พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 488 ยากที่จะเชื่อ
เนี่ยเฟิงเห็นลักษณะท่าทีที่ยากที่จะเชื่อเต็มใบหน้าของชายเสื้อขาว เขาสะบัดมือแล้วสะบัดอีก “มิน่าล่ะคุณจะมั่นใจในตนเองขนาดนั้น ที่แท้แขนของคุณใส่แผ่นเหล็กไว้แล้ว คิดว่ากระดูกก็เปลี่ยนเป็นเหล็กกล้าแล้วล่ะ?”
ชายเสื้อขาวถูกเนี่ยเฟิงพูดตรงจุดเลย เขาตกใจจนหน้าซีด “คุณรู้!”
“ผมยังคิดว่าพวกคุณจะสามารถเติบโตถึงระดับอะไรล่ะ ตอนนี้ดูแล้วมันก็แค่นี้”
เนี่ยเฟิงยักไหล่แล้วยักไหล่อีก เมื่อกี้ตอนที่เขาประมือกันกับชายเสื้อขาวก็พบเห็นพิรุธแล้ว
พอชายเสื้อขาวได้ยินเนี่ยเฟิงพูดแบบนี้ ทันใดนั้นโมโหอย่างมาก“พวกคุณยังรอเฉยทำอะไร? ตอนนี้โอกาสที่จะลบล้างความอัปยศมาถึงแล้ว!”
พวกเขาฉีดยาเทพที่หลันเฟิงหลิงให้แล้ว ร่างกายก็ทำการดัดแปลงใหม่มาเช่นกัน
เดิมทีชายเสื้อขาวยังคิดว่าตนเองสามารถต้านทานเนี่ยเฟิงได้ แต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเนี่ยเฟิงถึงขนาดแข็งแกร่งเช่นนี้ ตอนนี้เขาก็สนใจมากขนาดนั้นไม่ได้แล้ว ขอเพียงจัดการเนี่ยเฟิงได้ งั้นทั้งหมดล้วนคุ้มค่าล่ะ!
เนี่ยเฟิงจ้องมองสิบกว่าคนนี้ตั้งท่าขึ้นมา เขาก็ไม่มีความรู้สึกที่หวาดกลัวใดๆเช่นกัน เห็นเพียงเขากวักมือแล้วกวักมืออีกกับคนเหล่านั้น “มาพร้อมกันเถอะ ไม่ต้องเสียเวลาอีกเลย”
พวกเขารู้สึกถึงว่าตนเองถูกดูถูกแล้ว เดิมทีพวกเขามาจากกลุ่มทหารรับจ้างที่ต่างกัน พวกเขามีส่วนหนึ่งยังเป็นหัวหน้าทหารรับจ้างในท้องถิน หลังจากพ่ายแพ้แก่เนี่ยเฟิงล้วนคิดที่จะแก้แค้นตลอดเวลา
ตอนนี้จะเป็นโอกาสที่หามายาก ดังนั้นพวกเขาจะไม่สุรุ่ยสุร่ายอย่างเด็ดขาด! เห็นเพียงพวกเขาพุ่งเข้าไป!
หลันเฟิงหลิงถอยไปก้าวหนึ่ง เธอไม่ได้คิดจะเข้าร่วมอยู่ในนั้นเลย เพราะว่าเธอไม่มีกังฟู อีกทั้งเธอก็ไม่ได้คิดจะฉีดยาห้ามใช้เช่นกัน
หลันเฟิงหลิงรู้จักผลข้างเคียงของยาห้ามใช้นี้ ก็รู้จักจุดที่น่ากลัวของยาห้ามใช้นี้ด้วย เพียงแค่ยาห้ามใช้เป็นมือดีที่พวกเขาหาผลกำไรเท่านั้น
ชายเสื้อขาวเมื่อกี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเนี่ยเฟิง แต่ว่าตอนนี้เข้ามาเป็นคนกลุ่มหนึ่ง หลันเฟิงหลิงก็จะไม่เชื่อว่าคนที่ไม่เคยฉีดยาห้ามใช้อย่างเนี่ยเฟิงแบบนี้คน จะสามารถร้ายกาจไปถึงไหนได้!
