พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 50 การกลั่นแกล้ง
บทที่ 50 การกลั่นแกล้ง
เย่หรูเสว่ผลักคนออกไปอย่างหงุดหงิด “เอาล่ะรีบหลบไปได้แล้ว พี่สายมากแล้ว! ยังต้องไปติดตามคดีของเว่ยฉางจ้านนะ!”
เย่หรูเสว่ล้างหน้าอย่างร้อนรน หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ไม่หันกลับมา พุ่งออกไปข้างนอก เนี่ยเฟิงเห็นกุญแจที่วางอยู่บนโต๊ะ ชัดเจนว่าเป็นของเย่หรูเสว่
หลังจากที่เขาถือกุญแจออกมา ก็พบว่าเย่หรูเสว่ได้ขับรถออกไปแล้ว
เนี่ยเฟิงส่ายหัว ดูท่าแล้วเขาคงต้องไปส่งเองสักรอบ
เนี่ยเฟิงตื่นตั้งแต่เช้ามาทำอาหารเช้าและต้มซุปแก้เมาให้พวกพี่สาว จากนั้นก็เรียกรถมาหนึ่งคัน เมื่อมาถึงที่สถานีตำรวจ
เพิ่งจะเดินเข้าไป เขาก็ได้ยินเสียงมีคนกำลังโดนด่าอย่างรุนแรง
“เย่หรูเสว่ ในสายตาของคุณยังมีกฎเกณฑ์ระเบียบอยู่ไหม? ในกองทั้งหมดนั้นก็มีแค่คุณคนเดียวที่ชอบทำอะไรที่แตกต่างจากคนอื่น อย่าคิดว่าที่คุณเสนอเบาะแสให้ก่อนหน้านั้นจะเจ๋ง การไขคดีคดีนี้ สุดท้ายแล้วก็ยังคนต้องพึ่งพาทุกคน!”
เนี่ยเฟิงโผล่หัวออกไปดู เห็นที่ให้คำตักเตือนอยู่ภายในไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือรองผู้อำนวยการหลิวปั๋วทงนั่นเอง
และตอนนี้รองผู้อำนวยการนั้นก็จ้องจับผิดเย่หรูเสว่ไม่หยุด
“ขอโทษค่ะ ครั้งหน้าฉันจะไม่ทำอีกค่ะ”
เย่หรูเสว่กัดฟันกรามหลัง ก้มหัวลง
“คนที่ไม่ยอมรับการสั่งสอนเช่นคุณนั้น ผมก็ไม่คิดว่าจะย้ายคุณกลับมาจากกองตำรวจจราจรอย่างสิ้นเชิง คุณไม่รู้หรือว่าตอนนี้สังกัดที่คุณอยู่นั้นเรียกว่าแผนกอะไร? ที่คุณอยู่ในตอนนี้นั้นเรียกว่ากองตำรวจอาชญากร พวกเราต้องการตำรวจที่ปฏิบัติตามการจัดการ แต่คุณ ถ้าหากว่าตอนที่สะกดรอยประกาศจับนักโทษคุณทำอะไรที่ต่างจากคนอื่น นั่นเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น ทั้งทีมก็จะเสียเวลาเปล่า!”
“ฉันรู้สึกว่าการอุปมาของรองผู้อำนวยการนั้นมีปัญหานิดหน่อย…….”
“คุณดูนะ คุณดู ตอนนี้คุณยังเถียงผมใช่ไหม เห็น ๆ อยู่ว่านี่เป็นเรื่องที่คุณทำผิด ทำไมคุณถึงไม่สามารถที่จะยอมรับผิดอย่างตรงไปตรงมา? คดีของเว่ยฉางจ้านคุณอย่าตามเลย ให้คุณไปทำงานจากชั้นล่างสุดคุณยังทำได้ไม่ดี!”
หลังจากที่เย่หรูเสว่ฟังแล้ว ก็เบิกตาโตทันที ถกเถียงด้วยเหตุผลกล่าว “รองผู้อำนวยการ ฉันคิดว่าแบบนี้มันไม่ดีมั้งคะ ฉันก็แค่มาสายไปสองนาที ฉันรู้ว่าแนวคิดด้านเวลาสำหรับทุกคนนั้นสำคัญ แต่เมื่อคืนนี้เพื่อไขคดีฉันค่อนข้างตื่นเต้นจริง ๆ ดังนั้นวันนี้เลยมาสาย แต่เป็นเพราะว่าเวลาสองนาทีนี้ทำให้คุณมาซักถามความสามารถในการทำงานของฉัน ฉันไม่สามารถยอมรับได้อย่างแน่นอน”
“ต้องปฏิบัติตามที่เบื้องบนการจัดการเท่านั้น! คุณนับเป็นอะไร? หุบปากของคุณซะ รับหน้าที่ของคุณอย่างเชื่อฟัง!”
