มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 1054
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1054
คอร์ดกลืนน้ำลายเสียงดัง เขารู้สึกกลัวอย่างชัดเจนกับสิ่งที่เขาเพิ่งเห็น คริสโตเฟอร์ปล่อยเสียงหัวเราะเบา ๆ ออกมาก่อนจะพูดขึ้น “เช่นนั้น แกยังคงเป็นกังวลเกี่ยวกับสองคนนั้นอยู่ไหม?”
“ม ไม่เลนครับ! คุณเป็นคนที่ทรงพลังมากที่สุดในโลกอย่างแน่นอน! ด้วยการที่คุณหาใครเทียบไม่ได้เช่นนี้ พวกเราจะสามารถล้างแค้นให้หลายชายทั้งสองของคุณได้แน่! ผมจะคุ้มกันคุณออกจากภูเขาเอง!” คอร์ดกล่าวอย่างตื่นเต้น
“ฮ่าฮ่า! แต่เอาตามตรงแกไม่จำเป็นต้องมามองหาฉันถึงบนนี้หรอก อย่างไรซะ ฉันก็จะออกจากภูเขาไม่นานนี้อยู่แล้ว” คริสโตเฟอร์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินแบบนั้น คอร์ดก็ดูเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ขึ้นมา
“…ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน ก่อนที่คุณจะเข้าสู่ความสันโดษเมื่อยี่สิบปีก่อน ผมจำได้ว่าคุณบอกผมว่าคุณต้องการจะทำการเตรียมการสำหรับการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์…ผมยังจำได้เช่นกันว่าการปฏิญาณถูกจัดขึ้นในทุก ๆ สามสิบปี…จากสิ่งที่ผมบอกได้ วันนั้นก็กำลังจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้! เนื่องจากคุณดูเหมือนจะได้รับตำแหน่งปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่มาได้อย่างน้อยสิบปีแล้วในตอนนี้ เมื่อดูจากพละกำลังของคุณ คุณสามารถเป็นตัวแทนของตระกูลของเราเพื่อเข้าร่วมการปฏิญาณได้อย่างแน่นอนครับ!”
“แกจำไม่ผิด รู้ไหม พ่อของฉันตายตอนที่เขาเข้าร่วมในการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์ ในวันที่เรื่องนั้นเกิดขึ้น ฉันสาบานกับตัวเองว่าวันหนึ่งฉันจะมาถึงขอบเขตแห่งตำนานให้ได้ และได้รับการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่ฉันจะตาย” คริสโตเฟอร์ตอบกลับขณะที่เขารำลึกถึงความหลัง
“เมื่อพูดถึงเรื่องการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์แล้ว ผมจำได้ว่าคุณเคยให้ผมดูรูปภาพของภูเขาวาร์ฮิลล์ก่อนที่คุณจะเข้าสู่ความสันโดษ ผมเห็นมันอีกครั้งเมื่อวานนี้ที่คฤหาสน์ตระกูลคลอฟอร์ด เห็นได้ชัดว่า ปู่หลานคลอฟอร์ดอยากจะไขความลึกลับเบื้องหลังสหพันธ์ดวงอาทิตย์กัน!” คอร์ดกล่าว
“ฮ่าฮ่า! งั้นเหรอ? พวกเขาสามารถลองดูได้อย่างแน่นอน! แต่ท้ายที่สุดแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถไขความลึกลับเบื้องหลังของสหพันธ์ดวงอาทิตย์ได้มาเกือบจะเป็นเวลาหลายพันปีแล้วในตอนนี้! ตัวสหพันธ์เองก็แทบจะให้ความรู้สึกเหมือนจินตนาการ แลในตอนนี้ฉันคิดว่ามันคงจะไม่ไกลเกินจริง ที่จะพูดว่ามีข้อบังคับบางอย่างที่ถูกสาป ซึ่งป้องกันใครก็ตามจากการตามหาพวกเขาให้ได้! ทั้ง ๆ ที่พ่อของฉันทรงพลังอย่างมากในตอนนั้น และยังถึงกับอุทิศทั้งชีวิตของเขาเพื่อไขความลึกลับเบื้องหลังกลุ่มนั้นอีกด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็ยังคงล้มเหลวที่จะทำแบบนั้นได้อยู่ดี! ฉันต้องพูดว่าแดริลประเมินความสามารถของเขาสูงมากเกินไปแล้วจริง ๆ ในตอนนี้…” คริสโตเฟอร์ตอบกลับ ขณะที่เขาหัวเราะเสียงดัง
“อย่างไรก็ดี ตามเบาะแสที่ปู่ทวดได้ทิ้งไว้ในตอนนั้น การปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นก็เชื่อมโยงกับสหพันธ์ดวงอาทิตย์อย่างใกล้ชิดมาก…”
“ใช่แน่นอน ฉันได้พูดคุยกับพ่อของฉันในห้องลับก่อนที่เขาจะเสียชีวิตปีนั้น เขาบอกฉันว่าคนเหล่านั้นที่ได้รับสถานะปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ก็จะได้รับเหรียญแห่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ที่จะใช้สำหรับการปฏิญาณ พ่อของฉันเองจึงสงสัยว่าสหพันธ์ดวงอาทิตย์เป็นผู้จัดหาน้ำศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งตามข่าวลือแล้ว ก็จะทำให้บุคคลเเป็นอมตะได้! เพื่อพิสูจน์ความคิดเห็นของเขา เขาจึงมุ่งหน้าออกไปเพื่อจะไขความลับเบื้องหลังของสหพันธ์ดวงอาทิตย์ แต่เมื่อเขากลับมาในท้ายที่สุด เขากลับเป็นเงาของตัวเขาคนเดิม มันเหมือนราวกับว่าเขาได้สูญเสียปัญญาทั้งหมดของเขาไป และเขาก็นิ่งเงียบเป็นส่วนใหญ่ ภายในไม่ถึงเดือนต่อมา เขาก็เสียชีวิตลง โดยทิ้งเพียงแผนที่ภูเขาวาร์ฮิลล์ที่เขานำกลับมาด้วยไว้เบื้องหลังเท่านั้น!” คริสโตเฟอร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเศร้าโศก
“ถ้าเป็นแบบนั้น งั้นคุณก็ไม่ควรไปจะดีกว่านะครับ คุณลุง…ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลโมลเดลก็ไม่อาจสูญเสียคุณไปได้! ผมหมายถึง…ในกรณีที่มีเหตุร้ายใด ๆ เกิดขึ้นกับคุณน่ะครับ…เมื่อคุณจากไปแล้ว สมาชิกตระกูลโมลเดลก็จะตกเป็นเป้านิ่งได้!” คอร์ดกล่าว รู้สึกกังวลใจอย่างชัดเจน
“ฮ่าฮ่า! ขีวิตและความตายถูกกำหนดโดยโชคชะตา! ยิ่งไปกว่านั้น ฉันก็ได้พยายามอย่างหนักมาหลายปีขนาดนี้แล้ว เพียงเพื่อจะได้เข้าร่วมในการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์… ฉันไม่สามารถล้มเลิกมันได้ในตอนนี้! ไม่ต้องห่วง ฉันจะกำจัดอุปสรรคทั้งหมดของตระกูลโมลเดลให้สิ้นก่อนที่ฉันจะไป อย่างไรซะ ดวงอาทิตย์ยังขึ้นไม่เต็มที่ แต่แกก็ดูเหนื่อยล้าแล้ว…ไปพักผ่อนก่อนเถอะ” คริสโตเฟอร์กล่าว ขณะที่เขายิ้มบาง ๆ
“ขอบคุณครับ ลุงสาม!”
กลับมาที่คฤหาสน์ตระกูลคลอฟอร์ด ในเวลานี้เจอรัลด์กำลังนั่งสมาธิอยู่บนพื้นในห้องของเขา ในขณะที่ฝึกฝนวิธีการหายใจของเขาไปในเวลาเดียวกัน
ในช่วงวันก่อน ปู่ของเจอรัลด์ได้เรียกคลอฟอร์ดที่เกี่ยวข้องเข้ามายังห้องลับของคฤหาสน์ เมื่อมาอยู่ข้างในแล้ว เขาก็ขอให้พวกเขาทำความเข้าใจเกี่ยวกับมรดกตกทอดของตระกูลคลอฟอร์ด นั่นก็คือรูปวาดดวงอาทิตย์
หลังจากเห็นว่าไม่มีใครสามารถรวบรวมสิ่งใดได้จากรูปวาด เจอรัลด์จึงพยายามแปลความหมายลึก ๆ ของรูปวาดเช่นกัน
ในขณะที่เขาจัดการถอดรหัสได้ไม่กี่สิ่ง แต่มันก็เป็นเพียงเทคนิคไม่กี่อย่างที่เขาสามารถใช้สำแดงพลังของพรมังกรเท่านั้น
กลับมายังปัจจุบัน ไวร่าเองกำลังผล็อยหลับอยู่บนเตียงของเธอ เนื่องจากเธอรู้สึกเมื่อยล้าเพียงใด เธอจึงเข้านอนเร็วกว่าปกติ
ทั้งเจอรัลด์และเธออยู่ในห้องเดียวกัน เนื่องจากปู่ของเขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนหลานสะใภ้ของเขาแล้ว คล้ายกับพ่อแม่และพี่สาวของเขา เมื่อรู้ว่าพวกเขาต้องใช้ห้องร่วมกันไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์จึงเลือกที่อยู่บนพื้น
เมื่อหันไปมองเธอ เจอรัลด์ก็รู้สึกประหลาดใจที่เห็นไวร่ากำลังส่ายหัวของเธอ ขณะนอนหลับอยู่
“…หืมม?”
ขณะที่เขาไปตรวจเช็คเธอดู เขาก็เห็นได้ว่าเธอมีเหงื่อไหลออกมากเช่นกัน
เมื่อตระหนักได้ว่าเธอต้องกำลังฝันร้ายอยู่แน่ เจอรัลด์จึงยิ้มขมขื่น ขณะที่เขาถามขึ้น “ฝันร้ายอยู่ใช่ไหม…?”
และในขณะที่เขากำลังจะห่มผ้าให้เธอ เขาก็ได้ยินเสียงเธอพูดขึ้นอย่างประหม่า “…คุณ…คุณเป็นใคร…?”
ด้วยความรู้สึกประหลาดใจ เจอรัลด์หันไปมองเธอ เพียงเพื่อจะพบว่าดวงตาของเธอยังคงปิดแน่นสนิทเท่านั้น แม้ว่าเธอเพียงละเมอ แต่น้ำเสียงของเธอก็ดูเหมือนจะหวาดกลัวอย่างมาก เธอกำลังฝันถึงอะไรกัน…?