พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 577 ค่ายมวยเฉิงเฟิง
“พ่อท่านพูดสุ่มสี่สุ่มห้าอะไรอยู่ล่ะ? บุตรที่ฟ้าคัดเลือกอะไร ฉันไม่รู้นะ!”
อลิซขี้อายง่าย ทนคนอื่นพูดอย่างนี้ไม่ไหว เธอหน้าแดงกลับไปที่ห้องนอนของตนเอง
นอนอยู่บนเตียง การหายไปของอลิซก็กลายเป็นมีความเร่งรีบเล็กน้อยแล้ว เธอย้อนนึกถึงลักษณะท่าทีที่จริงจังและรูปร่างลักษณะที่สั่งสอนตัวเธอเองอย่างเข้มงวดของเนี่ยเฟิง อลิซก็ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกมีความสุข
อลิซเหมือนเช่นดั่งหญิงสาวที่เพิ่งตกอยู่ในห้วงความรัก เธอกอดหมอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง อดไม่ไหวที่จะหัวเราะออกมา
เพียงแค่น่าเสียดายเล็กน้อย เนี่ยเฟิงดูเหมือนไม่ค่อยสนใจตนเองมาก
ยังมีลิซ่าไอ้คนนั้นทั้งเหมือนตั้งใจทั้งเหมือนไม่ตั้งใจมักจะปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าเนี่ยเฟิง อลิซยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกโมโห
ความรักและหัวใจของหญิงสาวมักจะเหมือนกลอน ในใจอลิซคิดถึงเนี่ยเฟิงอยู่ แต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือ เนี่ยเฟิงเพียงแค่พูดคุยการลงทุนก้อนหนึ่งเท่านั้น
กลับถึงหอพัก หลังจากพานฉางอันเห็นเนี่ยเฟิงกลับมา มีความตกใจเล็กน้อย ในเวลานี้เขากำลังเล่นเกมอยู่
“พี่เฟิงคุณทำไมกลับมาแล้วเหรอ? ผมยังคิดว่าคืนนี้คุณจะไม่กลับมาแล้วล่ะ!”
พานฉางอันรีบปิดเกมคอมพิวเตอร์ “พี่เฟิงคุณหิวหรือไม่ล่ะ? จะให้ผมสั่งอาหารให้คุณไหม?”
ในใจพานฉางอันคิดอยู่ว่า เนี่ยเฟิงไม่เป็นที่ชื่นชอบจากเจ้าเมืองเมืองทองถูกไล่ออกมาแล้วเชียวเหรอ?
อย่างนี้ก็เป็นไปได้มากเช่นกัน
ถึงยังไงคนที่ตามจีบอลิซมากขนาดนั้น ถึงแม้ว่าอลิซชอบเนี่ยเฟิง แต่เจ้าเมืองเมืองทองไม่ชอบ งั้นอลิซกับเนี่ยเฟิงก็ได้แต่แยกออกจากกันแล้ว
พานฉางอันยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกสิ่งที่ตนเองคิดมีความเป็นไปได้จริงๆ เพื่อที่จะอนุรักษ์ความหยิ่งในศักดิ์ศรีของเนี่ยเฟิง พานฉางอันเปลี่ยนหัวข้อการพูดคุยทันที
“พูดคุยธุระเสร็จก็กลับมาเลย ไม่งั้นผมจะไปไหนล่ะ?”
เนี่ยเฟิงเห็นเวลายังไม่ดึก ครุ่นคิดอยู่ว่าจะทำการฝึกอบรมพานฉางอันก่อน พานฉางอันอดไม่ได้ที่จะร้องเศร้าโศกเสียงหนึ่ง เช้าวันนี้เขาพึ่งมีจิตสำนึกไปทำการฝึกอบรมมา นึกไม่ถึงกลางคืนยังต้องทำการฝึกอบรมอีก
แต่ว่าโชคดีที่มีแท่งขนมพลังงานที่เนี่ยเฟิงให้กินชิ้นหนึ่งไปเสริมกำลังกายกลับมาหมดเลย ตอนนี้่เขารู้สึกตนเองเลือดเต็มเปี่ยมฟื้นคืนชีพใหม่แล้ว
อยู่ระหว่างการฝึกอบรม พานฉางอันได้ยินเนี่ยเฟิงพูดว่าเจ้าเมืองเมืองทองจะทำการลงทุนกับเมืองอิลลูชั่น พานฉางอันเกือบจะล้มลงกับพื้น
“นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ? ถ้าหากมีเจ้าเมืองเมืองทองมาช่วยลงทุน งั้นโครงการนี้ย่อมจะสำเร็จแน่นอน พี่เฟิงคุณยอดเยี่ยมนะ แม้แต่เจ้าเมืองเมืองทองล้วนลงทุนกับคุณ!”
