พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 415 ถ้าจะเทียบก็เทียบที่พวกคุณชอบทำ
“ช่วงบ่ายพวกเราไม่มีเรียน จะไปสมาคม! พี่เฟิง ในเมื่อคุณมาเรียนแล้ว ถ้าไม่คุณก็สมัครเข้าสมาคมสักแห่งเถอะ?” เหลยจ้านดีใจอย่างมาก มองเห็นเนี่ยเฟิงก็เหมือนดั่งมองเห็นพี่แท้ๆของตนเอง ยิ้มจนปากล้วนแสยะถึงหนังหูแล้ว
“ผมไม่ค่อยอยากสมัครเข้าสมาคม….”
“อืม! คุณหยุดเดี๋ยวนี้!”
ในเวลานี้ อยู่ดีๆมีเสียงๆหนึ่งส่งเข้ามา
เนี่ยเฟิงมีความสงสัยงงงวยเล็กน้อยจ้องมองไปยังข้างหลัง ก็ได้เห็นผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่สวมใส่ชุดกีฬาคนหนึ่ง มีความโหดร้ายน่ากลัวเล็กน้อยเดินเข้ามาแล้ว ผู้ชายคนนี้หน้าตายังถือว่าหล่อมาก อีกทั้งก็รู้จักปรับแต่งตนเอง
เขาสูงเท่าเทียมกับเนี่ยเฟิง
“คุณรู้จักเหรอ?”
เนี่ยเฟิงถามเหลยจ้านที่อยู่ข้างกายตนเองไปคำหนึ่ง เหลยจ้านขมวดคิ้วอยู่พูดว่า “รู้จักก็รู้จัก แต่ว่าพวกเราไม่คุ้นเคยกัน คนกลุ่มนี้เป็นสาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา ผู้นำคนนั้นเป็นหัวหน้าของทีมบาสเกตบอล ทั้งเป็นกองหน้า แต่ก่อนเคยเป็นตัวแทนโรงเรียนไปเข้าร่วมการแข่งขันระดับเขตมากมาย ล้วนได้รับรางวัล ได้ยินว่าจะไปโอลิมปิกล่ะ ไอ้คนนี้ชื่อว่าตู้เจิ้งเอิน”
เดิมทีฝูยานหรงไม่อยากยุ่งด้วย แต่ว่าถึงยังไงเนี่ยเฟิงเพิ่งมาโรงเรียนแห่งนี้ เธอบดฟันหลังบดแล้วบดอีก ได้แต่เดินไปที่ข้างกายของเนี่ยเฟิง “ตู้เจิ้งเอิน พวกคุณจะทำอะไรล่ะ?”
ตู้เจิ้งเอินมองเห็นฝูยานหรงบนใบหน้ายิ้มแหยๆเบิกบานออกมาทันที คนที่ตาสว่างล้วนรู้ว่าตู้เจิ้งเอินชอบฝูยานหรง
ในทั้งวิทยาเขตคนที่ชอบฝูยานหรงมีมากมาย ตู้เจิ้งเอินก็เป็นหนึ่งในนั้น
ตู้เจิ้งเอินโตกว่าพวกเขาหนึ่งชั้นเรียน ดังนั้นเขาถือว่าเป็นรุ่นพี่
“ผมไม่ได้จะทำอะไร เพียงเห็นข้างกายคุณปรากฏคนแปลกหน้าออกมา มีความแปลกประหลาดเล็กน้อย ช่วงนี้ในโรงเรียนก็ไม่ค่อยสงบสุขเล็กน้อย มักจะมีโรคจิตเล็กๆเหล่านั้นข้างกายตามหลังนักศึกษาหญิงถามนี่ถามโน้น ทำให้คนหงุดหงิดเหลือเกิน ผมเห็นไอ้คนนี้ไม่เว้นระยะห่างกับคุณ ก็มีความกังวลเล็กน้อย”
ตอนที่ตู้เจิ้งเอินพูดสิ่งเหล่านี้ก็เหมือนดั่งโอ้อวดผลงานอยู่
ทันใดนั้นเนี่ยเฟิงรู้สึกน่าสนุก เขาพินิจพิเคราะห์ขึ้นลงกับความสูงใหญ่บึกบึนของคนคนนี้อยู่ รูปร่างสูงมากจริงๆ อีกทั้งมือยาวขายาวมีสิ่งได้เปรียบในการเล่นบาส
แต่ว่าสมองนี้ใช้ไม่ค่อยได้ อาจจะตู้เจิ้งเอินหยาบคายไร้เหตุผลอยู่ในโรงเรียนจนชินแล้ว
“นักศึกษาคนนี้ คุณเป็นตำรวจเหรอ?”
