มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 204
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 204
ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เจนก็ยังเป็นลูกจ้างของเขา และเนื่องจากเธอได้ขอร้องเขา ก็ไม่มีทางที่เขาจะปฏิเสธเธอได้
ดังนั้นคราวนี้ เจอรัลด์จึงเต็มที่จะช่วยเธอ
หลังจากการจัดเตรียมตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เจอรัลด์ก็ไปที่โรงพยาบาลและนำอาหารไปให้ยาสมิน จากนั้น เขาก็รอให้เควต้ามาถึงก่อนจะจากไปกับเจน
อาหารค่ำถูกจัดขึ้นในเลาน์ส่วนตัวที่ร้านอาหารในเมย์เบอร์รี่
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้ทำแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างคุ้นชินไปกับมันแล้ว
แม้กระทั่งฉากเปิดก็เกือบจะเหมือน ๆ กันด้วย
พวกเขาผลักเปิดประตูไปที่ห้องรับรอง
“เจน ลูกอยู่ที่นี่แล้ว! ห๊ะ? ผู้ชายคนนี้คือใคร?”
ภายในห้องรับรองส่วนตัว ผู้หญิงวัยกลางคนที่แต่งกายค่อนข้างทันสมัย คนที่เจอรัลด์สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นแม่ของเจน ตอนนี้กำลังจ้อมมองอย่างเย็นชาไปที่เจอรัลด์
เมื่อมองไปที่ชุดที่ค่อนข้างธรรมดาของเจอรัลด์ ผู้หญิงคนนี้ก็ค่อนข้างจะดูถูกเขาไปแล้ว
เธอเป็นชาวเมือง และเธอก็ดูเหมือนจะดูถูกคนในชนบทและการแต่งตัวของพวกเขา
“อาา…นี่คือ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด และเขาคือแฟน…ของหนู!”
ในทางกลับกัน เจนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในหัวของเธอ และคำพูดนั้นหลุดออกมาจากปากของเธอได้
พวกเขาไม่ได้ตกลงที่จะเป็นแค่เพื่อนกันหรอกเหรอ?
ตอนนี้ เจอรัลด์กำลังถูกใช้ให้เป็นแฟนหนุ่มอีกครั้งแล้ว ให้ตายสิ!
เขารู้สึกคับอกคับใจ แต่เพราะได้พูดไปแล้ว เขาก็ไม่สามารถจะโต้แย้งได้มากนัก
อย่างไรก็ตาม เจนแลบลิ้นใส่เจอรัลด์ เธอตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
เธอกำลังคิดอะไรอยู่?
เห็นได้ชัด เธอคิดว่ามันคงจะดีถ้าเจอรัลด์เป็นแฟนของเธอ
เธอฝันเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอดในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา
ในอดีต เจนเพียงแค่ชอบเจอรัลด์เท่านั้นเมื่อเธอได้รู้ว่าเขามั่งคั่งขนาดไหน
แต่หลังจากการใช้เวลาบางช่วงด้วยกัน เธอก็สามารถเห็นได้อีกด้านหนึ่งของเจอรัลด์ เขาเป็นคนเรียบง่าย เก็บตัว และใจกว้างต่อคนอื่น ๆ อย่างสำคัญที่สุดก็คือ เจอรัลด์ไว้ใจเธอมาก
นี่เพิ่งเพิ่มไปในรายการเหตุผลที่ทำไมเธอถึงชอบและเคารพเขามาก
เธอหลงใหลเขามาก
“ว่าไงนะ? เพิ่งพูดว่าอะไรนะ เจน? เขาเป็นแฟนของหนูงั้นหรือ?”
แม่และพ่อของเจนตกใจอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาอ้าปากกว้าง
พวกเขาทั้งคู่เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ ดังนั้นพวกเขาจึงอยากให้ลูกสาวออกเดทกับคนที่มีสถานะทางสังคมที่เท่าเทียมกัน
แต่ตอนนี้ลูกสาวของพวกเขาได้พาใครก็ไม่รู้มาที่การนัดบอด…
“แม่คะ พ่อคะ ใช่ เขาคือแฟนของหนูเอง! พวกเราได้คุยกันมาสักพักหนึ่งแล้วตอนนี้!”
“เจอรัลด์…คลอฟอร์ด กล่าวทักทายพ่อแม่ฉันสิคะ!”
เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้คัดค้านตัวตนใหม่ในฐานะแฟนหนุ่มของเธอ เจนจึงตัดสินใจที่จะกล้าขึ้นอีกนิด
เธอเตือนเจอรัลด์
“หวัดดีครับ คุณซาร่า…”
“นายมาจากที่ไหนกัน เด็กสารเลว? ลูกสาวของฉันไม่ใช่ใครบางคนที่ไอ้งั่งสกปรกเช่นนายจะได้ไป! ออกไปจากที่นี่ซะ!”
แม่ของเจนตะคอกใส่เขาอย่างเย็นชา
เธอไม่ยอมทนต่อเรื่องนี้ได้ เธอต้องใช้ความพยายามอย่างเต็มที่จนในที่สุดก็สามารถนัดหมายกับภรรยาของผู้นำได้ วันนี้ พวกเขาได้ตกลงที่จะให้เด็ก ๆ ของสองครอบครัวได้พบและทำความรู้จักกันและกัน
ในอนาคต ทั้งสองครอบครัวก็จะได้มาเกี่ยวดองกัน
ทุกอย่างดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบมาก
มันไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอที่ลูกสาวของเธอจะไม่ประพฤติตามกฏอย่างที่เธอหวัง หลังจากการกดดันและการโน้มน้าวใจ ในที่สุดลูกสาวของเธอก็อยู่ที่นี่ ซี่งมันเป็นข่าวดี แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าลูกสาวของเธอจะพาแฟนหนุ่มตามมาด้วย
ครอบครัวอื่นก็กำลังจะมาถึง ถ้าพวกเขาได้เห็นแบบนี้ พวกเขาอาจจะมีความประทับใจที่แย่ต่อครอบครัวซาร่าได้ และความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองครอบครัวก็อาจจะถูกตัดขาด
เลือดของเธอกำลังเดือดพล่าน และเมื่อเธอมองไปที่เจอรัลด์ เธอก็รู้สึกไม่พอใจเขาเป็นร้อยเท่าได้
ขณะที่กำลังพูดคุย จู่ ๆ ประตูห้องรับรองก็ได้เปิดออก ด้านนอก กลุ่มคนเดินเข้ามาพร้อมกับสิ่งของในมือของพวกเขา
“คุณซาร่า ขอโทษอย่างใจจริงด้วยนะครับ ผมขออภัยที่พวกเรามาสาย ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ผู้คนสี่คนเข้ามาในงานปาร์ตี้ ในหมู่พวกเขามีคนหนุ่มสาวสองคน ผู้หญิงหนึ่งคน และผู้ชายอีกหนึ่ง
โดยเฉพาะ เด็กสาวนั้นเธอแต่งตัวอย่างสวยงาม
เมื่อมองไปที่พวกเขา ครอบครัวซาร่าก็ไม่สามารถคงความใจเย็นได้
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? เด็กชายน่าจะเป็นลูกชายของคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงเจนคลินส์
แล้วเด็กผู้หญิงคนนี้ล่ะ?
เป็นไปได้ไหมว่าลูกขายของพวกเขาก็พาแฟนสาวของเขามาด้วย?
“โอ้ คุณซาร่า ให้ผมแนะนำคุณนะครับ นี่คือหลานสาวของผม เธอคือลูกสาวของน้องชายคนที่สามของผม เธอเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สี่จากมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ และเธอก็มาที่นี่เพื่อร่วมกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ
“หลานสาว กล่าวทักทายคุณลุงซาร่าสิ!”
แต่อย่างไรก็ตาม เด็กสาวไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงเนื่องจากสายตาของเธอจ้องมองไปที่เจอรัลด์
มุมปากของเธอหยังขึ้นด้วยรอยยิ้มที่เย้ยหยัน
“ฮะ เจอรัลด์! ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะบังเอิญได้เจอนายที่นี่เลย?”