พวกคู่ต่อสู้ของเนี่ยเฟิงเห็นได้ชัดว่าก็จะคิดอย่างนี้เช่นกัน การเคลื่อนไหวของพวกเขารวดเร็วรุนแรงมากๆทุกท่าถึงแก่ความตาย ก็เพื่อที่จะช่วงชิงชีวิตของเนี่ยเฟิงไป
เนี่ยเฟิงสงบมั่นคงวิเคราะห์อยู่คนที่เคยพ่ายแพ้กับมือเหล่านี้จะจัดการตัวเขาเองยังไง ไม่นานเขาก็หาช่องโหว่ท่วงท่าของพวกเขาเจอแล้ว
“ผ่านไปหลายปีขนาดนี้แล้ว ยังคิดว่าพวกคุณจะก้าวหน้านะ ใครจะรู้ว่าพวกคุณยังเพียงแค่ย้ำอยู่กับที่ น่าเศร้ามากเกินไปแล้วจริงๆ”
เนี่ยเฟิงค่อยๆคายคำพูดเหล่านี้ออกมา ต่อจากนี้เนี่ยเฟิงกัดฟันหลังไว้อย่างแน่น แรงพลังของร่างกายพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วมาก!
ชายเสื้อขาวและคนอื่นๆตื่นตกใจหนึ่งที พวกเขาฉีดยาห้ามใช้แล้วจึงจะสามารถระดมความสามารถของร่างกายอย่างนี้นะ แต่ว่าเนี่ยเฟิงไม่ได้ฉีดนะ ทำไมสามารถระดมความสามารถของร่างกายได้เช่นกันล่ะ? นี่เป็นเรื่องอะไรกันแน่!
เพียงแค่ไม่มีลูกศรย้อนกลับในคันธนูได้ล่ะ? ในเมื่อตั้งตัวแล้วงั้นย่อมต้องโจมตีอยู่ดี! คนที่อยู่ข้างหน้าสุดโจมตีมายังหัวใจของเนี่ยเฟิงหมัดนี้ถ้าหากชกลงไปก็จะชกจนหัวใจของเนี่ยเฟิงบุ๋มลงไปโดยตรงนะ!
เนี่ยเฟิงไม่ได้คิดที่จะหลบหนีเลยสักนิด เห็นเพียงทั้งสองมือของเขาขวางมืออยู่หน้าอก จับแขนของไอ้คนนั้นไว้โดยตรงเส้นเลือดเขียวที่อยู่หน้าผากเนี่ยเฟิงโผล่ขึ้นมา เขาบิดฉับพลันในทันที! แขนของฝ่ายตรงข้ามก็เหมือนเช่นดั่งขนมเกลียวถูกบิดกลายเป็นก้อน! ได้ยินเพียงเสียงเหล็กกล้าดัง กึกกึก อยู่!
ไอ้คนนั้นร้องทรมานเสียงหนึ่ง เขาไม่ทันมีปฏิกิริยาเลยสักนิด ก็ถูกเนี่ยเฟิงกระชากแขนขาดอย่างฝืนๆแล้ว!
หลันเฟิงหลิงเบิกตาโพลงอย่างยากที่จะเชื่อ! เนี่ยเฟิงถึงขนาดร้ายกาจขนาดนั้นเหรอ?! เธอถอยหลังก้าวหนึ่งอย่างลังเล เดิมทีเธอคิดว่าคนกลุ่มนี้ที่ผ่านการดัดแปลงใหม่แล้วจะเป็นคู่ต่อสู้ของเนี่ยเฟิงได้เพียงแค่นึกไม่ถึงคนเหล่านี้ถูกเนี่ยเฟิงจัดการไปหลายคนอย่างง่ายดาย!
ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปจะไม่มีทางออกนะ!
ตาทั้งคู่ของหลันเฟิงหลิงขึงลับลง “เริ่มดำเนินการแผนB!”
“คุณนาย! นี่อันตรายมาก!”
“คุณอย่ายุ่ง ทำตามสิ่งที่ฉันพูดก็พอแล้ว”
ไม่ว่าอันตรายหรือไม่ ล้วนจะต้องจัดการเนี่ยเฟิงไปให้ได้ เนี่ยเฟิงเป็นรากเหง้าแห่งความหายนะคนหนึ่ง จะต้องจัดการให้ได้!
จัดการคนเหล่านั้น เนี่ยเฟิงไม่จำเป็นต้องใช้แรงกำลังมากเท่าไหร่เลย แต่เพียงเขาไม่อยากพัวพันกับพวกหัวมังกุท้ายมังกรกลุ่มนี้อีก ดังนั้นคิดจะรีบรบรีบจบเท่านั้น
ตอนนี้สิบกว่าคนเหลือเพียงไม่กี่คน พวกเขาพบเห็นความต่างของตนเองกับเนี่ยเฟิงไม่เพียงแค่นิดเดียวจริงๆ ความสามารถของเนี่ยเฟิงแข็งแกร่งมากเกินไปแล้วจริงๆ!
พวกเขาเริ่มลังเลแล้ว เพียงแค่พวกเขาไม่มีทางที่จะปลีกตัวออกอีก
ในเวลานี้ เสียงปะทะกันที่น่ากลัวดังขึ้นฉับพลันในทันที
เนี่ยเฟิงกับคนทั้งหลายล้วนอึ้งชะงัก ข้างนอกวิลล่าดอกกุหลาบ ถึงขนาดถูกประตูเหล็กที่หนักหนาปกคลุมไว้ทีละชั้น
และประตูเหล็กแบบนี้จะไม่มีร่องแม้แต่น้อย
เมื่อกี้แสงข้างนอกยังสามารถเข้ามาเล็กน้อย ตอนนี้ล้วนมองไม่เห็นแม้แต่น้อยแล้ว
เนี่ยเฟิงยักคิ้วหนึ่งที “พวกคุณช่างมีการกระทำที่ยิ่งใหญ่จริงๆ คิดว่าอย่างนี้ก็สามารถขังผมไว้ได้แล้วเหรอ?”
หลันเฟิงหลิงส่ายหัวต่อๆกัน “ฉันนึกไม่ถึงว่าคุณถึงขนาดแข็งแกร่งขนาดนั้น กระทั่งสามารถบีบบังคับฉันใช้แผนBได้ นี่ก็เป็นแผนการที่ไม่ถึงสุดวิสัยฉันจะไม่ใช้เช่นกัน”
เนี่ยเฟิงยกมือจัดการไอ้คนที่คิดจะซุ่มโจมตีเขาไปคนหนึ่ง เขาไม่มีความเห็นใจสงสารใดๆ บิดหัวของคนขาดไปโดยตรงเลย
“แผนBเหรอ? ก็แค่เพื่อที่จะขังผมไว้เหรอ?”