หลิวปั๋วทงจ้องมองเย่หรูเสว่อย่างโหดเหี้ยม หลังจากที่กลับมาถึงห้องทำงาน ในใจเย่หรูเสว่นั้นไม่ยอมรับจนรู้สึกโมโหตบลงบนโต๊ะ
“เสี่ยวเสว่ คุณก็อย่าไปสนใจเขาเลย หัวหน้าสั่งให้ทำอะไรก็ทำไป ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเบื้องบนให้มาดำรงตำแหน่ง แต่เขาก็เป็นรองผู้อำนวยการจริง ๆ ไม่งั้นอย่างงี้ฉันไปช่วยถามให้ว่าผู้อำนวยการว่าอย่างไร?”
“ช่างเถอะ ผู้อำนวยการกำลังทำคดีอื่นอยู่ พวกเราไม่ต้องไปรบกวนเขา”
เย่หรูเสว่ส่ายหัว มองเพื่อนร่วมงานที่จิตใจดี เธอเพียงยิ้มอย่างแปลกประหลาด
ในตอนที่คนอื่นแยกย้ายกันออกไป เย่หรูเสว่กลับมาถึงที่นั่งคนเดียวนั้น เนี่ยเฟิงก็เดินเข้ามา “พี่หก วันนี้พี่รีบจนไม่ได้หยิบกุญแจมา”
เนี่ยเฟิงหยิบกุญแจในมือส่งให้
“พี่ก็นึกว่าใครกัน ที่แท้ก็เป็นเสี่ยวเฟิงนี่เอง นายดูสมองของพี่หกใช้การได้ไม่ดีแล้วจริง ๆ ดื่มเหล้าทำให้การงานล่าช้า ดื่มเหล้าทำให้การงานล่าช้า”
เย่หรูเสว่กดที่ข้างขมับ เนี่ยเฟิงส่งกล่องที่อยู่ในมือไปให้ “นี่เป็นอาหารเช้าและซุปแก้เมาที่ผมแวะซื้อระหว่างทางมาให้ เดี๋ยวพี่ก็กินนะ จะได้มีกะจิตกะใจทำงาน”
“นาย……เมื่อกี้นายยืนรอนานแล้วใช่ไหม ได้ยินหมดแล้วหรือเปล่า?”
เนี่ยเฟิงส่ายหัว “ไม่มี ผมเพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้ ทำไมหรอ? หรือว่ามีใครมารังแกพี่?”
เย่หรูเสว่ถึงได้ถอนหายใจออกมา “ไม่มีอะไร อีกเดี๋ยวพี่จะไปทำงานแล้ว ดูแลนายไม่ได้ ดังนั้นนายก็กลับไปก่อนไป”
“งั้นก็ได้ อย่าลืมพักผ่อนดี ๆ ล่ะ!”
หลังจากที่เนี่ยเฟิงจากไปก็ไม่ได้รีบกลับ มองเย่หรูเสว่ที่ถูกกลั่นแกล้ง บนโต๊ะของเธอนั้นเต็มไปด้วยเอกสารราชการที่เก็บนานหลายปี หลิวปั๋วทงไม่มีทางที่จะไม่ให้เธอไม่ลำบากเลยสักนิด
อีกด้านหนึ่ง เนี่ยเฟิงก็ใช้ระบบแฮกเกอร์ ดักฟังหลิวปั๋วทงคุยโทรศัพท์อย่างราบรื่น
“ลูกบุญธรรม บอกข่าวดีกับลูก ครั้งที่แล้วที่เอาตำรวจมาทำลายเรื่องดีของลูกนั้นตอนนี้โดนฉันกดดันจนแม้แต่จะพูดก็ยังพูดไม่ได้!”
ฟางซื่อเหาดีใจในทันทีเอ่ยถาม “ใช่ผู้หญิงพวกนั้นที่นามสกุลเย่? ผมรู้สึกขัดหูขัดตามาตั้งนานแล้ว”
แม้ว่าเย่หรูเสว่จะหน้าตาสวยงามจริง ๆ แต่นั่นแล้วยังไง? เธอนั้นอยู่ข้างเนี่ยเฟิง!
“ตอนนี้เธอเข้าร่วมคดีไม่ได้แล้ว ทำได้ก็แค่งานเบื้องต้นเท่านั้น”
“พ่อบุญธรรม อย่างนี้ยังไม่พอ คุณก็รู้ว่าเธอทำให้ผมอับอายอย่างไร คุณคิดหาวิธีไล่เธอออกไป ให้หลังจากนี้เธอไม่สามารถเป็นตำรวจได้อีก ถึงเวลานั้นผมก็…..หึหึ! คุณเข้าใจแหละ!”
