มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 352
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 352
“เฮ้ เฮ้ เจอรัลด์คือชื่อของนาย ใช่ไหม? ทำไมนายไม่เอากำไลหยกที่นายซื้อให้กีย่าออกมา และให้พวกเราดูเหมือนกันด้วยล่ะ?”
ในใจของเขา ยาโคปคิดว่าเจอรัลด์คือสาเหตุที่สำคัญที่สุดอย่างแน่นอนที่ทำให้กีย่าเพิกเฉยต่อเขามาตลอดเวลา
ดังนั้น เขาจึงกำหนดเป้าไปที่เขาตอนนี้
“ของฉันช่างมันเถอะ! กำไลหยกที่ฉันซื้อนั้นไม่ได้ดีใกล้เคียงเท่าของนาย นายไม่ต้องดูมันหรอก!” เจอรัลด์กล่าวตามความจริง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาเพียงซื้อกำไลหยกซึ่งมีราคาเจ็ดพันห้าร้อยดอลลาร์ให้กีย่า มันไม่ได้ใกล้เคียงกับราคาน่าเหลวไหลของของขวัญของยาโคปเลย
นอกจากนั้น ถ้าเขาต้องการจะเยาะเย้ยยาโคปจริง ๆ แล้วละก็ มันคงง่ายกว่าสำหรับเจอรัลด์ที่แค่จะตบหน้าเด็กชายคนนี้
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ต้องการจะเกี่ยวข้องกับเขาหรือกีย่าและเพื่อน ๆ ของเธอมากเกินไปนักในอนาคตดังนั้นเขาจึงละเว้นไว้ตอนนี้
มีล่าจริงใจต่อเขา ดังนั้นเขาจึงต้องการจะทำแบบเดียวกัน
ดังนั้น จึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องแข่งขันกับยาโคป ไม่มีอะไรดีจากมัน และเขาก็จะไม่ได้รับอะไรเลย
“ใช่แล้ว เจอรัลด์! อย่าอายไปเลย พวกเราจะไม่หัวเราะใส่นาย ให้พวกเราดูสิ!” แทมมี่กล่าว
ก่อนที่เขาจะสามารถตอบสนองอะไรได้ แทมมี่ก็เดินไปหาเจอรัลด์แล้ว เธอคว้ากล่องนั้นไปจากมือของเขาแลวางมันไว้บนโต๊ะ
หญิงสาวทุกคนต่างก็คาดหวังกับมัน
เมื่อคิดว่าเปรียบเทียบกำไลหยกราคาหนึ่งหมื่นแปดพันดอลลาร์กับอีกอันที่มีราคาแค่ไม่กี่ร้อยดอลลาร์ดูสิ!
ความแตกต่างนั้นคงจะเหมือนสวรรค์กับนรกเลยทีเดียว
แทมมี่เปิดกล่องด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วคราเดียว
เจอรัลด์เพียงก้มหน้าลง รู้ว่าเขากำลังจะถูกหัวเราะเยาะ หลังจากนั้น เขาก็จำเป็นต้องหาเหตุผลเพื่อเป็นข้ออ้างในการขอตัวจากไป
ทุกอย่างจะเรียบร้อยดีและเขาจะได้ไม่ติดค้างกีย่าอะไรอีกต่อไป
เขารอให้การเยาะเย้ยเริ่มขึ้น
เขารอ และรอ และยังคงรอ
แต่มันไม่ได้เกิดขึ้น ไม่ทั้งแทมมี่ และยาโคปที่จะเยาะเย้ยเขาเลย
เขาแอบมองขึ้นไปดูว่าอะไรทำให้พวกเขาใช้เวลานานขนาดนี้ เขาเห็นแทมมี่จ้องมองไปที่กำไลหยกของเขา ด้วยท่าทางที่สุดแสนจะช็อกบนใบหน้าของเธอ
“เจอรัลด์…นี่…กำไลนี่…นายซื้อกำไลหยกนี้งั้นเหรอ?” แทมมี่พูกตะกุกตะกัก เมื่อในที่สุดแล้วเธอรวบรวมกำลังเพื่อจะพูดออกมา
หญิงสาวที่เหลือยังคงไม่ฟื้นคืนจากสิ่งที่เผยให้เห็นนี้ พวกเธออ้าปากค้างกว้าง พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว
“ให้ตาย! นั่นคือกำไลหยกมังกร! ฉันเห็นสิ่งนี้ในออนไลน์และมันถูกขายไปประมาณสามหมื่นดอลลาร์!”
“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน! นี่อาจเป็นแค่กำไลหยกที่เลียนแบบเกรดสูงหรือเปล่า? ฉันอยากจะเชื่อเช่นนั้นแต่…สีนี้ มันดูเหมือนของจริงมากเกินกว่าที่จะเป็นแค่ของเลียนแบบ!”
“เธอหมายความว่ายังไงที่ว่าของเลียนแบบเกรดสูง? มันง่ายมากที่จะแยกของแท้จากของปลอม ดังนั้นการเลียนแบบตั้งแต่แรกนั้นมันเป็นไปไม่ได้!”