ตู้เจิ้งเอินสีหน้าหวาดกลัวทันที “ไม่ใช่ตำรวจก็ไม่สามารถจัดการไอ้คนอย่างคุณแบบนี้แล้วเหรอ? พบเห็นเรื่องถูกต้องชอบทำต้องกล้าหาญไปดำเนินการทุกคนล้วนมีหน้าที่ คุณรู้ไหมว่าการกระทำที่คุณติดตามอยู่ข้างหลังฝูยานหรง สร้างการรบกวนให้กับเธอแล้ว คนที่รู้ตัวก็รีบไสหัวออกไปเถอะ !อย่าบีบบังคับให้ผมลงมือ”
“ไอ้หนุ่ม คุณพูดกับใครอยู่เหรอ? คุณรู้หรือไม่ว่าคนนี้เป็นใครล่ะ? คนนี้เป็นอาจารย์ของพวกเรานะ! เป็นพี่เฟิง! คุณถือว่าเป็นอะไรล่ะ ถึงขนาดกล้ามาพูดสั่งสอนเหรอ?”
เหลยจ้านย่อมไม่สามารถให้คนเหยียดหยามไอดอลของตนเองอย่างไร้เหตุผล เพียงเห็นเขาร้องออกมาทันทีเท้าสะเอวความโมโหล้นฟ้าอาฆาตแค้นกลับไป
“ฮ่าฮ่า! นี่ช่างน่าขำจริงๆนะ ล้วนเป็นสมัยไหนแล้ว ถึงขนาดยังเรียกอาจารย์ลูกศิษย์ล่ะ น่าขำ!”
ตู้เจิ้งเอินพูดจบ หยิบลูกบาสที่อยู่ในมือขึ้นมา ตบไปยังเหลยจ้านอย่างรุนแรง
เนี่ยเฟิงมองเห็นลูกบาสพุ่งเข้ามา เขาอดไม่ได้ที่จะทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก เห็นลักษณะท่าทีตู้เจิ้งเอินไม่เพียงแค่เล่นบาสได้ดี รูปร่างก็ดีมาก แรงพลังนี้แรงมากล่ะ ถ้าหากเหลยจ้านโดนลูกบาสของเขาคาดว่าใบหน้าทั้งใบล้วนจะบวมขึ้นมา
อีกทั้งตู้เจิ้งเอินตั้งใจโยนไปยังใบหน้าของเหลยจ้าน
เพราะว่าระยะห่างใกล้มาก ดังนั้นเหลยจ้านยังไม่ทันมีปฏิกิริยา แต่นี่ไม่ได้แสดงว่าเนี่ยเฟิงที่ยืนอยู่ข้างกายเหลยจ้านจะนิ่งดูดายไม่สนใจเลย
เห็นเพียงเนี่ยเฟิงออกหมัดฉับพลันในทันที ลูกบาสนั้นถึงขนาดถูกเนี่ยเฟิงชกทะลุแล้ว
ตู้เจิ้งเอินตกใจหนึ่งที เขาถึงขนาดสามารถชกทะลุลูกบาสของตนเองเหรอ?
