มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 399

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 399

“ห๋า?”

ความเงียบชั่วครู่เกิดขึ้นในห้อง ทุกคนกำลังจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่เพิ่งพูดขึ้นมา

เห็นแก่หน้านายเหรอ?

นายเป็นใคร? ทำไมฉันจะต้องเห็นแก่หน้าของนายด้วย?

คนที่เพิ่งพูดขึ้นมาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจอรัลด์

เขาอยู่นอกห้องตลอดเวลา เฝ้าดูด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาเห็นดักลาสได้รับความอับอายขายหน้า

ท้ายที่สุดแล้ว มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา

ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าลูอีสเฝ้าดูเลลา ซินดี้ และผู้หญิงที่เหลืออยู่

เขาไม่ได้มีเหตุผลมากนักที่จะต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเลลา

ท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าเลลาจะค่อนข้างสุภาพกับเขาเมื่อดูผิวเผินแล้ว เจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่าจริง ๆ แล้วผู้หญิงคนนี้ดูแคลนและดูถูกเขา

ไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องคุยโม้หรือโอ้อวดต่อหน้าของเธอ

แต่อย่างไรก็ตาม ซินดี้ก็อยู่ที่นี่เช่นกัน และเจอรัลด์คงจะรู้สึกแย่ถ้าเขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับเธอจริง ๆ

เธอปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดีตั้งแต่ต้นแล้ว ไม่เคยที่จะเหยียดหยามเขาด้วยวิธีใด ๆ ก็ตามเลยสักครั้ง เธอยังเป็นคนประเภทที่ไม่ได้ตัดสินอุปทานไปเองหรือมีอคติในใจของเธอเลยด้วยเข่นกัน

บางที มันอาจจะไม่ได้มีความหมายอะไรกับซินดี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามเจอรัลด์ยังคงรู้สึกขอบคุณมาก เช่นนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะแก้ต่างให้เพื่อเห็นแก่เธอ

“เจอรัลด์ นายกำลังพูดไร้สาระอะไรอยู่? ทำไมนายไม่แค่ไสหัวไปซะ? มีเรื่องบางอย่างที่เกี่ยวกับโลกใต้ดินที่นายจะไม่มีวันเข้าใจ”

เลลาตำหนิเจอรัลด์ด้วยท่าทางที่ติเตียนบนหน้าของเธอ

เธอไม่อาจยอมรับมันได้ เลลาเติบโตขึ้นมาในเมืองเล็ก ๆ และเธอด็มีความรู้กว้างขวางมาก ตามปกติแล้วเธอจึงเข้าใจถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเผยให้เห็นในคืนนี้

แม้จะเป็นเช่นนั้น ในใจของเลลาก็เตรียมพร้อมแล้ว ยังไงซะจะเป็นเรื่องใหญ่อะไรกัน? อย่างมากที่สุด เธอก็คงจะต้องดื่มไวน์ขาวทั้งขวดให้หมดเหมือนที่ดักลาสทำ จากนั้นก็วิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ลูอีสก็คงจะไม่กล้าเอะอะโวยวายมากเกินไปหรอก ใช่ไหม?

อย่างไม่คาดคิด เจอรัลด์ก้าวเข้ามาและแสร้งทำตัวตัวเป็นฮีโร่ ตอนนี้เธอจึงรู้สึกรำคาญขึ้นมา อยากจะตบหน้าเขาแรง ๆ สักฉาดสองฉาดจริง ๆ

“เห็นแก่หน้านายเหรอ? นายมีสิทธิ์อะไรล่ะ?” ลูอีสถามพร้อมกับหน้านิ่วคิ้วขมวด ผู้ชายที่เหลือในห้องก็จ้องมองเจอรัลด์เช่นกัน

เจอรัลด์เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงไว้ ยิ้มกว้างอย่างเบิกบานใจ

“ผู้หญิงคนนี้ตรงนี้คือเพื่อนของผม เช่นนั้น ผมจะจัดการปัญหานี้ในนามของเธอ คุณลอร์เดส ถ้าคุณอยากจะดื่มจริง ๆ ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ผมโทรออก เพื่อที่ผมจะสามารถพาคนมาที่นี่เพื่อเป็นเพื่อนคุณล่ะ?”

ตามปกติแล้ว เจอรัลด์ไม่อยากจะให้ความสนใจกับแมลงสาบที่อ่อนแอเหมือนคนอย่างเขาหรอก เขามองไปที่ซินดี้

ลูอีสมองไปที่เจอรัลด์อย่างประหลาดใจและพูดดูถูกขึ้นมา “ไอ้เด็กเลว! นายรู้ไหมว่าจะมีผลที่ตามมาอย่างร้ายแรงสำหรับการแสร้งทำตัวเป็นฮีโร่น่ะ? จากคำพูดของนายแล้ว ดูเหมือนว่านายจะพาคนมาจัดการกับฉันเหมือนกัน ฮ่าฮ่าฮ่า! ทำไมนายไม่ดูใบหน้าที่น่าสมเพชของนายตอนนี้ห๊ะ? ถามตัวเองซิ นายน่ายกย่องหรือเปล่า?”

“ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลหรอก เจอรัลด์ นายควรไปซะตอนนี้” ซินดี้กล่าว น้ำเสียงของเธอเป็นกังวลและร้อนใจ

เจอรัลด์ให้ท่าทางที่มั่นใจกับซินดี้

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาสัญญาด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นเจอรัลด์ก็มองไปที่ลูอีส

“เช่นนั้น จะว่ายังไง คุณลอร์เดส? ทำไมคุณไม่บอกผมว่าคุณกล้าหรือไม่? คนของผมจะมาที่นี่กันภายหลัง บางทีพวกเขาอาจจะมาดื่มดี ๆ กับคุณก็ได้?”

“โอเค ก็ได้! เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกท้าทายต่อหน้ากลุ่มชนที่น่าเลื่อมใสแห่งมณฑลเงียบสงบมากมายขนาดนี้ ดูเหมือนว่าฉันจะต้องสัมผัสมันด้วยตัวเองแล้ววันนี้ แต่อนุญาตให้ฉันได้พูดคำพูดที่ร้ายกาจทั้งหมดก่อนละกัน ฉันอาจจะไม่ยกโทษให้ในภายหลังนะ รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านั้นที่กล้ามาทำให้ฉันขุ่นเคืองใจใช่ไหม? ฉันเชื่อว่านายจะรู้ได้อย่างรวดเร็วถ้านายแค่ลองถามคนอื่น ๆ ดู” ลูอีสโต้กลับด้วยท่าทางที่หยิ่งจองหองอย่างที่สุดราวกับว่าเจอรัลด์เป็นตัวตลกคนหนึ่ง

เจอรัลด์แค่ขอให้ซินดี้ เลลา และสาว ๆ ที่เหลือจากไปกันตอนนี้

ซินดี้มองไปที่เจอรัลด์ด้วยความกังวลใจบนใบหน้าของเธอ เธอรู้สึกหายใจไม่ออกแต่ก็อยากจะอยู่รอข้างหลังเป็นเพื่อนเขาไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

สำหรับเลลา เธอแค่จ้องมองเจอรัลด์อย่างว่างเปล่า ราวกับว่าเขาเป็นคนโง่จริง ๆ หลังจากนั้น เธอก็ลากซินดี้ไปโดยการบังคับ

ลูอีสไม่ได้หยุดพวกเธอไว้ เป็นเพราะเขารู้ว่าต้องมีผลที่ตามมาสำหรับเรื่องนี้ เมื่อถึงเวลาที่เขามองหาสาว ๆ เหล่านั้น มันคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกับการที่ทำให้พวกเธอดื่มไวน์ขาวทั้งขวดแน่

เจอรัลด์ทำการโทรออกหลังจากนั้น

แน่นอน ว่าเป็นการโทรหาเดรกและไทสัน

“โทรสิ โทรเรียกคนมาให้มากเท่าที่นายสามารถทำได้เลย ฮ่าฮ่าฮ่า!”

เมื่อการโทรสิ้นสุดลง เขาก็มองไปที่ลูอีสด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

สำหรับหลาย ๆ เหตุผล เจอรัลด์ไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจต่อหน้าคนรู้จักทั้งหลาย นี่เป็นกรณีตอนที่เขาอยู่ที่บ้านของวิลลี่ในวันนี้ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง

เจอรัลด์ไม่ใช่ลูกชายของเศรษฐีที่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย เช่นนั้นตามธรรมดาแล้วเขาจึงทนต่ออะไรก็ตามที่สามารถทนไว้ได้

อันที่จริง มันคงจะเป็นเรื่องง่าย ๆ สำหรับเจอรัลด์ที่จะฉีกหน้าครอบครัวของพวกเขาถ้าเขาต้องการ

แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งต่าง ๆ นั้นแตกต่างไปกับลูอีสในคราวนี้ ก็เหมือนตอนที่เขาจัดการกับ วิลเลียม ไรย์ จากไรย์ กรุ๊ป มันจะเป็นปัญหาเอาได้ แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้กลัว

ไม่นานต่อมา

เสียงของรถยนต์หลายคันที่หยุดกระทันหันอย่างดังก็สามารถได้ยินได้ ซึ่งเป็นรถหรูจำนวนมากมายหลายคันจอดอยู่ตรงทางเข้าของบาร์คาราโอเกะนี้

เหล่าบอดี้การ์ด ที่แต่งกายในชุดดำ ก้าวลงมาจากรถอย่างพร้อมเพรียงกัน พวกเขาทุกคนถูกนำเข้ามาโดยเดรกและไทสัน ผู้จัดการหลักปัจจุบันของเจอรัลด์ และบอดี้การ์ดส่วนตัว

ไม่ว่าเจอรัลด์จะอยู่ที่ไหนก็ตาม พวกเขาก็จะอยู่ที่นั่นเช่นกัน เตรียมการช่วยเหลือทางด้านความปลอดภัยแก่เขาอยู่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

“คุณคลอฟอร์ดอยู่ข้างใน เข้าไปเดี๋ยวนี้ ให้ไว!”