มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 303
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 303
จู่ ๆ หญิงสาวคนหนึ่งก็แซงไปอยู่ด้านหน้าของพวกเขา โดยไม่ได้พูดอะไร และไม่แสดงความเคารพนับถือต่อผู้อื่นเลยแม้แต่น้อย
เจอรัลด์มีอารมณ์สำหรับเรื่องนี้ “คุณครับ คุณไม่คิดว่าสิ่งนี้ไม่สุภาพไปหน่อยเหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้นเมินเฉยต่อเขา
“ใช่แล้ว! ครูของหนูพูดว่าคุณไม่สามารถแซงคิวคนอื่นได้!” ยาสมินอุทานออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว
“บลา!” ผู้หญิงคนนั้นหันกลับมาและพูดสวนกลับ “งั้นฉันแซงหน้าเธอ แล้วยังไงล่ะ? เธอจะสามารถทำอะไรได้? เก่งแต่ว่าคนอื่นแต่เอาเข้าจริงก็ไม่กล้าหรอก!”
ใครก็เห็นได้ว่าเธอน่าจะอายุราว ๆ ยี่สิบเอ็ดปี พร้อมกับผิวขาวและใบหน้าที่น่ารัก และแต่งตัวในแบบที่เหลือไว้ให้จินตนาการกันเล็กน้อย
แต่อย่างไรก็ตาม ท่าทางที่โอหังของเธอทำให้เจอรัลด์โกรธมากเท่านั้นที่มองไปที่เธอ
“เธอคือคนที่กำลังเห่าอยู่ไง!” เมื่อถึงขีดจำกัดของความอดทนของเขา เขาจึงตอบกลับอย่างหยาบกระด้าง
“นายพูดกับฉันว่าอะไรนะ? แค่รออยู่ที่นี่ก่อนเหอะ ฉันจะให้ใครบางคนมาทำให้นายรู้สึกว่ามีความสำคัญน้อยลง!” ด้วยการกรีดร้องและการสบถราวกับทันใดนั้นเธอได้เป็นบ้าไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกดึงออกไปโดยผู้ที่ยืนดูสองสามคน
สุดท้าย เธอก็จากไปด้วยอารมณ์โกรธ
เอาล่ะ เรื่องนั้นจู่ ๆ ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ เขี่ยมันทิ้งออกจากใจ เจอรัลด์กลับไปยืนอยู่ในแถวต่อ
“คุณค่ะ บางทีคุณไม่น่าจะทำไปแบบนั้น ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะเป็นตัวปัญหา!” พยาบาลสาวที่น่ารักคนหนึ่งกระซิบเรื่องนี้ในขณะที่เธอกำลังนำคนไข้บางคนเข้าไปด้านใน “เธออยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้ในตอบบ่ายเพื่อมาเยี่ยมหนึ่งในคนไข้ของเรา บางคนที่มีชื่อเสียง และเธอมาพร้อมกับขบวนรถแฟนซีทั้งคัน! ฉันจะไม่ประเมินอิทธิพลของเธอต่ำไป รู้ใช่ไหมค่ะ? รีบเข้ามาเถอะค่ะ และอย่ามีปัญหาอีก!”
เห็นได้ชัด เธอเริ่มมัน! แต่เอาเถอะ พยาบาลสาวคนนั้นก็หวังดี… เจอรัลด์จึงไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีก
“อย่าจุกจิกมากเกินไปกับเรื่องนี้กันเลย เจอรัลด์” เควต้าเห็นด้วย “พวกเราจะได้บทสรุปกันที่นี่และจากไปทันที!”
