พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 549 ซุ่มยิง
เพื่อที่จะหาบาร์ให้พลังงานที่เพิ่มพลังงานที่ประสิทธิภาพสูงที่สุดในท้องตลาด หลายเดือนมานี้ลิซ่าจึงเอาแต่ลิ้มลองรสชาติจากหลายสถาบัน
สำหรับบาร์ให้พลังงานที่เป็นผลิตภัณฑ์ของสำนักมังกร ลิซ่าได้จดจำรสชาติและเนื้อสัมผัสของมัน ความรู้สึกในการเพิ่มพลังงาน ไว้ในสมองทั้งหมดแล้ว แต่ตอนนี้เมื่อได้ลิ้มลองรสชาติของมันเห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่เธอไม่ได้ลิ้มลองจากบาร์ให้พลังงานที่ผลิตโดยสำนักมังกร
เพราะบาร์ให้พลังงานที่เป็นผลิตภัณฑ์ของสำนักมังกรทุกชิ้นล้วนมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว กลิ่นหอมนี้เป็นเนื้อแท้อื่น ไม่สามารถเลียนแบบได้ ถึงแม้ว่ามันจะเรียบง่ายมาก แต่ก็มีความพิเศษมาก
สถาบันวิจัยของพันธมิตรที่สี่ของตนเอง ถ้าจะนำเข้าบาร์ให้พลังงานที่ผลิตโดยสำนักมังกรนั้นมีราคาที่สูงมาก อีกทั้งพวกเขาอาจจะไม่ได้โควตาในการนำเข้า
อีกอย่าง เรื่องการสนับสนุนพันธมิตรที่สี่จะให้พันธมิตรอื่นๆรู้ไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นถ้าถูกพันธมิตรอื่นๆในดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ แผนการที่พันธมิตรที่สี่จะพังตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงได้ทำการค้นคว้าวิจัยบาร์ให้พลังงานของสำนักมังกรเป็นพิเศษ แต่ไม่ว่าพวกเขาจะวิเคราะห์อย่างไรก็ไม่สามารถ คัดลอกสูตรของสำนักมังกรออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ และพวกเขาก็ทำได้เพียงแค่ของที่คล้ายเท่านั้น
ถึงจะเหมือนอย่างไรก็ไม่สามารถทำได้ เหมือนกับบาร์ให้พลังงานของสำนักมังกรที่กินแค่เพียงคำเดียวก็สามารถฟื้นฟูพลังงานได้
ลิซ่าได้ชิมบาร์ให้พลังงานทั้งหมดที่ผลิตโดยร้านเสินหนง แม้แต่อันที่แพงที่สุด รวมถึงของที่พึ่งออกใหม่ เมื่อเดือนก่อน เธอก็ชิมมาแล้ว
เธอจำได้ว่าประสิทธิภาพรวมถึงเนื้อสัมผัสและรสชาติ แต่ที่เนี่ยเฟิงให้เธอมา มันไม่เหมือนกัน ประสิทธิภาพของมันก้าวกระโดดไปมา！
ลิซ่าค่อยๆผ่อนความเร็วของฝีเท้า หลังจากนั้นก็ค่อยๆเก็บบาร์ให้พลังงานใส่กลับไปในกระเป๋ากางเกง เธอจะนำกลับไปวิจัยในสถาบันวิจัย
“ว้าว บาร์ให้พลังงานที่นายเอาให้ฉันกินมันสุดยอดไปเลย ฉันรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันทีเลย！”
อลิสตกใจกับประสิทธิภาพของบาร์ให้พลังงาน
“เพิ่มพลังงานเสร็จ เราไปต่อกันเถอะ เราอยากคว้าที่หนึ่งกันไม่ใช่หรอ？”
เนี่ยเฟิงวิ่งต่อไปข้างหน้าทิ้งระยะห่างจากพวกเขา อลิสและคนอื่นๆที่เห็นฉากนี้ก็รีบวิ่งตามไปทันที
ตอนนี้วิลเห็นที่อยู่ของพวกเขาทั้งหมดจากกล้องวงจรปิด ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ชั่วร้ายขึ้น
“ปิดทางของพวกเขาซะ ให้คนอื่นๆวิ่งไปทางอื่น อย่าให้พวกเขาขัดขวางฉัน！”
