พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 378 คุณเสียงดังเกินไป
“คุณอย่าสนใจว่าใครส่งพวกเรามา ！เพราะเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ ！ตอนนี้คุณรีบออกมาตายได้แล้ว！”
ชายที่เป็นหัวหน้าแต่งตัวเหมือนแหวกแนว และเคี้ยวหมากฝรั่งในปาก ในมือจับไม้เบสบอลอยู่
เนี่ยเฟิงส่ายหัว“ด้วยอาวุธที่พวกคุณมีในตอนนี้ ถ้าจะต่อสู้กับฉัน พวกคุณอาจจะผิดหวังก็ได้”
ผู้ชายกลุ่มนี้เป็นคนอารมณ์เกรี้ยวกราด เมื่อพวกเขาโดนดูถูก พวกเขาก็โกรธขึ้นมาทันที
ผู้ชายที่เป็นหัวหน้า“ถุย”หมากฝรั่งที่เคี้ยวอยู่ในปากออกมา“แม่งเอ๊ย！นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนที่อวดดีและจองหองขนาดนี้！พี่น้องทุกคน！จัดการมัน！ตีมันให้ตายไปเลย！”
เมื่อลูกพี่ใหญ่สั่ง ลูกน้องทุกคนก็ทำตามทันที คนเหล่านี้พุ่งเข้าไปและโอบล้อมเนี่ยเฟิงไว้
เนี่ยเฟิงหรี่ตาและขยับกล้ามเนื้อเพื่อวอร์มร่างกาย“พวกคุณเข้ามาพร้อมกันเลยดีกว่า！ฉันเกรงว่ามันจะไม่ยุติธรรมถ้าพวกคุณเข้ามาสู้กับฉันทีละคน”
นักเลงพวกนั้นมีอาวุธจำพวกแท่งเหล็กอยู่ในมือ หากถูกตีด้วยอาวุธพวกนี้ มันคงเจ็บปวดมากๆ
ลูกพี่ใหญ่คนนั้นพึ่งเคยเจอคนที่อวดดีขนาดนี้ และเขาก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายคนนี้กันแน่
แต่เขาไม่สนใจ ขอแค่มีเงินให้เขาก็พอ！
เห็นเพียงนักเลงเหล่านั้นพุ่งเข้าไปพร้อมกัน
ในขณะนี้ เนี่ยเฟิงออกหมัดอย่างรวดเร็ว หมัดของเขาต่อยโดนแท่งเหล็กของชายที่พุ่งเข้ามา！
ชายคนนั้นรีบจับแท่งเหล็กบังอยู่ข้างหน้าตัวเอง แต่เขายังรู้สึกถึงแรงกระแทกที่รุนแรงที่บริเวณหน้าอกของเขา
เขาทนไม่ไหวก็เลยอาเจียนเลือดสดออกมา！
เนี่ยเฟิงสะบัดมือตัวเอง ทุกคนที่เห็นต่างพากันตกใจ เพราะพวกเขาเห็นแท่งเหล็กงอและตั้งฉากเก้าสิบองศาแล้ว！
เขาเป็นคนจริงๆเหรอ？
พวกเขาทุกคนกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ทุกคนต่างพากันถอยหลังหนึ่งก้าว
“เป็นอะไรไป？รีบเข้ามาสิ！ฉันพึ่งทานข้าวเสร็จและกำลังคิดอยู่ว่าจะย่อยอาหารยังไง！”
เนี่ยเฟิงยิ้มออกมา เมื่อทุกคนเห็นรอยยิ้มของเนี่ยเฟิง มันเหมือนรอยยิ้มของปีศาจที่มาจากคุมนรก！
“ยืนอึ้งอยู่ทำไม！เข้าไปพร้อมกันเลย！เร็วๆ！”
พวกเขารับเงินมาแล้วก็ต้องจัดการเรื่องนี้ให้ได้！
ดังนั้นพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นๆนอกจากกัดฟันและพุ่งเข้าไป！
เนี่ยเฟิงคือใคร？เขาคนเดียวสามารถจัดการทหารหนึ่งกองร้อยได้และเป็นคนน่ากลัวสุดๆ！
เนี่ยเฟิงยิ้มไปด้วย และลงมือทำร้ายคนที่พุ่งเข้ามาด้วย！
ตอนนี้ทุกคนเห็นท่าไม่ดีแล้ว เพราะพวกเขายังไม่ทันเข้าใกล้เนี่ยเฟิง ก็โดนเนี่ยเฟิงทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส！
