มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 21

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 21

เหนือบนก้อนเมฆ เจอรัลด์ ฮาเปอร์ นาโอมิ และพวกผู้ชายที่เหลือนั่งลงในศาลารับประทานอาหารขนาดเล็ก

พวกเขากำลังชื่นชมทิวทัศน์ที่สวยงามรอบ ๆ คฤหาสน์

เจอรัลด์ยังให้คำตอบเดียวกันเมื่อนาโอมิถามเขาว่าเขาสามารถจัดการเรื่องนี้ได้อย่างไร อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ ไม่ได้คาดหวังว่าแซคจะจัดการให้เขาอย่างมากมายขนาดนี้ในวันนี้ เขาคิดว่ามันต้องแพงมาก ๆ สำหรับพวกเขาที่มารับประทานอาหารในศาลารับประทานอาหารขนาดเล็กวันนี้

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขากำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันแค่เป็นเรื่องปกติสำหรับแซคที่จะทำอย่างนี้เพราะคฤหาสน์ทั้งหลังนี้มีเขากับพี่สาวเป็นเจ้าของ เจอรัลด์รู้สึกตื่นเต้นไปอีกแบบอยู่ในใจ

ในตอนนี้เอง อลิซและพวกผู้หญิงคนอื่น ๆ ได้ขึ้นมาบนศาลารับประทานอาหารขนาดเล็กแห่งนี้แล้ว ในตอนนี้อลิซมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อย่าลืมว่า เธอคิดมาตลอดว่าเจอรัลด์เป็นคนยากไร้และดูถูกเขาตลอดมา

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเห็นเพียงแต่หลังของเจอรัลด์ ขณะที่เธอมองขึ้นไปที่เขาและนี่ทำให้เธอรู้สึกอัดใจอย่างที่สุด

“เจอรัลด์! นายขึ้นมาที่นี่ได้อย่างไร?”

นี่เป็นคำถามแรกที่อลิซถามทันทีที่เธอขึ้นมาบนนี้ อย่างไรก็ตาม จริง ๆ แล้วเธอค่อนข้างกลัวคำตอบของเขา

เธอกลัวว่าเจอรัลด์จะบอกเธอว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนร่ำรวยและมีอำนาจมากคนหนึ่ง ถ้าเข้าเขาร่ำรวยจริง นี่คงจะทำให้อลิซรู้สึกอึดอัดใจมากขึ้นกว่าเดิมแน่

“ใช่! เจอรัลด์ นายขึ้นมาทานอาหารที่บนนี้ได้อย่างไร? มันแพงมากเลยนะ!” เจสลินพูดกับเจอรัลด์ด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิวและอ่อนโยนกว่าเดิมเพราะตอนนี้เธอรู้สึกอับอายเล็กน้อย

ขณะเดียวกันนี้ควินตันและฮาโรล์ดก็เพิ่งมาถึงตอนนี้

เจอรัลด์ยิ้มก่อนจะตอบว่า “โอ้ ฉันได้รู้จักผู้จัดการของที่นี่ และเขาได้จัดการให้ฉันมาทานอาหารกับเพื่อนเพื่อน ๆ ที่นี่ได้”

ตอนนี้ทุกคนรู้สึกสับสน แม้ว่าเจอรัลด์รู้จักกับผู้จัดการที่นี่ แต่นี่มันไม่ดูมากเกินไปหน่อยเหรอ?

อลิซจ้องเจอรัลด์อย่างไม่เชื่อ

หลังจากนั้น นาโอมิก็อดไม่ได้ที่จะเปิดเผยความจริงกับทุกคน

เธอบอกทุกคนว่าเจอรัลด์ได้รู้จักกับผู้จัดการได้อย่างไรและทำไมผู้จัดการถึงได้ชวนเขามาที่คฤหาสน์ในวันนี้

ตอนนี้ในที่สุดอลิซก็รู้สึกโล่งใจ

“นาโอมิ ความหมายที่เธอจะบอกก็คือกระเป๋าแร์เมสแสนแพงที่เจอรัลด์ได้ซื้อให้เธอก่อนหน้านี้และเหตุผลที่ว่าทำไมเค้าถึงสามารถเข้ามารับประทานอาหารได้ในที่นี้ นั่นเป็นเพราะว่าเขาได้ช่วยเหลือลูกสาวของผู้จัดการหลังจากที่เธอเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุรถยนต์? นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงได้รับการปฏิบัติอย่างสำคัญเช่นนี้?”

นาโอมิพยักหน้าเล็กน้อย “เจอรัลด์โชคดีมากๆเลย ฉันคิดว่าคนดีจะต้องได้รับรางวัลเสมอ!”

‘นั่นทำให้ฉันกลัวแทบตาย’ อลิซคิดกับตัวเอง ตอนนี้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจมากขึ้น และแม้แต่ควินตันก็สูดหายใจลึกทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของเจอรัลด์ เจอรัลด์ยังได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่ามากเมื่อเทียบกับลูกคนรวยรุ่นที่สองเช่นพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความกรุณาที่คนอื่นให้กับเจอรัลด์ หลังจากวันนี้ เจอรัลด์จะเป็นอย่างไร?

อลิซและพวกผู้หญิงคนอื่นรู้สึกดีขึ้นหลังจากได้ฟังคำชี้แจง

แน่นอน เจอรัลด์เห็นได้ว่าอลิซไม่ได้รู้สึกดูถูกแบบเดียวกับที่เธอรู้สึกต่อเขาอีกต่อไป แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกขอบคุณเขาแต่อย่างใด นี่มันหมายความว่าเธอรู้สึกว่าได้ไว้หน้าเขาแล้วด้วยตัวของเธอณ ปัจจุบัน

เจอรัลด์ยิ้มขณะที่คิดเกี่ยวกับมัน

“โอ้ ดูสี! นี่มันภาพวาดสีน้ำมันใช่ไหม? พวกเขาคิดว่านี่มันวาดโดยศิลปินชื่อดังตัวจริงหรือเปล่า?”

กลุ่มของผู้คนนั่งอยู่ด้านล่างขณะที่พวกเขาและดื่มด้วยกันด้วยบรรยากาศที่ผ่อนคลายและสะดวกสบาย

ในตอนนี้เอง เจสลินกำลังจ้องมองรูปวาดสีน้ำมันที่แขวนอยู่ตรงเสาทั้งสี่ของห้องบนหลังคา หนึ่งในนั้นเป็นภาพวาดสีน้ำมันโบราณซึ่งวาดโดย จิตรกรชื่อดังในประวัติศาสตร์ต่างประเทศ และเจสลินจำมันได้ทันทีเพียงแค่มองแว๊บแรก

“ฉันคิดว่าเป็นของจริง…” เจอรัลด์ตอบขณะที่หัวเราะ

ดูเหมือนว่าจะมีของปลอมหรือสิ่งของที่เป็นของเทียมน้อยมากในสถานที่นี้

ทุกอย่างได้รับการลงทุนด้วยเงินมากมาย

“นายหมายความว่ายังไงที่นายคิดอย่างงั้น? แน่นอน ทุกสิ่งทุกอย่างในนี้มันคือของจริง!” ควินตันอดไม่ได้ที่จะตอบกลับอย่างถากถางเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเจอรัลด์

เขาพึ่งกลับมาจากการเรียนต่อที่ต่างประเทศและแน่นอน การรู้คุณค่าของงานศิลปะต่างประเทศเป็นหนึ่งในจุดแข็งของเขา

เจอรัลด์เป็นคนยากไร้และอย่างชัดเจนเขาเชิญทุกคนมาร่วมรับประทานอาหารกันที่นี่คืนนี้แต่เขาไม่รู้อะไรเลย

อีกอย่าง เจอรัลด์ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับงานศิลปะอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้น เพื่อเป็นการรักษาหน้า ควินตันจึงโจมตีเขาเพื่อที่ว่าเค้าจะได้ดูเด่นทางใดทางหนึ่ง

“ราคาในตลาดสำหรับรูปภาพนี้คือ 150,000 ดอลลาร์ มันคือรูปวาดที่มีค่าและแพงมาก! รูปภาพอื่นๆทั้งสามบนผนังก็มีมูลค่ามากเหมือนกัน ฉะนั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมมันถึงแพงมากมายเพื่อที่จะได้มารับประทานอาหารกันที่นี่!”

“โอ้มายก้อด มันราคา 150,000 ดอลลาร์จริง ๆ เหรอ?”

ตอนนี้เองพวกผู้หญิงรู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก

เจสลินรู้สึกตื่นเต้นกว่าเดิม “คืนนี้ฉันจะต้องถ่ายรูปกับรูปวาดสีน้ำมันแสนแพงเหล่านี้!”

ทุกคนเริ่มหัวเราะกันอีกครั้ง

หลังจากนั้น เจอรัลด์ยืนขึ้นก่อนจะปลดรูปวาดน้ำมันออกจากข้างฝาและพูดขึ้นว่า “ถ้าพวกเธอต้องการ ก็แค่ปลดมันลงมาและดูได้”

เฮ้! เฮ้! เฮ้! โอ้มายก้อด นายกำลังพยามจะทำอะไร เจอรัลด์? นายแน่ใจนะว่านายสามารถหามาจ่ายมันได้ หากว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน? ควินตันตะโกนขณะที่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

ในอีกด้านหนึ่ง ฮาโรล์ดก็พูดขึ้นว่า “นายจริง ๆ เหรอว่านายเป็นเจ้าบ้าน เพียงแค่ว่าวันนี้บางคนเชิญนายให้มาทานอาหารที่นี่?”

แม้ว่าอลิซไม่ได้พูดอะไรเธอจ้องไปที่เจอรัลด์ หลังจากนั้น เธอเพียงส่ายหัวด้วยความผิดหวัง

อลิซรู้สึกว่าเจอรัลด์บกพร่องตลอดเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ไม่ว่าเขาพยายามจะทำอะไร เขาก็ไม่สามารถเทียบกับควินตันได้เลย

ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เขาก็เป็นคนน่าอับอายอยู่ดี

ความจริงแล้ว เหตุผลเดียวที่เจอรัลด์ได้ปลดรูปวาดสีน้ำมันลงมาเพราะเขาอยากจะสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพวกเขา

อย่างไม่คาดฝัน ทุกคนเพียงเห็นว่าเขาเป็นคนที่สะเพร่า!

เจอรัลด์ตัดสินใจที่จะปล่อยมันไปและนำรูปวาดสีน้ำมันกลับไปแขวนไว้ที่ผนังเช่นเดิม

อย่างไรก็ตาม มือของเขาสั้นเล็กน้อยและเขาไม่ได้วางมันไว้ตรงมุมที่ถูกต้อง ขณะที่มีลมกระโชกพัดมาทางที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้

รูปวาดสีน้ำมันปลิวออกไปและถูกพัดไปในทิศทางของน้ำข้างล่างน้ำตก

“อะไรเนี่ย!”

นี่ทำให้ทุกคนกรีดร้องออกมาอย่างตกใจกัน

แม้แต่อลิซก็ยืนขึ้นเพราะรู้สึกตกใจอย่างสุดขีด