พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่ 597 สิ่งกีดขวาง
เนี่ยเฟิงผิวปากหนึ่งที่ “เป็นยังไงล่ะ? เมื่อกี้ผมเพิ่มความเร็วตรงทางโค้งนั้นค่อนข้างไม่เลวเลยใช่ไหม?”
เนี่ยเฟิงยิ้มอยู่จ้องมองพานฉางอันที่ไม่เอ่ยปากหนึ่งที ในเวลานี้พานฉางอันได้แต่พยักหน้าแล้วพยักหน้าอีกอย่างซื่อบื้อ
ตอนนี้พานฉางอันล้วนคิดอะไรไม่ออกแล้ว สมองของเขาล้วนเต็มไปด้วยฉากนั้นที่รถลอยขึ้นมาเกือบจะถูกชนกัน ถ้าหากพวกเขาถูกสายฟ้าสีแดงชนเข้า นั่นไม่ใช่ล้วนจะต้องพลิกคว่ำทั้งคันเลยเหรอ?
ในเวลานี้ยามนี้คอนสแตนตินโมโหจนแย่แล้ว เขาเพิ่มความเร็วไล่ตามอยู่ข้างหลังเนี่ยเฟิงอย่างแน่นอีกทันที ต่อกันสองทางโค้งแล้ว เขาอยากจะแซงรถเนี่ยเฟิงคนนั้นล้วนกลับไม่ให้โอกาสเขาเลย คอนสแตนตินที่ไหนจะกลืนความแค้นนี้ลงได้ล่ะ เพียงเห็นเขาโมโหอย่างมาก ไม่ว่ายังไงเขาล้วนจะแซงเนี่ยเฟิงให้ได้
แต่ทางโค้งถัดมาเนี่ยเฟิงยังคงไม่ให้โอกาสคอนสแตนตินสักนิด เห็นกับตาจะถึงทางโค้งที่เจ็ดแล้ว พวกครูของคอนสแตนติน เตือนปากเปียกปากแฉะด้วยความหวังดีบอกกับเขาว่าทางโค้งที่เจ็ดอันตรายมากเกินไปแล้วจริงๆทางโค้งนั้นสูงชันมากเกินไปแล้วจริงๆถ้าหากแซงรถอยู่นั่นเกรงว่าจะเกิดเรื่องแล้ว!
แต่คอนสแตนตินล้วนกลับฟังไม่เข้า เพียงเห็นคอนสแตนตินถอดเครื่องสื่อสารที่อยู่ในหูออก ตัดการติดต่อกับพวกเขา
เขาจำเป็นต้องแซงรถในทางโค้งที่เจ็ด ถึงแม้ว่าทางโค้งที่เจ็ดจะอันตรายมากๆ แต่ณ.ตอนนี้ก็ได้แต่แซงรถจากที่นี่แล้ว อีกทั้งถ้าหากโชคดีล่ะก็ รถของพวกเขาเนี่ยเฟิงจะพลิกคว่ำลงไป!
พอคอนสแตนตินนึกถึงจุดนี้ก็ตื่นเต้นดีอกดีใจขึ้นมา เพียงเห็นเขาจับพวงมาลัยไว้อย่างแน่น เตรียมการแซงรถในทางโค้งที่เจ็ด ทางโค้งที่เจ็ดเพราะว่าสูงชันมากเกินไปแซงรถอยู่ที่นี่เป็นไปได้มากจะพุ่งออกไปไม่ว่าสมรรถนะของรถดีขนาดไหนล้วนต้องลดความเร็ว
และในเวลานี้พานฉางอันก็เหมือนดั่งตกใจตื่นขึ้นมา ทันใดนั้นเขาเตือนสติเนี่ยเฟิงว่าทางโค้งถัดไปมีชื่อเสียงมากๆ เป็นทางโค้งแห่งความตายของถนนคดเคี้ยวแห่งนี้ และทางโค้งที่เจ็ดแห่งนี้สูงชันและอันตรายมากๆ ถ้าหากจะผ่านทางโค้งใช้ดริฟต์ไม่ได้จะต้องลดความเร็ว ถ้าหากไม่ลดความเร็วก็ได้แต่พลิกคว่ำลงไปเท่านั้น เพราะว่าจุดนั้นแรงต้านลมแรงมากเกินไปแล้วจริงๆ!
หลังจากเนี่ยเฟิงได้ยินพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก “ได้ล่ะ คำแนะนำนี้ของคุณผมได้รับแล้ว ผมจะพิจารณาสักหน่อย”
“พี่เฟิง ผมไม่ได้พูดล้อเล่นนะ คุณอย่าพิจารณาเลย! คุณจะต้องลดความเร็วนะ อีกทั้งรถคันที่อยู่ข้างหลังพวกเขาย่อมไม่กล้าเพิ่มความเร็วเช่นกัน ถึงแม้ว่าพวกเรายอมอ่อนข้อให้เขาในทางโค้งนี้ พวกเรายังสามารถเอากลับคืนในทางโค้งถัดไปได้อีก ด้วยฝีมือในการขับรถของคุณทำได้แน่นอนล่ะ!”
พานฉางอันรู้สึกถึงว่าชีวิตน้อยๆของตนเองเอาไม่อยู่แล้ว ในเวลานี้พานฉางอันจับสิ่งที่จับได้ไว้อย่างแน่น เขารู้สึกว่าฝ่ามือของตนเองที่ล้วนจับกันชนจนเหงื่อไหลมีน้ำออกมาแล้ว
แต่ในเวลานี้เนี่ยเฟิงกลับไม่ตอบพานฉางอัน บนใบหน้าของเขายังปรากฏรอยยิ้มที่ยิ้มเหมือนไม่ได้ยิ้มหนึ่งที สมรรถนะรถของเขาไม่ดีเท่าสายฟ้าสีแดง ถ้าหากเขาถูกคอนสแตนตินแซงรถในทางโค้งนี้ได้ล่ะก็ งั้นทางโค้งถัดไปคอนสแตนตินย่อมจะไม่หลีกทางให้สักทีอย่างแน่นอน
และด้วยสมรรถนะรถของเขาคันนี้ อยากแซงรถน่าจะมีความยากลำบากหน่อย
พูดได้อีกว่า เนี่ยเฟิงลองคิดดูว่าคอนสแตนตินจะกระหืดกระหอบขึ้นมาได้ยังไง เขาไม่ให้คอนสแตนตินได้เปรียบต่อกันหลายทางโค้งเลยสักนิด กระทั่งแซงรถทางตรง คอนสแตนตินก็ยังไม่สามารถแซงได้เช่นกัน เพราะว่าเนี่ยเฟิงขวางอยู่ข้างหน้าโดยตลอด คอนสแตนตินช่างโมโหจนแย่แล้วจริงๆ
ถึงแม้ว่าเนี่ยเฟิงไม่เคยมาถนนคดเคี้ยวแห่งนี้ แต่เขาต่อธรณีสัณฐานยังมีความรู้พอสมควรอยู่ ตอนนี้เนี่ยเฟิงคาดการณ์ได้ว่าทางโค้งถัดมานั้นมีสภาพยังไงแล้ว ตามแนวโน้มของภูเขาแห่งนี้ทางโค้งแห่งนั้นย่อมจะสูงชันเป็นพิเศษแน่นอน แรงต้านลมก็จะแรงมากๆเช่นกัน
เหมือนอย่างที่คิด อยู่ตอนที่เนี่ยเฟิงเห็นทางโค้งที่เจ็ด เขาก็ได้พิสูจน์การคาดเดาของตนเองแล้ว ทางโค้งแห่งนั้นสามารถมองเห็นแต่เส้นตรงเส้นเดียว ล้วนไม่สามารถมองเห็นจุดเลี้ยวถัดไปเลยสักนิด แทบจะเป็นเก้าสิบองศาจริงๆเลย จุดบอดใหญ่มากๆ
มิน่าที่พวกเขาจะเรียกทางโค้งแห่งนี้ว่าทางโค้งแห่งความตาย
ในชั่วพริบตาเดียวนั้นตอนที่พานฉางอันเห็นทางโค้งแห่งความตายนี้ เขารู้สึกเพียงว่าตนเองขนลุกขนพองไปหมด ขนลุกขึ้นมาทั้งตัว ขนหัวลุก เขาอดไม่ได้ที่จะจับกันชนที่อยู่ในมืออย่างแน่น
ในเวลานี้คอนสแตนตินตาสว่างขึ้น ในใจคิดอยู่ว่าเป็นโอกาสที่ดีในการแซงรถพอดี
เท้าคอนสแตนตินเหยียบคันเร่งขับเข้าไป ความเร็วรถของเขาเร็วกว่า Lamborghini คันนั้นของเนี่ยเฟิงหน่อย เท้าเขาเหยียบคันเร่งนั้นขับเข้าไปชนไปยังท้ายรถของเนี่ยเฟิงโดยตรง
เป็นอย่างที่คิดไว้รถของเนี่ยเฟิงโยกไปโยกมาหนึ่งทีจริงๆ อยู่ภายใต้สภาพการณ์ที่ความเร็วสูงเช่นนี้ รถสั่นสะเทือนเล็กน้อยล้วนจะทำให้ถึงแก่ชีวิต พานฉางอันรู้สึกถึงว่าตัวรถโยกไปโยกมา เขาตื่นตกใจหนึ่งที
“ไอ้ควย ไอ้คนนี้ถึงขนาดกล้าชนรถของพวกเรา นี่เป็นรถที่เราเพิ่งซื้อใหม่นะ แม่มึงเอ่ย! หน้าเนื้อใจเสือมากเกินไปแล้วจริงๆล่ะ!”
พานฉางอันโมโหแทบตาย อยู่ในกระจกมองหลังเขามองเห็นคอนสแตนตินเหมือนกับเลียนแบบสูตรสำเร็จรูป คอนสแตนตินเพิ่มความเร็วอีกครั้งชนไปยังรถของเนี่ยเฟิงอีก!
คอนสแตนตินสามารถรู้สึกถึง Lamborghini คันนั้นโยกไปโยกมาอย่างไม่หยุดยั้ง บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มที่ตื่นเต้นดีอกดีใจหนึ่งที
ก็เดินไปยังความตายอย่างรวดเร็วเช่นนี้เถอะ ตายอยู่ที่นี่ก็เป็นเกียรติและโชคดีอย่างหนึ่งเช่นกัน!
ในใจคอนสแตนตินคิดอยู่อย่างนี้ และในเวลานี้บนใบหน้าของเนี่ยเฟิงไม่มีรอยยิ้มใดๆเลย
ในเวลานี้อยู่ดีๆเนี่ยเฟิงหักพวงมาลัย พานฉางอันกับคอนสแตนตินที่อยู่ข้างหลังล้วนตื่นตกใจหนึ่งที ยังไม่ถึงทางโค้งนั้นล่ะ ในเวลานี้หักพวงมาลัยจะไม่ไปชนหน้าผาเหรอ?!
แต่เนี่ยเฟิงกลับเด็ดขาดขนาดนั้นชนไปยังข้างๆ!
ถนนคดเคี้ยวที่นี่มีเพียงด้านที่หันไปข้างนอกนั้นมีรั้วป้องกันการชน และด้านที่ชิดกับภูเขานั้นล้วนเป็นตัวภูเขา ในเวลานี้เนี่ยเฟิงก็ไม่สนใจมากขนาดนั้นแล้ว ฝั่งรถของเขาที่ชิดกับตัวภูเขาเสียดสีอย่างรวดเร็ว และพานฉางอันที่นั่งอยู่ข้างคนขับ ตกใจจนวิญญาณไม่อยู่กับร่างแล้ว!
“พี่เฟิง! คุณทำอะไร!”
พานฉางอันอยู่ในความวุ่นวายร้องตะโกนเสียงหนึ่ง และเนี่ยเฟิงที่อยู่ในเวลานี้ไม่ได้ตอบเขาเลย สายตาของเขากลายเป็นยิ่งดุเดือดรุนแรงมากขึ้น เขากำลังลดความเร็วอยู่ แต่รถคันนี้ขับอยู่ในความเร็วสูงสุดไม่สามารถลดความเร็วทันทีเลย!
ด้วยเหตุนี้เนี่ยเฟิงอาศัยตัวภูเขาที่หยาบเสียดสีรถอยู่ เขาบังคับรถให้หยุดอย่างฝืนๆ!
คอนสแตนตินรู้สึกว่าในเวลานี้เป็นโอกาสอย่างหนึ่งเพียงเห็นเท้าเขาเหยียบคันเร่งขับเข้าไป!
“ก็รอที่จะเป็นทาสของผมเถอะ!”
คอนสแตนตินหัวเราะ ฮ่าฮ่า เสียงดังออกมา แต่ตอนที่เขาเห็นข้างหน้ามีสิ่งกีดขวางในชั่วพริบตาเดียวนั้น คอนสแตนตินไม่ทันแล้ว!
คิดไม่ถึงตรงกลางของทางโค้งแห่งนั้นถึงขนาดมีก้อนหินขนาดใหญ่ก้อนหนึ่ง!
คอนสแตนตินเบิกตาโพลงทั้งคู่ ความเร็วรถที่อยู่ในเวลานี้เร็วพอสมควรแล้ว ถ้าหากไม่มีระบบอัจฉริยะ มันไม่สามารถลดความเร็วเลยสักนิด!
คอนสแตนตินเหยียบเบรกอย่างดุเดือด ถ้าหากชนไปยังก้อนหินขนาดยักษ์ก้อนนั้นด้วยความเร็วนี้ งั้นคอนสแตนตินกับสาวผมสีบลอนด์ล้วนจะตายอยู่บนรถ!
แต่อยู่ในมุมนี้ถ้าไม่ใช่ชนไปยังตัวภูเขาก็คือชนไปยังก้อนหิน คอนสแตนตินอยากจะหยุดลงมาไม่ทันแล้วจริงๆ รถที่อยู่ในเวลานี้เฉี่ยวกับหินยักษ์ชนไปยังรั้วป้องกันการชนโดยตรง ในชั่วพริบตาเดียวนั้น สายฟ้าสีแดงพุ่งออกจากรั้วป้องกันการชนลอยออกไปเลย!
คอนสแตนตินไม่มีทางอื่น ถ้าไม่ก็ชนไปยังรั้วป้องกันการชน ถ้าไม่ก็ชนไปยังหินยักษ์ หรืออาจเป็นหน้าผา!
อยู่ภายใต้สภาพการณ์เช่นนี้คอนสแตนตินไม่สามารถคิดมากขนาดนั้นได้เลยสักนิด ในชั่วพริบตาเดียวนั้นที่รถพุ่งออกไป คอนสแตนตินรู้สึกว่าทั้งตัวล้วนลอยขึ้นมาแล้ว!