ดังนั้นเจอรัลด์จึงพายาสมินไปพบกับหมอ กลับกลายเป็นว่าไม่ใช่เรื่องตื่นตระหนกอะไร เป็นแค่ไข้หวัดธรรมดา และได้รับยามาทาน
เควต้าโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด และพวกเขาจึงออกจากโรงพยาบาลไปด้วยกัน
ขณะที่พวกเขามาถึงตรงทางเข้า ทันใดนั้นรถสีดำมันวาวก็เคลื่อนมาถึงกัน ทีละคัน…ทั้งหมดมีอย่างน้อยอยู่ประมาณสิบสองคัน ผู้คนกลุ่มใหญ่ที่แต่งตัวกันอย่างดีลงจากรถมาและมุ่งหน้าเข้าไปด้านใน
เมื่อเธอเห็นผู้หญิงคนนั้นที่โผล่ออกมาจากรถคันที่อยู่ตรงกลาง เควต้าก็สั่นเทาด้วยความหวาดกลัว เป็นผู้หญิงคนนั้นที่ตัดคิวพวกเธอก่อนหน้านี้ เริ่มจากการโต้เถียงกันกับเจอรัลด์
เธอกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเขากันจริง ๆ ใช่ไหม?
ขอบคุณพระเจ้าพวกเขาได้ออกมาจากที่นั่นกันอย่างทันเวลา
“ฉันเพิ่งจะได้ข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณไรย์เป็นอย่างไรบ้าง? เขายังคงอยู่ในหออภิบาลผู้ป่วยหนักอยู่หรือเปล่า?” ชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งถามขึ้นมา
ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้า “ค่ะ เขาทนทุกข์กับอาการกระดูกแตกหักในแขนขาทั้งสี่ข้าง และเขายังคงอยู่ในห้องไอซียู แต่ขอบคุณที่ชีวิตของเขาไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย!”
“ตูม! ใครจะสามารถอยู่เบื้องหลังความป่าเถื่อนเช่นนี้ได้? ฉันรู้ว่า…มันต้องเป็นพวกเมย์เบอร์รี่แน่”
“เฮ้! อย่าพูดเรื่องนั้นกันที่นี่!” ผู้ชายคนนั้นกระแทกเสียงใส่เธอ ส่งผลให้เธอต้องปิดปากของตัวเอง
เจอรัลด์อ้อยอิ่งอยู่ใกล้ จึงเห็นพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ทำไมเขาทำแบบนี้ล่ะ?
เพราะเขาจำผู้ชายรูปหล่อคนนั้นได้
ใบหน้ายังคงได้รับบาดเจ็บจากความไม่เป็นท่านั้นที่บาร์จักรพรรดิคาราโอเกะ เขาไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเจค!
เมื่อบังเอิญได้ยินการถกกันของพวกเขาเกี่ยวกับ ‘คุณไรย์’ ในที่สุดเขาก็เห็นภาพได้แล้วตอนนี้
มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นเดเมียน ไรย์ผู้ยิ่งใหญ่เอง เช่นนั้นตัววายร้ายได้เข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้สินะ
ปรากฎว่าคนเหล่านี้ รวมถึงคงโหดร้ายที่น่ากลัวนั้น ต่างก็มาจากไรย์ กรุ๊ป
วรูม วรูม! จากนั้น ท่ามกลางเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกึกก้อง ขบวนรถยนต์อีกสิบสองคันก็ปรากฏขึ้น
ตามธรรมดาแล้วใครก็สันนิษฐานได้ว่าพวกเขามากับเจคและกลุ่มคนของเขา
นั่นไม่ใช่พวกเขาทั้งหมด รถยนต์มากมายยังคงตามมาจากด้านหลังอย่างต่อเนื่อง
มันก็มีเหตุผลอยู่ ไรย์ กรุ๊ป อยู่ภายใต้ตระกูลไรย์ ได้ล่วงเกินอาณาเขตเมย์เบอร์รี่มายาวนาน รากเง้าของพวกเขานั้นถูกฝังลึกไปแล้ว
พวกเขาเป็นแกงค์นักเลงที่ดุร้าย
เดเมียน ไรย์ได้รับการประกันว่ามีผู้หนุนหลังที่มีอิทธิพล ไม่ว่าใครจะพยายามอย่างหนักแค่ไหนในการปิดบังเรื่องต่าง ๆ เหตุการณ์ของบ่ายวันนั้นก็ยังเป็นเรื่องใหญ่มากเกินไปที่จะปิดซ่อนได้