พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 511 ภารกิจง่ายมาก
ทุกครั้งก่อนที่เนี่ยเฟิงจะปฏิบัติภารกิจล้วนจะทำการเตรียมตัวให้พร้อมสมบูรณ์ เขารู้ว่าครั้งนี้ที่ต้องปกป้องคือเจ้าเมืองน้อยของเมืองทอง
เจ้าเมืองน้อยคนนี้เป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาลตาสีฟ้าคนหนึ่ง ช่วงเวลาก่อนเธอได้รับจดหมายข่มขู่ และเนื้อหาของจดหมายข่มขู่ ก็คือภายในสามวันนี้จะลักพาตัวเธอไป
เริ่มแรกหญิงสาวคนนี้ยังไม่ค่อยเชื่อ แต่ต่อมามีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นหญิงสาวก็มีความว้าวุ่นเล็กน้อยแล้ว ดังนั้นบอกเรื่องนี้ให้กับบิดาของตนเองรู้ และหลังจากบิดาของเขารู้เรื่องนี้โมโหมากในทันใด
เพราะว่าเจ้าเมืองมีเพียงลูกสาวคนนี้คนเดียว วันหลังเมืองทองก็ต้องให้หญิงสาวคนนี้รับช่วงต่อ
ดังนั้นเจ้าเมืองของเมืองทองจึงยุ่งยากทำการประกาศออกคำสั่งขอความช่วยเหลือโดยให้รางวัลฉบับนี้ ก็แค่เพื่อที่จะรับรองความปลอดภัยของลูกสาวตนเอง ถึงแม้ว่าเจ้าเมืองของเมืองทองได้ทำการจัดวางบอดี้การ์ดไม่น้อยอยู่ข้างกายของลูกสาวตนเองแล้ว
เพียงแต่สิ่งที่เจ้าเมืองของเมืองทองอยากจะได้ไม่ใช่แบบนี้เลย สิ่งที่เขาอยากได้ก็คือจะจับไอ้คนที่ประกาศจดหมายข่มขู่คนนั้นให้ได้
“อลิซ วันนี้จะไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำกันไหม?”
หญิงสาวที่ชื่อว่าอลิซคนนี้ก็คือเจ้าเมืองน้อยของเมืองทอง
อลิซพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก “ย่อมจะไปอยู่แล้ว วันนี้สระว่ายน้ำดูเหมือนคนไม่เยอะ”
หลายวันก่อนอลิซยังหวาดกลัวไม่เป็นสุขอยู่ แต่ตอนนี้แน่ใจในบิดาของตนเองแล้ว อลิซก็ไม่กังวลเลย
เพราะอลิซรู้ว่าบิดาของตนเองจะต้องรับรองความปลอดภัยของเธอย่างแน่นอน
ในเวลานี้เนี่ยเฟิงอยู่บริเวณใกล้เคียงใช้กล้องส่องทางไกลจ้องมองอลิซที่พูดคุยกับพวกเพื่อนๆอยู่ เขาทั้งจ้องมองอยู่ทั้งกินขนมปังที่อยู่ในมือไปเลย
เป็นนักฆ่าที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง เป็นไปไม่ได้ที่จะนั่งรอความตาย เขาได้เฝ้ามองไอ้คนที่อาจจะลงมือกับอลิซที่อยู่ข้างกายอลิซอย่างแน่นแฟ้นแล้ว
แต่ว่าปัจจุบันนี้ไอ้คนนั้นยังไม่ได้ปรากฏตัว และจดหมายข่มขู่ฉบับนี้จะเป็นผู้หลงใหลอลิซส่งออกมาหรือไม่ นี่ก็ต้องตรวจสอบเช่นกัน
บุคลากรครูของโรงเรียนผู้ดีเพียบพร้อมมากๆ เพียงแค่คนที่มาเรียนที่นี่ ไม่กี่คนที่จะมาเรียนเพื่อวุฒิการศึกษาจริงๆ พวกเขาล้วนมีครอบครัวที่มีชื่อเสียงอำนาจที่ยิ่งใหญ่มากๆอยู่แล้ว ดังนั้นถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ศึกษาให้ดีๆก็สามารถอยู่รอดได้เช่นกัน
ในเวลานี้อลิซกับพวกเพื่อนๆมาถึงสระว่ายน้ำพร้อมกัน สระว่ายน้ำในเวลานี้คนไม่เยอะเลย มีเพียงอลิซกับเพื่อนๆของเธอไม่กี่คน
พวกเธอสวมใส่บิกินี่ที่สวยงามว่ายน้ำอยู่ที่สระว่ายน้ำ เผยให้เห็นรูปร่างของตัวเองอยู่อย่างสุดจิตสุดใจ
“แกรู้ไหม? หลายวันก่อนเดวีบอกรักฉัน แต่ว่าบ้านเขาไม่มีเงินมากกว่าบ้านฉัน ฉันรู้สึกว่าฉันจะไม่ชอบคนแบบนี้อยู่แล้ว อลิซแกชอบคนแบบไหนเหรอ?”