“นั่นคือเรื่องจริง! โอมายก๊อด! กำไลหยกของเจอรัลด์นั้นมีค่าถึงสามหมื่นดอลลาร์!”
ถ้าสาว ๆ ไม่เคยเห็นและถือผลิตภัณฑ์ของจริงในขณะนั้น พวกเธอก็คงจะไม่เชื่อคำพูดนั้นแม้ว่ามันจะทำให้พวกเธอต้องเสียชีวิตก็ตาม
แต่อย่างไรก็ตาม ก็เป็นเช่นนั้นแหละ กำไลหยกมังกรในมือของพวกเธอ
เจอรัลด์ตกตะลึงไปเช่นกัน และเขาก็รู้สึกถึงเหงื่อที่หยดลงจากหน้าผากของเขา
ให้ตายเถอะ! เมื่อเช้าเขาคว้ากล่องมาผิด! แม้ว่าทั้งสองกล่องนั้นจะค่อนข้างคล้ายกัน เจอรัลด์ก็ได้หมายพวกมันไว้แล้วด้วยตัวเลข เลขเจ็ดและสามสิบสอง เพื่อแยกความแตกต่างของพวกมัน
เขาตรวจเช็คให้แน่ใจแล้วว่าเขาได้ถือกล่องของกำไลหยกที่ถูกกว่าก่อนจะจากมา เช่นนั้นกำไลหยกมังกรราคาสามหมื่นสองพันดอลลาร์มาทำอะไรอยู่นี่ได้ล่ะ?
โธ่เว้ย!
หัวใจของเจอรัลด์กำลังเต้นอย่างบ้าคลั่ง
คนอื่น ๆ ยังคงช็อกจนพูดไม่ออก!
แม้แต่ลูกค้านักเรียนหญิงที่อยู่รอบ ๆ ก็ยังลุกจากที่นั่งของพวกเธอและมารวมกันอยู่รอบ ๆ โต๊ะของพวกเขาในตอนนี้
“ให้ฉันดูนั่นหน่อย!” กีย่ากล่าว ขณะที่เธอหยิบกำไลหยกมาจากมือของแทมมี่อย่างระมัดระวัง
หลังจากตรวจดูมันอย่างระมัดระวังแล้ว กีย่าก็มองไปที่เจอรัลด์ด้วยท่าทางที่เหลือเชื่อบนใบหน้าของเธอ “…มันเป็นของจริง เป็นของแท้อย่างแน่นอน เจอรัลด์ นายซื้อนี่ใช่ไหม?”
เจอรัลด์ไม่รู้จะตอบคำถามเธอได้อย่างไร
ขณะที่เรื่องทั้งหมดนี่กำลังเกิดขึ้น ใบหน้าของยาโคปก็เริ่มแดงเหมือนกับลูกมะเขือเทศ แก้มของเขานั้นแดงก่ำด้วยความรู้สึกทั้งประหลาดใจและโกรธ เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกตบอย่างแรงบนใบหน้า!
“ฮะ อ่า! และขณะนี้ฉันคิดว่านายเป็นผู้ชายที่จริงใจ นายก็แค่เป็นอีกคนหนึ่งในกลุ่มคนที่อวดอ้างเหล่านั้น ใช่ไหม? บอกว่ากำไลของนายเองไม่ได้แพงเหมือนของฉัน…นายตั้งใจทำแบบนี้เพื่อจะเยาะเย้ยฉัน ใช่ไหม?”
แม้แต่การเหน็บแนมของยาโคปก็ถูกกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทาเล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนใจมากกับวิธีที่เขาเสียหน้าอย่างที่สุดในวันนี้
“ฉัน…ไม่ได้…ตั้งใจ…ฉันคิดจริง ๆ ว่าของฉันนั้นมีราคาถูกว่าของนาย…ใครจะไปเดาได้ว่าจริง ๆ แล้วมันจะแพงกว่า?”
คำพูดเหล่านี้นั้นเป็นเรื่องจริง เนื่องจากเจอรัลด์ก็ไม่ได้ต้องการจะเปรียบเทียบกำไลหยกเขากับของยาโคปตั้งแต่แรกแล้ว
ขณะนั้นเอง จู่ ๆ เจอรัลด์ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเขาไม่ได้แตะกำไลหยกทั้งสองเลยตั้งแต่ที่เขานำพวกมันกลับมาที่หอพัก บางคนต้องสับเปลี่ยนมันไปมาโดยไม่ตั้งใจและจงใจแน่ เขาจะถามฮาร์เปอร์และพวกเด็กชายเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเขาได้กลับไป
เมื่อได้ยินการตอบกลับที่จริงใจของเจอรัลด์ ยาโคปก็รู้สึกเหมือนกับได้รับการต่อยเข้าที่ลำไส้ในครั้งนี้ เขายิ่งกว่าอับอายขายหน้าเสียอีกในตอนนี้
“รีบตอบเรามาเจอรัลด์! นายซื้อกำไลหยกชิ้นนี้ใช่ไหม?”
หญิงสาวทุกคนต่างก็กำลังมองมาที่เจอรัลด์อย่างคาดหวัง สายตาของพวกเธอนั้นโรยไปด้วยความชื่นชมและความตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน