ภรรยาคนที่เจ็ดของประธาน - 13 คู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อ
“คุณแม่คะ ฉันรับกำไลนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ”
ผลินปฏิเสธออกมาอย่างสุภาพ ไม่ใช่เพราะเกรงกลัวดวงตาดุร้าย ของปยุต แต่เพราะเธอคิดว่ามันมีค่ามากเกินไปสำหรับเธอ
แม้จะมีโลหิตของปีศาจไหลเวียน แต่ก็ยังมีมโนสำนึกของนางฟ้า
“ทำไมไม่รับล่ะ”
คุณนายท่านดูเศร้าลง และคิดว่ามันเป็นเพราะคำพูดของลูกชายที่ ทำร้ายจิตใจของลูกสะใภ้
“ฉันเพิ่งเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ไม่นาน ยังไม่มีคุณสมบัติที่คู่ควร คุณ แม่ใส่เอาไว้ก่อนนะคะ แล้วถ้าหากฉันรู้สึกว่าตัวเองมีคุณสมบัติมากพอ เมื่อไร ถึงตอนนั้นจะรับไว้ก็คงไม่สาย”
เมื่อปยุตได้ยินดังนั้นก็ผ่อนคลายใบหน้าที่เคยตึงเครียดออกเล็ก น้อย และเขาก็พอใจกับคำตอบของเธอที่เธอสามารถเข้าใจอะไรได้ ง่าย ๆ
“อะไรคือไม่คู่ควร ตอนนี้ฉันยอมรับเธอ เธอจะเป็นลูกสะไภ้ของฉัน ไปตลอดชีวิต แม้ว่าภายหลัง..”
เธอเหลือบมองไปที่ลูกชายของเธอ และเอ่ยต่ออย่างไม่เต็มใจ “เธอ จะทนอยู่กับการแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้ ฉันจะไม่โทษเธอ และไม่ว่าเธอ จะ
ผลินสับสนในคราแรก แต่เมื่อได้เห็นสายตาที่มุ่งมั่นของแม่สามี จึงเป็นการยากที่จะปฏิเสธ
เธอรู้ดีถึงเจตนาดีของแม่สามี เธอต้องการใช้กำไลข้อมือนี้เพื่อ ทำให้เธออยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิต
ผลินขึ้นไปข้างบนพร้อมกับสวมกำไลข้อมือหยกที่เป็นดั่ง สัญลักษณ์ของลูกสะใภ้ตระกูลทรัพยสานอย่างเป็นทางการ เธอนั่งอยู่ ในห้องของเธอเพื่อรอให้ใครบางคนเข้ามาสอบสวนความผิด
และอย่างที่คาดไว้ แค่เพียงไม่ถึงสามนาทีเสียงที่หน้าประตูก็ดัง ขึ้น”ผลิน คุณคืนผมมาเดี๋ยวนี้”
มันเป็นความตื่นตระหนกอย่างแท้จริง เป็นครั้งแรกที่ผลินรู้สึก ขนลุกเมื่อเธอได้ยินเสียงของปยุตตะโกนเรียกชื่อของเธอ
เธอเดินไปเปิดประตู”มีอะไรเหรอคะ”เธอเอ่ยถามทั้งที่รู้คำตอบ
“เอามานี่”
“อะไรคะ” ยังคงถามคำถามเดิมต่อ
ปยุตขี้เกียจต่อปากต่อคำไร้สาระกับเธอ จึงบีบข้อมือของเธออย่าง หยาบคาย “คุณจะถอดมันออกเองหรือจะให้ผมถอดให้”
“มันเป็นของที่คุณแม่สามีให้ฉันมา”
“ดูเหมือนว่าฉันต้องถอดเอง”
แค่เพียงเขากำลังจะถอดกำไลข้อมือ ผลินก็เอ่ยเตือน “ถ้าคุณทำมัน ฉันจะบอกครอบครัวเกี่ยวกับรายละเอียดในเรื่องที่เดิมพัน”
ดวงตาลึกของปยุตสะท้อนสัญญาณอันตราย”คุณกล้าดียังไงถึงได้
มาขู่ผม” “คุณปีบบังคับฉันให้หมดหนทางเองนะคะ”
อยู่ๆ เขาก็หมุนตัวเก้าสิบองศา กดเธอเข้ากับผนังแล้วพูดขึ้น ว่า”บางทีอาจจะเป็นเพราะฉันเองที่เลือกได้ไม่ฉลาดเลยมาตั้งแต่ต้น”
“มันควรจะเป็นว่า คุณเลือกคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อมาตั้งแต่ต้นมากกว่า
นะคะ”
เธอรีบร้อนเกินไปที่จะแก้ไขคำพูดเขา ทันใดนั้นปยุตก็เผยรอยยิ้ม ออกมา รอยยิ้มนั้น มันเยียบเย็นจนน่าขนลุก
“ดี ไม่คืนก็ไม่คืน ถ้าอย่างนั้นสุดสัปดาห์นี้ คุณอย่าเสียใจก็แล้วกัน”
“คุณจะไม่ทำตามสัญญาเหรอคะ”
“ผมจะทำตามสัญญา จะพาคุณกลับไปที่บ้านตามที่ตกลงกันไว้ แต่ เมื่อถึงที่นั่นผมจะทำอะไร นั่นอยู่เหนือข้อตกลงของเรา”
เทพยดาเก่ง ปีศาจก็เก่งกว่าเทพยดา มันจึงง่ายที่จะจับจุดอ่อนของ
เธอ
ผลินคิดทบทวนชั่วครู่ก่อนจะประนีประนอม”ถ้าฉันคืนกำไลข้อมือ
ให้คุณ คุณจะทำตัวดี ๆ ใช่ไหมคะ”
“น่าคิดนะ”