มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 157
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 157
ดิกสันพูดโอ้อวดเกี่ยวกับเส้นสายในเมืองเมย์เบอร์รี่ของครอบครัวของเขาตลอดบทสนทนาที่เหลือขณะที่แหย่เจอรัลด์เล่นไปด้วย
มันคงไม่จริงถ้าเจอรัลด์ไม่ได้รู้สึกโกรธใด ๆ เลย ณ ขณะนี้ เขาอยากจะชกเข้าที่ใบหน้าของดิกสันจริง ๆ สิ่งที่ดิกสันทำได้ก็เพียงแค่โอ้อวดและล้อเลียนผู้คนเท่านั้น นอกเหนือจากสิ่งอื่นเหล่านั้น เขาก็ไม่ได้มีความมุ่งหมายใดที่ใหญ่กว่า
การสังสรรค์ของครอบครัวในบ่ายวันนั้นค่อนข้างแย่มาก พวกเขายังคงพูดคุยกันต่อหลังจากมื้อเที่ยง และไม่นาน ก็ล่วงเลยเที่ยงวันไปแล้ว
เจอรัลด์ตื่นแต่เช้าตรู่ และเขาก็เริ่มเหนื่อยล้าแล้ว
จู่ ๆ แอมเบอร์ก็ตะโกนขึ้นมา และทำให้เจอรัลด์ตกใจ “ดิกสัน นี่ก็เกือบจะห้าโมงเย็นแล้วและปาร์ตี้ก็กำลังจะเริ่มในไม่ช้านี้! ไปเตรียมพร้อมกันเถอะตอนนี้ มันคงไม่ดีถ้าเราไปสาย!”
“ใช่! โยเอล โฮลเดน เป็นคนจัดงานนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเราต้องไม่ไปสาย!” ดิกสันพูด
“โอเค คุณควรจะไปตอนนี้เลย ดิกสัน โปรดดูแลแอมเบอร์และเอเลน่าด้วยนะ!” รูบี้พูด กันเจอรัลด์ออกจากบทสนทนาอย่างจงใจ
“ครับ คุณผู้หญิง!” ดิกสันตอบ
พวกเขาไปรับรถของพวกเขา และเจอรัลด์ก็กระโดดขึ้นไปกับรถปอร์เช่ของแอมเบอร์ เป็นเพราะเอเลน่าที่ยืนกรานเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ พวกเขาคงจะไม่ปล่อยให้เจอรัลด์เข้าไปในรถได้
เอเลน่าจับแขนของเจอรัลด์ไว้แน่น เป็นเชิงบอกเขาว่าเธอขอโทษ เธอไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะใจร้ายกับเขาได้ขนาดนี้ เธอขออภัยในนามของครอบครัวของเธอด้วย
เจอรัลด์ส่ายหัวด้วยความรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้าของเขา
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน พวกเขาก็มาถึงทางเข้าของชายหาดรีวิงตันแล้ว
“เจอรัลด์มีตั๋วเข้าหรือเปล่า?” ดิกสันอยากจะถามคำถามนั้นก่อนหน้านี้ แต่กระนั้น เขารอจนกระทั่งพวกเขาทั้งหมดมาถึงตรงทางเข้าก่อนที่จะถามขึ้นมาเพื่อแค่จะทำให้เขาอับอาย
“ผมมี!” เจอรัลด์พยักหน้าขณะที่เขาล้วงกระเป๋าเสื้อเพื่อหาตั๋ว “นายต้องได้มันมาจากเอเลน่าแน่ เอาจริงเหรอเอเลน่า ทำไมเธอถึงดีกับเขาขนาดนี้! เธอแค่จะทำลายชีวิตของเขาถ้าเธอพาเขาเข้ามาในโลกของเรา ทำไมไม่ปล่อยให้เขามีชีวิตของตัวเองไป?” แอมเบอร์บ่นขึ้นมา
โดยปกติแล้วแอมเบอร์ไม่ได้ฟังดูเหมือนผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้ เธอกำลังทำตัวเหมือนกับผู้ใหญ่คนหนึ่ง ยังมีความช่ำชองโลกในน้ำเสียงของเธอด้วยซ้ำไป
ปกติเธอจะปฏิบัติต่อเอเลน่าด้วยความเคารพ แต่เธอสุดจะทนแล้วในวันนี้ มันเป็นการสังสรรค์ของคนมั่งคั่ง และทุกคนที่นั่นเป็นคนร่ำรวยจริง ๆ เธอเข้าใจว่าพี่สาวของเธอรักเจอรัลด์คนนี้จริง ๆ และตั้งใจจะแสดงโลกของพวกเธอให้เขาได้เห็น แต่มันจะไม่ทำลายความภาคภูมิใจของเขาหรือหลังจากที่ได้เห็นคนร่ำรวยมากมายขนาดนั้นที่อยู่ด้านใน?
“พอได้แล้ว แอมเบอร์ อย่าสร้างความรำคาญ!” เอเลน่าหงุดหงิดขึ้นมา
“พวกคุณสองคนหยุดโต้เถียงกันเถอะ โอเค เข้าไปดูข้างในกันเถอะน่า ดีไหม? ถ้ามีอะไรที่เจอรัลด์กลัวที่จะตอบ ผมจะตอบมันให้เขาเอง!” ดิกสันฉกฉวยโอกาสจากสถานการณ์
“ดิกสัน คุณช่างเป็นสุภาพบุรุษอะไรอย่างงี้!” แอมเบอร์กล่าวชมขณะที่เธอกรอกตาใส่เจอรัลด์
เป็นเวลาห้าโมงเท่านั้น แต่ชายหาดก็มีคนพลุกพล่านแล้ว
“ดิกสันอยู่นี่!”
“แอมเบอร์ เธอก็อยู่ที่นี่ด้วย! พวกเราได้เริ่มทำบาร์บีคิวกันแล้ว!”