หลันเฟิงหลิงส่ายหัวต่อๆกัน “ไม่ เพื่อที่จะฆ่าคุณ”
ฉับพลันในทันทีหมอกควันกวาดมาอย่างรวดเร็วพักหนึ่ง แก๊สที่มีความเข้มข้นสูงเป็นพิเศษกระจายทั่วทั้งห้องอย่างรวดเร็ว
เนี่ยเฟิงดมแล้วดมอีก เขาทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก “นี่เป็นแก๊ส”
“ใช่” หลันเฟิงหลิงพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก
“คุณก็อยู่ที่นี่เช่นกัน คุณไม่กลัวว่าตัวคุณจะพัวพันไปด้วยเหรอ?” ตาทั้งคู่ของเนี่ยเฟิงปรากฏแสงที่เย็นชาอยู่ พิจารณาดูหลันเฟิงหลิงอย่างรอบคอบ
หลันเฟิงหลิงยิ้มแต่ไม่พูด
เนี่ยเฟิงบดฟันหลังบดแล้วบดอีก ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าหลันเฟิงหลิงคิดอะไรอยู่ แต่ไม่ว่าเป็นยังไง ล้วนต้องออกจากที่นี่ก่อน
เห็นเพียงเนี่ยเฟิงจัดการคนอื่นๆที่เหลือไม่กี่คนนั้นอย่างรวดเร็ว ต่อจากนี้มาถึงหน้าประตูใหญ่ หน้าต่างประตูล้วนไม่มีทางเปิดออกได้ ข้างนอกถูกกำแพงทองแดงกำแพงเหล็กล้อมรอบไว้แล้ว
ในเวลานี้ข้างในวิลล่ามีเพียงเนี่ยเฟิงกับหลันเฟิงหลิงทั้งสองเป็นคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ผู้หญิงคนนี้จะอยู่สถานที่ที่อันตรายขนาดนั้นเหรอ?
เป็นอย่างที่คิดไว้หลันเฟิงหลิงเคลื่อนไหวแล้วจริงๆ เห็นเพียงหลันเฟิงหลิงเดินไปยังข้างหลัง
ความเร็วของเนี่ยเฟิงย่อมยิ่งเร็วกว่าหลันเฟิงหลิงอยู่แล้ว สองสามก้าวเขาพุ่งเข้าไป จับแขนของหลันเฟิงหลิงไว้ทันที “คุณอยากไปเหรอ? ฝันไปเถอะ”
ก็อยู่ในเวลานี้ ไอ้คนที่สวมใส่เสื้อสีแดงกลุ่มหนึ่งวิ่งห้อออกมาฉับพลันในทันที! ในมือของพวกเขาถือปืนกลมือไว้ยิงกราดไปทั่วมายังทิศทางของเนี่ยเฟิง!
“ปังปัง! ” เสียงระเบิดที่น่ากลัวดังขึ้นฉับพลันในทันที!
เพราะว่าความเข้มข้นของแก๊สที่อยู่ในห้องสูงมาก กระทั่งมนุษย์ไม่สามารถหายใจตามปกติ ในไม่ช้าก็จะทำให้เกิดพิษคาร์บอนมอนอกไซด์ ในตอนนี้เนี่ยเฟิงได้กลิ่นเหม็นแล้ว
และตอนที่ยิงปืน ก็เพราะว่าการเสียดสีของปืนเกิดแก๊สระเบิดที่น่ากลัวในอากาศ!
ไอ้คนเหล่านี้ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วเลยเชียวเหรอ? อยู่ภายใต้สภาพการณ์แบบนี้ยิงปืนล่ะ?
และในเวลานี้ก็มีไอ้คนกลุ่มหนึ่งมาจากข้างหลังหลันเฟิงหลิง พวกเขาสวมใส่ชุดเดียวกัน ในเวลานี้พวกเขาก็ยิงปืนไปด้วยเห็นได้ชัดว่าก็คืออยากจะแย่งชิงคนกับเนี่ยเฟิง!
เป็นไปไม่ได้ที่เนี่ยเฟิงจะปล่อยคนออกไป “คุณวางตาข่ายดักแน่นหนาอย่างนี้ก็อยากจะวิ่งหนีแบบนี้เหรอ? คิดก็ล้วนอย่าคิด!”
หลันเฟิงหลิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเนี่ยเฟิง ถูกเนี่ยเฟิงจับแขนไว้อย่างแน่น
ในเวลานี้ คนเสื้อแดงที่อยู่ข้างหลังหลันเฟิงหลิงพุ่งเข้ามา ใช้อาวุธเย็นต่อสู้กับเนี่ยเฟิง