มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 1039
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1039
“…ฮะ?”
โดยรู้สึกสะดุ้งตกใจกับสิ่งที่พวกเขาได้ยิน ทุกคนจึงหันมองไปมองลานบ้านในทันที ในความมืดมิด เงาจาง ๆ ของร่างสองร่างสามารถเห็นได้ว่ากำลังเข้ามาใกล้บ้านของพวกเขา หนึ่งในพวกเขาคือผู้ชายคนหนึ่ง ในขณะที่อีกหนึ่ง ซึ่งติดตามอยู่ด้านหลังเงาของชายผู้นั้นอย่างใกล้ชิด ดูเหมือนว่าจะลูกสุนัขตัวหนึ่งที่มีดวงตาสีเขียวที่ค่อนข้างแวววาว
เมื่อแสงจันทร์ส่องกระทบทั้งสอง ทุกคนจึงลงเอยด้วยการสูดหายใจเข้าลึก เมื่อพวกเขาตระหนักได้ว่านั่นเป็นใคร
“จ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด?!”
“เขาออกไปจากที่นั่นได้ยังไงกัน? เขาไม่ได้อยู่ในอาการโคม่าหรอกเหรอ?!” หนึ่งในโมลเดลกล่าว
“ใครจะไปสนล่ะ? ถ้าจะพูดให้ถูก มันไม่ดีเลิศหรอกเหรอที่พวกเรารู้แล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน? พวกเราไม่ต้องเสียเวลาในการค้นหาเขาแล้วตอนนี้!” สมาชิกอีกคนของตระกูลโมลเดลกล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ขณะที่ทุกคนยังคงถกสถานการณ์กันต่อไป ประตูของทางเข้าก็เปิดออกดังเอี๊ยด เจอรัลด์เดินเข้ามาอย่างสบาย ๆ จากนั้นก็ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “เอาล่ะ ฉันคิดว่าทุกคนจากตระกูลโมลเดลอยู่ที่นี่กันแล้วนะ ใช่ไหม?”
แม้เขากำลังยิ้มอยู่ แต่ทุกคนที่เห็นเขาก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบกันขึ้นมา เหล่าโมลเดลรู้ว่ามันเป็นใบหน้าของความชั่วร้าย เมื่อพวกเขาเห็นมัน
“นายไม่ทำตัวโอหังมากไปหน่อยเหรอ ไอ้เด็กนี่? จะบอกอะไรให้นะ ฉันไม่เชื่อข่าวลือใด ๆ เกี่ยวกับพละกำลัง และความสามารถอันยิ่งใหญ่ของนายหรอก ตอนนี้ก็หยุดทำตัวหยิ่งยโสขนาดนี้ได้แล้ว ขณะที่ฉันจะแสดงให้นายเห็นถึงกำลังที่แท้จริงของสายเลือดของตระกูลโมลเดล!” โมลเดลหนุ่มคนหนึ่งตะโกนขึ้น ขณะที่เขาพุ่งใส่เจอรัลด์เพื่อจะโจมตี!
ก่อนที่หมัดของเขาจะทันไปถึงใบหน้าของเจอรัลด์ อย่างไรก็ตามเจอรัลด์ก็จับมือของเขาบนมือของชายหนุ่มไว้แน่น เขาแข็งทื่อคาที่ ชายหนุ่มคนนั้นพบว่าเขาไม่สามารถขยับกล้ามเนื้อได้เลย! ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ได้ยินเสียงดังตุ้บ
เจอรัลด์ใช้ฝ่ามือของเขาตบใบหน้าของชายคนนั้นโดยตรง! พละกำมหาศาลทำให้กระดูกทั้งหมดของชายผู้นั้นแตกละเอียดไปในเวลาเดียวกัน ขณะที่ร่างกายของเขาบินปลิวไปข้างหลังในทันที
สิ่งใดก็ตามที่วางอยู่ตรงทางของร่างที่กำลังตกลงมาจึงลงเอยด้วยการถูกชนระเนระนาดจนกระทั่งในที่สุด ชายที่ตายแล้วผู้นั้นก็หยุดเคลื่อนที่เมื่อร่างกายของเขาล้มลงกับผนังที่อยู่ปลายสุดของห้อง
“…อ อะไรกัน?!”
เปลือกตาของพวกเขากระตุกอย่างบ้าคลั่ง ทุกคนพบว่าตัวเองกำลังก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว
เช่นนั้นดูเหมือนว่าข่าวลือจะเป็นเรื่องจริงสินะ เจอรัลด์เป็นคนที่ฆ่าโมลเดลทั้งแปดคนในคฤหาสน์เลิฟเวลล์อย่างแท้จริง!