“ขอโทษจริงๆ ใช้แรงมากไปหน่อย คุณภาพลูกบาสของคุณนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่นะ
เนี่ยเฟิงเกะลูกบาสนั้นออก เขาหัวเราะแบบแกล้งๆจ้องมองตู้เจิ้งเอิน
“ไอ้หนุ่ม คุณถึงขนาดกล้าทำลายลูกบาสของผม!”
ตู้เจิ้งเอินมีปฏิกิริยากลับมา ความโมโหล้นฟ้าเหลือบมองเนี่ยเฟิงหนึ่งที เขาคิดอยู่ว่านี่อาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ
เพราะว่าลูกบาสนี้ใช้มานานแล้ว มีความเสียหายก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน
“นั่นคือเพราะว่าคุณลงมือก่อน ดังนั้นผมจึงทำลายลูกบาสของคุณ เมื่อกี้คุณก็ไม่ใช่คิดจะใช้ลูกบาสโยนใส่ลูกศิษย์ของผมเหรอ?”
เนี่ยเฟิงยักไหล่แล้วยักไหล่อีก ดั่งที่กล่าวไว้ว่ามีเหตุผลมีหลักฐาน
เหลยจ้านตื่นตระหนกตกใจขวัญหายยังไม่ได้สงบลง แต่เนื่องเพราะมีเนี่ยเฟิงหนุนหลังให้แก่ตนเองอยู่ ดังนั้นเขายืดอกขึ้นมาอีก ร้องตะโกนพูดว่า “ก็ใช่! คุณอยากทำอะไร! คุณอยากตีผม! ผมบอกกับคุณฝันไปเถอะ”
“หรงหรง คนในโรงเรียนของพวกคุณคุณสมบัติล้วนแย่ขนาดนั้นเหรอ?”
เนี่ยเฟิงจ้องมองฝูยานหรงหนึ่งที ฝูยานหรงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจหนึ่งที ดูแล้วไม่รู้จริงๆ ผู้ชายแบบผู้ชายคนนี้ก็ไม่รู้ทำไมจะแข่งขันขนาดนี้
“ฉันไม่รู้!”
“เหว่ย! คุณพูดอะไรนะ? คุณถึงขนาดกล้าพูดว่าเราคุณสมบัติแย่เหรอ?”
ข้างหลังตู้เจิ้งเอิน ยังมีวัยรุ่นที่ติดตามรูปร่างสูงใหญ่เช่นดั่งเขาหลายคน เห็นเสื้อที่สวมใส่อยู่บนกายพวกเขาก็รู้ว่าพวกเขาเป็นพวกเดียวกัน
“สิ่งที่ผมพูดไม่ผิดล่ะ ถ้าหากว่าคุณสมบัติของพวกคุณดีละก็ เป็นไปได้ที่จะพูดนิดพูดหน่อยก็จะตีคนแล้ว”
ตู้เจิ้งเอินรู้สึกว่าไอ้คนนี้ทำให้เขาขายหน้าอยู่ต่อหน้าฝูยานหรง เขาอดไม่ไหวที่จะกำกำปั้นขึ้นมา อยากจะชกไปยังใบหน้าของเนี่ยเฟิง
เนี่ยเฟิงย่อมมองออกถึงความโมโหของตู้เจิ้งเอินอยู่แล้ว เนี่ยเฟิงอยากจะจัดการเขาและทีมเล็กๆนั้นที่อยู่ข้างหลังเขา จะง่ายเหมือนแค่พลิกฝ่ามือจริงๆ พวกเขาเป็นไปไม่ได้ที่จะมีแรงต้านได้เลยสักนิด
แต่ว่าถ้าเป็นเช่นนี้ งั้นก็ไม่สนุกแล้ว
“หรงหรง พอดีตอนนี้ก็ไม่มีเรื่องอะไรด้วย ไม่งั้นดูการแข่งขันบาสสักรอบเถอะ?”
ฝูยานหรงขมวดคิ้วนิดๆ “คุณเล่นบาสเป็นเหรอ?”
“นี่ย่อมเป็นอยู่แล้ว”
เนี่ยเฟิงรู้ ไอ้คนที่ชื่อว่าตู้เจิ้งเอินนี้ น่าจะพัวพันอยู่ข้างกายฝูยานหรงบ่อยๆ ในเมื่อเขามาแล้วงั้นก็ถือโอกาสจัดการเจ้านี่เลย
คนคนหนึ่งหน้าตาสวยก็ง่ายที่จะก่อให้เกิดเรื่องชู้สาวงี่เง่าเหล่านี้ อันนี้ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน
“ได้สิ ได้สิ! ผมรีบโทรหาคนอื่นๆ ให้พวกเขาเข้ามาเชียร์เพิ่มกำลังใจให้พี่เฟิง!”
หลังจากเหลยจ้านพูดจบโทรไปที่สมาคมสเก็ตบอร์ด คนอื่นๆรีบวิ่งเข้ามา
พวกเขารับรู้ว่าเนี่ยเฟิงมาเรียนที่นี่ ตื่นตกใจมาก เพราะว่าอยู่ในสายตาของพวกเขา เนี่ยเฟิงแข็งแกร่งถึงไม่ต้องเข้าเรียนเลยสักนิด
“ช่างไม่เจียมตัวจริงๆ ถึงขนาดกล้าท้าแข่งกับทีมบาสเกตบอลที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเรา ในเมื่อคุณมีความมั่นใจในตนเองเช่นนี้ งั้นผมก็ไม่ทำให้คุณพอใจไม่ได้แล้วเช่นกัน”
ตู้เจิ้งเอินกำกำปั้นแล้วกำกำปั้นอีก รู้สึกว่าเนี่ยเฟิงมาหาความตาย
“ไม่ต้องพูดคำพูดโอ้อวดเลย! พวกเราชนะคุณแน่ๆ!”
พวกสมาชิกของสมาคมสเก็ตบอร์ดที่มาเชียร์มีหลายคนนั้นก่อนหน้านั้นเพราะว่าใช้สนามบาสนี้ถูกคนกลุ่มนี้ชกต๋อยจนดูแลตนเองไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาเห็นคนตัวใหญ่หลายคนนี้ล้วนมีความหวาดกลัวเล็กน้อย พวกเขาอยู่ในโรงเรียนหยาบคายไร้เหตุผลจริงๆไม่พูดเหตุผลเลยสักนิด
“เหลยจ้าน พวกเราเข้าไปมีเพียงแค่ถูกตีเท่านั้น คุณก็รู้ว่าทีมบาสเกตบอลที่แข็งแกร่งของพวกเขา ในการเล่นบาสป่าเถื่อนมากขนาดไหน มักผิดกฎกติกา……”
คนที่อยู่ข้างใต้อดไม่ไหวที่จะแอบกระซิบกระซาบขึ้นมา
“พวกคุณนี่หมายความว่าอะไรล่ะ? เพิ่มพลังอำนาจของคนอื่นดับอำนาจอันน่าเกรงขามของตนเอง ผมบอกกับพวกคุณทำอย่างนั้นไม่ได้! วันนี้มีพี่เฟิงหนุนช่วย ไอ้คนกลุ่มนั้นชนะไม่ได้ล่ะ!”
เหลยจ้านเชื่อมั่นมากในจุดนี้
“นี่ใช้ได้จริงๆเหรอ? ผมยังคงมีความหวาดกลัวเล็กน้อย…”
ในเวลานี้คนกลุ่มหนึ่งที่สวมใส่ชุดกีฬาสีแดงเดินเข้ามาแล้ว “ให้พวกเราเข้าร่วมการแข่งขันบาสเกตบอลครั้งนี้ได้หรือไม่?”