พานฉางอันรีบปรับท่าทาง ไล่ตามย่างก้าวของเนี่ยเฟิงต่อให้ทัน แท้ที่จริงเนี่ยเฟิงปล่อยให้ช้าลงเยอะมากแล้ว มิฉะนั้นแม้แต่ชายเสื้อของเขาพานฉางอันล้วนจับไม่ถึง
พานฉางอันแอบดีใจ โชคดีเขาคิดที่จะลงทุน เดี๋ยวเขาต้องกลับไปบอกเรื่องนี้ให้กับบิดาตนเอง ให้บิดาเอาเงินออกมาลงทุนยิ่งมาก ถึงเวลานั้นเขาก็สามารถได้รับหุ้นยิ่งมากกว่า ได้รับปันผลยิ่งมากแล้ว!
พอนึกถึงว่าตนเองจะกลายเป็นคนมีเงินแล้ว พานฉางอันก็อดไม่ไหวที่จะหัวเราะออกมา
ถึงแม้ว่าคืนนี้พานฉางอันทำการฝึกอบรมจนหมดเรี่ยวหมดแรง แต่พานฉางอันหลับไปกลับได้ฝันหวานอย่างหนึ่ง
วันที่สองพานฉางอันตื่นขึ้นมาพบเห็นเนี่ยเฟิงได้รับกล่องกล่องหนึ่ง พานฉางอันขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก มีความอยากรู้อยากเห็นซุกเข้าไป
“พี่เฟิง นี่คืออะไรล่ะ? กล่องนี้ดูแล้วค่อนข้างสวยและแพงมากนะ ของที่ใส่ข้างในย่อมไม่ถูกแน่นอนล่ะ?”
พานฉางอันจ้องมองเนี่ยเฟิงอยู่ตาปริบๆ และเนี่ยเฟิงในเวลานี้เปิดกล่องออก สิ่งที่ใส่อยู่ข้างในเป็นชุดทักซิโด้ชุดหนึ่งนั่นเอง นี่เป็นสิ่งที่ลิซ่าส่งเข้ามา เพราะว่าคืนนี้มีงานนัดพบปะชุมนุมของผู้บริหารระดับสูง
“โอ้แม่เจ้า นี่เป็นสิ่งที่ออกจากมือของอาจารย์ที่มีชื่อเสียงนะ ครั้งก่อนตอนที่ผมอ่านนิตยสารแฟชั่น ก็เห็นเสื้อชุดนี้แล้ว ราคาไม่ธรรมดานะ เสื้อนี้คุณซื้อเองเหรอ?”
ถึงแม้ว่าเป็นคนมีเงิน แต่คนมีเงินที่นี่ก็ยังแบ่งเป็นระดับชั้นต่างๆที่มากมายหลากหลาย คนที่มีเงินระดับเบื้องต้นทั่วไปอยู่ที่นี่เพียงแค่ช่วงล่างของโซ่อาหาร ตามความจริงพวกเขายังคงยากจนมาก
เนี่ยเฟิงส่ายหัวแล้วส่ายหัวอีก แต่ก็ไม่ได้พูดกับพานฉางอันมากเลย พานฉางอันครุ่นคิดอยู่นี่ก็มีคนมาประจบเนี่ยเฟิงแล้ว งั้นเขาก็ต้องไปจัดเตรียมๆให้ดีๆแล้ว ถึงแม้ว่าเนี่ยเฟิงเป็นอาจารย์ของตนเอง แต่คนที่เป็นลูกศิษย์ที่ไหนจะมีคนไม่กตัญญูต่ออาจารย์ล่ะ?
“ใช่แล้ว ผมไปเอาสถานที่แห่งหนึ่งมาแล้ว วันหลัง พวกเราก็ไปเปิดค่ายมวยของตนเองอยู่ที่นั้น ชื่อผมคิดเสร็จแล้ว ก็ชื่อว่าค่ายมวยเฉิงเฟิง”
เนี่ยเฟิงเพิ่งเข้าเรียน อยู่ที่นี่ยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีที่หนึ่ง แท้ที่จริงเขาไม่มีสิทธิได้สถานที่ของตนเองมาเปิดชมรมนะ แต่สถานะของเขาพิเศษมากๆ เขามีอำนาจที่สูงเลิศล้ำอยู่ บวกกับคนของสภานักเรียนจงรักภักดีต่อเขา ด้วยเหตุนี้เขาอยากได้สถานที่ เพียงแค่เลือกได้ตามใจ
สถานที่ที่เนี่ยเฟิงได้ไม่ถือว่าใหญ่มาก เดิมทีเนี่ยเฟิงไม่คิดว่าจะเปิดชมรมของตนเองนะ แต่ตอนนี้ดูแล้วสร้างเมืองอิลลูชั่นยังต้องการกรรมกรที่มีประโยชน์มากมาย ด้วยเหตุนี้เขาคิดที่จะบ่มเพาะคนกลุ่มหนึ่งอยู่ในโรงเรียนโดยตรง ไม่เก็บค่าใช้จ่ายใดๆกับพวกเขา แต่พวกเขาต้องไปทำงานพาร์ทไทม์
พานฉางอันได้ยินเนี่ยเฟิงพูดว่าจะเปิดชมรมของตนเอง ตาของเขาสว่างขึ้นมา เขาซักถามเนี่ยเฟิงทันทีว่าจะเปิดชมรมแบบไหน จะต้องไปเปิดที่นั่น และค่าใช้จ่ายในการรับสมัครสมาชิกเข้าชมรม
ตอนพานฉางอันได้ยินเนี่ยเฟิงพูดว่าเขาไม่ได้คิดที่จะเก็บค่าสมัครเลย ตาของพานฉางอันล้วนจะหลุดออกมาแล้ว เขารีบโบกมือพูดว่า ชมรมก็คืออาวุธคมที่เอามาหาเงินถ้าหากเนี่ยเฟิงไม่เก็บเงินก็สอนพวกเขาฟรีๆแล้ว นั่นจะไม่ใช่เป็นเรื่องที่ได้สิ่งที่อยากได้โดยไม่ต้องออกแรงเลยเหรอ?
“เมืองอิลลูชั่นยังต้องการกองทัพคุ้มกันบ้าง ผมคิดว่าจะคัดเลือกคนกลุ่มหนึ่งมาจากข้างใน แม้ว่าผมไม่เก็บค่าสมัคร แต่พวกเขาต้องทำงานให้กับผม”
พอพานฉางอันได้ยินก็รู้สึกสบายใจขึ้นแล้ว เขาพยักหน้าทันที ยิ้มอยู่ถามว่า “พี่เนี่ยเฟิง หลังจากค่ายมวยเฉิงเฟิงของพวกเราเปิดแล้ว ผมสามารถรับตำแหน่งสักอย่างอยู่ในนี้ได้หรือไม่ล่ะ? หรืออาจจะให้พวกเขาเรียกผมว่าศิษย์พี่ คุณรู้สึกว่าได้ไหม?”
“ได้ไม่มีปัญหา คุณเป็นลูกศิษย์ที่ผมรับมา คุณมีสิทธิแบบนี้”
พอพานฉางอันได้ยินดีใจขึ้นมาทันที เขาส่ายก้นไปมาติดตามอยู่ข้างหลังเนี่ยเฟิง ทั้งสองคนมาถึงค่ายมวยเฉิงเฟิงด้วยกัน
นึกไม่ถึงสถานที่ที่เนี่ยเฟิงได้มาก็คือชมรมเทควันโดในเมื่อก่อน ที่นี่มีการตกแต่งแต่เดิมอยู่แล้ว เนี่ยเฟิงก็ไม่คิดที่จะแก้ไขอะไร เปลี่ยนป้ายชมรมเป็นค่ายมวยเฉิงเฟิงโดยตรง ในเวลานี้ป้ายชมรมส่งเข้ามาแล้วพอดี
เนี่ยเฟิงเข้าไปอ้อมหนึ่งรอบ จากนั้นพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก ต่อจากนี้เขาลงมือเขียนข้อมูลในการรับสมัครสมาชิกไว้โดยตรง
การต่อสู้ของเนี่ยเฟิงกับหวางต้าฉิวฉากนั้น ทุกคนดูจนเรียกได้เป็นคำที่ว่าสงสัยงงงวยไม่เข้าใจอย่างนั้น มีคนคิดว่าหวางต้าฉิวตั้งใจอ่อนข้อให้ล่ะ แต่ก็มีคนคิดว่าเนี่ยเฟิงแข็งแกร่งจนเวอร์เกินไป ด้วยเหตุนี้ทุกคนล้วนถือเอาสภาวะจิตที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเข้ามาซักถาม
เนี่ยเฟิงโยนเรื่องเหล่านี้ให้กับพานฉางอัน ให้พานฉางอันไปสอบสัมภาษณ์คนที่จะเข้าชมรมเหล่านั้น
หลังจากสอบสัมภาษณ์เสร็จค่อยคำนวณสมาชิก รวบรวมให้ไปที่ห้องฝึกกังฟู ให้เนี่ยเฟิงตรวจดูคุณสมบัติทางกายของสมาชิกเหล่านี้
คนเหมาะสมกับการฝึกกังฟูก็อยู่ต่อ คนที่ไม่เหมาะสมงั้นก็ขอโทษแล้ว
เพียงแค่ใช้เวลาครึ่งวันคนที่มาสมัครถึงขนาดบรรลุถึงสองพันกว่าคน แต่คนที่สอดคล้องกับเงื่อนไม่ได้เยอะมากเลย
หลังจากคนเหล่านี้สมัครแล้ว ก็ยังคงไว้ด้วยท่าทีที่สงสัยต่อเนี่ยเฟิงอยู่ ในเวลานี้มีคนเอ่ยปากแล้ว
“ประธาน แม้ว่าครั้งก่อนพวกเราได้ดูการแข่งขันของคุณกับหวางต้าฉิว แต่พวกเราก็เห็นไม่ชัด เพียงแค่รู้สึกว่าความเร็วของคุณเร็วมาก แต่คุณมีความสามารถพาพวกเราฝึกกังฟูได้จริงๆเหรอ?”
จะมีเสียงสงสัยก็เป็นเรื่องปกติมากเช่นกัน