พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 368 จงใจหาเรื่อง
ในตอนที่เธอขยับเข้าไปใกล้ ก็ได้ยินเข้ากับเสียงหัวเราะและพูดคุยกันอย่างมีความสุข ที่แท้พวกเขาก็กำลังจัดงานวันเกิดนี่เอง
เนี่ยลู่ลู่กัดฟันกรอด ในใจ กำลังคิดว่างานวันเกิดจนๆแบบนั้นยังมีหน้าจัดอยู่อีกเหรอ น่าขายหน้าจริงๆ！
เธอกลอกตารอบหนึ่ง แล้วคิดแผนการได้
ภายในห้องวีไอพี บรรดาพี่น้องต่างมอบของขวัญให้กันเสร็จแล้ว เนี่ยเฟิงหยิบกล่องของขวัญออกมา“พี่ใหญ่ครับ ผมไม่มีอะไรจะให้พี่ อันนี้ให้พี่ครับ พี่อย่ารังเกียจผมนะ”
หลังจากที่เนี่ยเฟิงพูดจบ ก็ยื่นกล่องให้กับชิวมู่เฉิง
ชิวมู่เฉิงแปลกใจเล็กน้อย“นายไม่ต้องให้ของขวัญฉันหรอก ถ้ามันเป็นของมีค่า ก็ไปคืนซะนะ”
เนี่ยเฟิงเดาสิ่งที่ชิวมู่เฉิงจะพูดได้ตั้งแต่แรกแล้ว เขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“อันที่จริงไม่ใช่ของที่แพงอะไรหรอกครับ พี่ดูสิ แค่นี้เอง……”
ชิวมู่เฉิงเปิดกล่องออกมา ก็ตกใจกับเครื่องประดับอันวิจิตรที่อยู่ภายใน
พี่สาวคนอื่นๆพากันขยับเข้ามาดู พอเห็นเครื่องประดับดังกล่าว พวกเธอตกตะลึงจนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้！
“นี่นาย นายไปเอามาจากไหน？”
มีเพียงแค่คางเมิ่งที่เรียบเฉย แน่นอนว่าคางเมิ่งรู้ว่าเป็น‘ของปลอม’ แต่พอได้เชยชมกับสีหน้าอันตกตะลึงของพวกพี่สาวก็รู้สึกเพลิดเพลินมาก
“Victoria’s Tears？”
ตาทั้งสองคู่ของชิวมู่เฉิงเบิกกว้าง“นายทำอะไรเนี่ย？หรือนี่เป็นสิ่งที่นายไปขโมยมา？”
เนี่ยเฟิงเบะปากอย่างไร้เดียงสา“ในสายตาของพี่ใหญ่ พวกเป็นคนขี้ขโมยเหรอครับ？ผมจะขโมยได้อย่างไรกัน？”
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันดูแล้วเสี่ยวเฟิงไม่มีความกล้านี้หรอก ถ้าเขาขโมย ฉันจะสับมือเขาทิ้ง”
เย่หรูเสว่พูดอยู่ข้างๆอย่างจริงจัง
เนี่ยเฟิงรู้สึกว่าเย่หรูเสว่ทำเรื่องแบบนั้นได้จริงๆ
“งั้นนายได้มายังไง？พูดให้ชัดเจนสิ”
ชิวมู่เฉิงโกรธเล็กน้อย หรือเนี่ยเฟิงจะซื้อมา？แต่สิ่งนี้เป็นของประดับล้ำค่า คนปกติทั่วไปไม่มีทางมีปัญญาซื้อ
ถึงจะเป็นผู้รากมากดี ก็ไม่มีทางมีปัญญาซื้อของล้ำค่าแบบนี้ได้
“อันที่จริงนี่คือ……”
เดิมทีเนี่ยเฟิงอยากบอกชิวมู่เฉิงว่ามันเป็นของปลอม ทำมาจากเพชรโมอิส เพียงแต่เขายังพูดไม่ทันจบ ประตูของห้องก็ถูกเปิดออก คนกลุ่มหนึ่งรุดเข้ามา
เย่หรูเสว่ขมวดคิ้วเป็นปม หยูจิงหงก็ลุกขึ้นมาแล้ว พวกเธอจะดูว่าเป็นใครกันแน่ กล้าเข้ามาวุ่นวายในเวลาแบบนี้
“ทุกคนดู คนพวกนี้ขโมยห้องวีไอพีของฉันไป”
คนที่เข้ามาไม่ใช่ใครอื่น เป็นเนี่ยลู่ลู่พอดี
เนี่ยลู่ลู่มองพวกเขาอย่างเย้ยหยันเหมือนตัวเองเป็นราชินี ด้านหลังของเธอยังมีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง
