ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - บทที่ 303 ตัวการที่อยู่เบื้องหลังคือเธอ
เฉียวอีเหรินใบหน้ายิ้มเยาะ พูดตอบเสียงเบา“แน่นอน คอยดูเถอะ”
ลี่จือจิ้งไม่มีทางที่จะไม่สนใจเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะแต่งงานกับตระกูลเซียวแล้ว แต่ว่าจะต้องมีวิธีแน่นอน
จะต้องมีวิธีแน่นอน
ในสมองของเธอ นึกถึงช่วงบ่ายวันนั้นเมื่อสามปีก่อน
เลือดที่ทางแยกในวันนั้น เต็มทางม้าลาย เฉียวเหวยอีนอนร้องขอความช่วยเหลืออยู่ตรงนั้น อย่างน่าสงสารมาก
เธอเสียดายที่สุดคือ เด็กไม่ถูกชนจนตายในท้องเฉียวเหวยอี รอดจากภัยพิบัติมาได้ คลอดออกมา
ถ้าไม่ใช่ซุ่ยซุ่ย ลี่เย่ถิงตอนนี้ก็ไม่มีความรักให้เฉียวเหวยอีนานแล้ว
วันนั้น เธอน่าจะให้คนขับรถคนนั้นชนให้รุนแรงกว่านี้
ทั้งหมดเป็นเธอกับซ่งชิงหรูวางแผนไว้ ภรรยาของคนขับรถก่อเรื่องหย่าร้างกับเขา เพราะว่าเธอรับปากแล้ว หลังจากเรื่องสำเร็จ จะให้ค่าตอบแทนภรรยาของคนขับรถ
เวลานั้นรับปากกับเขาแล้ว ถ้าชนเฉียวเหวยอีกับลูกทั้งสองคนตาย ก็จะให้เงินเขาสองล้านดอลลาร์ ชนเด็กตาย เฉียวเหวยอีไม่ตาย ก็จะให้หนึ่งล้านดอลลาร์
แต่คิดไม่ถึงว่า เฉียวเหวยอีจะตายยาก เธอกับลูกไม่ตาย เฉียวอีเหรินให้ห้าแสนดอลลาร์ เพราะว่าผู้ชายทำเรื่องไม่สำเร็จ และรับเงิน ดังนั้นจึงละอายใจกับเธอ ไม่ได้พูดเปิดเผยอะไรกับตำรวจ
จนกระทั่งตอนนี้ ก็ยังไม่มีคนอื่นรู้เรื่องเมื่อสามปีก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น
แม้แต่ซ่งชิงหรูก็ไม่รู้ชัดเจน ว่าหลังจากวันนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมลี่เย่ถิงจึงพาเด็กออกจากโรงพยาบาลคนเดียวด้วยความโกรธ? หลังจากนั้นสามปี ก็ทำเหมือนเฉียวเหวยอีตายไปแล้ว
เหตุผลในจำนวนนั้น มีแค่เฉียวอีเหรินที่อยู่ในโรงพยาบาลตอนนั้นที่รู้
“พระเจ้าจะเอาใจใส่ดูแลฉัน”นานมาก เธอกระตุกมุมปากพูดกับตัวเอง
……
ในห้องผู้ป่วย ผู้อาวุโสเฉียวนอนพิงหัวตัว กำลังดูหนังสือพิมพ์
เวลาที่เฉียวเหวยอีเข้ามา ผู้อาวุโสก็ไม่ได้สังเกตเห็น
เฉียวเหวยอีมองเขาอย่างละเอียด เห็นเขาสีหน้าเปล่งปลั่ง จนกระทั่งดีกว่าครั้งที่แล้วที่เธอพามาให้ยาเคมีรักษาโรคมะเร็งที่โรงพยาบาล ดูแข็งแรงขึ้นมาก
ระหว่างทางเธอคิดว่าถังหยวนเป่ากำลังพูดให้กำลังใจเธอ เพื่อไม่ให้เธอเป็นกังวลและคิดมาก ใครจะรู้ว่าเป็นเรื่องจริง
ผู้อาวุโสดูข่าวจบแล้ว กำลังจะพลิกหนังสือพิมพ์ หางตาเหลือบมองเห็นเฉียวเหวยอีอยู่หน้าประตู
เขาชะงักไปเล็กน้อย ยิ้มให้เฉียวเหวยอี
“คุณปู่”เฉียวเหวยอีเรียกเขา
ผู้อาวุโสมองสังเกตเฉียวเหวยอี เห็นเฉียวเหวยอีท่าทางไม่เป็นอะไรมาก ก็พยักหน้า พูดอย่างปลื้มใจ“คนไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว กลับมาก็ดี”
เฉียวเหวยอีให้ถังหยวนเป่าเข็นตัวเองไปที่ขอบเตียง หยิบข้อมูลบนหัวเตียงของผู้อาวุโสดูหลายครั้ง ผลการตรวจร่างกายไม่ได้ทรุดลงต่อเนื่อง
“ลี่เย่ถิงให้หมอมารักษาท่านใช่ไหมคะ?”เฉียวเหวยอีครุ่นคิด ก็พูดถามเขา
ผู้อาวุโสเฉียวส่ายหน้า พูดตอบ“เหมือนจะไม่ใช่ หมอคนนั้นเข้ามากะทันหันด้วยตัวเอง เป็นหมอที่รักษาฉันพาเข้ามา พูดว่าให้ฉันลองฝังเข็มดู ยังไงก็ไม่มีอะไรแย่ลง”
“ฉันคิดว่า มากสุดคงเหลือเวลาไม่กี่เดือนแล้ว ก็ลองดู ใครจะรู้ว่าหลังจากที่เขามาสองครั้ง ก็ได้ผลจริงๆ ฉันสามารถลงจากเตียงตัวเองได้แล้ว！”
แพทย์แผนจีนเป็นฝ่ายมาด้วยตัวเอง?
เฉียวเหวยอีอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ในใจเต็มไปด้วยความสงสัย
เมื่อกี้เธอคิดว่าลี่เย่ถิงเป็นคนแนะนำมา แต่ดูเหมือนว่า น่าจะไม่ใช่ลี่เย่ถิง