ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - บทที่ 238 งั้นคุณช่วยเธอก็ได้แล้ว
เพิ่งจะตรวจสอบความคิดเห็นชาวเน็ตกับเรื่องของอันหนิง ลี่เย่ถิงพบว่า เฉียวเหวยอีสามารถโน้มนำการวิจารณ์ของมวลชนได้ดีมาก
ถึงแม้ว่าเรื่องนี้เป็นซูหรูเยียนที่ทำเอง แต่ถ้าไม่ได้ขโมยความคิดเฉียวเหวยอี เฉียวเหวยอีก็คงจะไม่จับเธอแก้แค้นโหดร้ายขนาดนี้
ผู้หญิงของซ่งเทียนเฉิงกับผู้หญิงของตัวเองต่อสู้กันขึ้นมา ไม่ต้องสงสัย เขาก็จะเลือกยืนอยู่ข้างเฉียวเหวยอี
“ทำไม?หรือว่าคำสั่งของผู้อาวุโสฉันไม่ควรฟัง?”ลี่เย่ถิงเห็นเฉียวเหวยอีท่าทางโกรธ ข่มอารมณ์ไว้พูดต่อไป พูดล้อเล่นเธอ
“งั้นคุณช่วยเธอก็ได้แล้ว”เฉียวเหวยอีสีหน้าเย็นชา พูดทิ้งท้ายประโยค หมุนตัวออกจากอ้อมกอดของลี่เย่ถิงแล้วลงไปชั้นล่าง
ลี่เย่ถิงสายตามีความพอใจ เห็นเฉียวเหวยอีโกรธจนเดินลงไปชั้นล่าง นานมาก เปิดรายชื่อในโทรศัพท์ กดโทรศัพท์ไปที่พ่อบ้านตระกูลลี่
“ผู้อาวุโสยอมจะให้เงินเฉียวเหวยอี ไม่เกี่ยวกับฉัน”เขาพูดเสียงต่ำ“แล้วแต่พวกคุณ”
เขารู้ ผู้อาวุโสช่วยซูหรูเยียน เพื่อให้เฉียวเหวยอีกโกรธ ให้พวกเขาทะเลาะเบาะแว้งกัน มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น
พูดจบ ค่อยๆลุกขึ้นยืน ลงไปชั้นล่าง เคาะประตูห้องของเฉียวเหวยอี
เฉียวเหวยอีกำลังพูดคุยกับทนายความ ทนายความพูดว่าซูหรูเยียนยอมให้เงินสามร้อยล้าน ทำให้เรื่องนี้สงบลง ไม่จำเป็นให้เธอทำอะไร ให้เพื่อนเธอลบหลักฐานวิดีโอนั้นก็พอแล้ว
เฉียวเหวยอีไม่อยากจะปล่อยซูหรูเยียนไป
เธอได้ยินเสียงลี่เย่ถิงเคาะประตูอยู่ด้านนอก ก็รีบออกจากระบบอย่างรวดเร็ว
“ฉันเข้ามาแล้ว?”ลี่เย่ถิงยืนรออยู่หน้าประตูสองนาที พูดเสียงต่ำกับเฉียวเหวยอี
นานมาก ไม่รอให้เฉียวเหวยอีตอบรับ เขาก็เปิดประตูเดินเข้าไป
เฉียวเหวยอีนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง กดโทรศัพท์ กำลังเล่นเกม
ลี่เย่ถิงนั่งอยู่ขอบเตียง จ้องมองเฉียวเหวยอีต่อสู้กับปีศาจสักพัก
ใช้พลังมากเกินไป ก็ตาย
“มานี่”เขายื่นมือไปทางเฉียวเหวยอี พูดเสียงต่ำ
เฉียวเหวยอีไม่สนใจเขา ก็เริ่มเล่นใหม่อีกครั้ง
หางตาเธอมองเห็นลี่เย่ถิงกำลังกดโทรศัพท์ ดูเหมือนจะเข้าไปในโปรแกรมอะไรบางอย่าง
หลังจากนั้นสองสามวินาที ในโทรศัพท์ก็มีเสียงร้องเพลงของเธอดังขึ้นมา
เฉียวเหวยอีมือหยุดการเคลื่อนไหว ท่าทางลังเลไม่กี่วินาที ก็ถูกปีศาจฆ่าตาย
ลี่เย่ถิงจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ยิ้มเล็กน้อย ถามเธอ“ความจริงอันหนิงร้องเพลงเพราะมาก ใช่ไหม?”
“ฉันคิดว่าธรรมดาเถอะ ก็ไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น”เฉียวหวยอีสีหน้าเย็นชาพูดตอบ
“ใช่เหรอ?”ลี่เย่ถิงย้อนถาม
เฉียวเหวยอีรู้สึกว่าเขาพูดมีความหมายอื่นแฝงอยู่
“แล้วเธอคิดว่า หล่อนเป็นเน็ตไอดอลที่ไม่มีชื่อเสียง ไม่เคยโผล่หน้าออกมา ก็คงไม่สามารถหาเงินได้มากมาย ให้เธอสองสามร้อยล้าน จะสามารถทำให้ความโกรธเธอสงบลงไหม?”
เฉียวเหวยอีนำโทรศัพท์วางไว้ด้านข้าง สบตากับลี่เย่ถิงหลายวินาที และพูด“เธอไม่ได้มีเงินจริงๆ แต่ฉันคิดว่าเธอหยิ่งยโสมาก ไม่แน่นอนว่าเพื่อเงินสองสามร้อยล้านก็จะประนีประนอมได้”
ลี่เย่ถิงก็ยิ้มอีก“เธอรู้ไหมหนึ่งร้อยล้านสำหรับพวกเขาคิดยังไง?”
“ศิลปินธรรมดากระแสปกติ เห็นได้บ่อยในรายการทีวี รายได้สุทธิในหนึ่งปีอาจจะอยู่ระหว่างสองสามล้านถึงยี่สิบสามสิบล้าน ถ้าเกิน ก็สามารถก้าวเข้าสู่อันดับสูงสุดได้”
“สองสามร้อยล้าน ศิลปินธรรมดาสามารถหาได้ต้องใช้เวลาสิบกว่าปี อันหนิงเพียงแค่รับไว้ ชั่วชีวิตนี้ก็ไม่ต้องกลุ้มใจ อยากมีอะไรก็มี เพราะอะไรถึงจะไม่รับ?”
ลี่เย่ถิงกำลังพูดเหตุผลกับเธอ กำลังดึงดูดเธอ ถ้าเธอไม่รับเงินนี้ แน่นอนว่าจะมีปัญหา
เฉียวเหวยอีไตร่ตรองเล็กน้อย ความจริงลี่เย่ถิงพูดก็มีเหตุผล มีเงินก็มีอำนาจ
“คุณคิดจะให้เงินหล่อนช่วยหล่อน?”เธอเงียบไปไม่กี่วินาทีก็ย้อนถามเขา