเนี่ยหยุนเฟย จึงรีบขวางหน้าของพวกเธอไว้ แล้วพูดแทรกขึ้นมา
“เนี่ยเฟิง？คือใคร？”
“คุณชายตระกูลหลัก！เนี่ยเฟิงลูกชายของเนี่ยเจิ้ง！เขากลับมาแล้ว！ไม่กลับมามือเปล่า ยังครอบครองทรัพย์สินของตระกูลหลักไว้ด้วย ที่ดินถูกเอาไปหมดแล้ว！ญาติอย่างเราๆแย่งชิงทรัพย์สินของตระกูลหลักมามากขนาดนั้น พี่ว่าเนี่ยเฟิงจะปล่อยเราไปอย่างนั้นเหรอ！”
เนี่ยหยุนเฟยตกใจเป็นอย่างมาก“นายบอกว่าเนี่ยเฟิงลูกชายของเนี่ยเจิ้ง？จะเป็นไปได้ยังไง！พวกเขาตายกันหมดแล้วไม่ใช่เหรอ？”
“ก็ใช่น่ะสิ！ผมก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกัน แต่เนี่ยเฟิงกลับยังไม่ตาย！”
เนี่ยซื่อม่าวอดถอนหายใจออกมาไม่ได้
“นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กเลยนะ……”
เนี่ยหยุนเฟยกัดฟันกรอด
สิ่งที่พวกเขาแบ่งมาอยู่ในมือของพวกเขา ล้วนไม่ใช่ของพวกเขาเลย
เนี่ยเฟิงกลับมาแล้ว ขอเพียงแค่พูดความจริงกับคนภายนอก ทรัพย์สินที่เป็นของพวกเขาก็จะถูกริบขึ้นจนหมด ในมือของเนี่ยหยุนเฟยยังมีบริษัทหลายบริษัท ล้วนเป็นของตระกูลเนี่ยทั้งนั้น
เดิมทีเขาคิดว่าชีวิตจะเปลี่ยนมาสุขสบาย ถึงยังไงก็ตาตัวเองร่ำรวยได้สักที ใครจะไปรู้ว่าเนี่ยเฟิงจะกลับมา
“ใช่แล้วพี่ใหญ่！เราต้องรีบปรึกษากันแล้ว！”
“ฉันรู้แล้ว！”
เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่มาก แน่นอนว่าเนี่ยหยุนเฟยต้องวางแผนดีๆ เพราะฉะนั้นเนี่ยหยุนเฟยจึงไม่มีเวลาสนใจลูกสาวของตนเอง“ลู่ลู่ พ่อยังมีเรื่องสำคัญต้องไปจัดการ หนูรอที่นี่ก่อนนะ！”
“พ่อคะ！พ่อบอกว่าจะช่วยหนูแย่งห้องวีไอพีห้องนั้นกลับมาไม่ใช่เหรอคะ？”
เนี่ยลู่ลู่โกรธไม่ใช่น้อย แต่กลับห้ามเนี่ยหยุนเฟยไม่ได้
ล้อเล่นเหรอ ทรัพย์สินหรือลูกสาว เนี่ยหยุนเฟยยังคงเข้าใจเป็นอย่างดี
ไม่มีทรัพย์สิน เนี่ยหยุนเฟยก็จะไม่มีอะไรทั้งสิ้น คนที่ไม่มีอะไรจะเลี้ยงดูครอบครัวของตนเองอย่างไร？
หลังจากที่เนี่ยลู่ลู่มองดูพวกเขาเดินจากไป ก็โกรธจนกระทืบเท้าไปมา เดิมทีเขาคิดว่าพ่อของตนเองจะช่วยเหลือ แต่ใครจะไปรู้ว่าจะถูกคนพวกนี้พาไป！นี่มันน่าโกรธมากจริงๆ！
แต่เนี่ยลู่ลู่ไม่สามารถกลืนความโกรธนี้ได้จริงๆ พอเนี่ยลู่ลู่นึกถึงห้องวีไอพีที่เธออยากได้อยู่ข้างๆ เขาก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะยังไงต้องสั่งสอนพวกหล่อนให้ได้
แต่หญิงสาวที่อยู่ในห้องนี้ร้ายกาจจริงๆ ถ้าหากตัวเองเผชิญหน้าเข้าไปตรงๆ ต้องไม่เป็นผลดีอะไรแน่
เนี่ยลู่ลู่เงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงตัดสินใจไปดูหน่อย