พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 48 แย่งชิงกันเซ็นสัญญา
บทที่ 48 แย่งชิงกันเซ็นสัญญา
ชิวมู่เฉิงไม่ค่อยเชื่อใจในตัวเอง หยิบเอาคอมพิวเตอร์มาเข้าสู่ระบบหมายเลขบัญชี ดูอย่างละเอียดถึงได้พบว่าเว่ยซื่อกรุ๊ปลิมิต ดาวน์จริง ๆ แถมสื่อมวลชนทั้งหมดล้วนแต่แย่งชิงกันในการเสนอข่าว
เว่ยซื่อกรุ๊ปนั้นเป็นหนึ่งในตระกูลตัวพ่อของเมืองตงไห่ แบบเขานี้ถึงแม้ว่าจะไม่ตกต่ำลงแต่ถึงจะตกต่ำทว่าก็เคยยิ่งใหญ่มาก่อน เพียงชั่วข้ามคืนจะสามารถแย่ลงถึงขั้นนี้ได้อย่างไร?
นี่มันก็จะน่าเหลือเชื่อเกินไปไหม?
“เมื่อคืนวานนี้วิลล่าซิงเยว่ถูกพบว่ามันเรียบเป็นหน้ากอง สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ล้วนหายไปทั้งหมด”
“แท้จริงแล้วเรื่องมันเป็นอย่างไรกันแน่? หรือว่าจะเป็นการแก้แค้นของศัตรู?”
“พิสูจน์ยืนยันแล้ว วันนี้เช้ามืดวิลล่าซิงเยว่ขนาดใหญ่นั้นระเบิด ยืนยันแล้วว่า เป็นผู้อำนวยการ ของเว่ยซื่อกรุ๊ปที่กักตุนชนวนระเบิด ก่อให้เกิดระเบิดขึ้น”
ชิวมู่เฉิงยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าน่าประหลาดใจ จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีคนกักตุนชนวนระเบิดจำนวนมากไว้ที่ที่พักของตนเอง?
เธอกำลังคิดจะตรวจดูอย่างละเอียดต่อไป ทางด้านเลขาก็ส่งข่าวสารที่ซีเรียสมาให้เธอดู
“ผู้อำนวยการ! โครงการของเว่ยซื่อกรุ๊ปที่ถูกเปลี่ยนมือมาที่พวกเราทั้งหมดแปดโครงการ! ขณะนี้อยู่ในขั้นตอนการจัดการแทน!”
“นี่มันเรื่องอะไรกัน?”
ตอนนี้เว่ยซื่อกรุ๊ปเละเป็นโจ๊กเรียบร้อยแล้ว ก็เหมือนกับเรือขาดหางเสือ ตลาดหลักทรัพย์ของเขาถูกกดดันอย่างรุนแรง ถ้าหากว่าเธอไปรับช่วงต่อแปดโครงการนั้นมา นั่นได้ที่ไหน?
“โครงการใหญ่ทั้งแปดนี้เป็นพวกเขาไปรับเหมามา พวกเราเชิญคนมาตรวจสอบบัญชีแล้ว โครงการทั้งแปดนี้ไม่มีปัญหาใด ๆ รับช่วงต่อได้ทันที นั่งรอรับเงินได้เลย!”
“คุณรอก่อน เดี๋ยวฉันจะไปหา”
ชิวมู่เฉิงล้างหน้าบ้วนปากทันที เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกไปอย่างรีบร้อน
“พี่ใหญ่ อาหารเช้าไม่ทานแล้วหรือ?”
“เสี่ยวเฟิง นายอยู่ที่บ้าน พี่จะไปที่บริษัทสักรอบหนึ่ง!”
ชิวมู่เฉิงมาถึงที่บริษัทเทียนหลงอย่างรีบร้อน เวลานี้ที่ด้านนอกบริษัทเทียนหลงนั้นมีคนมารออยู่ไม่น้อย หลังจากที่เห็นชิวมู่เฉิง บนใบหน้าของพวกเขาก็ปรากฏรอยยิ้มที่ผลิบานเหมือนยกภูเขาออกจากอก!
