พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - บทที่286 ซิ่งรถ
ในขณะนี้ เย่หรูเสว่และคนอื่นๆก็ได้มาถึง กองทัพขนาดใหญ่ได้ล้อมพวกเขาไว้แล้ว เย่หรูเสว่คิดว่าอีกฝ่ายจะนำคนมาเยอะ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมั่นใจมากนำคนมาเพียงสิบกว่าคนเท่านั้น
“อย่าขยับ! ตำรวจ!”
เย่หลังอึ้ง เขาควรจะคิดได้ว่าทั้งหมดนี้เป็นกับดักตัเงแต่เมื่อกี้ เพียงแต่สินค้าของเขายังอยู่ในมือของเนี่ยเฟิง ตอนนี้เขานั้นอยากได้เงินก็ไม่มี อยากได้ของก็ไม่มี แน่นอนว่าในใจเริ่มลนลาน
ดังนั้นจึงเชื่อคำพูดไร้สาระของเนี่ยเฟิง!ถ้าเขาสงบสติอารมณ์และคิดดีๆ เขาอาจจะสามารถหาข้อผูกมัดได้ แต่สถานการณ์ในตอนนั้นเร่งรัด และเขาไม่มีเวลาและโอกาสนี้
“ดี! ดี! เนี่ยเฟิง! ไม่คิดว่านายจะไปเพิ่งตำรวจ! ดี ฉันยอมจำนน!”
เมื่อเห็นเย่หลังยกมือ เย่หรูเสว่และคนอื่นๆก็เดินไปอย่างระมัดระวัง แต่ในขณะนี้จู่ๆเย่หลังก็ระเบิดออกมา!
เดิมทีเขาเป็นคนที่มีทักษะดีมาก บวกกับเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นหลังจากที่เขายอมจำนน หัวใจของทุกคนไม่ได้ปล่อยวางอย่างสมบูรณ์ แต่ก็สูญเสียความระมัดระวังไปบ้าง และถึงกับฉวยโอกาสจากเย่หลัง!
“อย่าขยับ! ถ้าไม่อยากให้ฉันเป่าหัวเธอด้วยนัดเดียว ก็ถอยออกไปอย่างเชื่อฟัง!”
เย่หลังได้จับตัวเย่หรูเสว่ไว้!
เมื่อกี้เย่หรูเสว่เป็นคนที่ยืนอยู่แถวหน้าในฐานะหัวหน้า และรองผู้บัญชาการแน่นอนว่าเธอต้องเป็นผู้นำก่อน
เย่หรูเสว่ระมัดระวังตัวมากแล้ว ตอนที่เย่หลังขยับตัว เธอก็ถอยกลับอย่างรวดเร็ว แต่เย่หรูเสว่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่หลังที่ฉลาดหลักแหลม ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถหลบหนีได้ และเธอก็ถูกเย่หลังจับปืนจ่อหัวไว้!
“เนี่ยเฟิง! นายรู้ดีว่าปืนของฉันมีกระสุนกี่นัด! ถ้านายเข้าใกล้ฉัน ฉันจะฆ่าเธอด้วยกระสุนนัดเดียว!”
เย่หรูเสว่บดกรามของเธอ ตอนนี้คนที่จับเธอไว้เป็นอาชญากร ที่ก่อความชั่วร้ายมากมาย ถ้าเขาประสบความสำเร็จในการหลบหนี จะเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงต่อคนทั้งประเทศ!
ตอนนี้เย่หลังมีทหารและคนที่โฉดชั่วไล่ตาม เมื่อต้องการหนีเขาจึงทำได้แค่จับตัวประกัน ทุกสิ่งที่เขาทำในเมื่อกี้คือให้ทุกคนลดการเฝ้าระวัง และเขาได้แยกตัวออกจากเนี่ยเฟิงแล้ว เนี่ยเฟิงยังคงอยู่บนเรือในขณะนี้!
“นายอยากทำอะไรกันแน่?”
เนี่ยเฟิงมองเย่หลังอย่างเย็นชา
“เนี่ยเฟิง! นายไม่ต้องทดสอบฉัน นายก็รู้ว่าฉันเป็นคนชั่วร้าย ถ้านายเร่งฉัน กระสุนปืนของฉันมันไม่มีตา! ถ้าฉันตาย ฉันก็จะลากคนอื่นไปด้วย!”
“ถอยหลังไปให้หมด ยืนอยู่ตรงนี้ทำไมกัน?”
เย่หลังเหลือบมองตำรวจที่กำลังเล็งปืนไปที่หลังของเขาและพูดอย่างเย็นชาว่า มือของตำรวจพวกนั้นเหงื่อออกแล้ว!
“ถอยหลังไป!”
เนี่ยเฟิงสั่งพวกเขา พวกเขาจึงต้องยอมแพ้อย่างเชื่อฟัง ตอนนี้ไม่มีใครกล้าที่จะยั่วยุเย่หลังเพราะกังวลว่าเย่หลังจะโกรธและยิงเย่หรูเสว่
“ดีมาก ตอนนี้รีบเตรียมรถที่มีแรงม้าสูงสุดให้ฉันทันที! ฉันจะพาเธอไป! ถ้านายกล้าเล่นกลอะไรฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน!”