พวกเขาต้องการหลบหนี แต่เนี่ยเฟิงไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาหนีไปแน่นอน！
เขาพุ่งไปข้างหน้าและจัดการคนเหล่านั้นทันที！
คนเหล่านี้นอนกองเป็นภูเขาอยู่กับพื้น
เนี่ยเฟิงนั่งอยู่บนตัวของคนเหล่านั้น หยิบไฟแช็กของหัวหน้าคนกลุ่มนี้ขึ้นมาเล่น“ไม่สนุกเลย ฉันคิดว่าพวกคุณจะช่วยฉันย่อยอาหารได้มากกว่านี้ซะอีก ใครจะไปคิดว่าพวกคุณมันกระจอกมากๆ”
ฟังดูสินี่มันเป็นคำพูดของคนเหรอ？
“พี่ใหญ่！พี่ใหญ่ครับ！คุณปล่อยพวกเราไปเถอะ！พวกเราทำไปก็เพราะได้เงิน！พวกเราเอาเงินที่ได้ทั้งหมดให้คุณ！พวกเราไปตอนนี้เลย！พวกเราจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณอีก！”
เนี่ยเฟิงจุดบุหรี่หนึ่งม้วน มองหัวหน้านักเลงด้วยสายตาดุร้าย“ปล่อยพวกคุณไป？คุณล้อเล่นใช่ไหม？วันนี้อารมณ์ที่ดีของฉันถูกพวกคุณทำลายไปจนหมด ยังไงซะวันนี้พวกคุณก็ต้องชดใช้แน่นอน……”
“เสี่ยวเฟิง！คุณกำลังทำอะไร？”
เย่หรูเสว่รู้ว่าที่บ้านเกิดเรื่อง ก็รีบกลับมาที่บ้านทันที ปรากฏว่าเธอเห็นเนี่ยเฟิงกำลังใช้มือจับบุหรี่อยู่
เนี่ยเฟิงรีบเอาบุหรี่ยัดเข้าไปในปากของหัวหน้านักเลง สีหน้าที่เย็นชาของเขาก็เปลี่ยนไปทันที“พี่หก！พี่มาได้ยังไง？”
“ฉันได้ข่าวว่ามีคนมาหาเรื่องที่บ้าน ดังนั้นฉันก็รีบกลับมาดูทันที！เมื่อสักครู่คุณทำอะไร？จะสูบบุหรี่เหรอ？”
เย่หรูเสว่โกรธมากๆ“ถ้าคุณกล้าสูบบุหรี่ ฉันจะตีคุณ！”
“ไม่สูบๆ！ฉันไม่ได้สูบ พี่ชายคนนั้นอยากสูบบุหรี่ ฉันก็เลยจุดบุหรี่ให้เขา”
หัวหน้านักเลงเห็นสีหน้าของเนี่ยเฟิงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาหวาดกลัวจนตัวสั่น
เย่หรูเสว่ก็คิดว่าน้องชายที่น่ารักของตัวเองก็คงไม่สูบบุหรี่อย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงจ้องหัวหน้านักเลงคนนั้นอย่างไม่พอใจ
“คุณตำรวจ！รีบจับพวกเราไปเถอะ ！พวกเราขอร้อง！”
“ใช่ครับ！จะโดนขังหรือทำอะไรพวกเราก็ยอม！รีบจับพวกเราไปเถอะ！จับพวกเราตอนนี้เลย！ฉันจะนั่งรถคันนั้น？”
“คุณตำรวจ！จับพวกเราเร็วๆเลย！ใส่กุญแจมือ！รีบจับพวกเราใส่กุญแจมือเลย！”
เย่หรูเสว่ยืนอึ้งอยู่กับที่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอเหตุการณ์แบบนี้ คนเหล่านี้พยายามให้เธอจับกุมตัวและอยากจะจากไป
ช่างมันเถอะ นักเลงพวกนี้มาหาเรื่องก็ต้องถูกจับกุมอยู่แล้ว เย่หรูเสว่และเพื่อนร่วมงานรีบพาตัวพวกเขาจากไป“คุณไปหาพี่ใหญ่ก่อน ดูเหมือนที่บ้านจะไม่ค่อยปลอดภัย”
เย่หรูเสว่รู้สึกกังวล และไม่รู้ว่านักเลงกลุ่มนี้เป็นใครมาจากไหน
เนี่ยเฟิงพยักหน้า：“อืม ได้ครับ！”
เนี่ยเฟิงมองเย่หรูเสว่พานักเลงกลุ่มนั้นจากไป เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ อันที่จริงเขายังต้องการเล่นกับนักเลงกลุ่มนั้นอยู่