สองคนนั้นล้วนเป็นผู้ชาย ฟางซื่อเหาพูดจนถึงขั้นนี้แล้ว หลิวปั๋วทงจะไม่เข้าใจได้อย่างไร? ทั้งสองอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“ลูกนี่มันกล้าเกินไปแล้ว!”
“นั่นแน่นอน ผู้หญิงอะไรผมก็เคยเล่นมาหมดแล้ว ก็แค่ยังไม่เคยเล่นตำรวจสาวตัวแม่! พ่อบุญธรรม คนคนนี้ทำลายเรื่องดีของผมหลายครั้งแล้ว ไม่ว่าจะยังไงผมก็จะต้องจัดการเธอ!”
“โอเค โอเค โอเค รอให้ช้ากว่านี้อีกหน่อยค่อยไล่เธอออก ถึงตอนนั้นลูกคิดจะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น!”
ทั้งสองคนคุยเรื่อยเปื่อยอีกพักหนึ่ง จากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ไป พวกเขาทั้งสองไม่รู้แม้แต่น้อยว่าเนื้อหาที่พวกเขาพูดคุยกันนั้นได้โดนดักฟัง
เนี่ยเฟิงยิ้มเย็น ถือโอกาสเอาเนื้อหาที่พวกเขาสองคนพูดคุยกันไปทำสำเนา
ตอนนี้ข้อมูลนั้นครบถ้วนเรียบร้อยแล้ว ในข้อมูลพวกนี้นั้น แค่เอาออกมาอันหนึ่งก็ทำให้หลิวปั๋วทงเกิดความเสียหายได้แล้ว หลิวปั๋วทงไม่มีแม้แต่ทางหนีทีไล่ในการต่อต้านอย่างสิ้นเชิง
ตกกลางคืน พาราไดซ์เอ็นเตอร์เทนเม้นท์เปิดไฟสว่างจ้า ดูเหมือนว่ายังประกอบกิจการอยู่ ไปที่พาราไดซ์เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ตั้งแต่เช้าโดยรวมแล้วจะมองไม่เห็นคนอะไรนัก แต่ถ้าถึงตอนเช้ามืด ที่นี่นั้นคนจะเยอะขึ้นได้เห็นได้ชัด
“วันนี้ฉันดีใจ ทุกคนกินกันตามสบาย ดื่มกันตามสบาย เก็บเงินทั้งหมดที่ฉัน!”
หลวิปั๋วทงชี้ที่ตัวเอง จากนั้นก็ดื่มเหล้าเข้าไป
“ไอ้ผีทะเล ทำไมคุณไม่ได้มาหาฉันตั้งนานแล้วเนี่ย?”
เจ้าของพาราไดซ์เอ็นเตอร์เทนเม้นท์นั้นคือพี่เซีย เป็นผู้หญิงที่ยังคงมีเสน่ห์ดึงดูด แม้ว่าจะอายุใกล้จะสี่สิบแล้วก็ตาม แต่กลับดูแลดีจนเหมือนอายุสามสิบกว่า
เธอแต่งตัวเปิดเผย รูปร่างก็ถือว่าไม่ได้แย่
หลิวปั๋วทงบีบก้นของพี่เซีย “ช่วงนี้งานยุ่ง คุณก็ใช่ว่าจะไม่รู้ หลังจากที่ตระกูลเว่ยหมดอำนาจ พวกเราก็มีเรื่องมากมายให้ต้องตรวจสอบ ทำไม? ไม่เจอหน้าพี่ชายคุณผม คุณก็ร้อนใจแล้ว?”
พี่เซียอิงแอบเหมือนว่าไม่มีกระดูก “นั่นแน่นอนอยู่แล้ว เหมือนที่พูดกันว่าไม่เจอหน้ากันหนึ่งวันเหมือนไม่พบกันมาสามปี ฉันใกล้จะสามวันแล้วที่ไม่ได้พบคุณ งั้นฉันห่างไปกี่ปีแล้วล่ะ”
“ปากคุณนี่มันหวาน! ให้อังเปากับคุณ!”
ทุกคนหัวเราะฮาฮา หยอกล้อ
ในตอนนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก “สวัสดี มาส่งเดลิเวอรี่”
หลิวปั๋วทงชะงักไป “ใครสั่งเดริเวอรี่มา? ของของพวกเราพาราไดซ์เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ไม่อร่อยหรือไง!”
พี่เซียบ่นพึมพำ วันนี้คนที่มาจ่ายเงินร้องเพลงนั้นล้วนเป็นคนที่พวกเขาคุ้นเคยทั้งหมด ทุกคนก็คงไม่จ่ายเงินซื้อข้างนอก อีกอย่างเดริเวอรี่นี่มันก็จะขนาดใหญ่ไปไหม?