เมื่อสุดหายใจเข้าลึก จากนั้นยาสก็กล่าวออกมา “…ช่างน่าประทับใจ คุณคลอฟอร์ด…ดูเหมือนว่าคุณได้ประสบเรื่องราวมากมายในปีที่ผ่านมาอย่างแน่นอน…แต่ผมต้องขอแนะนำให้คุณสงบสติอารมณ์ลง และช่วยเบาเสียงลงหน่อยเถอะครับ…คิดซะว่ามันเป็นคำแนะนำของผู้ใหญ่คนหนึ่งแล้วกัน…ถึงอย่างไร ผมก็มั่นใจว่าคุณรู้ถึงภูมิหลังของตระกูลโมลเดลเป็นอย่างดียิ่งในตอนนี้ เนื่องจากคุณเป็นคนเดียวเท่านั้นที่คลอฟอร์ดสามารถพึ่งพาได้ เอาตามตรงคุณคิดว่าคุณจะสามารถจัดการโมลเดลคนอื่นมากมายหลายคนเพียงลำพังได้เหรอ? คุณก็ได้ฆ่าคนของผมไปไปหลายคนแล้ววันนี้ คุณไม่กลัวเหรอว่านั่นจะนำเคราะห์ร้ายไปสู่ตระกูลคลอฟอร์ด?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…คุณพูดว่า นำเคราะห์ร้ายไปสู่พวกเขางั้นเหรอ? การมีอยู่ของโมลเดลอย่างเดียวก็เป็นหายนะสำหรับครอบครัวของผมแล้ว! ผมจะพูดเดี๋ยวนี้นะว่าผมได้รอมาเป็นเวลานาที่สุดแล้วเพื่อจะได้แก้แค้นกับโมลเดล! มันถึงเวลาซะทีที่ผมจะทำแบบนั้น!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ขณะที่เขาหันไปมองทุกคนในห้อง
“อีกครั้งนะครับ ผมต้องบอกว่าคุณกำลังทำตัวหยิ่งยโสมากเกินไป คุณคลอฟอร์ด! แม้ผมต้องยอมรับว่าคุณมีฝีมือและกำลังอย่างมากแน่นอนก็ตาม แต่ผมหวังว่าคุณจะไม่ลืมว่ามีผู้เชี่ยวชาญเป็นร้อย ๆ คนจากตระกูลโมลเดลที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าคุณในวันนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะเอาชนะพวกเราทั้งหมดด้วยตัวคุณเอง!” ยาชพูดโน้มน้าว
แม้เขากล่าวไปแบบนั้น แต่ยาชก็ทราบดีว่าพวกเขาหมดหนทางที่จะต่อสู้กับเจอรัลด์อย่างสิ้นเชิง ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้ก็คือพยายามถ่วงเวลา และหวังว่าจะหยุดเจอรัลด์จากการฆ่าฟันในหมู่สมาชิกตระกูลคนอื่น ๆ ของเขา
มีผู้เชี่ยวชาญโมลเดลเป็นร้อย ๆ ที่มารวมตัวกันที่นี่ในวันนี้ และยาชจะไม่ยอมปล่อยให้เวลาหลายปีเหล่านั้นในการได้รับการฝึกฝนโดยหัวหน้าตระกูลต้องสูญเปล่า เขาต้องขัดขวางเจอรัลด์ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง!
“ผมไม่สนว่ามีพวกคุณมากมายแค่ไหนกัน…ผมจะจัดการกับพวกคุณทุกคนเป็นครั้งสุดท้าย! จะไม่มีโมลเกลคนไหนมีชีวิตรอดไปได้ในคืนนี้!” เจอรัลด์ประกาศ ขณะที่สายตาของเขากลายเป็นสีแดงสด และออร่าที่รุนแรงไหลออกจากร่างกายของเขาฉับพลัน!
“นายคิดว่านายน่าเหลือเชื่อขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?! ฉันจะฆ่านายที่นี่และเดี๋ยวนี้แหละ! เข้ามาเลย และแสดงให้ฉันดูว่านายสามารถทำอะไรบ้าง!” ยูวานที่ตอนนี้ยิ่งกว่าโกรธจัดแผดเสียงใส่
ยูวานเป็นผู้สืบทอดของคำสอนทั้งหมดของพ่อของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ และตั้งแต่ช่วงที่เขาได้รับอำนาจในตระกูลโมลเดล เขาก็เกือบจะอยู่ยงคงกระพันไปแล้ว
ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วเจอรัลด์จะอ้างว่าเขาจะทำลายตระกูลโมลเดลทั้งหมดให้สิ้นเพียงลำพังนั้นล่ะก็! คลอฟอร์ดผู้วิปลาสอย่างเห็นได้ชัดคนนี้ ก็ได้ทำให้ทั้งตระกูลของเขาต้องอับอายขายหน้าไปในเวลาเดียวกันเช่นกัน!
โดยการกำหมัดทั้งสองข้างของเขา ยูวานส่งความโกรธของเขาไปยังพวกมัน ขณะที่กำลังภายในไหลผ่านร่างกายของเขา
ด้วยการกระโดดก้าวมหึมา เขาเตรียมที่จะส่งลูกเตะโดยเล็งไปที่เจอรัลด์! อย่างไรก็ดี แม้เขาจะรวดเร็วอย่างมาก แต่เจอรัลด์กลับว่องไวกว่า
เมื่อยกขาของเขาขึ้น ลูกเตะของเจอรัลด์ก็ปะทะกันโครมกับยูวาน!
ขณะที่เสียงกระดูกถูกบดอย่างน่าสะอิดสะเอียนดังเต็มไปทั่วทั้งห้อง ทุกคนก็เบิกตากว้าง ขณะที่ยูวานถูกเตะกลับไปยังจุดที่เขากระโดดจากมา เมื่อชนเข้ากับเสาหิน ร่างของยูวานก็ถูกเหวี่ยงกลับไปอย่างแรง จนเขาลงเอยด้วยการทำลายมันทิ้งไป!
ท่ามกลางซากปรักหักพัง ยูวานรู้สึกหวาดผวาไปแล้ว ขณะที่เขากล่าว “…อ อะไรกัน?!”
ตั้งแต่วินาทีที่เขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถขยับขาข้างหนึ่งของเขาได้อีกต่อไปแล้ว เขาจึงอนุมานได้ว่ามันถูกทำให้หัก นั่นยังบอกเขาอีกเช่นกันว่าในบรรดาทุกคนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้ ไม่มีพวกเขาคนไหนใกล้เคียงที่จะสามารถหลบหลีก หรือแม้แต่ป้องกันการโจมตีที่น่ากลัวของเจอรัลด์ได้เลย