พวกหญิงสาวที่ว่ายน้ำย่อมไม่ใช่แค่เพื่อจะว่ายน้ำอย่างเดียวเท่านั้น
อลิซก็เหมือนเช่นดั่งหญิงสาวสวยประดุจบัวผุดขึ้นเหนือน้ำหน้าตาของเธอเดิมทีก็สวยงามมากๆอยู่แล้ว เหมือนดั่งดอกกุหลาบที่งดงามดอกหนึ่ง เธอคิดแล้วคิดอีกจากนั้นตอบกลับว่า “ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันชอบแบบไหนล่ะ แต่ปัจจุบันนี้ในโรงเรียนก็ไม่เห็นมีกี่คนที่จะคู่ควรกับฉันได้”
“สายตาของอลิซสูงมากเกินไปแล้วจริงๆ แต่ก็เป็นเรื่องปกติมาก ถึงยังไงบิดาของแกก็เป็นเจ้าเมืองของเมืองทอง”
หญิงสาวหลายคนอดไม่ไหวที่จะหัวเราะออกมา อลิซก็หัวเราะ ฮ่า ฮ่า ออกมาเช่นกัน
หลังจากว่ายไปสักพัก อลิซรู้สึกเย็นขึ้นมาเล็กน้อย ดังนั้นก็เลยบอกกับพวกเพื่อนๆสักหน่อย แล้วมาถึงห้องเปลี่ยนเสื้อด้วยตัวคนเดียว
โรงเรียนผู้ดีไม่ว่าสระว่ายน้ำหรือว่าห้องเปลี่ยนเสื้อ ล้วนสร้างอย่างโออ่าหรูหรามากๆ
อลิซไปอาบน้ำสักหน่อย เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จออกมาเป่าผม ก็อยู่ในเวลานี้มีไอ้คนที่ปิดหน้าคนหนึ่งอยู่ดีๆปรากฏตัวอยู่ข้างหลังอลิซ อลิซตื่นตกใจหนึ่งที!
เธอเห็นไอ้คนคนนั้น ในมือถึงขนาดถือมีดปลายแหลมอยู่! เธอตกใจจนเปล่งเสียงใดๆไม่ออกเลยสักนิด ได้เพียงแต่วิ่งหนีอย่างคับขันลำบาก!
เธอโซซัดโซเซวิ่งออกไปเลย แต่ว่าห้องเปลี่ยนเสื้อใหญ่มากเกินไปแล้วจริงๆ และเวลานี้ไฟของห้องเปลี่ยนเสื้อก็ถูกตัดไปแล้ว!
อลิซหวาดกลัวไม่เป็นสุขซ่อนอยู่ในตู้เสื้อผ้าแห่งหนึ่ง
เธอสั่นระริกทั้งตัวเอามือปิดปากของตนเองไว้ อยากจะให้ตนเองไม่เปล่งเสียงใดๆออกมา ปัจจุบันนี้เธอตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อแล้ว หลายวันก่อนอลิซยังไม่ถือว่าเรื่องเหล่านี้มีอะไร
เพราะอลิซรู้สึกว่าบิดาของตนเองแอบจัดวางคนให้เธอปกป้องเธออยู่ ดังนั้นเธอจะไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน
แต่สิ่งที่กลับนึกไม่ถึงคือ ไอ้คนนี้ถึงขนาดสติฟั่นเฟือนซ่อนอยู่ใน ห้องเปลี่ยนเสื้อเลย!
บอดี้การ์ดที่บิดาจัดวางให้กับอลิซ เป็นไปไม่ได้ที่จะตามอลิซเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อพร้อมกัน ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นห้องเปลี่ยนเสื้อหญิง นอกจากอลิซแล้วยังมีบุคคลที่มีสถานะรุ่งเรืองสูงศักดิ์มากมาย ถ้าหากพวกเขาตามอลิซเข้าไปแล้ว ย่อมจะถูกแจ้งขึ้นไปแน่นอน
เพราะว่าอลิซเพิ่งอาบน้ำ บนกายไม่ได้พกมือถือด้วยเหตุนี้ก็ไม่มีทางที่จะโทรแจ้งบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ข้างนอก
อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มืดสลัว เห็นได้ชัดว่าอลิซได้ยินเสียงย่างก้าว ไอ้คนนั้นที่กำลังหาตนเองอยู่!