มือของเย่หรูเสว่ถูกเย่หลังกำแน่น สมองของเธอก็ทำงานอย่างรวดเร็ว โดยคิดว่าจะหนีจากการกักขังของเย่หลังได้อย่างไร
“อย่าท้าทายฉันจะดีที่สุด ทุกย่างก้าวของนายอยู่ในมือฉัน อย่าคิดว่ากังฟูแมวสามขาของนายสามารถหลบสายตาฉันได้”
เย่หลังเตือนด้วยเสียงต่ำ เขาเห็นสิ่งที่เย่หรูเสว่ต้องการทำอย่างสมบูรณ์
เย่หลังถอดปืนพกและอาวุธของเย่หรูเสว่ออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นบีบคอของเย่หรูเสว่ และมองไปที่เนี่ยเฟิงด้วยสายตาตักเตือน
แม้ว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องการจับเย่หลัง แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นพวกเขาก็ต้องดูแลความปลอดภัยของตัวประกัน พวกเขาชำเลืองมองกันและกันและพยักหน้า เตรียมรถแรงม้าสูงสุดให้เย่หลัง
หลังจากที่เย่หลังขึ้นรถเขาก็พาเย่หรูเสว่ไปด้วย เห็นเพียงแค่เขาขับรถออกไปด้วยคันเร่งคันเดียว!
“ตาม!”
ทุกคนตะโกนตามหลัง!
เย่หลังเยาะเย้ย “ทีมของเธอตามมาทันแล้ว แต่ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ฆ่าเธอในตอนนี้ แต่ก็จะทำให้เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้!”
“อ๊ะ!” เย่หรูเสว่กรีดร้อง ที่แท้เย่หลังถอดแขนของเย่หรูเสว่!
เย่หรูเสว่เหงื่อออกและเจ็บปวด เธอก็หงุดหงิดมาก ไม่คิดว่าเธอจะภาระให้ในทีม!
“ตอนนี้ควรทำอย่างไร?”
หมิงอี๋หานรู้เช่นกันว่าเรื่องนี้อันตรายมาก ตอนที่ทีมบุกไป หมิงอี๋หานก็ถามเนี่ยเฟิงทันที
เนี่ยเฟิงมองรถออกไปอย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร ในขณะนี้ ซุปเปอร์คาร์หยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา “ราชามังกร! รถที่คุณต้องการมาแล้ว”
เนี่ยเฟิงพยักหน้าและขึ้นรถ และส่งสัญญาณให้หมิงอี๋หานขึ้นมา “พี่สี่ รถของฉันอาจจะขับเร็วขึ้นอีกนิด พี่ต้องคาดเข็มขัดนิรภัย!”
“โอเค” หมิงอี๋หานพยักหน้า ทันทีที่เธอคาดเข็มขัดนิรภัย รถของเนี่ยเฟิงก็พุ่งออกไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่! ความเร็วนั้นเร็วมากจริงๆ หมิงอี๋หานรู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังลอย
ขณะที่เย่หลังขับไปข้างหน้าพลางโทรหาท่าเรือว่า “เตรียมเรือให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการที่จะไปทันที!”
เย่หรูเสว่ไม่สามารถบอกทีมได้ในตอนนี้ เธอกัดฟันกรอก และขยับมือไม่ได้
“อย่าเปลืองแรงเลย มือทั้งสองข้างของคุณถูกถอด ขยับไม่ได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะมอบความสุขแก่เธอเอง”
เย่หลังเร่งความเร็วที่สุด!
แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือมีรถวิ่งตามหลังมา!
เย่หลังมองไปในกระจกหลัง เห็นเนี่ยเฟิงขับรถซุปเปอร์คาร์ไล่ตามเขา!
“บัดซบ! ไม่จบไม่สิ้นจริงๆ !”
รถสองคันเริ่มไล่ตามบนถนนที่คดเคี้ยวในตอนกลางดึก พวกเขาขับไปที่ถนนข้ามทะเลในระหว่างวันมีรถไม่กี่คันบนถนนข้ามทะเลนี้ แต่มีรถบรรทุกขนาดใหญ่ในตอนกลางคืน
เพื่อกำจัดเนี่ยเฟิงที่ตามอยู่ข้างหลังเขา เย่หลังได้ขับย้อนศร!
ตอนนี้เนี่ยเฟิงไม่สามารถสนใจอะไรมาก ก่อนอื่นเขาต้องการความมั่นใจว่าเย่หรูเสว่ยังคงปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงเหยียบคันเร่ง
“เขากล้ามากจริงๆ! ถ้าอย่างนั้นฉันขอดูหน่อยว่าเขาจะไปได้ไกลแค่ไหนเชียว!”
เย่หลังเหยียบคันเร่งจนอยู่ในความเร็วสุดแล้ว หากในตอนนี้มีรถขวางหน้า เขาเหยียบเบรกไม่ทันแน่ ต่อให้เบรกทันรถทั้งคันก็อาจจะบินออกไป นี่มันเป็นพฤติกรรมอันตรายอย่างยิ่ง!
“เสี่ยวเฟิง! นายต้องระวัง ตอนนี้นายกำลังย้อนศร!”
หมิงอี๋หานยกมันขึ้นทันทีและพูด
“ฉันรู้พี่สี่! จับให้แน่นฉันจะเร่งความเร็วอีก!”
เนี่ยเฟิงเพิ่มความเร็วของเขาและตามหลังอย่างใกล้ชิด!
“เนี่ยเฟิง! นายลืมสิ่งที่ฉันบอกกับนายหรือยังไง? ฉันบอกนายแล้วว่าอย่าตาม มิฉะนั้นฉันจะฆ่าตำรวจคนนี้!”
“นายไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน เพราะเธอคือผู้ต่อรองเพียงรายเดียวในมือของนาย!”
เนี่ยเฟิงรู้ว่าเย่หลังจะไม่ฆ่าความหวังเดียวของเขา ดังนั้นในตอนนี้เย่หรูเสว่จึงปลอดภัย แต่เขาต้องตามให้ทันและปิดสกัดเย่หลัง เพราะเมื่อเย่หลังหนีไปได้ เขาจะฆ่าเย่หรูเสว่อย่างแน่นอน เขาปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้นไม่ได้!