หนึ่งในนักเลงกลุ่มนั้นเหลือบมองเนี่ยเฟิงที่ยืนอยู่ข้างหลัง เห็นสีหน้าของเนี่ยเฟิงแสดงออกถึงความน่าเสียดาย เขารู้สึกโชคดีมากๆที่ตำรวจมาที่นี่อย่างรวดเร็ว！ชั่วชีวิตของเขานี่เป็นครั้งแรกที่เขาอยากเข้าสถานีตำรวจมากๆ！
เนี่ยเฟิงจัดการคนเหล่านี้เสร็จและเขาไม่ได้ไปหาชิวมู่เฉิง แต่เขาไปที่โรงแรมรอยเอิลฮอลิเดย์
ฉินเห้าหรานรู้สึกแปลกใจ ตั้งนานแล้วทำไมนักเลงเหล่านั้นถึงยังไม่โทรมารายงานเขาอีก หรือว่าพวกมันหอบเงินหนีไปแล้ว？
“ให้ตายเถอะ ฉันไม่ควรเชื่อใจนักเลงเหล่านั้น！ถ้ารู้ตั้งแต่แรกก็คงไม่ให้เงินพวกเขาก่อน！”
“พวกเขาช่างน่าสังเวชจริงๆ？รับงานมายังไม่พอค่ารักษาตัวเองเลย พวกเขาน่าจะขาดทุนแน่ๆ？”
จู่ๆเสียงของเนี่ยเฟิงก็ดังขึ้น ทำให้ฉินเห้าหรานตกใจมากๆ！
ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่ขอบสระว่ายน้ำ ใครจะไปรู้ว่าเนี่ยเฟิงมาอยู่ข้างๆตัวเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
“คุณ！คุณเข้ามาได้ยังไง？！”
ทั้งๆที่หน้าประตูมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย！ผู้ชายคนนี้เข้ามาได้ยังไง？
“คนที่คุณพูดถึงคือเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยใช่ไหม？พวกเขากระจอกเกินไป ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน ครั้งหน้าคุณก็จ้างบอดี้การ์ดที่มีฝีมือมากกว่านี้หน่อย”
เนี่ยเฟิงหยักไหล่“วันนี้คุณส่งนักเลงพวกนั้นมาเป็นคู่ต่อสู้กับฉัน ฉันไม่ค่อยพอใจเพราะพวกเขากระจอกเกินไป ครั้งหน้าช่วยส่งคนที่มีฝีมือมากกว่านี้หน่อยจะได้ไหม？”
เนี่ยเฟิงยืนอยู่ขอบสระว่ายน้ำและมองหน้าฉินเห้าหราน
ฉินเห้าหรานพูดย่างเย็นชา“ทำไม？คุณมาแก้แค้นเหรอ？คุณมีหลักฐานอะไร！”
“อันที่จริงเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงแรมแชงกรีลาในวันนั้น ฉันไม่ได้เอามันมาใส่ใจ”
เนี่ยเฟิงก็นั่งยองๆลงมา ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ฉินเห้าหราน จู่ๆฉินเห้าหรานก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที
ฉินเห้าหรานกลืนน้ำลายตัวเองอย่างยากลำบาก เขารู้สึกว่าเนี่ยเฟิงที่อยู่ด้านหน้าตัวเองช่างน่ากลัวมากๆ……
“เรื่องที่คุณส่งนักเลงพวกนั้นไปหาเรื่องฉัน ฉันสามารถยกโทษให้คุณได้ เพราะฉันเป็นคนใจกว้าง”
เนี่ยเฟิงจ้องหน้าฉินเห้าหราน ทำให้ฉินเห้าหรานรู้สึกว่าตัวเองโดนเนี่ยเฟิงมองออกอย่างทะลุปรุโปร่ง
เขากลืนน้ำลายตัวเองอีกครั้ง“คุณคิดจะทำอะไร？！”
“ฟังที่ฉันจะพูดให้จบก่อน คุณต้องมีความอดทนมากกว่านี้”
เนี่ยเฟิงลงมือทันที ใช้มือจับศีรษะของฉินเห้าหรานไว้ ฉินเห้าหรานร้องโอดครวญ“คุณเสียงดังเกินไป……