มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 420
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 420
“อะไรเนี่ย แค่ไม่กี่ปีเอง เจอรัลด์ นายลืมฉันไปแล้วเหรอ?” หญิงสาวคนนั้นพูดขณะที่เธอถอดแว่นกันแดดออก
“เธอคือเร!” เจอรัลด์กล่าว จำเธอขึ้นมาได้ทีนที
หลังจากได้ยินเขาพูดแบบนั้น คู่ของเธอก็ถอดแว่นกันแดดของเขาออกเช่นกัน เจอรัลด์จึงจำว่าเขาเป็นใครได้ทันทีหลังจากนั้น
ชื่อของเขาคือ ฮีท ซีเวอร์ เพื่อนร่วมชั้นของเขาชอบเรียกเขาว่า ‘โชกุน’ เนื่องจากเขาดูเป็นส่วนหนึ่งอย่างแน่นอน จริง ๆ แล้วเขาค่อนข้างร่ำรวยย้อนกลับไปเมื่อพวกเขายังอยู่ในโรงเรียน แต่อย่างไรก็ตาม เขายังเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการพยายามที่จะได้รับความรักจากหญิงสาวถึงสิบคนในตอนนั้น แม้ว่าเขาจะถูกปฏิเสธมามากกว่าสิบห้าครั้งก็ตาม
นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? เป็นเพราะหญิงสาวบางคนปฏิเสธเขาถึงสองครั้งน่ะสิ!
ปัญหานี้มักจะมีใจความสำคัญอยู่ที่ใบหน้าของเขาที่มีรอยฝีดาษมากมายเกินไป
นอกเหนือจากนั้นแล้ว เขาได้ทนทุกข์จากอาการไข้ขึ้นสูงครั้งหนึ่งเมื่อเขาเป็นเด็ก ดังนั้นการตอบสนองของเขาก็มักจะช้ากว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ
เมื่อเป็นเรื่องของการกลั่นแกล้งเมื่อก่อนนั้น เหยื่อมักจะไม่เป็นเจอรัลด์ก็เขา พวกเขาทั้งคู่ได้ประสบกับความโชคร้ายแบบเดียวกัน
แล้ว เร วอล์คเกอร์ ล่ะ?
เธอเป็นหญิงงามตลอดมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว
เธอมาจากทีมศิลปะของโรงเรียนและเธอเต้นละตินก็เหมือนกับลิเลียน
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับลิเลียนแล้ว เธอยังน่าดึงดูดใจและยั่วยวนใจมากกว่า
เจอรัลด์ยังจำได้เรมีความสุขกับตัวเองมากแค่ไหนใช่ช่วงปีการศึกษาในโรงเรียน มีผู้คนมากมายพยายามจะได้รับความรักของเธออยู่เสมอ ผลที่ได้ก็คือ เธอมีความรักมาหลาายครั้งมาก ๆ
เด็กชายบางคนที่เธอเดทด้วยมีภูมิหลังครอบครัวที่ร่ำรวย และค่อนข้างมีชื่อเสียงในโรงเรียน
คนอื่น ๆ ก็จะมาจากทีมนักกีฬาของโรงเรียน ย้อนกลับไปตอนนั้น พวกเขาทุกคนดูเหมือนจะกลายมาเป็นคนดังกันในวันหนึ่ง
เรยังเคยเดทกับพวกแก๊งที่หน้าตาหล่อเหลาจากนอกโรงเรียนมาก่อนอีกด้วยซ้ำ
ช่วงเวลานั้น มอเตอร์ไซค์สุดหรูสองสามคันสามารถเห็นได้ว่าจอดอยู่ตรงทางเข้าของโรงเรียนในช่วงวันหยุดอยู่เสมอ มันหมายความว่าเธอจะออกไปเดทข้างนอก และมันสร้างฉากที่น่าตื่นเต้นอยู่เป็นประจำ
มันน่าแปลกใจสำหรับเจอรัลด์ที่เธอจะลงเอยด้วยการอยู่ด้วยกันกับโชกุนคนนี้หลังจากการจบการศึกษาจากโรงเรียน
ความแปลกใจของเขานั้นเห็นได้ชัดเจนสำหรับพวกเขาเนื่องจากสายตาของเขานั้นเบิกกว้าง
“นายกำลังจ้องอะไร? จริง ๆ แล้ว ฉันไม่เคยคาดคิดว่าจะได้เห็นนายมาเข้าร่วมงานสังสรรค์นี้ด้วย! มันก็นานแล้วจริง ๆ นะตั้งแต่ที่พวกเราเจอกันครั้งสุดท้าย!” เรกล่าวขณะที่เธอวางมือไว้บนไหล่ของฮีทพร้อมกับกรอกตาใส่เจอรัลด์
“นานแล้วจริง ๆ พวกเธอทั้งคู่ยังคบกันแล้วด้วยซ้ำตอนนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
เรเพียงยิ้มเยาะ ”ถูกต้อง พวกเราคบกัน แล้วไงล่ะ? เขารักฉันมากเหลือเกินและนั่นคือทั้งหมดที่สำคัญ เขายังเป็นเจ้าของร้านสองสามแห่งในตัวเมืองอีกด้วย!”
เจอรัลด์ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอกำลังพยายามจะโอ้อวดหรือไม่ แต่เธอเป็นคนชอบพูดจริง ๆ
เมื่อเห็นว่าเขาเงียบไป เรจึงมีสีหน้าอิ่มอกอิ่มใจบนใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอควงแขนฮีทไว้แน่นอีกครั้ง
เธอสามารถรู้สึกได้ถึงความอัศจรรย์ใจของเจอรัลด์กับการที่โชกุนและเธอมาเป็นคู่รักกันตอนนี้ได้อย่างไร
เจอรัลด์ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเขารู้สึกอิจฉาเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่เกี่ยวกับความรัก เจอรัลด์และฮีททั้งคู่ต่างก็เป็นคนขึ้แพ้ แต่อย่างไรก็ตาม หนึ่งในพวกเขามีแฟนสาวคนสวยแล้วตอนนี้ขณะที่อีกคนยังคงเหมือนเดิม
ด้วยเช่นนั้นในใจ ใครก็คงจะไม่มีความสุขเกี่ยวกับสิ่งนั้น
เรมีความสุขที่ได้เห็นอารมณ์บูดบึ้งของเจอรัลด์
“เซลล่าจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้ ไปกันเถอะ!” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่นพร้อมกับส่ายหัวของเขา
เรเพียงยิ้มเยาะอีกครั้ง “พวกเราจะไม่นั่งรถบัสอย่างแน่นอน พวกเราแค่จะรอรถของเรากันที่นี่ เจสันและคนอื่น ๆ จะมารับพวกเรากันที่นี่ในภายหลัง นั่นเป็นเพราะโชกุนยังไม่มีเวลาไปเอาใบขับขี่ของเขา ไม่อย่างงั้นละก็ พวกเราก็คงจะนำรถมาแล้วตอนนี้!” เรตอบกลับ
“เข้าใจแล้ว!”
มันเป็นการพูดคุยที่ไม่เป็นมิตรกับเธอ ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาที่เหลือในการพูดคุยกับพวกเขาอย่างเอ้อระเหย
เป็นบางเวลาต่อมาเมื่อเขาได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนเรียกเขา
“เจอรัลด์!”
เมื่อเงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นเธอกำลังยืนอยู่ตรงข้ามถนน ถือร่มกันแดดในมือ ร่างของเธอดูเหมือนจะผอมเพรียวและสูง และผมลอนแดงยาวประบ่าของเธอ เธอกำลังเดินมาหาเขาตอนนี้
ยิ่งเธอเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเท่าไหร่ ความสนใจที่เธอได้รับจากผู้ชายคนอื่น ๆ ที่กำลังรออยู่ที่ป้ายรถเมล์ก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น สายคาของพวกเขาเกาะติดอยู่กับเธอ
ด้วยความงามและความสง่าของเธอ ใครจะไปตำหนิพวกเขาได้?
ผู้หญิงที่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์ตอนนี้ ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเซลล่า