พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 529 สร้างความวุ่นวาย
“พี่เฟิง เรื่องของพี่จัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหมพี่?”
พานฉางอันถามอีกครั้ง
“เรียบร้อย จัดการเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าห้องพี่จะเละเทะหมดแล้ว คืนนี้คงนอนไม่ได้แล้วล่ะ เดี๋ยวไปบอกคนดูแลหอพักเสียหน่อย”
“เอาอย่างนี้…..พี่เฟิง！ถ้าพี่ไม่รังเกียจก็ไปนอนกับผมก็ได้！ห้องผมใหญ่！วางสองเตียงได้สบาย ！ผมก็จะได้ช่วยพี่ดูแลของได้ด้วย！พี่ว่าไง?”
พานเว็บไซต์อันยืดอก
เนี่ยเฟิงก็อึ้งๆ แล้วก็จับคางตนเองพูดว่า “ที่เอ็งพูดมาก็มีเหตุผล เอาอย่างนี้ งั้นพี่ก็จะไปพักที่ห้องเอ็งก่อนแล้วกัน”
พานฉางอันก็ดีใจมาก แล้วเขาก็รีบขนข้าวของของเนี่ยเฟิงออกไป แล้วก็ยกเตียงมาไว้ที่ห้องตนเองด้วย
พานฉางอันก็พูดถูก ห้องมันสามารถนอนสองคนได้ เหมือนกับคอนโดส่วนตัว ไม่แคบมากนัก
เนี่ยเฟิงนั่งลง หลังจากเก็บของตนเองเสร็จแล้ว ก็เอาขวดแก้วใบหนึ่งออกมา “นี่คือยาที่บำรุงเลือดลม เอ็งเอาไปกินวันละสามเวลา กินครั้งละเม็ด หลังอาหาร ห้ามกินเกินจำนวนนะ”
ตอนนี้พานฉางอันเชื่อเนี่ยเฟิงอย่างไม่มีข้อกังขา เพราะเนี่ยเฟิงเป็นอย่างกับเทพ เขาคิดว่าเชื่อเนี่ยเฟิงแล้วจะต้องได้ดี
พานฉางอันขอบคุณเนี่ยเฟิงยกใหญ่ แล้วก็หยิบขวดยานั้นมา
“คอมพิวเตอร์เอ็งใช้ได้ไหม?”
เนี่ยเฟิงชี้ไปยังคอมพิวเตอร์ของพานฉางอัน
พานฉางอันพยักหน้า “ได้สิพี่！ผมจะบอกให้นะพี่เฟิง ผมอยู่ที่นี่ก็อาศัยคอมพิวเตอร์นี่แหละแก้เบื่อ ไม่งั้นล่ะก็ผมเฉาตายไปแล้ว！”
“ขอยืมใช้หน่อยได้ไหม?” เนี่ยเฟิงยิ้มถาม
“ไม่มีปัญหาเลยพี่！พี่ใช้ตามสบายเลย！”
เนี่ยเว็บไซต์เปิดคอมพิเวอตร์ของพานฉางอัน เขาเข้าเว็บไซต์หนึ่ง แล้วก็ใช้นิ้วพิมพ์ไปบนแป้นพิมพ์อย่างเร็ว
ตอนแรกพานฉางอันยังไม่ทันได้สังเกต ในใจก็คิดว่าเนี่ยเฟิงคงจะอยากเล่นเกม
แต่พอได้ยินเสียงแป้นพิมพ์ดังขึ้น พานฉางอันก็เอะใจ แล้วก็เงยหน้าไปมอง ให้ตายเถอะ บนหน้าจอคอมพิวเตอร์เขามีอะไรขึ้นมาแปลกๆ เต็มไปหมด
มีเครื่องหมายของโปรแกรมวิ่งเต็มไปหมด จอเป็นสีดำมีตัวหนังสือสีน้ำเงิน เห็นแล้วชวนให้ตาลาย
พานฉางอันกลืนน้ำลายอย่างแรง “พี่เฟิง นี่พี่กำลังทำอะไรอะ?”
เนี่ยเฟิงยิ้มตอบกลับมาว่า “ไม่มีอะไรหรอก เอ็งไม่ต้องสนใจ”
เนี่ยเฟิงคลิกไปคลิกมา แล้วก็หากล้องวงจรผิดของวิทยาเขตนั้นได้แล้ว
เนี่ยเฟิงเป็นคนทำงานละเอียด มันมาจากที่เขาได้ทำงานด้านนี้ ดังนั้นเมื่อครู่ที่เขาไปที่วิทยาเขตB ก็ได้เดินหลบคนและกล้องวงจรผิดทั้งหมด
แม้แต่ปืนที่เขาเคยจับ ก็ลบลายนิ้วมือบนปืนไปจนหมดสิ้นแล้ว ไม่มีใครสืบมาหาตัวเขาเจอแน่
ที่เนี่ยเฟิงทำแบบนี้ ไม่ใช่เพราะว่าเขากลัวเกิดเรื่อง เพียงแต่ว่าเขาไม่อยากให้ใครไปสืบหาพี่สาวของตนเองในประเทศก็เท่านั้นเอง
ส่วนในตอนนี้ เรื่องที่สมาคมเทพมรณะถูกฆ่ายกสมาคมก็แพร่ไปถึงสภานักเรียนของวิทยาเขตBแล้ว
เรื่องนี้มีผลกระทบที่ไม่ดี และเป็นจุดสนใจของทุกๆ คน
ตายกันหมดทั้งสมาคม คิดดูสิว่ามันน่ากลัวขนาดไหน?
ประธานสภานักเรียนของวิทยาเขตB ก็ส่งยามโรงเรียนไปล้อมทั้งวิทยาเขตไว้
แต่เขาไม่รู้เลยว่า เนี่ยเฟิงได้กลับไปยังวิทยาเขตAแล้ว แถมยังทำลายร่องรอยที่สืบไปยังตัวเขาได้ไปจนหมดสิ้นแล้ว
คนที่ตายคือหลุยส์ พ่อของเขาเป็นถึงทหารชั้นผู้ใหญ่ของพันธมิตรที่หนึ่ง เรื่องนี้มันดังไปทั้งโรงเรียน
พอลิซ่าเห็นเรื่องนี้ ใบหน้าของเธอก็ยิ้มอย่างสนุกขึ้นมา “เสี่ยวเฮย สภานักเรียนของวิทยาเขตBร้อนใจเลยใช่ไหม?”
“แน่นอนครับ ท่านประธาน！ พวกเขาเสียผู้ช่วยไปมากมายแบบนั้น คงจะต้องวุ่นวายไม่น้อยเลย！”
จริงเว็บไซต์แล้ว โรงเรียนผู้ดีเมืองจันทร์ก็เป็นเหมือนกับเมืองจันทร์ทองคำที่ย่อขนาดลง ที่นี่มีอำนาจมากมายหลายสาย
ในวิทยาเขตพวกนี้ ก็มีอำนาจของพันธมิตรที่หนึ่ง พันธมิตรที่สองและพันธมิตรที่สามอยู่ด้วย
จริงๆ แล้ววิทยาเขตAของลิซ่ากำลังก่อตั้งกลุ่มพันธมิตรที่สี่อยู่ พวกนั้นก็เหมือนกัน
สภานักเรียนของวิทยาเขตB ภักดีต่อพันธมิตรที่หนึ่ง
กลุ่มพันธมิตรที่สี่ที่พวกของลิซ่าก่อตั้งขึ้น ตอนนี้ยังจะต้องปกปิดไว้ก่อน ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำได้แตกแยกมาหลายปีแล้ว หลายปีผ่านไปก็ยังคงแก่งแย่งกันอยู่
จริงๆ แล้วทุกคนล้วนรู้ดี ต่อให้แย่งกันเอาเป็นเอาตาย ก็ต้องรักษาสมดุลอำนาจเอาไว้ ที่พวกเขาต่อต้านด้านนอก ก็เพราะว่ากลัวพันธมิตรอื่นๆ จะเข้ามาเอาทรัพยากร
“หลุยส์วางอำนาจบาตรใหญ่มานานแล้ว ใครๆ ก็ไม่ชอบหน้า แต่ใครกันที่เป็นคนทำ?”