“ห้องวีไอพีห้องนี้หรูหรากว่าห้องข้างๆจริงด้วย！”
เพื่อนของเนี่ยลู่ลู่พูดอย่างถอนหายใจ
“ใช่ พวกเขาหน้าไม่อาย ปฏิเสธที่จะออกมาจากที่นี่ ดังนั้นฉันเลยต้องล่าถอยไปก่อน พวกเธอดูคนกลุ่มนี้สิหน้าตาไร้มารยาท！”
เนี่ยลู่ลู่ยืนมองพวกเขาอย่างเย่อหยิ่ง“จนจะตายอยู่แล้ว พวกแกคงจะใช้คูปองจองห้องชุดเพรสซิเดนเชียล สวีทสินะ？ยังจะตกแต่งดอกทานตะวันอะไรอีก？ถุ้ย！”
เนี่ยลู่ลู่ใช้เท้าเตะแจกันดอกไม้ที่อยู่ข้างๆ จนทำให้แจกันดอกไม้แตกกระจายเต็มพื้น ดอกทานตะวันตกลงกับพื้น ดูรกรุงรังเป็นอย่างมาก
“นี่เธอ ฉันขอเตือนเธอให้ถอยไปเถอะ”
เย่หรูเสว่มองเนี่ยลู่ลู่ด้วยสายตาเย็นชา
“ผู้หญิงคนนี้นั่นแหละ！พวกเธอดูสิ！หล่อนกล้าข่มขู่ฉัน！”
เนี่ยลู่ลู่มือเท้าสะเอว เหมือนกาน้ำใบหนึ่งเป็นอย่างมาก
คนหลายคนเงยหน้ามองไปที่เย่หรูเสว่ ทันใดนั้นเองพวกเขาก็เกิดหลงรักทันที สิ่งที่สำคัญคือเย่หรูเสว่หน้าตาสวย ทำให้คนอดที่จะมองไม่ได้เลย
แต่พวกเขาเป็นคนที่เนี่ยลู่ลู่เชิญมา เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าทำเกินหน้าเกินตา
“นี่ เธอเป็นใคร？เธอไม่รู้เหรอว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นใคร？นี่เป็นเนี่ยลู่ลู่คุณหนูตระกูลเนี่ยเชียวนะ！”
คำพูดของสุนัขรับใช้ ทำให้เนี่ยลู่ลู่พึงพอใจเป็นอย่างมาก เนี่ยลู่ลู่เงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ“ใช่แล้ว！ฉันเอง！”
เนี่ยเฟิงกับพวกพี่สาวขมวดคิ้ว เนี่ยเฟิงมองเนี่ยลู่ลู่ตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วถามไปว่า“เธอคือคุณหนูของตระกูลลู่？ตระกูลเนี่ยคนไหน？”
“แน่นอนว่าเป็นคุณหนูของบริษัทหยุนเฟยกรุ๊ป！”
“เนี่ยหยุนเฟย？”
เนี่ยเฟิงจึงพอถึงออกขึ้นมาได้บ้าง
“ชื่อของพ่อฉันนายพูดออกมาได้เลยเหรอ？ไม่สำเหนียกตัวเองหน่อยว่าตัวเองเป็นใคร！”
เดิมทีเนี่ยลู่ลู่หยิ่งผยองจองหองอยู่แล้ว ถึงจะกลับมาถึงเมืองจินไห่ เธอก็ยังคงคิดว่าตัวเองเก๋าที่สุดอยู่ดี ไม่ว่าจะเดินไปไหนก็มีแต่คนคอยประจบสอพลอ
ถึงแม้ที่นี่ไม่ใช่พื้นที่ของบ้านพวกเขา แต่อีกไม่นานก็จะเป็นของบ้านพวกเขาแล้ว！เพราะฉะนั้นเมื่อผิดใจกับเธอมันผู้นั้นต้องใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุข
“คงจะเก่งมากจริงๆ”
เนี่ยเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชา“เนี่ยหยุนเฟย？ถือรองเท้าให้ฉันยังไม่เหมาะเลย”
“แก！แกมีสิทธิ์อะไรหยิ่งจองหอง？！รีบขอโทษคุณหนูลู่ลู่ของเราเดี๋ยวนี้！”
คนอื่นๆเมื่อเห็นเนี่ยเฟิงหยิ่งจองหองขนาดนี้ จึงรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก เนี่ยลู่ลู่ถูกคำพูดของเนี่ยเฟิงทำให้โกรธจนแทบกระอัก！