วิลหรี่ตาลง เขาได้ร่วมมือกับประธานสมาคมของสมาพันธ์นักศึกษาของวิทยาเขตอื่นๆแล้ว วิลเป็นลูกชายของผู้บังคับบัญชาพันธมิตรที่สอง ตำแหน่งของเขาสูงมาก
ประธานสมาคมสมาพันธ์นักศึกษาของวิทยาเขตอื่นๆมีฝ่ายที่อยากสานสัมพันธ์ด้วย แต่วิลให้อำนาจและเงินตราจำนวนมากให้กับพวกเขา ยังมีตำแหน่งที่สูงสุด แน่นอนว่าพวกเขาต้องยอมถวายชีวิตให้วิลอยู่แล้ว
ครั้งนี้ การจัดแข่งขันวิ่งมาราธอนเร็วกว่ากำหนดเป็นฝีมือของวิล
เหตุผลหลักคือลิซ่าผู้หญิงคนนี้มีฐานะที่ค่อนข้างพิเศษ ไม่เหมือนกับประธานสมาคมของสมาพันธ์นักศึกษาคนอื่นๆ
พ่อของลิซ่าเป็นผู้บังคับบัญชาของพันธมิตรที่หนึ่ง วิลไม่สามารถดึงตัวลิซ่าเข้ามาได้
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นก็จัดการลิซ่าไปด้วยเลยแล้วกัน ใครใช้ให้ผู้หญิงคนนี้ปกป้องเนี่ยเฟิงกัน？
ถึงแม้ประธานสมาคมของสมาพันธ์นักศึกษาคนอื่นๆจะหัวใจเต้นรัวเร็วแค่ไหน แต่เมื่อนึกถึงการตัดสินใจของลูกชายผู้บังคับบัญชาแห่งพันธมิตรที่สองแล้ว พวกเขาจึงทำได้เพียงแค่เชื่อฟังคำสั่ง หากครั้งนี้ทำสำเร็จ ถ้าอย่างนั้นลูกสาวของผู้บังคับบัญชาที่หนึ่งก็จะต้องถูกกำจัด……
ถึงอย่างไรหลุยส์ผู้ซึ่งเป็นลูกชายของผู้บังคับบัญชาอีกคนของพันธมิตรที่หนึ่งก็ตายไปแล้ว กำจัดลูกสาวของผู้บังคับบัญชาของพันธมิตรที่หนึ่งอีกคนไป ถ้าอย่างนั้นพันธมิตรที่หนึ่งกับพันธมิตรที่สองอาจจะมีเรื่องขึ้นมาก็เป็นได้！
ในขณะนั้นก็จะมีฮีโร่โผล่ขึ้นมาจากสงคราม พวกเขาก็เฝ้ารอคอยการทำสงครามของพันธมิตรที่หนึ่งและพันธมิตรที่สองเหมือนกัน
อีกอย่างพวกเขาก็ขึ้นปีสี่แล้ว จะต้องวางแผนทางข้างหน้าไว้ให้ดี
วิลให้สัญญาแล้วว่า ขอเพียงแค่จัดการเรื่องนี้สำเร็จ เมื่อพวกเขาเรียนจบก็จะได้เป็นข้าราชการระดับสูงของพันธมิตรที่สอง
ตำแหน่งของข้าราชการสูงมาก ทำให้พวกเขาหวั่นไหวเป็นอย่างมาก！
ตอนนี้เนี่ยเฟิงและคนอื่นๆยิ่งเดินไปข้างหน้ามากเท่าไรยิ่งรู้สึกวังเวง
“แปลกจัง กลุ่มคนที่ตามอยู่ข้างหลังของเราหายไปไหนกันนะ หรือพวกเราจะทิ้งระยะห่างจากพวกเขาแล้ว？”
พานฉางอันกะพริบตาปริบๆ ถนนหนทางอันกว้างใหญ่เหลือพวกเขาแค่ห้าคนเท่านั้น ซึ่งมันทำให้รู้สึกแปลกจริงๆ
“เส้นทางที่วางแผนไว้สำหรับการวิ่งมาราธอนครั้งนี้จะแตกต่างกันเล็กน้อย ถึงแม้ถนนทุกเส้นจะนำไปสู่เส้นชัย แต่กลับแบ่งออกเป็นหลายเส้น พวกเขาอาจจะเลือกเส้นทางอื่นไปแล้วก็ได้”
ลิซ่ารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยจริงๆ แต่เมื่อครุ่นคิดแล้วนี่ก็เป็นเรื่องปกติ
ตอนนี้เสี่ยวเฮยขมวดคิ้วเป็นปม เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เนื่องจากสถานการณ์เช่นนี้อาจจะทำให้มีเรื่องเกิดขึ้นได้