จริงๆ แล้วในใจของลิซ่าคิดไว้แล้วว่าเป็นใคร ตั้งแต่ที่เห็นเนี่ยเฟิงครั้งแรก เธอก็รู้ว่าเนี่ยเฟิงเป็นคนที่เธอจะต้องเอามาอยู่กับตนเองให้ได้
คนแบบนี้มีกล้ากล้ามาก ถ้าหากว่าสามารถทำให้เขามารับใช้ตนเองได้ คาดว่าคงจะเป็นกำลังเสริมได้ดีเลยทีเดียว
“พวกเราได้ให้คนของหน่วยข่าวกรองไปตรวจสอบแล้ว แต่ว่าสภานักเรียนของวิทยาเขตBปิดข่าวไว้หมด แต่ต่อให้ปิดข่าวก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเขารู้กันหมดแล้วรู้ว่าหลุยส์ตายแล้ว”
“สภานักเรียนของวิทยาเขตอื่นก็จับจ้องอยู่ตลอดเวลา ถ้าพวกนั้นไม่ผิดข่าวสิแปลก การตายของหลุยส์จะทำให้ทุกวิทยาเขตต้องตั้งระบบกันขึ้นใหม่ ใครจะเป็นใหญ่ ก็ยังไม่แน่ชัด”
ลิซ่าพูดจบ ก็พูดกับเสี่ยวเฮยว่า “จะต้องรีบสืบให้แน่ชัดว่าใครเป็นคนทำ ก่อนที่พวกนั้นจะจัดการกับคนที่ฆ่าหลุยส์ได้”
“พวกเราจะจับตัวคนที่ฆ่าหลุยส์ก่อยเลยใช่ไหม? จะได้ไปเอาผลงานจากพ่อของเขาใช่ไหม?”
ที่เสี่ยวเฮยคิดมาก็ไม่เลว อีกอย่างหลุยส์ถูกฆ่าตายในวิทยาเขตB อย่างนั้นสภานักเรียนของวิทยาเขตBและรองผู้อำนวยการทั้งวิทยาเขตใหม่จะต้องรับผิดชอบ สำหรับพวกนั้นถือว่าเป็นเรื่องใหญ่เลยทีเดียว
ดังนั้นพวกนั้นจะต้องปิดเรื่องนี้ให้เงียบ เพื่อไม่ให้คนอื่นไปรับรู้เรื่องนี้
เนียเฟิงก็รู้ดี ว่าในโรงเรียนของพวกเขามีคนที่หาพรรคหาพวกเยอะ แต่ละคนล้วนมีอำนาจไม่เหมือนกัน
ตอนนี้พวกนั้นคงไม่กล้าให้ข่าวแพร่ออกไป เพื่อจะสืบหาเรื่องนี้ให้แน่ชัด
สมาชิกของสภานักเรียนในวิทยาเขตBก็ไม่ใช่เล่นๆ ไม่นานพวกเขาก็สืบเรื่องที่เกี่ยวกับหลี่สิ้นได้ ต่อให้หลุยส์วางอำนาจบาตรใหญ่ที่นี่ แต่หลุยส์ก็คงไม่ลงมือง่ายๆ เพราะสำหรับหลุยส์แล้ว ไม่มีอะไรน่าสนใจไปเสียทั้งหมด
ประธานสภานักเรียนของวิทยาเขตBสนิทกับหลุยส์เป็นอย่างดี เพราะว่าสภานักเรียนไปประจบหลุยส์ ให้ตำแหน่งแก่หลุยส์ไปขยายอำนาจสมาคมของเขา
หลุยส์อยู่ในโรงเรียนก็วางมาดอยู่แล้ว และก่อนหน้านี้ก็ยังเคยยิงนักเรียนไปไม่น้อย
พวกเขาเคยสร้างความหวาดกลัวไปช่วงหนึ่ง แต่ว่าหลุยส์เป็นคนโหดร้าย แต่เขาจะทำตามที่ตนเองสนใจเท่านั้น
ครั้งนี้คนที่เข้ามาหา จะมาหาเรื่องหรือเปล่า ก็ไม่มีใครรู้
แต่ว่าการตายของหลุยส์ จะเป็นชนวนก่อให้เกิดสงครามใหญ่
ถ้าพวกเขาไม่หาตัวคนร้ายให้เจอล่ะก็ พวกเขาก็จะพบกับภัยพิบัติ