ที่ไหนล่ะเธอจะเคยพบเจอกับฉากแบบนี้มาก่อนล่ะ? น้ำตาห้ามไม่อยู่จะไหลออกมา เธอหวาดกลัวและหวาดหวั่นมากๆ
ไอ้คนคนนั้นไม่ได้เปล่งเสียงใดๆออกมาเลย เขารู้ว่าอลิซอย่อมหลบอยู่ในตู้บางแห่งแน่นอน ดังนั้นเขาเปิดหาทีละตู้ๆ อลิซได้ยินเสียงเปิดตู้ ตกใจจนขนลุกขนพองขึ้นมาทั้งตัว
เธอรู้สึกถึงหัวใจเต้น ตึ่งๆ ไม่หยุด ความหวาดหวั่นแบบนั้นช่างจริงๆเลย!
“ปั้ง!”
ไอ้คนนั้นเปิดตู้ที่อลิซหลบอยู่ออกอย่างดุเดือด หลังจากเขาเห็นอลิซเปล่งเสียงแสยะหัวเราะออกมาพักหนึ่ง เพียงเห็นเขายกมีดปลายแหลมที่อยู่ในมือขึ้นแทงไปยังอลิซ อลิซในเวลานี้ขาอ่อนทั้งคู่แล้ว ไม่สามารถขยับเลยสักนิด!
ก็อยู่ในเวลานี้ มีเงากายเงาหนึ่งปรากฏตัวขวางอยู่ข้างหน้าอลิซฉับพลันในทันที เพียงเห็นเขายกเท้าขึ้น เตะมีดปลายแหลมที่อยู่ในมือฝ่ายตรงข้ามออก จากนั้นชกอยู่บนใบหน้าของเขาเลยหนึ่งหมัด!
ใบหน้าเนี่ยเฟิงไร้สีหน้ากดคนอยู่บนตู้ฝั่งตรงข้ามแล้ว ชกไปหลายหมัดอย่างโหดร้ายชกจนเขาหมดสติเลย
หลังจากจัดการไอ้คนนั้นเสร็จ เนี่ยเฟิงลืมตาขาวหนึ่งที ในใจคิดอยู่ว่าภารกิจแค่นี้ชิ้นหนึ่ง ถึงขนาดยังกล้าประกาศเป็นระดับ S ล่ะ ก็ไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามคิดยังไงอยู่
เขาเดินเข้าไปยังอลิซที่หลบอยู่ในตู้ “คุณเป็นยังไงบ้างแล้วล่ะ?”
อลิซในเวลานี้ยังหวาดกลัวไม่เป็นสุขอยู่ เสียงที่น่ากลัวเมื่อกี้นั้นดังขึันพักหนึ่ง อลิซรู้สึกเพียงว่าตนเองอาจจะใกล้ตายแล้ว
“คุณ คุณเป็นใครเหรอ?!” อลิซถามอย่างสั่นระริกๆ
“คุณไม่ต้องกลัว ไอ้คนที่คุกคามคุณคนนั้นถูกผมชกจนสลบไปแล้ว”
เนี่ยเฟิงเห็นที่นี่มืดมิดไม่มีแสง ในใจคิดอยู่ว่าน่าจะเป็นไอ้คนนี้ตัดไฟไปแล้ว ที่นี่มีแหล่งจ่ายไฟอิสระ ดังนั้นเพียงแค่ไปเปิดสวิทช์ไฟก็ได้แล้ว
“ถ้าไม่คุณรอผมอยู่ที่นี่ ผมจะไปเปิดสวิทช์ไฟ”
“ไม่ ไม่ ไม่! ฉันจะอยู่ด้วยกันกับคุณ!”
อลิซรู้ว่าคนที่อยู่ต่อหน้าคนนี้ช่วยตนเองแล้ว แต่เธอกังวลว่าไอ้คนที่ทำร้ายตนเองคนนั้นอาจจะตื่นขึ้นมา เธอหวาดกลัวมากๆ ดังนั้นจะติดตามเนี่ยเฟิงอย่างแน่น
แต่เพราะสาเหตุที่ตื่นเต้นมากเกินไป อลิซไม่สามารถลุกขึ้นมาเดินได้สักนิด เธอวิงวอนจับขากางเกงของเนี่ยเฟิงไว้ ผ่านเรื่องนี้ไปอลิซตกใจจนวิญญาณไม่อยู่กับร่างแล้ว
เนี่ยเฟิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจหนึ่งที เพียงเห็นเขาอุ้มอลิซขึ้นมาทันที “งั้นก็ได้ ผมจะพาคุณไป”