และเนี่ยเฟิงเองก็มีความรู้สึกนี้เช่นกัน ก่อนที่พายุฝนจะมาก็มักสงบเช่นนี้ เมื่อก่อนเขาเคยทำนายการสู้รบในสนามรบมาหลายครั้ง ถนนเส้นที่สงบเงียบเช่นนี้ มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดเรื่องได้มาก
ประกอบกับ ลิซ่ายังคงเน้นยำอยู่ตลอดว่าการวิ่งมาราธอนครั้งนี้จัดขึ้นก่อนกำหนด อีกทั้งพานฉางอันก็ให้ข่าวมาจำนวนมาก ในสมองของเนี่ยเฟิงได้รวบรวมข้อมูลไว้มากมายแล้ว
เมื่อปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกัน มันจะมีความยบังเอิญขนาดนั้นจริงๆหรอ？
เนี่ยเฟิงเป็นคนที่ฉลาดคล่องแคล่ว สามารถสังเกตและวิเคราะห์เหตุการณ์ได้รอบด้าน ตอนนี้ดวงตาทั้งคู่ของเขาดุจสายฟ้าฟาด กวาดตาค้นสิ่งก่อสร้างโดยรอบทันทีอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้เองแสงจ้าทำให้ดวงตาของเขาพร่ามัว
“ปึ้ง！”
ในขณะนี้ เนี่ยเฟิงพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และตะครุบตัวของลิซ่ากับอลิสล้มลงในทันที！
กระสุนวิ่งผ่านเส้นผมของอลิสไป ในบรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นไหม้！
“มือปืนซุ่มยิง！”
เสี่ยวเฮยตอบสนองในทันที ตอนนี้พละกำลังของเนี่ยเฟิงมีเหลือล้น มือแต่ละข้างโอบเอวของลิซ่าและอลิสไว้ ความเร็วของเขาไม่ได้ลดน้อยลงแม้แต่น้อย！
เสี่ยวเฮยรีบล้วงปืนพกออกมา แล้วเล็งไปทางมือปืนซุ่มยิง！
สายตาของมือปืนซุ่มยิงดีมาก อีกทั้งตรงนั้นมีรั้วข้างถนน แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นเสี่ยวเฮยก็คนผู้นั้นจนตายได้อยู่ดี
เนี่ยเฟิงยักคิ้วขึ้น“ฝีมือยิงปืนของนายไม่เลวเลยนะ”
เวลานี้เองเนี่ยเฟิงรีบหลบไปอยู่หลังกำแพงแล้ว
อลิสยังคงหวาดผวาอยู่ ตัวสั่นเทา ลิซ่าใจเย็นกับสถานการณ์แบบนี้มากขึ้น เพราะลิซ่าเป็นคนที่เคยผ่านสนามรบมาก่อน แต่ลิซ่ายังคงมึนงงอยู่
“เนี่ยเฟิง ขอบคุณนะ”
ถ้าหากไม่ใช่ความเร็วของเนี่ยเฟิง อลิสหรือลิซ่าคนใดคนหนึ่งอาจจะต้องตายก็เป็นได้
“ถนนเส้นนี้เงียบเกินไปจริงๆ นักเรียนที่ร่วมการแข่งขันเยอะขนาดนั้น พวกเขาต้องเลือกถนนทุกเส้นถึงจะถูก ถึงพวกเราจะมีความเร็วมากขนาดไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสะบัดคนไปไกลได้ขนาดนี้”
เนี่ยเฟิงหรี่ตาลง พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ยากต่อการซุ่มยิง ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในจุดที่ปลอดภัยในขณะนี้
“เนี่ยเฟิง ทำยังไงดี？ทำไมที่นี่ถึงมีมือปืนซุ่มยิงล่ะ？หรือพวกเขาอยากได้ชีวิตฉัน？”
อลิสจับไปที่เส้นผมของตัวเองที่ถูกกระสุนวิ่งผ่านไป เธอใช้แววตาหวาดกลัวมองไปที่เนี่ยเฟิง เธอได้เห็นเนี่ยเฟิงเป็นความหวังสุดท้ายของตัวเองแล้ว
“อย่าตกใจไปเลย เบื้องต้นสถานการณ์นี้ยังไม่รู้ว่าพุ่งเป้าไปที่ใคร เพียงแต่การแข่งขันวิ่งมาราธอนจัดขึ้นเร็วเกินไปจริงๆ ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าจะมีอะไรแปลกๆ”
เนี่ยเฟิงหรุบตาลง แล้ววิเคราะห์เงียบๆ