คนพวกนี้ แย่งห้องวีไอพีกับเอก็แล้วไป เวลานี้ยังจะจงใจหาเรื่องตัวเองอีกใช่ไหม？
“ไม่รู้ว่าพวกเธอมากไหน แต่ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่พวกเธอควรมา”
เวลานี้เอง มีคนคนหนึ่งก้าวออกมา คนคนนี้ทั้งตัวเต็มไปด้วยแบรนด์เนม เหมือนกำลังเดินห้าง เพราะเหตุที่เขาหน้าตาดูแพง เพราะฉะนั้นเมื่อเขาแต่งกายจึงดูไม่เลวเลย
หรือเพราะว่าครอบครัวของเขามีเงิน และเพราะว่าเขารู้สึกได้ถึงตัวเองมีความหล่อเหลา เพราะฉะนั้นจึงเอาแต่ยิ้มปากเบี้ยว
ทำให้คนอื่นรู้สึกเลี่ยนเป็นอย่างมาก
เนี่ยเฟิงกับหมิงอี๋หานทั้งสองขมวดคิ้วขึ้นมา หมอนี่เป็นอัมพาตหรือไง ทำไมปากถึงเบี้ยวขนาดนี้
“แกเป็นใคร？”
เนี่ยเฟิงฝืนทนความอยากจะอาเจียน แล้วถามออกไป
“ชื่อของคุณชายฉินของเราไม่ใช่สิ่งที่แกจะถามนะ！”
ผู้ชายที่เนี่ยลู่ลู่ชอบก็คือคนที่ชื่อว่าคุณชายฉิน
คุณชายฉินเป็นบุคคลสำคัญในเมืองหยางเฉิง และเป็นหนึ่งในสิบอันดับของเศรษฐี ตระกูลของพวกเขาเป็นตระกูลที่หญิงสาวหลายคนอยากจะมุดเบียดแต่งเข้าไปเป็นอย่างมาก！
เพียงแต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้าตาของคุณชายฉินเลย
ครั้งนี้เนี่ยลู่ลู่ตั้งใจแต่งตัวสวยๆ เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงมุมมองของคุณชายฉิน ใครจะไปรู้ว่าจะถูกคนพวกนี้ทำพัง！
พอเนี่ยลู่ลู่นึกถึงสิ่งนี้ ก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก
“อีสัตว์（เนี่ยเฟิงต้องการเล่นคำ คำว่าคุณชายฉินในภาษาจีนออกเสียงว่าฉินเซ่า คำว่าอีสัตว์จะออกเสียงว่าฉินโซ่ว สองคำนี้ออกเสียงคล้ายกัน）？”
เนี่ยเฟิงตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วขำพรืดออกมาอย่างทนไม่ไหว“สมัยนี้มีคนโหดร้ายกับตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ ตั้งชื่อแบบนี้ออกมา？”
“นี่！แกพูดเพ้อเจ้ออะไร？คุณชายฉินแซ่ฉินไม่ใช่อีสัตว์นะเว้ย！”
ทันใดนั้นเนี่ยลู่ลู่รู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก เธอถลึงตาใส่เนี่ยเฟิงอย่างดุดัน
เนี่ยเฟิงยักไหล่“แกพูดไม่ชัดเอง ทำให้ฉันฟังผิด โทษฉันได้ด้วยเหรอ？”
คุณชายฉินยกมือขึ้นมาอย่างใจกว้าง หลังจากนั้นก็ใช้สายตาประเมินคนที่อยู่ในเหตุการณ์
เวลานี้เองสายตาของคุณชายฉินเปลี่ยนไป เขาถือว่าเป็นคนที่เจออะไรมาเยอะ แต่ยังไม่เคยเห็นนางฟ้ามากมายอยู่เต็มสวรรค์แบบนี้มาก่อน ช่างหายากจริงๆ！
ต้องรู้ว่าเขาคุยกับผู้หญิงเยอะกว่าทางที่เขาเคยเดินอีก แต่ตอนนี้นางฟ้าเจ็ดคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา เหมือนนางฟ้าตกสวรรค์ ช่างประทับใจคุณชายฉินเหลือเกิน
เมื่อเทียบดูอีกครั้ง เนี่ยลู่ลู่เทียบไม่ติดเลย？