มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 425

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 425

“ใช่ เอาน่าเซลล่า บอกพวกเรามาสิว่าเกิดอะไรขึ้น?” เพื่อนร่วมชั้นไม่กี่คนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

เซลล่าพยักหน้าก่อนที่เธอจะเริ่มแบ่งปันเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นกับเธอโดยละเอียด

ไม่นานมากหลังจากนั้น ความอยากรู้อยากเห็นของเจอรัลด์ก็สงบลง

กลายเป็นว่าไม่นานนักหลังจากที่เธอได้รับการคัดเลือกเข้าไปทำงานในบริษัท เจ้านายของเธอก็เริ่มจะคุกคามเธออยู่เรื่อย ๆ เจ้านายในคำถามคนนั้นคือ รองกรรมการผู้จัดการของแผนกหนึ่งในนั้น

ตามคำบรรยายของเซลล่าแล้ว รองกรรมการผู้จัดการคนนี้เป็นผู้ชายหัวโล้นที่ผมร่วงหมดรอบกระหม่อมหัว เขาดูค่อนข่างแก่และลามกโดยทั่ว ๆ ไปแล้ว

เดิมทีเขาไม่กล้าทำอะไรมากนัก เขาเพียงขอให้เซลล่าออกไปทานอาหารข้างนอกกับเขา

หลังจากการปฏิเสธเขาไปหลายครั้ง ในที่สุดเซลล่าก็พบว่ามันยากที่จะทำแบบนั้นต่อไป สุดท้ายแล้วเธอก็ตัดสินใจยอมรับและไปทานอาหารกับเขาในวันหนึ่ง

จากวันนั้นเป็นต้นมา ผู้ชายคนนั้นก็กลายเป็นวิปริตและกล้ามากขึ้นกว่าเดิม

เขาเรียกเซลล่าไปหาที่สำนักงานของเขาอย่างต่อเนื่อง ในตอนเริ่มต้น เขาจะเพียงแค่พูดเรื่องเลินเล่อต่อเธอเป็นครั้งคราวเท่านั้น ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ กำลังเริ่มเกี่ยวกับร่างกายแล้วและมันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขาที่จะใช้ทั้งมือและขาในการล่วงละเมิดเธอ

ประมาณสองวันก่อนงานรื่นเริง รองกรรมการผู้จัดการคนนั้นได้โทรหาเซลล่าให้มาหา นี่เป็นผลให้ต้นขาของเธอถูกเขาลูบไล้

เธอประหม่ามากในตอนนั้น จนเธอหยิบแก้วน้ำขึ้นมาโดยสัญชาตญาณและเทมันใส่รองกรรมการผู้จัดการคนนั้น

ตอนนี้ เธอกำลังถูกขู่ว่าจะถูกไล่ออก เขาต้องการให้เธอเชื่อฟังเขา ไม่อย่างงั้นเธอจะต้องลาออกจากบริษัท เขาบอกเธอว่าให้มีความเฉลียวฉลาดและทำตัวตามนั้นเช่นกัน

หลังจากเหตุการณ์นั้น เซลล่าก็ลงเอยด้วยการเล่าเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้เวย์ลอนฟัง

มีเพียงเวย์ลอนที่มีอำนาจและมีอิทธิพลมากพอ ที่จะจัดการรองกรรมการผู้จัดการคนนั้นให้เรียบร้อย ความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมชั้นของเธอก็เป็นเรื่องยินดีเช่นกัน

“โธ่เว้ย! ตอนนี้ฉันอยากจะต่อยไอ้เฒ่าหัวงูคนนั้นจริง ๆ! เขากล้าดีมารังแกเทพธิดาของพวกเราได้ยังไง!” ผู้ชายบางคนตะโกนออกมาด้วยความเดือดดาล

“มันต้องแบบนี้สิ! แต่อย่างไรก็ตาม พวกเราผู้หญิงจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีที่จะป้องกันตัวเองให้ดีขึ้น พวกเรามักจะถุกคุกคามและรังแกอยู่เสมอ รู้ใช่ไหม คนไม่กี่คนที่ไม่รู้เกี่ยวกับเส้นสายหรือภูมิหลังของฉันจะร้องขอให้ฉันทำสิ่งต่าง ๆ ให้พวกเขาอยู่ร่ำไปตอนที่ฉันมาถึงที่โรงพยาบาลครั้งแรกน่ะ เมื่อพวกเขารู้ว่าแฟนของฉันเป็นใคร ก็ไม่มีใครพยายามจะเล่นตลกอะไรกับฉันอีกต่อไปเลย!” มอร์กาน่ากล่าว

