พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่243 ฆ่าคนเพื่อชดใช้ชีวิต
สำหรับคนกลุ่มนี้ เนี่ยเฟิงไม่ได้มีความกลัวแม้แต่น้อย
เฉินเว่ยหมินนั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะที่รกยุ่งเหยิง ใช้สายตาเย็นชามองมาที่เขา
เนี่ยเฟิงลากเก้าอี้มาตัวหนึ่ง แล้วนั่งอยู่ตรงข้ามของเฉินเว่ยหมิน มองเห็นฆาตกรที่ร่วมมืออยู่ในคดีร้ายแรงบนทะเล สีหน้าของเนี่ยเฟิงก็ไม่ดีไปกว่ากันนัก
“ไอ้ตัวสูญพันธุ์ แกมันช่างกล้าหาญจริงๆ！กล้าลงมือกระทั่งลูกชายของฉัน！”
เฉินเว่ยหมินเริ่มระงับความโกรธที่อยู่ภายในใจตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ตอนนี้หลังจากที่เขาได้เจอเข้ากับฆาตกรแล้ว เขากลับไม่สามารถควบคุมความโกรธของเขาได้
เขาแทบอยากจะพุ่งเข้าไปฆ่าไอ้หมอนี่ให้ตายๆไปซะ！
“ทำไม？โกรธมางั้นเหรอ？”
บนใบหน้าของเนี่ยเฟิงเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มเย้ยหยัน“？แต่ตอนนั้นพวกแกฆ่าครอบครัวของฉันยังไง พวกแกลืมมันไปกันแล้วเหรอ？”
ความจริงแล้วเนี่ยเฟิงคิดไม่ถึงว่าเฉินไฉหัวเป็นลูกชายของเฉินเว่ยหมิน ถ้าหากรู้ว่าพ่อของเขาคือนักฆ่าล้างโคตรที่ร่วมมืออยู่ในคดีร้ายแรงบนทะเล เขาไม่มีทางปล่อยให้ตายง่ายๆหรอก？
แน่นอนว่าเนี่ยเฟิงจะคิดบัญชีทั้งใหม่และเก่าพร้อมๆกัน
“ครอบครัวของพวกแกมันสมควรตายทั้งตระกูล！แกไม่สมควรมีชีวิตอยู่！ไม่ดูหน่อยเหรอว่าแกมันเป็นใคร！ถึงกล้ามาหือกับฉัน！”
เฉินเว่ยหมินที่รู้สึกโกรธมาก จึงเรียกคนกรูกันเข้าไป แล้วจัดการล้อมเนี่ยเฟิงไว้
เนี่ยเฟิงที่กวาดตามองไปหนึ่งครั้งพวกเขาต่างพากันรุมล้อมเข้ามาแล้ว แต่ก็ไม่ได้มีความร้อนรนใดๆ
เฉินเว่ยหมินยังคงจมอยู่กับความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูก ตอนนี้เขาอยากจะฆ่าเนี่ยเฟิงให้ตายๆไปซะเพื่อไปเฝ้าหลุมศพของลูกชาย！
“ฉันไม่ยอมปล่อยพวกแกให้ตายไปง่ายๆหรอกนะ！ฉันจะให้แกชดใช้ด้วยเลือด！ฉันจะให้มีดสับพวกแกเป็นชิ้นๆ！ให้พวกแกรับรู้ว่าสิ่งนี้เรียกว่าความหวาดกลัว！ให้พวกแกรับรู้รสชาติของความหวาดกลัว！”
เฉินเว่ยหมินพูดจบ ก็ควักปืนออกมา ชี้ไปที่เนี่ยเฟิง“ตอนนี้！ชีวิตของแกอยู่ในมือของฉัน！”
เนี่ยเฟิงมองดูเฉินเว่ยหมินที่รู้สึกตื่นตระหนก บนใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ไม่มีอยู่จริง
ความน่าเกรงขามของเฉินเว่ยหมินราวกับถูกรอยยิ้มของเนี่ยเฟิงทำให้แหลกสลายหายไป เขารู้สึกงุนงงมาก เหตุไอ้หมอนี่ถึงได้ไม่แยแส？
หรือเขาจะไม่กลัวเลยหรอ？ตอนนี้ชีวิตน้อยๆของเขาอยู่ในกำมือของเขานะ！
“แกไม่ต้องทำเป็นเสแสร้งหรอก ฉันรู้ดีว่าตอนนี้แกกำลังกลัวใช่ไหมล่ะ？”
“ไม่ใช่หรอก ฉันไม่กลัวแม้แต่นิดเดียว”
เนี่ยเฟิงส่ายหัวไปมา เขามองไปที่เฉินเว่ยหมินอย่างไม่แยแส“ฉันแค่รู้สึกตลกน่ะ”