“คุณชิว ในที่สุดคุณก็มา เชิญคุณลงนามในสัญญากับพวกเราทันที!”
“คุณชิว ฉันมาก่อนชัด ๆ สัญญานี้ควรจะเซ็นกับฉันก่อน!”
“เพ่ย! คุณชิว! สัญญาฉบับนี้ของพวกเรานั้นยกผลประโยชน์ให้ค่อนข้างสูง คุณร่วมมือกับพวกเราจะต้องได้กำไรมากมายมหาศาลอย่างแน่นอน!”
พวกเขากลุ่มหนึ่งต่างแย่งกันพูดไปมา
ชิวมู่เฉิงรู้สึกเพียงปวดหัวไม่หยุด นี่เป็นโครงการของเว่ยซื่อกรุ๊ป ด้านล่างนี้อสังหาริมทรัพย์ก็มีอยู่มาก ทำไมจะต้องมาหาเธอโดยเฉพาะ?
“ทุกท่านรอสักครู่”
ขณะนี้ชิวมู่เฉิงก็ยังลูบคลำหาต้นสายปลายเหตุที่ชัดเจนไม่เจอ แต่ในเมื่อการค้าขายมาส่งถึงประตู งั้นเธอก็จำเป็นต้องยืนยันว่าสัญญานั้นมีหรือไม่มีมูลค่า
หลังจากที่ชิวมู่เฉิงยืนยันได้แล้ว เห็นว่าไม่มีปัญหาอะไรใด ๆ ถึงแม้ว่าในเวลานั้นจะมีความน่าสงสัยอย่างสุดขีด แต่ก็ยังคงเซ็นสัญญากับพวกเขา
“ประธาน! มีโครงการพวกนี้ พวกเราก็มีอนาคตที่สดใสแล้ว!”
ชิวมู่เฉิงกลับไม่ได้ดีใจมากเท่ากับเลขา เธอไม่ค่อยเข้าใจนักว่าทำไมคนพวกนี้ถึงได้มาร่วมมือกับเธอ
และที่อีกด้านหนึ่ง เนี่ยเหล่าสี่โทรศัพท์หาเนี่ยเฟิง
“คุณชาย รายการการลงทุนของพวกเราได้ส่งไปถึงพวกเขาแปดบริษัทเรียบร้อยแล้ว พวกเขาทั้งแปดบริษัทล้วนแต่ยินดีที่จะร่วมมือกับพวกเรากอบกู้ความเสียหายกลับคืนมา วันนี้ได้เซ็นสัญญากับชิวมู่เฉิงแล้วเรียบร้อย
“ทำดีมาก อสังหาริมทรัพย์อื่น ๆ ทั้งหมดก็ให้เป็นของภายในสำนักมังกรแล้วกัน”
หุ้นของเว่ยซื่อกรุ๊ปนั้นตกลงอย่างหนัก บริษัทที่ร่วมมือกับพวกเขาก็ใช้ชีวิตดี ๆ ไม่ได้ ขณะนี้ล้วนแต่เผชิญหน้ากับการขาดทุนเป็นจำนวนมาก
การลงทุนของเนี่ยเฟิงนั้นไม่เป็นที่สงสัยดังนั้นจึงสามารถแก้ไขได้ทันการ การลงทุนของเขานั้นมีเพียงเงื่อนไขเดียว นั่นก็คือโครงการในมือของพวกเขาทั้งหมดในขณะนี้ให้มอบให้บริษัทเทียนหลง
พอดีกับที่เรียกว่าเสร็จศึกฆ่าขุนพล เมื่อก่อนเว่ยซื่อกรุ๊ปยึดครองหนึ่งในสี่ตระกูลตัวพ่อ ตอนนี้ตระกูลเว่ยสามารถพูดได้ว่าล้มละลายทั้งหมด ที่เหลือไว้ก็แต่คนที่ไม่เป็นการคุกคาม พวกเขาเก็บของที่มีราคาแพงและของในชีวิตประจำวัน ที่วิ่งหนีก็วิ่งหนี ที่หลบหนีก็หลบหนี
คิดจะหนี? ไม่มีทาง!