“ใช่ไหมล่ะ? เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้วล่ะก็ เซลล่า ทั้งเธอและชารอนต่างก็เป็นสาวสวยที่สุดพอ ๆ กันในชั้นเรียนของเราระหว่างสมัยเรียนในโรงเรียน ชารอนก็หาแฟนหนุ่มที่ดีและมีประสิทธิภาพให้ตัวเองได้แล้วดังนั้นเธอควรจะต้องทำแบบเดียวกันอย่างแน่นอนนะ! หาผู้ชายแบบนั้นที่รักและใส่ใจเธอให้ตัวเองซะและเธอจะเผชิญกับปัญหาเช่นนี้น้อยลงในอนาคต!” เรกล่าว

เซลล่าเพียงหน้าแดงเล็กน้อยกับคำพูดนี้ก่อนจะมองไปที่พื้น

“อย่ากังวลไปเลยเซลล่า หลังจากการรวมตัวของวันนี้จบลงฉันจะแก้ปัญหานี้ให้เธอ! สุดท้ายเขาก็เป็นรองกรรมการผู้จัดการอยู่ดี!” เวย์ลอนกล่าวอย่างมั่นใจ

“เวย์ลอน ฉันแค่อยากให้นายทำให้เขากลัวเล็กน้อยเพื่อที่เขาจะหยุดรบกวนฉัน โปรดอย่าทำอะไรที่ไม่จำเป็นเลย!” เซลล่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงกังวลใจเล็กน้อย

“อย่ากังวลไปเลย ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่!”

“ถ้าเธอต้องการจะทำให้เขากลัวจากไป เธอไม่ต้องมองหาที่ไหนอีกต่อไปแล้ว! เจอรัลด์อยู่ที่นี่และเขาสามารถขอลูอีสให้ช่วยกับเรื่องนั้นได้ง่าย ๆ เลย!” คาเมรอนกล่าวขณะที่เขามองไปที่เจอรัลด์

เจอรัลด์มองกลับไปที่เขาและทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างเยือกเย็นให้เท่านั้น ขณะที่คนอื่น ๆ ระเบิดหัวเราะกันออกมา

มันเป็นช่วงเวลาที่ยากสำหรับเจอรัลด์ที่ในที่สุดแล้วจะหาใครบางคนที่ตลก เก่ง และมีความสามารถพอ ๆ กันได้ แต่อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุดแล้วมันก็ไม่ได้สำคัญอะไร

เซลล่ามองไปที่เจอรัลด์ชั่วครู่สั้น ๆ ก่อนจะเบี่ยงสายตาของเธอไปและมองกลับไปที่เวย์ลอน

คำตอบของเธอนั้นค่อนข้างชัดเจน

ย้อนกลับไปตอนมันธยมปลาย เซลล่ามีความสัมพันธ์ค่อนข้างดีกับเจอรัลด์ จนถึงขนาดที่ว่าเธอปกป้องเขาอย่างกระตือรือร้นจากเวย์ลอน

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เธอกลับสนิทกับเวย์ลอนมากกว่า

ตามปกติแล้ว เวย์ลอนก็ถือว่าเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในหมู่เพื่อนร่วมชั้นทั้งหลาย และเขามีเส้นสายและกำลังเงินมากมายเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ แล้วเช่นกัน เจอรัลด์ไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากลูอีส เท่าที่ผู้คนที่นั่นรู้

เจอรัลด์สามารถเข้าใจเหตุผลของเธอได้ และไม่สามารถตำหนิเธอได้อย่างเต็มที่

หลังจากการได้รับประสบการณ์พอแล้วในสังคม ผู้คนธรรมดาก็มักจะสรุปว่าเงินและทรัพยากรต่าง ๆ นั้นสำคัญมากกว่ามิตรภาพที่แท้จริงเสียอีก

เอาตามตรงเจอรัลด์รู้สึกหัวเสียเล็กน้อย เพราะมันเกิดขึ้นกับใครบางคนที่เขาเคยปฏิบัติด้วยเหมือนกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งมาก่อน

แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์เลือกที่จะไม่พูดอะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้

เขาเพียงมองไปที่คนอื่น ๆ เมื่อหัวข้อถูกเปลี่ยนมาเป็นการเยาะเย้ยเขาอีกครั้ง