“ตลก？ฮ่าๆๆ！แกรู้สึกขำงั้นหรอ？ฉันจะบอกอะไรให้นะเนี่ยเฟิง อย่าคิดว่าตระกูลเนี่ยของพวกแกจะเคยรุ่งเรืองในอดีตแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ สุดท้ายยังคงถูกกำจัดทิ้งทั้งหมดไม่ใช่เหรอ？！
สิ่งหนึ่งที่พวกแกทำจะถูกต้องหรือไม่มันคือการเป็นศัตรูกับทุกคน！”
“ที่ฉันมาหาแก มีเรื่องหนึ่งอยากจะถามแกหน่อยน่ะ ไม่ได้มาเพื่อฟังเรื่องในวันวานของแก”
เนี่ยเฟิงแคะหูอย่างรู้สึกไม่สบอารมณ์ เขามองไปที่เฉินเว่ยหมินด้วยสายตาเฉียบคม“คนที่ร่วมมือในคดีร้ายแรงบนทะเลในตอนนั้น นอกจากแกแล้วคนอื่นๆ ก็ตายไปน้อยแล้วล่ะ ใครเป็นคนบงการแก？ทางที่ดีแกพูดความจริงออกมาทั้งหมดเถอะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้แกชดใช้กับสิ่งที่แกทำลงไป”
“แกไม่ดูสภาพในตอนนี้ของตัวเองหน่อยเหรอ！คิดว่าแกเป็นใครห้ะ？”
“เพี๊ยะ！”
ทันใดนั้นเฉินเว่ยหมินก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ใบหน้า เขาถูกเนี่ยเฟิงฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าอย่างแรง！
“แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ！”
เฉินเว่ยหมินคิดไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงจะยโสโอหังได้ถึงเพียงนี้！เขาจึงไม่คิดที่จะอดกลั้นต่อไปอีกแล้ว“จัดการมันซะ！เอามันให้น่วมเป็นเนื้อบดไปเลย！”
พวกอันธพาลที่ล้อมอยู่บริเวณโดยรอบของพวกเขากลับไม่ขยับ เฉินเว่ยหมินตะลึงไปชั่วครู่“ทำงานซิวะ！ไอ้พวกสวะ！”
“ต้องขอโทษด้วยนะ ที่พวกเขาไม่กล้า เป็นเพราะ……”
เนี่ยเฟิงดีดนิ้วหนึ่งครั้ง บรรดานักรบของสำนักมังกรต่างพากันลุกขึ้นยืนอย่างเงียบเชียบ ในมือของพวกเขาถือปืนไว้ จี้อยู่ตรงด้านหลังขั้วหัวใจของพวกอันธพาลไว้แล้ว
ขอเพียงแค่พวกอันธพาลขยับแม้แต่นิดเดียว ก็จะถูกปืนยิงทันที！
“นี่มันเป็นไปไม่ได้！พวกเขามาได้อย่างไร！”
เฉินเว่ยหมินตกใจมาก เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก！
“เหตุการณ์แค่นี้ ถ้าสมาชิกของสำนักมังกรไม่สามารถจัดการได้ คงถูกเก็บไปแล้วล่ะ”
พอเนี่ยเฟิงพูดออกไป เฉินเว่ยหมินรู้สึกเพียงแค่ร่างกายกำลังสั่นเทา เขาเลียริมฝีปากอันแห้งผาก แล้วทวนซ้ำ“สำนักมังกร？”
“ถูกต้อง ไม่ผิดหรอก”
เนี่ยเฟิงพยักหน้า“สวัสดี ฉันคือราชามังกรแห่งสำนักมังกร ฉันชื่อเนี่ยเฟิง หรือชื่อที่แกชอบเรียกมากกว่าไอ้ตัวสูญพันธุ์”
มุมปากของเนี่ยเฟิงแสยะยิ้มขึ้น เฉินเว่ยหมินไม่อยากจะเชื่อ！
“แกเป็นราชามังกรได้ยังไงกัน！”
เนี่ยเฟิงกระชากคอเสื้อของเฉินเว่ยหมินอย่างแรง เฉินเว่ยหมินไม่สามารถต่อต้านขัดขืนได้แม้แต่น้อย ถูกเนี่ยเฟิงจ้องตาทั้งสองข้าง
“ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณพวกแก ที่ทำลายตระกูลเนี่ยจนไม่เหลือชิ้นดี ฆ่าล้างตระกูลของฉัน เป็นพวกแกที่ไล่ล่าบีบบังคับให้ฉันหมดหนทาง เป็นพวกแกที่ทำให้ฉันประสบความสำเร็จมีอย่างทุกวันนี้ได้ แต่ต้องขอโทษด้วยนะ ที่ฉันไม่อยากจะขอบคุณไอ้ชั่วอย่างพวกแกเลยแม้แต่น้อย ”