เพียงแค่เนี่ยเฟิงนึกถึงในตอนแรกที่พวกเขากดดันตระกูลเนี่ยอย่างไร เขาก็ไม่คิดที่จะปล่อยไปสักคนเดียว
ขณะนี้จดหมายรายงานที่มีผู้ไม่ประสงค์ออกนามส่งมาก็หล่นมาอยู่ในมือของเย่หรูเสว่ เย่หรูเสว่ประหลาดใจและสงสัย เธอไม่รู้ว่านี่คืออะไร เปิดออกมาดู หลังจากที่เธอเห็นบัญชีรายการรวมถึงทรัพย์สมบัติและใบรายชื่อการติดสินบน เย่หรูเสว่ก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตาโต!
หัวใจของเธอนั้นเต้นอย่างแรง!
เวลานั้นก็ไม่ได้สนใจทำงานแล้ว เห็นเพียงเธอเอาหมวกไปเก็บ รีบเดินไปทางกองตำรวจอาชญากรรมทันที!
ครั้งที่แล้วรองผู้อำนวยการก็ได้เห็นความแข็งแกร่งของเขตทหาร พวกเขาก็คิดที่จะใช้สอย ความสามารถของตัวเอง โยนเย่หรูเสว่ไปทิ้งที่กองตำรวจจราจร
พูดอย่างเปิดเผยว่าเป็นการสนับสนุน แต่อย่างลับ ๆ กลับเป็นลดขั้นอย่างเงียบ ๆ เย่หรูเสว่แม้คิดจะโต้แย้งก็ทำไม่ได้
แต่ตอนนี้เย่หรูเสว่ถือเอกสารลับเฉพาะฉบับนี้กลับมา ฐานะของเธอในตอนนี้นั้นทำได้เพียงคอยช่วยเหลือตรวจสอบหลังจากที่เธอส่งเอกสารไปแล้ว ก็ขอให้ผู้นำระดับสูงจัดเตรียมกำลังคนไปตรวจสอบตระกูลเว่ยอย่างละเอียดถี่ถ้วนทันที
เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเว่ยนั้นค่อนข้างเยอะ ไม่นานคดีไม่น้อยก็ปรากฏออกมา
เว่ยฉางจ้านเดิมทีก็มีพฤติกรรมที่เป็นขโมย ก็ไม่ได้หวังคนในบ้านของเขาว่าบริสุทธิ์ไปถึงไหน
เดิมทีตระกูลเว่ยก็มุ่งไปทั่วทุกที่ทั่วประเทศรวมไปถึงในต่างประเทศ ทยอย ๆ จับกุมกลับมายุติคดี มีบางส่วนแม้กระทั่งที่หนีออกไปแล้ว กลับถูก “ประชาชนที่กระตือรือร้น” แจ้งความ จับกลับมา
ในความเป็นจริงแล้วคนพวกนี้ก็เหมือนมดที่อยู่ในหม้อ ไม่มีทางที่จะหนีรอด
เพียงแต่เวลาในหนึ่งวัน ตระกูลเว่ยก็พังทลายลงมาแตกละเอียด ความเร็วนี้นั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ เลย!
ฟางหลงเทียนได้รับข่าวนี้ก็รู้สึกช็อกอย่างมาก แต่สิ่งที่เขานึกถึงก่อนก็คือสามารถตักตวงแหล่งทรัพยากรทั้งหมดของตระกูลเว่ยมาเสริมธุรกิจของตัวเองให้ใหญ่ขึ้น!
ในตอนที่เขากำลังกระหืดกระหอบด้วยความดีใจคิดที่จะไปติดสินบนเล็กน้อย กลับพบว่ามีคนที่มือเท้ารวดเร็วกว่าเขา ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลเว่ยส่วนใหญ่ถูกริบเป็นของหลวง ส่วนที่ไม่ได้ริบเป็นของหลวง ก็ตกอยู่ในมือของผู้อื่นทั้งหมด
“แม่มันเถอะ! แท้ที่จริงแล้วเป็นใครกันที่รวดเร็วขนาดนี้?”
นอกจากฟางหลงเทียนแล้ว อีกสองตัวพ่อก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ชัดเจนว่าพวกเขาใช้ความเร็วอย่างที่สุดในการฉวยผลประโยชน์แล้ว ยังเกือบจะถูกตระกูลเว่ยลากไปพัวพันในนั้น
ตระกุลเว่ยหมดอำนาจ พริบตาใจคนก็หวาดผวา ความยากลำบากเกิดขึ้นทุกที่
มีเพียงคนที่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังมองสถานการณ์ความไม่สงบในบ้านเมืองแล้วยิ้มอย่างเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงรู้ นี่ก็เป็นเพียงแค่ก้าวแรกเท่านั้น
ชิวมู่เฉิงยุ่งอยู่กับงานทั้งวัน แม้กระทั่งข้าวก็ยังลืมกินเลย เธอลากร่างกายที่เหนื่อยล้ากลับมาที่บ้าน ก็ได้กลิ่นหอมของกับข้าว
“พี่ใหญ่! รอพี่อยู่เลย! รีบมากินข้าวเร็ว!”
ชิวมู่เฉิงอึ้งไป ก็พบว่าในคฤหาสน์ของตัวเองนั้น พี่น้องนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เตรียมที่จะกินข้าว
“พวกเธอมาได้อย่างไงกัน?”
“แน่นอนว่าเพื่อฉลองน่ะซิ!”
คางเมิ่งแบะปากยิ้ม ยกแก้วเหล้าในมือขึ้นมา “ฉลองที่ตระกูลเว่ยหมดอำนาจแล้ว!แบบนี้ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของพี่ใหญ่ก็จะสามารถมีชื่อเสียงอยู่ในอันดับต้น ๆ แล้ว!”
ชิวมู่เฉิงจะร้องไห้หัวเราะก็ไม่ได้ “พวกเธอล้วนดูข่าวของวันนี้แล้ว?”
“นี่มันแน่นอนอยู่แล้ว! เว่ยฉางจ้านก็ถือว่าสมควรได้รับโทษแล้ว ใครใช้ให้เขากองชนวนระเบิดจำนวนมากไว้ที่นอกคฤหาสน์ของตัวเองกัน ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว ฉันว่าคนแบบนี้จะต้องมีอาการระแวงว่าตนเองจะถูกกลั่นแกล้ง สะกดรอย หมายเอาชีวิตแน่!”
เย่หรูเสว่เชอะเย็นหนึ่งที
“คนทั่วไปก็ไม่สามารถกองชนวนระเบิดจำนวนมากไว้ที่นอกคฤหาสน์ได้ ฉันคิดว่าเรื่องนี้จะต้องลับลมคมในอะไรแน่”
หยูจิงหงวันนี้ไม่ง่ายเลยที่จะหาเวลาลาพัก จริง ๆ แล้วก็คือที่เมืองตงไห่นี้ผันผวนไม่แน่นอนเกินไป ในใจของเธอนั้นไม่วางใจเนี่ยเฟิง
“ฉันก็คิดอย่างนั้น แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไอ้ตัวหายนะอย่างเขาในที่สุดก็กำจัดออกไปได้สักที จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่ลืม เรื่องราวในตอนนั้น……”
หลินซูอินพูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในปีนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา