มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 234
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 234
“นำมันมานี่ ให้ฉันดูหน่อยว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม!”
ใบหน้าของคาร่าแดงระเรื่อด้วยความแปลกใจ ขณะที่เธอหยิบขวดไวน์แดงอย่างระมัดระวังและตรวจดูมันซ้ำ ๆ จนท้ายที่สุด เธอยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นหลังจากได้ดูมัน:
“นี่เป็นของแท้จริง ๆ!”
“อ่า? ให้ฉันดูเหมือนกันสิ!”
ลิซ่าก็ตื่นเต้นเช่นกันในเวลานี้
ทุกคนมองไปที่คิวรอนด้วยการแสดงออกที่ตกใจมากบนใบหน้าของพวกเธอ ราวกับว่าตอนแรกพวกเธอคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่คนที่ยอดเยี่ยม แต่ตอนนี้ พวกเธอก็รู้ได้มันทีว่าเขาเป็นคนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง!
“คิวรอน บอกได้ไหมว่าเพื่อนของนายมีภูมิหลังแบบไหน? นายมีเครือข่ายที่แข็งแกร่งเช่นนั้นเมื่อไหร่? นายรู้ไหมว่าไวน์แดงชนิดนี้ปกติเป็นที่ชื่นชอบของเจ้านายใหญ่จากต่างประเทศกัน?”
ยิ่งคาร่ามองไปที่คิวรอนมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบเขามากขึ้นเท่านั้น
“ใช่ น้องชาย ทำไมฉันไม่รู้ว่านายมีเส้นสายที่มีอำนาจเช่นนี้ด้วย? บอกมาซิ มีอีกกี่เรื่องที่นายยังปิดบังไว้จากพี่?”
“ผมไม่รู้อะไรมากขนาดนั้นเหมือนกัน ยังไงซะ วันนี้เพื่อนของผมก็เห็นแก่หน้าผมมากจริง ๆ! ฮ่าฮ่าฮ่า”
คิวรอนงุนงงเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกว่าความรู้สึกที่ทุกคนให้เขานั้นมันท่วมท้นมากเกินไปหน่อย
คิวรอนไม่ได้สาธยายเรื่องมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเพียงรู้สึกอิ่มเอมใจที่คาร่าและคนอื่น ๆ ต่างก็คุ้ยฟุ้งเกี่ยวกับเขาด้วยความชื่นชม
เจอรัลด์ก็เพียงแค่เฉย ๆ อยู่ด้านข้าง
เขาเชื่อว่าไวน์แดงขวดนี้เจนต้องเป็นคนให้มาแน่
ผู้หญิงคนนี้เห็นแก่หน้าเขามากเกินไปจริง ๆ
แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าคิวรอนจะกอบโกยผลแห่งชัยชนะของเขาไป เจอรัลด์ไม่ได้วางแผนที่จะพูดใด ๆ เลย ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าคาร่าคนนั้นก็คงไม่เชื่อเขาอยู่ดี
เหตุผลที่สองก็เป็นเพียงเพราะเจอรัลด์ไม่ต้องการจะทำลายความคาดหวังที่มีความสุขของทุกคน
แค่เพื่อจะพิสูจน์ว่าเขานั้นยอดเยี่ยมงั้นหรือ?
น่าเบื่อจริง!
เจอรัลด์คิดว่ามันเพียงพอแล้วที่ทุกคนมีความสุขกัน
และมื้ออาหารก็ผ่านพ้นไปเช่นนั้นแหละ
ตลอดทั้งมื้ออาหาร คาร่าก็เริ่มรู้สึกว่าเจอรัลด์เป็นสิ่งที่อุจาดตาสำหรับเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ และด้วยเหตุนั้น เธอจึงไม่สามารถหยุดเปรียบเทียบเจอรัลด์กับคิวรอนได้
หลังจากพวกเขารับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็ลงมาที่ชั้นล่างอย่างตื่นเต้น ในเวลาเดียวกันนั้น คิวรอนก็ไปที่แผนกต้อนรับส่วนหน้าเพื่อจ่ายบิล
“คุณผู้ชายค่ะ คุณมีส่วนลดสำหรับมื้ออาหาร 30%ค่ะ!”
“อะไรนะ?”
ทุกคนต่างก็ตกใจกันอีกครั้งเมื่อแคชเชียร์ที่แผนกต้องรับพูดแบบนี้
“ให้ตายสิ! คิวรอน นายน่าทึ่งจริง ๆ นายยังสามารถได้รับส่วนลด 30% ด้วยเหรอ? นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก!”
คาร่าอุทานด้วยความประหลาดใจอีกครั้ง
“หึ หึ! นี่เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย พี่คาร่า มีล่าทำไมพวกเราไม่ไปข้างนอกและทำอะไรสนุก ๆ ด้วยกันล่ะ? หลังจากนั้น พวกเราก็สามารถจัดสถานที่ให้สำหรับพี่สาวของผมไปพักผ่อนในภายหลังได้!”
“โอเค! โอเค! พูดตรง ๆ นะ ฉันเคยไปเที่ยวเล่นรอบ ๆ เมืองเมย์เบอร์รี่มามากมายตอนที่ฉันยังเป็นแบบเด็ก แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากไปต่างประเทศ ฉันก็ไม่ค่อยได้กลับมาบ่อยเท่าไร แต่ฉันสามารถขอให้น้องสาวของฉันลาโรงเรียนได้ในตอนบ่าย หลังจากนั้น พวกเราทั้งหมดก็สามารถไปสนุกด้วยกันข้างนอกได้! ฉันยังมีเพื่อนอีกสองคนจากมัธยมปลายและเพื่อนมหาวิทยาลัยที่อยากจะนัดพบกับฉันอีกด้วยเหมือนกัน งั้นพวกเราทั้งหมดก็สามารถออกไปสังสรรค์ด้วยกันได้แล้ว!”
คาร่าตอบกลับขณะที่เธอยิ้ม
“นั่นเยี่ยมไปเลยครับ! ถ้าเป็นแบบนั้น งั้นผมจะจองโต๊ะอีกที่ที่โฮมแลนด์ คิชเช่น นี้สำหรับดินเนอร์คืนนี้นะครับ!”
คิวรอนตอบกลับขณะที่เขาตบเบา ๆ ที่อกของเขา
“เอาล่ะ พี่สาว พี่ลิซ่าค่ะ พวกเรายังมีเรื่องบางอย่างที่ต้องทำที่โรงเรียนในตอนบ่ายงั้นพวกเราจะไม่ไปร่วมกับพวกคุณอีกต่อไป! ขอให้สนุกกันนะคะ! ฉันจะมุ่งหน้ากลับไปที่มหาวิทยาลัยกับเจอรัลด์ก่อน!”
มีล่าบอกได้ว่าเจอรัลด์รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
ความจริงแล้ว เธอต้องการจะชวนเจอรัลด์ออกมาทานอาหารกับพี่สาวของเธอวันนี้เพื่อที่ว่าเขาจะสามารถทำให้เธอประทับใจได้ แต่อย่างไรก็ตาม คิวรอนได้เอาจุดสนใจทั้งหมดไปจากเขา
มีล่ายังเข้าใจว่าเจอรัลด์ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเขาเองได้เช่นกัน
เนื่องจากเธอกลัวว่าเจอรัลด์จะโกรธ มีล่าจึงรู้สึกว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำได้ก็คือกลับไปกับเจอรัลด์ก่อน
“อ่า? แต่มันคงจะไม่สนุกเลยถ้าคุณไม่มากับพวกเรา มีล่า! พวกเราต้องการให้คุณเป็นไกด์นำเที่ยวของเรานะครับ!”
คิวรอนวิงวอน
เมื่อเขาเห็นความยืนกรานของมีล่า เขาจึงมองอย่างอ้อนวอนไปที่คาร่าแทน
คาร่าเข้าใจความตั้งใจของเขาทันทีและเธอจึงเหลือบมองเจอรัลด์อย่างเย็นชาก่อนเธอจะพูดกับมีล่าว่า
“มีล่า มากับพี่แปปนึงสักครู่ พี่ต้องคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง!”