เนี่ยเฟิงแสยะยิ้มออกมา เผยให้รอยยิ้มอันน่าหวาดกลัว“ลูกชายของแกเป็นแค่ตัวที่ชำระหนี้บางส่วนทีแกติดค้างไว้เท่านั้น ตอนนี้แก บอกฉันมา ว่าตกลง ใครคือผู้อยู่เบื้องหลัง”
เนี่ยเฟิงกลอกตาไปมา ไล่บี้ถามเฉินเว่ยเฟิง
เฉินเว่ยเฟิงตกใจจนไม่สามารถพูดอะไรได้แล้ว！
ตอนแรกเขาแค่อยากจะคืนความยุติธรรมให้กับลูกชายเท่านั้น แต่คิดไม่ถึงว่า กลับต้องถูกเนี่ยเฟิงขู่บังคับแบบนี้
เขาคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเนี่ยเฟิงจะเป็นราคามังกรแห่งสำนักมังกร！
ถ้าหากเขารู้ตัวตนของเนี่ยเฟิง เขาไม่มีทางเป็นปริปักษ์กับเนี่ยเฟิงเป็นแน่！
“แกมีแค่โอกาสเดียวเท่านั้น”เนี่ยเฟิงแสยะยิ้มแล้วมองไปที่เฉินเว่ยหมิน“ถ้าหากแกไม่พูด ฉันจะส่งแกไปหายมบาลเดี๋ยวนี้แหละ”
“ฉันพูดแล้วๆ！”
เฉินเว่ยหมินยังสามารถขัดขืนได้อีกเหรอ？เห็นท่าทางของเนี่ยเฟิงแบบนั้น มันก็เพียงพอที่เฉินเว่ยหมินจะกลัวแล้ว
“คุณนายหลันครับเขาเป็นคนจ้างให้พวกเราทำแบบนั้น！คุณนายหลันครับ！”
“คุณนายหลันงั้นเหรอ？”
เนี่ยเฟิงหรี่ตาลง“แกหมายถึงตระกูลหลันแห่งเยี่ยนตูงั้นเหรอ？”
“ใช่ครับ！หล่อนเป็นคนบงการทุกอย่าง！หล่อนเป็นคนจ้างให้พวกเราวางแผนคดีร้ายแรงบนทะเลนั่น หล่อนเป็นคนซื้อหุ้นส่วนทุกคนของตระกูลเนี่ยทั้งหมด เธอเป็นคนบอกให้คนอื่นๆมาแบ่งทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเนี่ยในเมืองจินไห่！เธอเป็นคนบงการทั้งหมด！เราเป็นเพียงแค่คนที่รับเงินมาแล้วทำตามคำสั่งเท่านั้น！”
เฉินเว่ยหมินพูดความจริงออกไปทั้งหมด
สี่ตระกูลตัวพ่อในเมืองจินไห่เป็นเพียงแค่คนระดับล่างเท่านั้น พวกเขาไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น
แต่เหล่านักฆ่าล้างโคตรต่างร่วมมือกันอยู่ในการฆ่าครั้งนี้ เพราะฉะนั้นพวกเขารู้ดีว่าใครเป็นคนบงการที่แท้จริง
เนี่ยเฟิงค่อยๆพ่นลมหายใจออกไป“ที่แท้ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดนี่เอง”
“เรื่องที่ฉันรู้ได้พูดไปจนหมดแล้ว ตอนนี้ฉันไปได้รึยัง？”
นับตั้งแต่ที่เฉินเว่ยหมินรู้ว่าเนี่ยเฟิงคือราชามังกรแห่งสำนักมังกร เฉินเว่ยหมินไม่อาจเฉยเมยได้อีกต่อไป
นี่เป็นถึงสำนักมังกรเชียวนะ เฉินเว่ยหมินมีหรือจะกล้าเป็นปริปักษ์กับสำนักมังกรได้？！ถึงว่าช่วงนี้บรรดาตระกูลมั่งคั่งต่างพากันล่มสลาย！ที่แท้ก็เป็นฝีมือของเนี่ยเฟิงนี่เอง！
ตอนนี้ตระกูลหง ตระกูลโหว ตระกูลเหอต่างเจอกับความหายนะแล้ว นักฆ่าล้างโคตรก็ตายไปพอสมควรแล้ว ทุกอย่างเป็นฝีมือของเนี่ยเฟิง！
เขาทำเพื่อความเจริญรุ่งเรืองและความมั่งคั่งถึงได้ร่วมมือในคดีร้ายแรงบนทะเล เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าไอ้ตัวสูญพันธุ์คนนี้จะกลับมาตามหลอกหลอนเขาเหมือนผี
เนี่ยเฟิงมองไปที่เฉินเว่ยหมินแวบหนึ่ง เขายิ้มแล้วตอบกลับไปว่า“ฉันอนุญาตให้แกไปแล้วหรอ？ฆ่าคนก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต ยืมเงินก็ต้องคืนเงิน แกเข้าใจไหม？”